دوران کالکان عضو کمیتەی رهبری پ.ک.ک در برنامەی ویژه میدیا خبر تحلیلات مهمی ارائه داد و ارزیابی‌هایش بدین شیوه بود:

«ابتدا با احترام به مقاومت امرالی و رهبر آپو درود می فرستم. فعالیت‌های گوناگونی انجام می‌شود. اطلاعیه و اظهارنظر هم هست، اما تاکنون طرف‌های مرتبط برای روشن نمودن وضعیت موجود هیچ‌چیز مشخصی نگفتەاند. فعالیت نمایندگان مجلس هم هست که می‌خواهند به امرالی بروند و رهبر آپو را ببینند. جلو وزارت دادگستری تجمع اعتراضی برپا کردەاند. آدرس محل تجمعشان درست است و لازم است انسان به چنین آدرس‌هایی برود، چونکه این سازمان‌ها معلومات پخش می‌کنند. هم اطلاعات پخش می‌کنند و هم اجازە نمی‌دهند وکلا و خانوادەی زندانیان به امرالی بروند. می‌توانیم بگوییم اینجا یک فریبکاری وجود دارد. لذا لازم است این فعالیت‌ها را تشدید شود و بر خواستەهایشان پافشاری کنند و به آن سازمان‌ها که رفت‌وبرگشت امرالی را ترتیب می‌دهند فشار آورند. نزدیک به دو سال، 21ماه می‌گذرد، ارتباط تلفنی نیست، خبری نیست. این غیرقابل‌قبول است. نباید کسی منتظر باشد که خلق کورد سر این مسئله سازش کند.

شاید شرایط خطرناکی در کار باشد

تعدادی از سازمان‌ها و سی.پی.تی موردانتقاد قرار گرفتەاند. می‌توانستند اظهارنظر و اعلامیه بدهند. آنها می‌گویند ما قوانینی داریم، ما سازمانیم. درسته، ما به آنها احترام می‌گذاریم. ما نمی‌گوییم قوانین‌شان را عوض کنند و به خواست ما کار کنند، ولی یک خلق 40 میلیونی هست، این ارادەی خلق است، می‌جنگد، نمی‌خورد و نمی‌نوشد. در این راستا ما حدود 40 هزار تا 50هزار نفر شهید دادەایم. ما امروز در نگرانی شدید بەسر می‌بریم. اگر این سازمان دو کلمه می‌گفت، وضعیت رو روشن می‌کرد و این ابهام را باقی نمی‌گذاشت، آیا این سبب می‌شد که فشار زیادی به قانون و پرنسیب‌هایش بیاورد؟

نزد ما چیزی مشخص نیست. ما اینگونه آن را می‌فهمیم؛ اگر شرایط نگران کنندەای در کار نباشد، نباید این وضعیت ادامه پیدا کند. در غیر اینصورت بەمعنی این است که حالت خطرناکی در کار است. این خشم، اندوە و نگرانیمان را بالا می‌برد. جامعه حساسیت دارد و این مهم است. جامعەای علیه سی.پی.تی هست، این جامعه است نه سازمان، دستگاه و اداره نیست، جامعەای هست و این جامعه زیر تیغ نسل‌کشی و حذف شدن است.

از کشتار پاریس حمایت می‌کنند

سازمان‌های اروپایی بەجای شفاف‌سازی و اجرای قانون، از جنایات ترکیه دفاع می‌کنند. در آلمان یا جاهای دیگر به اماکن کوردها حمله می‌کنند. اگر اینگونه برخورد کنند فاشیسم آ.ک.پ و م.ھ.پ هر کاری بخواهد می‌کند، لذا به شریک جرم و همکار آنها مبدل می‌شوند. سازمان‌های اروپایی، مجلس وزرای اروپا، سی.پی.تی و دادگاه حقوق بشر در این مسائل مداخله نمی‌کنند. شرایطی قانونی هست. ما همیشه گفتەایم که این بەمعنی دفاع از قتل‌عام است و بازهم تکرار می‌کنیم؛ این انزوا یک کشتار و حذف فیزیکی است. با هیچ قانون و معیار قانونی و اخلاقی کار نمی‌کنند و به این وضع ادامه می‌دهند. اروپا هم به شریک جرم تبدیل می‌شود، شاید حتی درصدد ادامه دادن به این وضع باشد، ما نمی‌دانیم. ما شک و گمان داریم.

ما مبارزه را بیشتر و قوی‌تر می‌کنیم

ما مبارزاتمان را بیشتر می‌کنیم. دراین‌باره بسیاری از دستگاه‌های اعلامی فراخوان دادەاند. در خارج از کشور و در هر چهار بخش کردستان فعالیت هست. شمال کردستان و ترکیه در فعالیت و پیکار است، رهبری در ترکیه است، در شمال است، لازم است بەسمت امرالی برویم، باید از آنجا اعتراض کنیم. ما به مبارزه در این راستا درود می‌فرستیم. سطح بالایی از آگاهی و پیکار هست. باید مبارزات را گسترش دهیم. باید به نیروهایی که وظایفشان را انجام نمی‌دهند فشار بیاوریم. باید حقیقت رهبری را به مردم و جوانان و زنان بگوییم. باید مبارزه برای ارج نهادن به رهبر آپو و فهم دقیق‌تر و بیشتر از او را بالا ببریم.

