دوران کالکان، عضو کمیته اجرایی پ‌ک‌ک، اظهار داشت که تبهکاران فاشیستی تشکیل‌شده توسط دولت آک‌پ- م‌ه‌پ دیگر نمی‌توانند در برابر گریلاها مقاومت کنند و گفت: «روند سرکوب آنها توسط گریلاها آغاز شده است. (...) گریلا ابتکار عمل را به دست گرفته است.»
دوران کالکان عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) در برنامه ویژه‌ای که از تلویزیون مدیا هابر پخش شد، اظهار داشت که روند جنگ بین ارتش اشغالگر ترکیه و گریلا‌های آزادی کوردستان تغییر کرده است. کالکان با بیان اینکه تبهکاران تشکیل‌شده توسط دولت آک‌پ- م‌ه‌پ دیگر نمی‌توانند در برابر گریلاها مقاومت کنند، گفت: «روند درهم شکستن آنها توسط گریلاها آغاز شده است. (...) گریلا ابتکار عمل را به دست گرفت. اکنون از موفقیتی به موفقیت دیگر می‌شتابد و این کار را ادامه خواهد داد.»
کالکان با تأکید بر اینکه وضعیت جدید جنگ تأثیرات عمیقی بر سیاست و زندگی اجتماعی خواهد گذاشت، گفت: «گریلاها اکنون شبانه‌روز، تابستان و زمستان می‌جنگند. الان در کوه می‌جنگد، در دشت می‌جنگد، در سطح شهرها هم می‌جنگد. وقتی که جنگ شهری در دشت‌ها را به سطح مؤثرتری ارتقا دهد، پیروزی بزرگ جنگ گریلایی پدیدار خواهد شد.»
ارزیابی دوران کالکان در مصاحبه‌ای که از تلویزیون مدیا هابر پخش شد به شرح زیر است:
«من ابتدا به مقاومت تاریخی امرالی و رهبر آپو با احترام درود می‌گویم. هیچ تغییری در اعمال فشار، شکنجه و انزوا در امرالی وجود ندارد. هر بار بیان این امر لازم است. اینکه بارها در این مورد صحبت کرده‌ایم، ولی نباید از بیان این حقیقت خودداری کنیم. آنچه جدید است، توسعه مقاومت است. این کمپین و کارزار که با هدف آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد انجام می‌شود، با اتفاقات جدیدی در کوردستان و در سراسر جهان در حال توسعه است. مثل این است که یک فرآیند در حال تکمیل شدن است. از ۱۰ اکتبر بدین سو تحولاتی رخ داده است. اظهارات و ارزیابی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه مرحله اول تکمیل شده است. فعالیت‌های جدید به میدان خواهد آمد. در دوره گذشته فعالیت‌ها و آمادگی‌های جدیدی برای عملیات صورت گرفته است. این آمادگی‌ها احتمالاً در فوریه، در سالگرد توطئه بین‌المللی، به منصه ظهور خواهد رسید. خواهیم دید، تجربه خواهیم کرد.
اعتراضات خیابانی جوانان، زنان و مردم همچنان ادامه دارد. همه جا تظاهرات و راهپیمایی است. بیانیه‌هایی برای آزادی جسمانی رهبر آپو وجود دارد. علاوه بر این، اظهاراتی از افراد مشهور مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، نمایندگان پارلمان اروپا اظهاراتی کردند. نیروهای چپ، سوسیالیست و آکادمیسین‌ها در سراسر جهان بیانیه می‌دهند. بیانیه‌هایی از طرف اتحادیه‌های کارگری و هنرمندان داده می‌شود. اظهاراتی از همه اقشار وجود دارد. در این بیانیه‌ها آزادی جسمانی رهبر آپو درخواست می‌شود. در این مدت اظهاراتی از سوی وکلا وجود دارد. دفتر حقوقی سده ترازنامه سال ۲۰۲۳ خود را اعلام کرد. اعلام کردند که چقدر برای رفتن به امرالی درخواست داده‌اند. وکلا ۱۱۰ بار درخواست ملاقات داده‌اند. به عبارتی هفته‌ای دو بار درخواست می‌شد و ۵۹ تا از آنها درخواست خانواده برای ملاقات بود. این در مجموع ۱۶۹ بار درخواست دادن را نشان می‌دهد و همه آنها بی‌نتیجه مانده‌اند.
برخی از محافل می‌بینند که ترکیه در حال سوق‌دادن به چه نوع فاجعه‌ای است
برخی از آنها رد شدند و در مورد برخی از آنها اطلاعی داده نشد. وضعیت از این قرار است. این رویکرد به قانون کسانی است که نظام شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی را اجرا می‌کنند. این نگرش و موضع آنها نسبت به اجرای حقوق مندرج در قانون مانند ملاقات با وکیل و ملاقات خانواده است. این یک بار دیگر به شکلی کاملا ملموس آشکار و دیده می‌شود. اخیراً وکلا و مؤسسات حقوقی درخواست‌هایی ارائه کرده‌اند. در مطبوعات گزارش شد. نهادهای حقوقی مختلف اعلام کردند که به وزارت دادگستری مراجعه کرده و ابتکارات مختلفی را برای شکستن این سیستم انزوا برای رفتن به اِمرالی انجام خواهند داد. در آن جبهه نیز فعالیت وجود دارد.
