در چارچوب «فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو که در ۲۷ فوریه منتشر شد، دوازدهمین کنگره فوق‌العاده پ‌ک‌ک به طور همزمان در دو منطقه جداگانه از مناطق حفاظتی مدیا بین ۵ تا ۷ می برگزار شد. آمد ملازگرد، از فرماندهان قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق (ه‌پ‌گ)، در این کنگره سخنرانی کرد. متن سخنرانی آمد ملازگرد به شرح زیر است:

تا پایان عمرم پایبند خواهم ماند

«در ابتدا، سلام، احترام و عشقم را به رهبر آپو که این جنبش را بنیان نهاد، تقدیم می‌کنم. همچنین، در این انقلاب شهدای قهرمان بسیاری را اهدا کردیم. من در شخص رفقا فواد و رضا، به همه شهدای انقلاب درود فرستاده و یادشان را با احترام گرامی می‌دارم و در برابر این شهدای قهرمان سر تعظیم فرود می‌آورم. زمانی که جوان بودم، سازمان‌های چپ بسیاری در منطقه ما وجود داشتند. تعداد آپویی‌ها کم بود، اما برجسته بودند. این موضوع توجه مرا بسیار جلب کرده بود. زمانی که جنگ داخلی رخ می‌داد، به ویژه زمانی که می‌گفتند آپویی‌ها می‌جنگند، با وجود اینکه ما کوچک بودیم، باز هم با چوب یا چاقو از آپویی‌ها حمایت می‌کردیم. با وجود تعداد کم آنها، خون آنها برای ما شیرین‌تر بود (کنایه از خونگرم و دلنشین بودن آپویی‌ها دارد). زمانی که پ‌ک‌ک به تدریج در منطقه مطرح شد، زمانی که تصمیم گرفتم به پ‌ک‌ک بپیوندم، ما به آپویی‌ها، یعنی به رهبر آپو پیوستیم. پیوستن من به انقلاب تا کنون ۳۵ سال به طول انجامیده و در میان گریلا‌ها سپری شده است. من به قدر توانم می‌گفتم که رهبر آپو را به خوبی درک کرده‌ام، از نظر احساسی تا مرگ به او وابسته هستم و خود را برای فداکاری در راه پ‌ک‌ک آماده می‌دیدم. با آن حساسیت باور کرده بودم و به قدر توانم، زمانی که در جنگ علیه اشغالگری دولت ترکیه بودم، به خود ایمان داشتم و در جنگ شرکت کردم.

مبارزه‌ای حماسی به نمایش گذاشته شد

در روش رهبر آپو شکست وجود ندارد. نیمه‌کاره بودن اصلا وجود ندارد. به تمامی پیروزی است. واقعیت عمل رهبر آپو همواره آشکار است. از هیچ و نیستی فرصت آفرید و راه را برای ما گشود. با رشد پ‌ک‌ک به عنوان یک شخص، من مفتخرم. به نظر من، هیچ دولت و هیچ نیرویی مانند پ‌ک‌ک نمی‌تواند علیه اشغالگری ترکیه بجنگد. گاهی فکر می‌کنم، در میان سختی‌ها و مشقت‌ها، فداکاری‌های بیشتری از اراده انسان دیده‌ام. قهرمانان بسیاری را دیده‌ام که علیه اشغالگری مبارزه کرده‌اند و به خط رهبر آپو ایمان آورده‌اند. تسلیم‌شدن را نپذیرفتند. مقاومت را اساس کار خود قرار دادند. این جنگ به این شکل پیش رفت. همچنین، با وجود اینکه روش رهبر آپو و جنبش آپویی در میان سختی‌ها و مشقت‌ها مطابق با قوانین جنگ با دشمن روبرو شد. اما طرف مقابل ما، با وجود اینکه خود را دولت و قدرت می‌دید، هرگونه بی‌اخلاقی خارج از قوانین جنگ را علیه ما به کار برد. این نیز واقعیتی از دولت ترکیه بود و هنوز هم به همین شکل است. با وجود اینکه رهبر آپو این فرصت را ایجاد کرد، با وجود اینکه جنبشی مانند پ‌ک‌ک منحل می‌شود، زمانی که پ‌ک‌ک آتش‌بس اعلام کرد، نیروهای ه‌پ‌گ و گریلا‌های پ‌ک‌ک در سنگرها برای اجرای آن تصمیم وارد هیچگونه اقدام جنگی نشدند. اما هنوز هم در فکر این هستند که چگونه به آن رفقایی که در تونل‌ها مقاومت کردند آسیب برسانند، دریچه‌های تونل‌ها را می‌بندند و هنوز هم از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند.

ایمان ما به رهبر آپو متزلزل نمی‌شود

این نیز واقعیت و بربریت دولت ترکیه است. من به این باور دارم. اما در نتیجه، ممکن است ما دشمن را به اندازه رهبر آپو نشناسیم، این مشخص است. ما به رهبر آپو ایمان داریم و تا آخر به او باور داریم. ما به عنوان یک گریلای پ‌ک‌ک، به عنوان یک شخص، فدایی رهبر آپو هستیم. آنچه رهبر آپو گفت، برای ما امر و دستور است. به نظر من، اگر کوردستانی وجود داشته باشد و رهبر آپو در آن کوردستان نباشد، نیازی به آن کوردستان وجود ندارد. من به عنوان یک شخص به این باور دارم. بله، اکنون پ‌ک‌ک خود را منحل می‌کند، به نظر من از این پس مبارزه‌ای به مراتب بزرگتر و مسئولیت به مراتب سنگین‌تر می‌شود. من رهبر آپو را اینگونه می‌فهمم. جنبش را اینگونه می‌فهمم. هم از نظر سیاسی، هم از نظر اخلاقی و هم از نظر وجدانی، خودانتقادی را به مراتب بهتر و با ایمان بیشتری انجام می‌دهم و بر آن اساس، تمام توان خود را بسیج می‌کنم تا به مراتب درست‌تر به رهبر آپو بپیوندم.»