مقاومت تاریخی نیروهای گریلا

جنگ زاپ و آواشین و متینا در نهمین ماه است. آمار جنگ اعلام شده و جنگ در مناطق زیادی گسترده شده است. عملیات مقاومتی از گور تا استانبول ادامه دارد. پیش از هر چیزی درود می‌فرستم بر مبارزه علیه این ذهنیت فاشیست و جنایتکارانه، این سیاست فاشیست و انکارگرایانه. بر همین اساس بر گریلاهای حاضر در زاپ و آواشین و متینا درود می‌فرستم و بازهم برای پیروزی‌هایشان تبریک می‌گویم. جنگ در 2023 هم ادامه خوهد داشت. آنهایی که می‌خواستند در یک یا دو هفته پیروز شوند، پس از چند  ماه و سال هم هیچ نتیجەای بەدست نیاوردەاند! حالا آنها بیچارە ماندەاند. آمار سالیانه و ماهیانه هست، در این اواخر آمار 8 ماه اخیر جنگ منتشر شد. مرکز فرماندهی چندین اطلاعیه دربارەی آمار جنگ‌ها منتشر کرده و پیش‌تر راجع به تحلیلاتمان اطلاع‌رسانی کردەایم. اول، نقشەیشان با شکست روبرو شد. دوم گرفتار شدەاند. سوم، به شرایط سختی افتادەاند، نمی‌دانند که چکار باید بکنند، می‌خواهند عقب‌نشینی کنند اما نمی‌توانند، بەاین دلیل ضربات سنگینی بە آنها وارد می‌شد. با برنامەی خودشان و برای اهدافشان در 14 ماه نیسان سال2022 دیکتاتوری فاشیست آ.ک.پ - م.ھ.پ یکسری حملات جدید را آغاز کردند و درصدد این بودند در چند هفته به اهدافشان رسیده و عقب‌نشینی کنند، همان‌طور که ما گفتیم شکست می‌خورند و این‌همه هم طول کشید! درنتیجه و ناچار در سنگرهای زیادی فرار کردند. آنها نتوانستند اشغالگری‌شان را عملی کنند، آنها بازهم ضربات مهلک‌تری خواهند خورد، در مرحلەی بعدی هم ناچار می‌شوند فرار کنند.

این جنایات نشان‌دهنده‌ی شکستشان است

با بکار بردن سلاح اتمی، شیمیایی و انواع جنایت جنگی با ما روبرو می‌شوند، لذا ما گفتیم برای اینکه خود را از جنگ واقعی برهانند این‌گونه دست بە جنایت می‌زنند، حالا حقیقت روشن و آشکار است، این چیزها نشانەی شکست است. چندین شهروند مدنی در روژآوا کشته شدند، از شنگال تا مخمور حمله کردند، این‌ها نشانەی شکستشان است. آن‌ها به روزنامەنگاران و شبکەهای خبری حمله کردند، شما می‌بینید که به هنرمندان نیز حمله کردند. آنها به سیاست دموکراتیک هم حمله می‌کنند. همەی رٶسای مشترک شهرداری‌های د.ب.پ را نیز دستگیر کردند. آنها را مورد فشار و شکنجەی مضاعف قرار می‌دهند، سیستم شکنجه و ژنو ساید را تشدید می‌کنند. چرا این‌گونه می‌کنند؟ چونکه در زاپ و متینا و آواشین شکست خوردەاند.اگر فاشیسم آ.ک.پ - م.ھ.پ در جنگ با گریلا در زاپ و آواشین و  متینا پیروز می‌شد، به رسانه و روزنامەنگاران، هنرمندان و زنان حمله نمی‌کرد و شمار زیادی از زنان را دستگیر نمی‌کرد. به‌ویژه در زندان امرالی به رهبر آپو بیشتر سخت گرفته شد و اجازەی ملاقات دادە نمی‌شود.به زنان حمله می‌کنند چونکه چهرەی تجاوزکارانه و ترسناکشان را آشکار می‌کنند، نقاب‌هایشان یکی پس از دیگری می‌افتد.

چندین قدرت خارجی از ترکیه حمایت می‌کنند

نه‌فقط این، در خارج هم پشتیبانی می‌شوند، یکی پس از دیگری دیدار و گفتگو دارند. در حقیقت برای نجات ترکیه، از طرفی روسیه و از طرف دیگر آمریکا و ناتو به ترکیه کمک می‌کنند. حملات در آمد و حملات در آلمان موازی‌اند، حکمرانی آ.ک.پ و م.ھ.پ و آلمان هیچ فرقی ندارند. می‌خواهند آ.ک.پ و م.ھ.پ را نجات بدهند. هجومی این‌چنینی هست آ.ک.پ و م.ھ.پ با جنگ در زاپ و متینا سعی داشتند نیروی گریلا را نابود کرده و سپس به روژآوا حمله کنند و یک پیروزی تاریخی بدست آورند و در سال 2023 با حیله و فریب انتخابات ترکیه را از آن خود کنند، اما با مقاومت زاپ، نقشەهایشان شکست خورد.