وکلای رهبری در خصوص این انزوا ارزیابی‌ها و بیاناتی داشتند. احتمالاً ۱۰ روز پیش بود که برای ترکیه مهم بود، ۵۶۴ روشنفکر در استانبول و آمد فراخوان اینکه: بیایید صدایی برای صلح باشیم، دادند. خواسته‌های آنها روشن و ملموس بود. آنها خواهان دموکراتیک شدن ترکیه بودند. آنها به صراحت اعلام کردند که راه رسیدن به این هدف از طریق آزادی جسمانی رهبر آپو و مذاکره با رهبر آپو می‌باشد. کسانی که کمی به ترکیه فکر می‌کنند، آنهایی که ترکیه را دوست دارند، کسانی که سعی می‌کنند کمی روند را درک کنند، می‌بینند که چه اتفاقی می‌افتد و چه می‌شود. آنها می‌بینند که این چه فاجعه‌ای را گام به گام برای ترکیه توسعه می‌دهد و عملی می‌کند. بر این اساس راهکارهایی را پیشنهاد می‌کنند. آنهم با تلاش و اشتیاقی فراوان. آنها مضطرب نیز هستند. نگران آینده هستند. چون چشم و گوش و مغزی دارند که می‌توانند خطرات این روند را ببینند. آنها می‌دانند و می‌بینند که دولت طیب اردوغان ترکیه را به لبه پرتگاه رسانده است. معلوم نیست به قول معروف از پرتگاه به پایین سقوط کرده یا هنوز پابرجاست. (ترکیه را) با فاجعه روبرو کرد. اکنون همه این را بیشتر می‌بینند، ارزیابی می‌کنند، درک می کنند و بحث می‌کنند.
سیاست نسل‌کشی کوردها ترکیه را غیرقابل پذیرش ساخت
بیشتر از همه، مطبوعات حامی آک‌پ در مورد آن بحث می‌کنند. برای شستن مغزها و منحرف کردن دستور کارها. آنها این کار را برای گمراه کردن مردم انجام می‌دهند تا حقیقت را نبینند و به آن فکر نکنند. انگار همه آنها فیلسوف شده‌اند. برخی استراتژیست، برخی ایدئولوگ، برخی نظریه‌پرداز، برخی فرمانده و سرباز هستند. آنها استراتژی‌ها را ترسیم و تاکتیک‌ها را تعیین می‌کنند. آنها دروغ می‌گویند، از جایی بحث می‌کنند که هرگز ندیده‌اند. بعد از آن احکام زیادی برمی‌شمرند، همه اینها برای شستشوی مغزهاست. برای اینکه مردم ترکیه نتوانند فکر کنند یا بفهمند.
چرا؟ برای اینکه این فاجعه دیده نشود. برای اینکه پرتگاه و ورطه‌ای که این دولت، دولت طیب اردوغان، ترکیه را به آن کشانده، دیده نشود. چرا؟ زیرا دنیا ترکیه را از سیستم خودش حذف کرد. قدرتی که می‌گفت مرکز نظام است، قدرتی که نظام ۱۰۰ سال است بر آن استوار است، قدرتی که می‌گفت پل بین اروپا و آسیاست، الان پل نیست، حتی جاده هم نیست. به این وضعیت درآورده است. چرا؟ به خاطر دشمنی‌اش با کوردها، سیاست کوردها، سیاست نسل‌کشی کوردها. به دلیل جنگی که در کوردستان به راه انداخت و حملات اشغالگری که به روژاوا و باشور کوردستان انجام داد. جایی که جنگ باشد، بدیهی است که سرمایه‌ای وجود ندارد. سرمایه نیز به دنبال ثبات است و می‌خواهد. زیرا خدای او سود بیشینه است. همه چیز و بهشتش سود بیشینه است. همه چیز به آنجا بستگی دارد. البته ثبات و محیط مرفح برای کسب سود لازم است. حال طیب اردوغان با گفتن اینکه: «قیمت گلوله را می‌دانید؟» گفت، «من صنعت داخلی و ملی، صنعت جنگ را توسعه می‌دهم»، «اجداد ما همیشه جنگیده‌اند، از اسب پیاده نشده‌اند» و «تپه شهدا را خالی نگذاریم». با سازماندهی تبهکاران و حمله به مردم کورد در باکور کوردستان، باشور و روژاوا، این منطقه، منطقه جاده ابریشم تاریخی را به منطقه‌ای غیرتجاری تبدیل کرد که راه‌های تجاری شرق به غرب و شمال به جنوب در آن تلاقی می‌کند. همه این را می‌بینند. آنها اکنون می‌دانند که این چه معنایی برای آینده ترکیه دارد. دوران