آیتن درسیم، عضو شورای هماهنگی حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک)، با اشاره به اینکه رهبر آپو همواره هدف رشد از طریق بازسازی را داشته است، بر موارد زیر تاکید کرد: «فهمیدن رهبری، پیوستن به رهبری است. تحقق و عملی کردن سخنان رهبری است. و مبارزه صحیح برای این هدف است.»

دوازدهمین کنگره فوق‌العاده پ‌ک‌ک بین ۵ تا ۷ می به طور همزمان و موازی در دو منطقه مختلف از مناطق حفاظتی مدیا برگزار شد. آیتن درسیم، عضو شورای هماهنگی پاژک که از جمله نمایندگان شرکت‌کننده در کنگره بود، گفت:

اکنون باید اجتماعی شود

«من با عشق و احترام به رهبر آزادم درود می‌فرستم. یاد و خاطره تمام شهدای راه آزادی را گرامی می‌دارم و در برابر یادشان ادای احترام می‌کنم. در راه رهروان حقیقت، به یاد رفیق فواد و رفیق رضا قول خود را تکرار می‌کنم. رفقا نیز بیان کردند. من نیز اینگونه در نظر می‌گیرم. رهبری برای اولین بار این را به ما نگفت. از کنگره ششم و تمام روندهای پس از آن، با باسازی و رشد تمام آمادگی‌ها، چشم‌انداز، نظریه و ایدئولوژی، همواره خواستار بازسازی پ‌ک‌ک بود. نیروهای بین‌المللی مداخله‌گر در خاورمیانه، دوباره می‌خواستند با سیاست‌ها، ایدئولوژی‌ها و فلسفه‌های خود ساختاربندی کنند و این تا به امروز ادامه دارد. رهبری همواره گفته است: 'کسی که خود را بازسازی نکند، دیگران او را بازسازی می‌کنند یا کسی که تغییر نکند، او را تغییر می‌دهند. 'این در مورد عراق مطرح شد. رهبری در تعریف دموکراسی می‌گوید: 'دموکراسی بر اساس پویایی ذاتی، قدرت ذاتی و آگاهی ذاتی توسعه می‌یابد. 'رهبری در مداخله در پ‌ک‌ک، با بیان اینکه نقش پ‌ک‌ک به پایان رسیده، متعلق به تاریخ شده و باید دوباره از طریق این تاریخ اما با ساختاربندی، با پویایی ذاتی، قدرت ذاتی و ایدئولوژی ذاتی خود، اکنون اجتماعی شود، بار دیگر آن را در مقابل ما قرار داد.

رهبری همواره برای زن یک وظیفه قائل بوده است

رهبری، زن را بعنوان جوهر پ‌ک‌ک تعریف کرد و ما نیز سعی کردیم خود را با این جوهر ساختاربندی کنیم. بار دیگر دیدیم که؛ اگر پ‌ک‌ک به عنوان زن، نتوانسته است دقیقا با فلسفه، ایدئولوژی و استراتژی رهبری پیش برود، با کمبودها و ناتوانی‌هایش، من نیز به عنوان زن سهمی در آن دارم. رهبری همواره برای زن یک وظیفه قائل بوده است. در کنار وظیفه، با عمق ایدئولوژیک بیشتر، پیشرفت فلسفی، با پایبندی پرشور و عاشقانه به آزادی، اما با تبدیل آن به ابزار مبارزه و نظام سازمانی، او را به مبارزه سوق داد. رهبری گفت: 'نباید منتظر تغییر از طرف مقابل بود، بلکه باید قدرت تغییر دادن آن را داشته باشید. 'رهبری با بیان اینکه پ‌ک‌ک تاریخ خود را به پایان رسانده یا نقطه عطف روند خود را به پایان رسانده است، تعریف 'تاریخ در روزگار ما، ما در اعماق تاریخ پنهان هستیم' را می‌فهمم. تاریخ یک موجود و هستی زنده است. خود پ‌ک‌ک نیز یک موجود و هستی زنده است. فقط یک اسم نیست. پ‌ک‌ک یک فلسفه، یک ایدئولوژی و یک معیار زندگی است. پ‌ک‌ک خود را به وجود آورد. بنابراین، وقتی رهبری می‌گوید یک موجودیت را به پایان رسانده است، من آن را اینگونه می‌فهمم. جنبه سازمانی، سبک، نحوه برخورد، نگاه و رشد آن در پ‌ک‌ک، جنبه‌های ناکافی دارد.

نقش و وظایف بزرگی در انتظار ماست

فهمیدن رهبری، پیوستن به رهبری است. تحقق و عملی کردن سخنان رهبری است. و مبارزه صحیح برای این هدف است. رهبری این را به پایان می‌رساند. من نیز به عنوان یک فرد آن را اینگونه می‌فهمم و در نظر می‌گیرم. در بازسازی خاورمیانه، پ‌ک‌ک با یک اساسنامه حزبی که نقش و وظیفه بزرگتری دارد، برای این کافی نخواهد بود، آنگاه باید این اساسنامه و برنامه را متعلق به جامعه کورد کرده و با قدرت و آگاهی ذاتی خود جامعه آنرا عملی کرد. از این نظر، پ‌ک‌ک یک فرهنگ است. پ‌ک‌ک اخلاق، آگاهی و موجودیت را ایجاد کرد. اکنون باید این موجودیت را بسازیم. دائمی کردن تاریخ ۵۲ ساله مبارزه ما، واقعیت شهدای ما، ارزش‌های ایجاد شده و سطحی که به آن رسیده‌ایم، از فهمیدن رهبری می‌گذرد. فرهنگی که رهبری واقعا بنا نهاده است، یک فرهنگ دموکراتیک است. مدیریتی که رهبری بنا نهاده است، یک زندگی کمونالی، یک تمامیت جمعی، شناخت اراده یکدیگر و رشد دادن یکدیگر است. گزارش سیاسی رهبری را خواندیم. از آن نظر، من به عنوان یک فرد این را بیان می‌کنم؛ تمام ارزش‌های ایجاد شده را با رشد دادن و با ساختاربندی و رشد دادن خود در برابر وظایف و مسئولیت‌هایی که تاریخ در روند جدید از ما انتظار دارد، مشارکت است. اساسی‌ترین چیز در این میان، آگاهی، ذهنیت و اندیشه است.

وظایف و مسئولیت‌ها بر عهده ماست

رهبری این را در تمام دفاعیات خود بسیار جامع مطرح کرده و می‌کند. وقتی دوباره می‌خوانیم، می‌بینیم؛ انگار ما نخوانده‌ایم. آنگاه از این نظر، نه تنها حفظ ارزش‌های ایجاد شده، بلکه با نگاه سوسیالیستی، دموکراتیک و آزادی‌خواهانه به رشد دادن ارزش‌ها به صورت غیر دگماتیک، غیر قالبی و غیر تک سطحی و با پایبندی عاشقانه به آنهاست. واقعا باید عشق را رشد دهیم. وظایف و مسئولیت‌های این نیز بر عهده ماست. من نیز به عنوان یک فرد، در حال تجربه یک خودانتقادی جدی در قبال این روند هستم. بار دیگر می‌بینم که آنچه در برابر تاریخ نتوانستیم انجام دهیم، واقعا آنقدر ساده نبوده است. پس از این نیز قطعا می‌خواهم در حضور کنگره بار دیگر قول بدهم که چنین رویکردهایی مورد پذیرش تاریخ قرار نخواهد گرفت.»