مقاومت هم به فاشیسم آ.ک.پ و م.ھ.پ اجازە نداد عمرش را طولانی کند، آن مقاومت اجازه نداد نیروهای خارجی بەجای آ.ک.پ و م.ھ.پ قدرت فاشیست نرم بە حاکمیت برسد.

در اینجا سیستم به بن‌بست رسیده است

این نیز یک بن‌بست دیگر درست می‌کند. بن‌بست سیستم است در ترکیه و سوریه. این یک حالت بنیادی است، ولی با مسیری نرم چنان نشان می‌دهند که این بن‌بست‌ها رفع می‌شوند و می‌گویند ما یک مدیریت تازه را اجرا می‌کنیم. پ.ک.ک اجازەی چنین چیزی را نمی‌دهد. قطعاً هرکسی بیچارە است، درواقع بن‌بست هم عمیق‌تر می‌شود. روشن نیست چه روی می‌دهد. گریلاها نگذاشتند که عمر فاشیسم دراز شود. اجازە نداد فاشیسم نرم سر کار بیاید. باید یک بدیل سیاسی درست شود تا ترکیه بەسمت دموکراسی حقیقی برود. ما هر بار آن را تحلیل کردیم. آغوش ھ.د.پ و ائتلاف رنج و آزادی همیشه باز است. وقتی‌که آ.ک.پ و م.ھ.پ سقوط کند نباید حزبی مانند ج.ھ.پ جایشان را بگیرد. چونکه فرق خاصی با هم ندارند. یک تغییر اساسی در ترکیه لازم است، این تغییر با دموکراسی حقیقی انجام می‌شود.

باید پیروزی گریلا به همەی مناطق کشیده شود

بنابراین چه چیزی در اینجا لازم است؟ چه باید کرد؟ وقتی این حقیقت را می‌بینیم لازم است بیشتر مبارزه کنیم، به اتحاد بیشتری نیازمندیم. اگر آن جریانات که به نیروهای دموکراتیک می‌گویند ما دموکرات هستیم، راست‌گو باشند، باید متحد شوند و برای نابودی فاشیسم مبارزه کنند.

باید پیروزی گریلا کە فاشیسم آ.ک.پ - م.ھ.پ را در زاپ و آواشین و متینا شکست داد، در همەی کردستان شکست داد، با فعالیت سیاسی، مبارزەی مدنی، مبارزەی ایدئولوژیک، هنر و ادبیات شناسانده و پخش شود. باید در همەی مناطق به پیروزی منجر شود. برای این منظور نیز به مبارزەای سازمان یافتەتر و فراوان‌تر نیاز است. قطعاً باید این فرصت انتخاباتی مانند یک مبارزه دیده شود. این را باید به شرایط سیاسی و نظامی گره زد. غیر از این‌ها هیچ انتخابی دیگری در کار نیست. آن‌هایی که بدین شیوە با آن برخورد نکنند و درست ارزیابی نکنند، نمی‌توانند کار خاصی بکنند، نمی‌توانند موفق شوند. برعکس وارد بازی فاشیسم می‌شوند، پس این آن چیزی است که حالا باید انجام شود: برای اینکه تلاش بیشتر شود، متحدانەتر باشد، باید این جدایی و تفرقه را تمام کنیم، مسائل پیش‌پاافتاده نباید به مانع تبدیل شوند. ائتلاف و ارتباط و اتحاد در جنبش زنان و جنبش جوانان و سیاست دموکراتیک باید بیشتر شود. باید مقاومت گریلا و زندانیان بیشتر حمایت شود. باید علیه حملات فاشیستی مبارزەی بیشتری انجام شود.

حملات آنها اثبات مبارزه است

فاشیسم حملە می‌کند. اگر حمله و جنایت نکنند باید به آن‌ها شک کرد. اگر دیکتاتوری فاشیست هجوم نکند ما باید به وضع خودمان مشکوک باشیم. بەاین معنی است که من بەدرستی وظیفەی ضد فاشیستی‌ام را انجام نمی‌دهم. ازاین‌رو د.ب.پ، ھ.د.پ، ن.چ.م، شبکەهای خبری، جنبش زنان، جوانان ترکیه، نیروهای انقلابی دموکراتیک نگران این نباشند که مورد حمله قرار می‌گیرند. برعکس اثبات فعال بودن آنهاست. آن‌ها در مسیر درست هستند. اما چکار باید بکنند؟ باید بدانند که در مسیر درست قرار دارند، لذا باید مبارزاتشان را تشدید کنند. باید بیشتر تلاش کنند. اکنون رٶسای مشترک د.ب.پ زندانی‌اند؟ باید در ازای یک نفر پنج نفر رفته و وظایفشان را انجام دهند. هنرمند دستگیر شده، باید 5 -10 جوان بروند و وظیفەی خود را انجام دهند. روزنامەنگاری ممنوع شده، زنان دستگیر شدەاند، باید جایشان را با تعداد بیشتری پر کرد. باید بیشتر در این مبارزەی ضد فاشیستی فعال باشیم و بیشتر آن را حفظ کنیم. فکر و سیاست فاشیست، اشغالگر، نابودگر که در ترکیه بی‌اعتبار شده، با مبارزەی پنجاه‌ساله بی‌اعتبار شده و بەسوی نابودی می‌رود. باید فرصت بازسازی را به او ندهیم. اکنون باید آن را در گورستان تاریخ خاک کنیم. برای این هدف هرچه از دستتان برمی‌آید انجام دهید. باید همەی اشکال مبارزه باهم انجام شود. مبارزەی این‌چنینی می‌تواند راه را برای ترکیه باز کند، آن‌هایی که می‌گویند "دموکراتیک هستیم و خواهان دموکراسی در ترکیەایم" باید از این مبارزەی ما حمایت کنند. باید فاشیست‌ها به بازی قدرت وارد نشوند. درواقع برای نیروهای خارج هم امتحان هست، اما امتحان اصلی برای جامعەی ترک و جامعەی کورد است.