موقعیت سیاسی (مدل دولت-ملت) موجود، نظامی که یک قرن پیش تأسیس شد، به پایان رسیده است. عده‌ای بودند که می‌گفتند صدمین سالگرد لوزان تمام شد و وارد صد و یکمین سال آن شدیم و جشن می‌گرفتند. به نظر می‌رسد صد و یکمین سال، سالی است که سیستمی که با لوزان به وجود آمد، اکنون به پایان می‌رسد. زیرا اکنون او همه آنچه را که موقعیت تاریخی و استراتژیک خود می‌نامد از دست داده است. نه اتحاد شوروی وجود دارد که به عنوان ژاندارمری اروپا عمل کند و نه کسی به آن اعتماد دارد. آنها نقش ژاندارمری خاورمیانه را دیگر بر عهده‌اش نمی‌گذارند. زیرا او نمی‌تواند الزامات آن نقش را برآورده کند. این سیستم مسیرها و مکان‌های جدیدی را برای خود ایجاد کرد. پروژه‌های جدیدی در خاورمیانه ایجاد کرد. طیب اردوغان که زمانی گفته بود رئیس مشترک پروژه خاورمیانه بزرگ است، اکنون از خاورمیانه رانده شده است. او رئیس‌جمهوری است که منجر به حذف و رانده شدن کشورش از خاورمیانه شد. این جامعه با چنین رئیس‌جمهوری چه خواهد کرد؟ او جایگاهی برای ترکیه نگذاشت. اکنون ترکیه واقعاً در موقعیتی خارج از مدرنیته سرمایه‌داری قرار خواهد گرفت. اگر قرار باشد آینده‌ای وجود داشته باشد یا برده نظام می‌شود، یا تبدیل به منطقه‌ای می‌شود که مورد استثمار و ظلم نظام قرار می‌گیرد. ارزش دیگری برایش باقی نماند. حالا همه اینها را می‌بینند و ارزیابی می‌کنند.
انزوای تحمیلی بر امرالی بر آزادی خلق‌های خاورمیانه تأثیر دارد
آنهایی که ترکیه را دوست دارند، آنهایی که دموکراتیک فکر می‌کنند، آنهایی که اشتیاق به زندگی آزاد دارند، می‌خواهند از این فاجعه خلاص شوند، آنها به دنبال نجات هستند. آنها می‌بینند که راه آن در آزادی جسمانی رهبر آپو، در مخالفت با نظام شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی، در آزادی کوردها است و مسئله کورد باید با آزادی کوردها بر اساس آن دموکراتیک شدن ترکیه حل شود.
چنین آگاهی‌هایی در ترکیه تا حدی در حال توسعه است. تا حدی وجود دارد، اما چنان فشار و ظلمی وجود دارد که هیچکس نمی‌تواند آن را بگوید. اینجا ۵۶۴ روشنفکر حرکت شجاعانه‌ای کردند. اگر ادامه دهند شاید بتوانند این سکوت را بشکنند.
این فاجعه به ترکیه محدود نمی‌شود. این وضعیت ایجاد شده تأثیر منفی بر زندگی آزاد و دموکراتیک خلق‌های خاورمیانه و تأثیر منفی بر راهپیمایی آزادانه بشریت دارد. بنابراین، همه از این موضوع ناراحت هستند. از سوی دیگر، هر جا که ایده‌های رهبر آپو به آن می‌رسد، مردم واقعیت را بهتر می‌بینند و درک می‌کنند. بنابراین کارزاری که ما به عنوان کمپین آزادی جهانی با هدف آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد تعریف می‌کنیم، همچنان در حال توسعه و گسترش است. از روژاوا تا باکور، جامعه دائماً در قیام هستند. جوانان، زنان و جامعه ما در خارج از کشور نیز همینطور هستند.
بیست و ششمین سالگرد، سال پیروزی کمپین آزادی خواهد بود
چه باید انجام داد؟ البته این باید این کمپین را گسترش داد. گسترش بیشتر آن ضروری است. باید اندیشه‌های رهبر آپو را به همه جا رساند. رهبر آپو گفت: «هرجا که دفاعیاتم باشد، من آنجا هستم.» بنابراین، دفاعیات باید در همه جا، در تمام نقاط جهان، به دست همه تحویل داده شود. انجام چنین مطالعه‌ای ضروری است. کمپین اساساً اینگونه است. کمپین کسب آگاهی از آزادی و اقدام برای آزادی است. این امر گسترش خواهد یافت.