در فرایند بسیار حساسی هستیم

ما در فرایند بسیار حساسی هستیم. بەهمین دلیل است که طیب اردوغان دائماً می‌گوید "این روزهایشان زیبایند."  ما بەراستی نیازمندیم بدانیم چه روی می‌دهد. شما باید این را بەخوبی ببینید. چون‌که هر چیزی احتمال دارد روی بدهد، امکان دارد حملات سخت‌تری را شاهد باشیم. احتمال کودتا، توطئه و قتل‌عام روی بدهد. باید برای این‌ها نیز آماده‌باشیم. ما باید مبارزه علیه فاشیسم را متحدانەتر جلو ببریم، باید بیشتر مقاومت کنیم. لازم است همه‌جا را به میدان مبارزه مبدل کنیم. این موضع قطعاً تنها موضع درست، انقلابی و دموکراتیک میهن‌دوستانه است. تنها این موضع است که برندە می‌شود، موضع بهتری وجود ندارد. ما بر این باوریم که این موضع مؤثرتر است، شدنی است و گسترش می‌یابد. ما باید این عرصه را تقویت نماییم تا ماه و هفتەهای پیش رو را به دورەای که فاشیسم را نابود می‌کند تبدیل کنیم. بە دورەای که انزوا را می‌شکند، دموکراسی، آزادی و یکی از بزرگ‌ترین پیروزی‌های تاریخ را رقم می‌زند، تبدیل کنیم. برای اینکه چنین نتیجەای بدست آوریم، من خواهان سازمان‌یابی متحدانە هستم.

دربارەی نشست عمان

عمان کشوری حساسی است. می‌دانیم که حملات داعش ازآنجا تنظیم و اجرا شد. نشست عمان نشست مشهوری است. یک‌صد سال پیش چنین نقشی در نقشەکشی خاورمیانه به اردن دادە شد. سر اردن اجرائی شد، انگلستان و فرانسه این کارها را انجام می‌دهند. چونکه یک‌صد سال پیش در سال 1921 در قاهره یک کنفرانس انجام شد. امیدواریم این نشست عمان مانند نشست قاهره نباشد. آن کنفرانس این سدەی اخیر خاورمیانه به این شکل را رقم زد. خاورمیانەای که در این سطح این‌قدر روبروی تجزیه، غارت و ویرانی و افکار فاشیستی، نژادپرستی، مذهبی و جنسیت گرایی شدە است. سدەی اخیر برای خاورمیانه سدەی فاجعه بود و نتیجەی آن دیدار و کنفرانس‌هاست.

کنفرانس قاهره، نابودسازی کوردها هم در آنجا طرح‌ریزی شد. تا آن زمان هم به کوردها اجازه می‌دانند. آن تفکر و سیاستی که کوردها را نفی کرد و خواست آن‌ها را نابود کند ازآنجا شروع شد. پس از آن شیوەی برخورد قدم به قدم تغییر کرد. قتل‌عام یک‌صد سالەی کوردها این‌گونه انجام شد.

چرا کورد در این نشست حضور ندارد؟

خیلی چیزها این وضع را نشان می‌دهد. کورد در آن نیست. چرا نیست؟ این ما را در این زمینه هوشیار کرد، اسمش اجلاس دوم عراق است. دربارەی مشکلات عراق گفتگو می‌شود. بله عراق خودش مشکل خاصی ندارد. در عراق مسائل حاکمیت، حفظ نهاد دولت و سیستم وجود دارد. غنا و ثروت مشکل است. ثروت مادی، ثروت فرهنگی و تنوع رنگ‌ها و زبان‌هایشان مشکل‌ساز می‌شود. این نیز بەدلیل سیستم اقتدارگرا، دولت‌محور، کولونیالیست و ذهنیت سیاسی‌اش است. غیرازاین مشکل دیگری وجود ندارد. برای مثال و در این زمینه، نصف مشکلات عراق به مسئلەی کورد گره خوردە است.

آنچه بەعنوان مسئلەی مرزهای عراق عنوان می‌شود، مسئلەی کورد است، مشکل ایران مسئلەی کورد است، مشکل ترکیه مسئلەی کورد است، مشکل سوریه مسئلەی کورد است، مسئلەی تقسیم کوردستان و تکەتکه کردنش است. آنجا مسئلەی کورد بررسی می‌شود، اما کورد در آن حاضر نیست! چرا حاضر نیست؟ چرا ک.ج.ک را دعوت نکردەاند؟ چرا خود مدیریتی شمال و شرق سوریه را دعوت نکردەاند؟ اگر این نشست برای پیشبرد مبارزه علیه داعش است، خودمدیریتی دموکراتیک شمال-شرق سوریه، ق.س.د  بزرگ‌ترین خدمت را در جنگ با داعش انجام داده است و بدین‌وسیله امنیت و آرامش را در عراق نیز تأمین نمود. پس‌ازآن بود که عراق توانست موصل و مناطق دیگر را از دست داعش دربیاورد، یعنی ق.س.د بزرگ‌ترین حامی برای امنیت کنونی عراق بود. چون‌که قدرتمند بودند، آسایش و امنیت در عراق موردگفتگو قرار گرفت و ق.س.د بیشترین نقش را داشت. اما چرا دعوت نشد؟ چرا کورد حاضر نیست؟

حالا این عامل شک و نگرانی ما شدەاست. به گذشته گره خوردە است. آیا درصدد این هستند که یک نقشه بر مبنای انکار و نابودی کوردها در صدسال آینده را دوباره کنند؟ اگر چنین است، باید سازمان ملل، فرانسه و دولت‌های حاضر در این نشست بەخوبی بدانند که یک بازی خطرناک را انجام می‌دهند. این‌گونه می‌توانیم بگوییم. غیرازاین چه می‌توان گفت؟ نتیجەی سده روشن است. چگونه کورد را عاصی کردند؟ مقاومت یک‌صد سال اخیرشان روشن و معلوم است. مدیریت ترکیه چه زیانی دیدە است؟ مسئولانشان گاه‌وبیگاه می‌گویند که "خیلی در فشاریم." آن‌ها خودشان مشکلات را درست می‌کنند.

گفتیم اگر حمله کنند می‌جنگیم

نباید این‌گونه می‌شد. ما بەدرستی نمی‌دانیم چه می‌شود. برای مثال دولت ترکیه دهها هزار سرباز را از هفتانین تا خواکورک مستقر کرد، حملەای اشغالگرانه انجام داد. کی در برابر این اشغالگری مقاومت کرد؟ کورد مقاومت کرد. اینجا اشغالگری را با خاک یکسان کردند. ناچار شدند از زاپ بەسمت متینا فرار کنند. این مناطق رسماً جزو خاک عراق است. آنکه مانع از این هجوم شد پ.ک.ک بود. نیروهای عراقی در برابر این اشغالگری و کشتارها در کجا مقاومتی کردند؟ آنها از کدام امنیت و آسایش حرف می‌زنند؟ منطقەی حفاظت میدیا را داریم. 20سال پیش آن را اعلام کردیم، وارد 21مین سالش می‌شود. گفتیم اگر به این مناطق حمله شود، می‌جنگیم. ما هنوز هم سر حرف خودمانیم. باید همه این را بدانند. اگر بگویند توافق کرده و سرکوبشان می‌کنیم، ما چیزی نمی‌گوییم، اما آن‌ها نیز به این چاله می‌افتند. بگذار از فاشیسم آ.ک.پ - م.ھ.پ بپرسند این جنگ چه نتیجەای خواهد داشت و از آنجا متوجه شوند.

فراخواندن داعش

می‌توان بەروشنی این مسئلە را بیان کرد. لازم است همە بر این نکتە واقف باشند. برای مثال از مصر تا کشورهای دیگر با ترکیه بر سر یک میز نشستند. از آنجا داعش را فراخواندند. اما کسانی را که علیه داعش جنگیدند دعوت نکردند! لازم است ذهنیت و سیاست دموکراتیک در این بارە رشد کند. چنین مسئلەای برای خاورمیانه خیلی مهم است.

سیاستمداران، روشنفکران و نویسندگان عرب باید کمی دموکرات باشند، باید نژادپرستی خشک عربی را وانهند، باید حقوق و ارزش‌های جامعەی کوردی را نیز ملاحظە کنند. بەراستی هم باید همسویی روابط کورد و عرب بر مبنای دموکراسی و برادری توسعە پیدا کند. چنین موضعی مشاهدە نشدە است، اما آنها می‌توانند به آسانی دست بە چنین کاری بزنند؛ با داعش گفتگو کردند. با همکاران داعش گفتگو کردند. گویی بر سر مشکلات خاورمیانه و مسائل عراق صحبت می‌کنند، اما با کوردهایی که پیش‌تر بزرگترین دفاع را از عراق، خاورمیانه و جهان عرب انجام دادند، با کورد آزاد و آزاده چنین روابطی را برقرار نمی‌کنند! در چنین صورتی چگونە مسائل خاورمیانه می‌تواند حل  شود؟ چگونه از این سیستم نجات پیدا می‌کنند؟ این تجزیە، اشغالگری و استعمار چگونه متوقف می‌شود؟ چگونه آزاد و دموکراتیک می‌شود؟ جوامع خاورمیانه، کورد، ترک، عرب و فارس چگونه می‌توانند برادرانه زندگی  کنند؟ از دید من انسان باید منطقی باشند، لازم است بە نحوی صحیح فکر کنند. از این منظر هیچ چیزی به روشنی معلوم نیست. ما جزئیاتش را نمی‌دانیم اما این نشستها  را رصد می‌کنیم.سعی کردیم با دقت آنها را بررسی کنیم، اما نتایج بحث‌هایشان اعلام نشد. نتوانستیم زیاد متوجه شویم، اما بەعنوان یک هشدار اینگونه آن را می‌بینیم تا اینکه کمتر حساسیت درست کنند.