ما با چنین کمپینی به عنوان یک جنبش، به عنوان یک مردم، به عنوان انسانیت وارد سال ۲۰۲۴ شدیم. ما می‌خواهیم با یک کمپین ادعامند در سال ۲۰۲۴ به نتایج، پیروزی و موفقیت برسیم. هدف ما برچیدن کامل سیستم شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی است و روندهای زیر با کمپین و حرکت‌هایی که منجر به چنین تحولاتی می‌شود ادامه خواهد یافت. به ویژه، بیست و ششمین سال مبارزه با توطئه بین‌المللی، سال پیروزی مبارزات آزادی نیز خواهد بود.
امرالی مرکز مدیریت نسل‌کشی کوردهاست
هنگام صحبت از شکنجه و سیستم انزوا در امرالی، هنگام صحبت از مبارزه با آن، هنگام بیان واقعیت رهبر آپو، باید به این روند ربع قرنی امرالی نگاه کرد. سیستم امرالی یک سیستم معمولی نیست. آن را زندان می‌نویسند. این چیزی نیست. یک منطقه گروگانگیری معمولی هم نیست. مرکز مدیریت نسل‌کشی کوردهاست. امرالی جایی است که نسل‌کشی علیه کوردها در آن شکل گرفت و هدایت شد. بزرگترین حمله نسل‌کشی در امرالی در جریان است. نظام امرالی چنین سیستم نسل‌کشی است و بر کل جامعه کورد اعمال می‌شود. سیستم مدیریتی که علیه کوردها نسل‌کشی می‌کند، سیستم حاکم بر ترکیه نیز می‌باشد.
جهان با ذهنیت و سیاست جمهوری ترکیه شکل گرفت که کوردها را نادیده می‌گیرد و می‌خواهد نابود کند. این چنین بود که این هژمونی سرمایه‌داری جهانی صد ساله شکل گرفت. سرمایه‌داری جهانی و ساختار هژمونیک آن دقیقا بر همین اساس است. بنابراین، امرالی به همه مربوط می‌شود، به همه بشریت مربوط می‌شود. همه از سیستم شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی آسیب دیده‌اند، همه کسانی که در این دنیا زندگی می‌کنند. از مبارزه آزادی با این نظام سود می‌برد. از مبارزه همه. باید این را اینگونه ببینیم و بفهمیم. البته این مربوط به نسل‌کشی کوردها است. ذهنیت و سیاست نسل‌کشی برای ربع قرن به عنوان نظام شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی ادامه یافته است. توطئه بین‌المللی حمله‌ی مخرب این نظام بود. آنها در ۹ اکتبر ۱۹۹۸ چنین حمله‌ای را آغاز کردند. آنها در ۱۵ فوریه این را به سیستم امرالی تبدیل کردند.
حمله نسل‌کشی کوردها، شکنجه و انزوا در امرالی به عنوان یک سیستم نسل‌کشی ادامه دارد. ربع قرن است که با این نظام اداره می‌شود. دیدن و درک این موضوع مهم است. درک درست نسل‌کشی علیه کوردها ضروری است. باید دید که این یک حمله جهانی است. باید به این نکته توجه کرد که این حمله به عنوان یک توطئه بین‌المللی در ربع قرن اخیر طراحی و اجرا شده است. این ۲۵ سال است که به عنوان سیستم شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی ادامه دارد. این سیستم یک حمله توطئه بین‌المللی است.
کوردها ۲۵ سال است که در برابر یک حمله وحشیانه مقاومت می‌کنند
توطئه ۱۵ فوریه نشان‌دهنده یک حمله همه‌جانبه برای انجام نسل‌کشی کوردها است. یک حمله نابودگری است. حمله‌ای که در شخص رهبر آپو انجام شد، چنین حمله‌ای است. این حمله‌ای با هدف نابودی رهبر آپو بود. هدف آن انحلال پ‌ک‌ک بر اساس نابودی رهبر آپو و به نتیجه رساندن نسل‌کشی کوردها بر اساس انحلال پ‌ک‌ک بود. در ۹ اکتبر سعی شد این کار در یک روز بطوری که در ابهام بماند انجام شود. وقتی شکست خوردند، اعدام را به عنوان یک توطئه ۱۵ فوریه مطرح کردند. این اتفاق نیفتاد. حمله به امرالی را مطرح کردند. آنها ۲۵ سال است که بر اساس همین نظام که به آن سیاست گروگانگیری و پوساندن می‌گویند، با نقشه‌های مختلف این حمله را ادامه می‌دهند. ملت کورد و دوستان‌شان تحت رهبری رهبر آپو ۲۵ سال است که در برابر چنین حمله وحشیانه و ضدبشری مقاومت می‌کنند. مبارزه با نظام شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی چنین مبارزه‌ای است. مبارزه برای آزادی کوردها چنین مبارزه‌ای است. اکنون بیست و پنجمین سال آن در ۱۵ فوریه به پایان می‌رسد. ۲۵ سال، دقیقا ربع قرن. گفتن آن آسان است. چنین حمله وحشیانه‌ای انجام می‌شود.