کشتار مرعش و روبوسکی

ماە دسامبر مصادف با ماە قتل‌عام‌ها است. آخرین مورد از قتل‌عام‌هایی کە در این مدت روی دادە است، قتل‌عام 28 دسامبر 2011 در روبوسکی است. به یازدهمین سالگرد این قتل‌عام نزدیک می‌شویم. بعد از آن نیز سالگرد کشتار زندانها فرامی‌رسد. 22 سال از آن می‌گذرد. دیگری کشتار مرعش است کە از 19 تا 24 دسامبر سال 1978 ادامە پیدا کرد. 44سال از آن می‌گذرد. یعنی این قتل‌عام‌ها در 11، 22 و 44مین سالگردشان هستند.

هنگام کشتار مرعش، هنگام قتل‌عام در زندانها، بولنت اجویت مسئولیت را عهدەدار بود. طیب اردوغان کشتار روبوسکی را انجام داد، این قتل‌عام با دستور مستقیم اردوغان انجام شد. پس خیلی آشکار است. اردوغان خود اظهار داشت که ما شهروند مدنی را هدف قرار ندادەایم، گفت باهوز اردال را هدف قرار دادەایم، جار زدند که باهوز اردال را گلولەباران کردەاند! متعاقبا دریافتند کە اظهاراتشان درست نبودە و سپس ساکت شدند.

سپس با همەی اشکال زور و تهدید تلاش کردند تا جامعه را از این موضوع و مبارزه دور کنند. ببینید سالها می‌گذرد و همان کشتارها ادامە دارد. قتل‌عام‌ها تاریخشان متفاوت است، مکانهای مختلف دارند، مسئولین این قتل‌عام‌ها متفاوتند. اما ذهنیت و سیاست شان همگن است. باید این نکتە را درک کرد. چنین ذهنیت و سیاستی فاشیستی، ظالم و جنایتکارانه است. لازم است هر فردی این مسئلە را درک کند. قتل‌عام مرعش هم از چنین ذهنیت و سیاستی برخاستە است. قتل‌عام زندانها هم بەاین سبک روی داد. قتل‌عام روبوسکی هم بر مبنای همان مدل است. هم تهاجم نابودگرانه علیه کورد و هم قتل‌عام ضد ترکی از چنین ذهنیت و سیاستی سرچشمه می‌گیرد. باید چنین مسئلەای را درک کردە و بفهمیم. این قتل‌عام‌ها صرفا به رئیس‌جمهور فعلی ترکیه ارتباط ندارند. اگر توجه کنیم همان رویکرد و سیاست در رهبری فعلی نیز وجود دارد. تغییر پیدا می‌کنند، حکومتها متفاوتند اما عملکردها یکسان هستند. باید این موارد را دیده و درک کنیم، زیرا برای پایان دادن به این رویکرد و سیاست مهم هستند.

این وظیفەی نیروهای انقلابی دموکرات، خلق و استثمارشدگان است. تنها از راه مبارزه است که می‌توانیم انتقام قتل‌عام‌ها را بگیریم. می‌توانیم ذهنیت کشتن و انکار را پاک کنیم. بەهمین دلیل خواهشمندیم کە نسبت بە این مسئلە حساس‌تر باشند، به‌درستی ابعاد آن را درک کنند، متحدتر شوند و مؤثرتر بجنگند. با احترام و عشق از شهدای این سه قتل‌عام یاد می‌کنم.

ما جنبشی هستیم که مبارزاتمان برای پایان دادن به قتل‌عام‌ها و ذهنیت انکارگرایانه شکل گرفتە است. در این راه هزاران، دهها هزار شهید جان خود را فدا کردەاند. زمانیکه قتل‌عام مرعش شکل گرفت، رهبر آپو گفت: این حمله، حملەی ذهنیت اشغالگر و جنایتکار ضد حزب کارگران کوردستان است. حمله آغاز  شدەاست و تا زمان کودتا ادامه خواهد یافت. در واقع کودتای 12 سپتامبر دو سال پس از آن روی داد! زیرا کسانی که کودتا را انجام دادند و کسانی که قتل‌عام مرعش را انجام دادند یکی بودند. همان ذهنیت و سیاست، همان تشکیلات،؛کنتراهای دولتی بودند. ما بەخوبی بر این مسئلە واقف هستیم، سعی کردیم یاد و خاطرە شهدا را زنده نگەداریم، معتقدم که در این بارە بە جایگاە مهمی دست یافتەایم؛ از همین رو همچنان به مبارزه ادامه می‌دهیم. مبارزه در مسیر پیروزی ادامه خواهد یافت. یاد و خاطرە شهدای این قتل‌عام را  در بطن  مبارزاتمان زنده نگاە داشتە و این مسیر را ادامە خواهیم داد.

برخودان خودمدیریتی

امسال، سالگرد برخودان خودمدیریتی است.این برخودان  کە از ابتدا  از ماه دسامبر آغاز شد. در ابتدا واکنشی بە حملەی جنایتکارانه بود. چهارمین حملە از نوع خود بود.  این حملە بر اساس نقشەای برای نابودی همە جانبە و درواقع بر مبنای رویکرد و سیاست نسل‌کشی کورد و نقشەای استراتژیک، حملەای برنامەریزی شده بود کە با هدف نابودی میهن‌دوست طراحی شدە بود. ما درصدد بودیم در مقابل این تهاجم بایستیم، از دامنە آسیب‌ها بکاهیم، دامنە مناطق مورد هجوم را محدودتر نمودە و آنها را به عقب‌نشینی ناچار کنیم. بەراستی هم این کارها را نیز انجام دادیم، در مناطق زیادی حملات علیه دفاع ما بود، در غیر این صورت به تمامی بخشهای دیگر کردستان نیز حمله می‌کردند. به محلات کوردی حمله می‌کردند، به میهن دوستان و انقلابیون ترکیه حمله می‌کردند. این تصمیم اتخاذ شد. اما آمادگی و زمینەسازی‌های ما کافی نبودند. نتوانستیم تمامی نیرویمان را جمع کنیم و آن را بەکار بگیریم. محدود بودیم اما اجازە ندادیم این هجوم تاثیرات عمیقی از خود بر جای بگذارد. دامنە آن را محدود کردیم و با گذشت زمان از شدت آن کاستیم. نزدیک بە ٧-٨ سال از آن دورە سپری شدە است و جامعە مشاهدە کردە است کە در نهایت آنها بە موفقیتی دست نیافتەاند. دیدیم مقاومت زندگی می‌بخشد، آگاهی می‌بخشد، آزادی را توسعه می‌دهد. ازخودگذشتگی و اجتماعی بودن گسترش یافت. لازم این مسائل را مشاهدە کرد.

در هر مبارزەای اشتباه و نواقصی وجود دارد. لازم است  اشتباهات و نواقص در جریان عمل شناسایی شود و از آنها آموخت و از این طریق بە نوسازی دست زد. اما از بعد ایدئولوژی و استراتژی، مبارزه واجد اهمیت است. لازم است بر این اساس بە مقاومتهای خودمدیریتی ملاحظە شود. بله پروسەای دشوار بود، مبارزەای سنگین بود، شهید داشتیم. به حملات کنونی آ.ک.پ-/ م.ھ.پ توجه نمایید. به حملات 6 سال پیش توجه کنی، به حملات صورت گرفتە بە روژآوا نگاه کنی، بە حملات علیه مناطق حفاظتی میدیا، حملات صورت گرفتە بە زندانها،... به حملات صورت گرفتە بە باکور و ترکیه علیه خلقها، کوردها و علویان توجه نمایید. بدون وجود برخودان، این حملات بر مبنای نابودسازی جامعه و گسترش جنایت در تمامی عرصەها گسترش پیدا می‌کرد.

نخست در مقابل این حملات برخودان صورت گرفت، آن را ، تضعیف کردە و سپس بە هزیمت کشانید.. از همه مهم‌تر به روحیەی مبارزه نیرو بخشید. باید آن را درک کرد. در پایان این فرایند حملات بە زاپ و متینا و آواشین با شکست روبرو شد. نتایجی کسب شدەاند، درست کە شهدایی را تقدیم کردە و هزینەهایی بر ما تحمیل شدە است، اما ذهنیت و سیاست اشغالگری و انکار با شکست مواجە شدە است.

مهم این است، خلقها آزاد می‌شوند، راه برای زندگی آزاد و دموکراتیک باز می‌شود. آیندەیمان روشن است، آینده از آن ماست. بەراستی مقاومت قهرمانانەی چیاگر، زریان، محمد تونچ، آسیه یوکسل، زمانی و سیوە بە چنین نتایجی منتهی شد. بەهمین مناسبت با عشق و احترام یاد شهدای خودمدیریتی دموکراتیک را گرامی می‌دارم. مجدداً به خانوادەهایشان تسلیت می‌گویم. ارزشهای بزرگی را خلق کردند. وظیفه داریم این ارزشها را بەدرستی درک  و نمایندگی کنیم.

روز به روز اهمیت چنین مسئلەای بیشتر آشکار شده است. روشن شدە است که چه روی داده است، اشتباه و نواقص مشاهدە شدەاند، اما اهمیت تاریخی مقاومت قهرمانانه، نقش مبارزه، ارزشهایی که خلق شدە و نتایج بەدست آمدە کاملاً روشن شدەاند. مهم است این را بدانیم. ما با مبارزه نجات یافتیم، با برخودان زندگی کردیم، با مقاومت پیروز شدیم و بە پیروزی دست خواهیم یافت. مهمترین برخودان در زمستان 2015 - 2016 انجام گرفت. مقاومتی قهرمانانه بود که در جزیر، سور، نصیبین، شرناخ و گور گسترش یافت. آنها زندەاند. زنده آنهایی اند که پیش قدم و پیشرو هستند. این شهدا همواره در مبارزەی آزادی، در زندگی آزاد و کوردستان آزاد جاویدان می‌مانند.