برای امرالی، کسانی که آن را ساخته‌اند، می‌گفتند: « اینجا یک نفر در روز ۱۰ بار می‌میرد.» وقتی مجازات اعدام مطرح شد گفتند، «اعدام فقط یک بار می‌کشد، ولی در امرالی هر روز ده‌ها بار کشتن رخ می‌دهد.» رهبر آپو نیز گفت: «اینجا مرگ نیست، فقط کشتن است.» وی گفت: «این عرصه‌ای است که در آن یک حمله نابودگری اجرا می‌شود.» ۲۵ سال است که چنین حمله نابودگری انجام شده و رهبر آپو در برابر آن مقاومت می‌کند. این چه نوع مقاومتی است؟ این کدام اراده، باوری، آگاهی، ادعا و مقاومتی است که این مقاومت را ادامه می‌دهد؟ ما باید این را خوب درک کنیم.
اگر اینها نباشند، اگر دلایل ساده و ارزانی مطرح می‌بودند، انسان حتی برای ۲۵ ثانیه هم نمی‌توانست در برابر چنین حمله‌ای مقاومت کند یا بایستد، چه برسد به ۲۵ سال. اما این امر محقق شده است. چنین مقاومتی انجام شد.
هرکس نیروهای توطئه‌گر را می‌شناسند
می‌توان گفت ۲۵ سال مدت‌زمانی بسیار طولانی است، طولانی شد. درست است. ما در درک توطئه و سیستم امرالی کمبودهایی داریم. ما در توسعه روش‌های صحیح، مؤثر و موفق مبارزه با آن ضعف داریم. اگر مدت زمانی مانند ۲۵ سال گذشته باشد، اگر اینهمه طول کشیده باشد، ناشی از این مهم است. اما فراموش نکنیم که نیروهای توطئه‌گر بین‌المللی می‌خواستند در یک روز نتیجه بگیرند نه ۲۵ سال. شکست خوردند. یک روز، یک ماه، یک سال، بیست و پنج سال گذشت. هر روز و هر لحظه حمله می‌کردند. همه آنها شکسته و خنثی گشتند. به این ترتیب به وضوح مشاهده می‌شود که چگونه توطئه بین‌المللی از هم پاشانده شده و حملات توطئه‌آمیز چگونه تضعیف و ناکام شده است. اما نظام امرالی همچنان ادامه دارد. حملات توطئه‌آمیز ادامه دارد. مقاومت در برابر توطئه بر همین اساس ادامه دارد. بنابراین این روند تمام نشده است. بنابراین، نه لازم است که بگوییم که توطئه ضعیف نشده است، مبارزه با توطئه نتیجه نداده است، هیچ دستاوردی ایجاد نکرده و نه اینکه بگوییم که هر چیزی در واقع تمام شده است، به نتیجه رسیده است. وضعیت مانند هر دو مورد نیز نیست. همچنان حملاتی وجود دارد مدعی است و می‌خواهد موفق شود. مقاومت در برابرش آن را بارها ناکارآمد ساخته و شکست داده است، اما مبارزه همچنان ادامه دارد. حملات نسل‌کشی علیه کوردها ادامه دارد. این بیست و پنجمین سالگرد یک سال مهم است. در بیست و پنجمین سالگرد توطئه، آزادی جسمانی رهبر آپو باید از منظر قانونی در دستور کار قرار می‌گرفت. تصمیماتی در این راستا نیز توسط دادگاه حقوق بشر اروپا و نهادهای مشابه اتخاذ شد. اجرا نشده، سیاست است این را اجرا نمی‌کنند. به همین دلیل است که این مجازات‌های انضباطی ساختگی داده می‌شود. حتی قوانین خودشان را هم اجرا نمی‌کنند. ترکیه آن را اجرا نمی‌کند. اروپا نیز هیچ تحریمی علیه ترکیه اعمال نمی‌کند. بنابراین آنها در جرم شریک هستند. همه آنها این همکاری را ادامه می‌دهند.
بگذارید نیروهای توطئه‌گر این را بدانند. همه چیز آشکار و علنی است. همه می‌دانند چه خبر است. بنابراین نباید تصور کرد که هیچکس نمی‌فهمد. بزرگترین بی‌عدالتی جهان بر اساس حمله به رهبر آپو در حق مردم کورد صورت گرفته است. ایالات متحده این کار را کرد، انگلیس آن را انجام داد، اسرائیل آن را انجام داد. کشورهای اروپایی. این دولت‌ها از فرانسه گرفته تا آلمان این کار را انجام دادند. همه می‌دانند چه کسی این توطئه را سازماندهی، توسعه و اجرا کرد.
آنها برای برخی منافع و مصلحت‌ها این کار را انجام دادند. کلاغی که به آن غذا می‌دادند اکنون در حال بیرون آوردن چشمانشان از حدقه است. اما آنها سزاوار آن بودند. این وضعیت، این بی‌عدالتی و بی‌قانونی تا کجا پیش خواهد رفت؟ اندکی وجدان باید داشت. باید برگردند و بی‌عدالتی و توهینی را که در حق مردم کورد کرده‌اند ببینند و به خود بیایند. آنها باید کمی وجدان داشته باشند. آنها باید به این وضعیت و روند پایان دهند. آنها باید از مردم کورد عذرخواهی کنند. در غیر این صورت، روندی که عواقب جدی برای آنها خواهد داشت به تدریج عمیق‌تر خواهد شد. همه این را می‌بینند.
رهبر آپو راه رهایی ستمدیدگان را نشان می‌دهد
بگذارید این را برای مردم و دوستانمان بگویم. این یک روند دشوار بود، دشوارترین روند در تاریخ بشر. این دشوارترین روند در تاریخ کوردها بود. بیایید مراقب باشیم تا این دوره چطور مقاومت کوردها را با وحشیگری و کشتار و نسل‌کشی در هم شکستند. در درسیم، آمد، آگری، مهاباد، باشور. ما همه اینها را می‌دانیم. ما می‌دانیم که چوبه دار چگونه برپا شده است. رهبران اعدام شدند. شاید به آزادی نرسیدیم، اما جلوی نابودی و اعدام را گرفتیم. رهبر آپو با وجود اینکه در درون سیستم شکنجه و انزوا در امرالی قرار گرفت ولی خود را به رهبر تمام بشریت ستمدیده تبدیل کرد. اکنون راه رهایی را برای همه ستمدیدگان نشان می‌دهد. رهبر کوردها تبدیل به رهبر بشریت، رهبر خلق‌ها شده است. با چنین مبارزه‌ای. این را نباید دست کم گرفت. این بزرگترین پیشرفت تاریخ است. در ابتدا هیچ کس باور نمی‌کرد این اتفاق بیفتد. گفتند نه. محقق نمی‌شود، رویای پوچی است. مگر در امرالی می‌توان مبارزه کرد؟ چون خود آنها حتی در زندان‌های عادی هم نمی‌توانستند چیزی خلق کنند یا مقاومت کنند. از منظر آنها هیچ اتفاقی در امرالی رخ نمی‌دهد. اما رهبر آپو کاری را انجام داد که گفته می‌شد ممکن نیست، چیزی که گفته می‌شد انجام آن غیرممکن است را ممکن ساخت.
ما به عنوان یک جنبش و به عنوان یک مردم به این مقاومت نیرو دادیم و حمایت کردیم. بر اساس پیروی از رهبر آپو، پیروی از وی و حمایت از ایشان، چنین مقاومت بزرگی صورت گرفت. باید دانست که ما بزرگترین مقاومت تاریخ را انجام دادیم. ما به عنوان یک جنبش و به عنوان یک مردم، معنادارترین مقاومت را در این ۲۵ سال انجام دادیم. ما مقاومتی را انجام دادیم که به بزرگترین دستاوردها و پیشرفت‌ها منجر شد. هیچ چیز هدر نرفته است. از این پس عواقب این امر ملموس‌تر و آشکارتر خواهد شد. رهبر آپو گفت: «همه اینها یک آمادگی است. نتایج بعداً ظاهر خواهد شد و پیامدهای بزرگی در پی خواهد داشت.» ما اکنون در حال توسعه مبارزاتی هستیم که این نتایج بزرگ را به همراه خواهد داشت.
ما باید کمپین را گسترش دهیم و آن را تا پیروزی پیش ببریم
در سال بیست و ششم، ما باید بیشتر در برابر توطئه مقاومت کنیم، گسترده‌تر و موثرتر مقاومت کنیم. ما با حرکت کنش‌گری و مقاومتی خود وارد این سال می‌شویم که هدف آن آزادی جسمانی رهبر آپو است. در این بیست و ششمین سال ما باید این حرکت را بزرگ کنیم، آن را محقق کنیم و به پیروزی برسانیم.
همراه با وارد شدن به ماه فوریه، وارد مرحله‌ای نو می‌شویم. در واقع فراخوان‌ها برای این منظور شروع شده‌اند. گفته می‌شود که میلیون‌ها نفر در ۱۷ فوریه در کلن راهپیمایی خواهند کرد. زنان کورد، روشنفکران، کوردهای مقیم اروپا و سیاستمداران کورد فراخوان می‌دهند. اینها بسیار مهم و معنادار هستند. بدون شک تنها در اروپا نخواهد بود. در باشور، باکور، روژاوا خواهد بود. یعنی در چهار بخش کوردستان و هر کجا که کوردها باشند خواهد بود. ما با کنش‌های بسیار مؤثرتر و گسترده‌تر در هر زمینه‌ای از بیست و پنجمین سالگرد ۱۵ فوریه استقبال خواهیم کرد. توطئه، روز نسل‌کشی کوردها، روز سیاه کوردها را با اعتراض با گسترده‌ترین و موثرترین کنش‌ها، روشن خواهیم ساخت. ما باید اینگونه عمل کنیم و از هم اکنون چنین کنش‌هایی را آغاز کنیم.