علی حیدر درسیم و بهارین کوبانی

ما نبرد انقلابی خلق مان را می بە پیش می بریم. ما در کانون مبارزه علیه فاشیسم، اشغالگرت و قتلعام ایستادەایم. این مبارزه بر اساس خط قهرمانی و از خودگذشتگی  پیش می رود. با سختی و رنج های بزرگ گام برمیدارد. این مبارزه با قربانی دادن شهداء پیش می رود. مبارزەای که بر اساس پایبندی بە خط شهدا تثبیت شدە باشدا،ین اطمینان را بە ما میدهد کە آزادی را کسب خواهیم کرد. راه دیگری پیش روی نداریم. براین مبنا با هر عملیاتی و هر گونە فعالیت اعتراضی باید به دشمن ضربه وارد کنیم. این مهم است. ما شهید می شویم. مرکز نیروهای دفاع از خلق اعلامیه می دهد. مقاومت شهدای قهرمان در زاپ و آواشین و متینا در سال 2022 نقش خود را برجای گذاشته است. پیش ازهمەچیز مجدداً با عشق و احترام یاد شهدا را گرمی میداریم.  درواقع فداکاری از قدرتی فرا انسانی برخوردار است.

مقاومت نیروهای گریلا نشان دادە است که اراده و آگاهی انسان قدرتمندترین نیروست. نبرد در همەی عرصەها ادامه دارد. همانند اینجا جنگ در مناطق مختلف شمال کردستان نیز در جریان است. بویژه در بوتان و زاگروس و حتی در درسیم، آمد و ماردین به درازای سال نبرد پابرجا بوده است. آنجا شهید داشتیم. هوال بهارین اهل کوبانی است، فرمانده منطقە وان است. تیم وان نبرد های بزرگی را انجام دادە است.

همچنین نبرد در مناطق حفاظتی میدیا نیز بە همین  نحو گستردە بودە است. هوال علی حیدر درسیم در نبردهای این منطقە بە شهادت رسیدە است. با گرامیداشت یاد و خاطرە هوال علی حیدر و بهارین یاد همەی شهدای ماه دسامبر را گرامی میدارم. یاد و خاطرە  شهدای آواشین، زاپ و متینا  و شهدای خودمدیریتی دموکراتیک را گرامی میدارم. درواقع نیرویی که ما را توسعە بخشید، دیروز، امروز و فردا را بنیان نهاد شهدایمان بودەاند. شهدا منبع قوای ما هستند، سرچشمەی نیروی رفع رنجها و موانع اند. نیرویی که همیشه ما را سرپا نگه می دارد و ما را پیش می برد شهیدانند. شهدای ماه دسامبر در این زمره اند. امسال و سالهای پیش هم چنین شهدایی داشتەایم.

هوال علی حیدر درسیم از جوانان اهل درسیم بود که درهمەی بخشهای کردستان جنگید. 30 سال نبرد و مبارزه کرد، همەی اشکال رنج و سختی را طی کرد. منبع انرژی و شادی بود. درهر موقعیت و هرجایی نمایندەی برحق برخودان درسیم، روحیەی زندگی آزادانه و ارادەی آزاد را بر دوش می کشید. تلاش عظیمی در همەی عرصەها کرد و در نبرد آزادی کردستان خودش را جاودانه کرد.

هوال بهارین از روژآوا آمدە بود و نمایندگی روحیەی زن آزاد و مقاومت کوبانی را برعهده گرفت. او هم خصوصیات مشابهی داشت. بهارین کمی سرسخت بود، خیلی مصر بود. مقاومت زیادی درمقابل سختی و گرفتاریها نشان می داد. بعلاوه رفتنش به طرف وان هم در این راستا بود، در روژآوا نیز جنگید. در زمان نیاز بدون تردید به سنگر مبارزه در شمال کردستان رفت. با روحیه و ارادەی قوی، با عشق آزادی، بدون ترس از سختیهایش بەراه افتاد. چنین شخصیتی بود.

در خط رهبری، جنبش و خلق قرار گرفتە است. انسان نوین، مسیر تازەی زندگی، جامعەای نو، زن و مردی نو خلق میشود، گریلا معیار، قانون، روحیه و سطح زندگی آزاد را تعیین می کند. جامعەای نو، جامعەی کوردی، با خط گریلا در جبهەی فدایی درست می شود. خلق بودن کورد بر این اساس مطرح است، بر مبنای راهبرد خلق دموکراتیک که رهبر آپو آنرا تئوریزه کرده است. رهبر ادارەکننده گریلاست، فرمانده نیز شهدای قهرمانمان هستند. باید اینگونه به نقش شهیدان نگاه کنیم. براین اساس یکبار دیگر یاد همەی شهدای ماه دسامبر را در شخصیت علی حیدر و بهارین زنده می دارم. همواره یاد شهدایمان را در نبرد آزادی زنده نگه می داریم.