وارد ماه فوریه می‌شویم. ما باید با گفتن اینکه چنین روند کنش‌گری از ابتدای فوریه آغاز شده است، مبارزه کنیم. ما باید بایستیم، باید عمل کنیم. باید حرکت خود را به مرحله جدیدی برسانیم و در ماه‌های آینده به راه پیروزی ادامه دهیم.
وضعیت در جنگ تغییر کرده است، ابتکار عمل در دستان گریلا است
من از طرف مدیریت پ‌ک‌ک موفقیت فرماندهی و نیروی مبارز-جنگجوی ه‌پ‌گ و یژا استار را تبریک می‌گویم که عملیات انقلابی شهید هَلمَت دِرَلوک را انجام دادند که در ۱۲ ژانویه گله‌های فاشیستی آک‌پ- م‌ه‌پ را در منطقه تپه آمدیه در زاپ را درهم شکستند. من به مقاومت تاریخی آنها، مقاومت تاریخی‌شان که ضربات مهلکی به فاشیسم وارد کرد، و کل جنگی که در زاپ به راه افتاد، درود می‌فرستم. در شخص رفقای سرخوبون و رزگار، شهدای قهرمان این عملیات‌ها، یاد و خاطره همه شهدای دلاورمان را که در مناطق حفاظتی مدیا و سراسر کوردستان جنگیدند و به شهادت رسیدند را با احترام، عشق و قدردانی گرامی می‌دارم. گریلا همیشه مقاومت کرده و مقاومت می‌کند. اما دوره‌های قبل، دوره‌های تغییرات قابل توجهی در جنگ بود. مدیران ترک نیز هر از چند گاهی این را می‌گفتند. گفتند «ما از وضعیت تدافعی به وضعیت تهاجمی گذار کردیم.» آنها همچنین تکنولوژی‌های‌شان را بسیار تحسین کردند. می‌گفتند «ما این تکنیک را داریم، آن تکنیک را داریم، این محلی است، این ملی است.» یکی از ادوات تکنیکی‌شان (پهپاد) را زدند. رفقایی که لاشه‌ی آن را بررسی کردند می‌گویند؛ این به چهار قطعه تقسیم می‌شود که هر قطعه توسط کشور دیگری تولید می‌شود. هیچ کدام از آنها ساخت ترکیه نیستند. اینگونه محلی و ملی هستند. جامعه و افکار عمومی ترکیه فریب خورده است. اما آنها از این تکنیک مانند یک چماق استفاده کردند. از ناتو گرفتند، از همه جا گرفتند. همه امکانات ترکیه را دادند و از آنها به عنوان یک چماق استفاده کردند. به آنها گفتیم: «این فقط دست شما نیست. شما از آن مانند چماق استفاده می‌کنید، اما شخص دیگری در مورد آن یاد می‌گیرد و می‌داند که چگونه از آن علیه شما استفاده کند. اکنون جوانان کورد آن را آموخته‌اند و از آن استفاده می‌کنند. و از آن طوری که شما را له کنند از آن استفاده می‌کنند. در واقع وضعیتی که به آن دچار شده‌اند آشکار است.
ما همیشه به آنها هشدار می‌دادیم. گفتیم ممکن است شکست بخوری، خطرناک عمل می‌کنی. به هشدارهای فرماندهی قرارگاه مرکزی ما گوش نکردند. آنها اکنون این را تجربه می‌کنند. در اواسط زمستان پراکنده شدند و گله‌های فاشیستی را که اجیر کرده بودند به بالای کوه‌ها فرود آوردند. اکنون نه می‌توانند از آن محافظت کنند، نه می‌توانند عقب‌نشینی کنند. بعد از آن البته وقتی مورد اصابت حملات گریلاها قرار می‌گیرند می‌گویند، خائن‌ها آمدند و ضربه زدند، چطور آمدند و ضربه زدند؟ آیا خائنی در این میان وجود دارد؟ چرا به آنجا رفتی؟ اصلا چطوری رفتی؟ وضعیت از این قرار است. اوضاع در جنگ تغییر کرده است. گریلا مدت‌هاست در مورد تغییر، تجدید و ساختار جدید صحبت می‌کند. این روند نشان می‌دهد که این اتفاقات رخ داده است. گریلا سبک جدیدی از جنگ را ایجاد می‌کند. قرارگاه ما این را بعنوان جنگ هماهنگ تیم و تونل در زاپ و تمام مناطق حفاظتی مدیا نامید. تمام راه‌ها، روش‌ها و تکنیک‌ها آموخته شد. اکنون در زمستان امسال اجرا می‌شود و در زمستان‌های گذشته نیز آزمایشاتی انجام شده است.
گله‌های فاشیست آک‌پ- م‌ه‌پ له شدند
این همیشه ادامه خواهد داشت. تازه شروع شده است. اگر قرار است این روند را ادامه دهند، تازه شروع شده است. گریلا خود را مورد بازسازی قرار داد و سبک جدیدی از جنگ را توسعه داد. اکنون سیستم جدیدی برای دفاع از خود و حمله تاکتیکی ایجاد کرده است. او از دفاع به حمله می‌رود. یک وضعیت جدید وجود دارد. این عملکرد آن را نشان می‌دهد.
در واقع، عملیات‌ها گام به گام در طول تابستان گسترش یافت. اما سه عملیات انقلابی در اواخر نوامبر، اواخر دسامبر و اواسط ژانویه گله‌های فاشیست آک‌پ- م‌ه‌پ را له کرد. البته این ادامه خواهد داشت. خواهیم دید چه اتفاقی می‌افتد. گریلا کاملاً ابتکار عمل را به دست گرفت. او در حال انجام عملیات‌های انقلابی کوبنده‌اش است و به انجام آن ادامه خواهد داد. راه دیگری وجود ندارد. ما چنین شرایطی را ایجاد نکردیم، گریلاها این کار را نکردند. آنهایی که به گریلاها حمله کردند این وضعیت را ایجاد کردند. حالا آنها در حال تقلا و گریه هستند. برخی از آنها قلدری می‌کنند، برخی از آنها در حالیکه اصلا ندیده است، خود را به عنوان نظریه‌پرداز و برنامه‌ریز جنگ معرفی می‌کنند. چپ و راست را مقصر می‌دانند. آنها سعی می‌کنند با چنین چیزی شکست خود را بپوشانند. آنها سعی در پنهان این شکست‌شان هستند. از ۱۲ ژانویه، دولت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ، تمام وزرای آن، نیروهای مختلف، از جمله مطبوعات، شوکه و وحشت‌زده شده‌اند. در تلاش هستند که چگونه این وضعیت را وارونه کنند، بحث روز را منحرف کنند و سعی می‌کنند جامعه ترکیه را فریب دهند؟ بدنبال چنین چیزی هستند. با این حال، حقایق آنقدر آشکار هستند که نمی‌توان آنها را پنهان کرد.
هویت کسانی که در اینجا می‌جنگیدند فاش شد. هیچ کدام آنها در آنجا سرباز و فلان نیستند. همه آنها تبهکاران فاشیست م‌ه‌پ هستند که برای پول استخدام شده و به طور ویژه برای قتل کوردها سازماندهی شده‌اند. به همین دلیل است که دولت باغچلی با وجود اینکه هرگز در دولت حضور نداشته است، ولی در مدیریت بسیار مؤثر است. همه آنها تبهکاران مزدور هستند. همه آنها به ویژه برای نسل‌کشی و قتل‌عام کوردها سازماندهی شده‌اند. این مشخص شده است، به وضوح دیده می‌شود که این وضعیت اینگونه است.
اکنون چند نفری هستند که ارزیابی‌های جدیدی انجام می‌دهند. آنها در حال بحث و گفتگو هستند که چرا این اتفاق افتاده است. کسانی هستند که به خود می‌آیند و سوال می‌کنند. مادران و خانواده‌هایی بودند که می‌خواستند مخالفت کنند. همه آنها را ساکت می‌کنند. همه آنها را به خیانت متهم می‌کنند. آنها می‌خواهند با چنین جان و خون‌هایی عمر خود را طولانی کنند. ما از فروپاشی و نابودی صحبت می‌کنیم. آنها سعی می‌کنند از این طریق از فروپاشی و نابودی‌شان جلوگیری کنند.
پیروزی بزرگ جنگ گریلا ظاهر خواهد شد
من می‌توانم این را بگویم. اکنون سیر و رویه‌ی جنگ تغییر کرده است. چیزهایی که توسط دولت ترکیه و این حکومت آک‌پ- م‌ه‌پ ایجاد شده است، دیگر نمی‌تواند در برابر گریلاها مقاومت کند. برعکس، روند له کردن آنها توسط گریلاها آغاز شده است. در این صورت له می‌شوند. این روند به همین منوال ادامه خواهد داشت. گریلا ابتکار عمل را به دست گرفت. حالا او از موفقیتی به موفقیت دیگر می‌شتابد و به این کار ادامه خواهد داد. این یک وضعیت جدید است، یک روند جدید. این وضعیت بر همه تحولات تاثیر خواهد داشت. بر سیاست، زندگی اجتماعی، در همه جا تأثیر خواهد گذاشت. این را همه باید بدانند. بنابراین لازم است اینگونه این عملیات‌ها و پیامدهای جنگ را مورد مداقه قرار دهند. هیچ کس نباید چنین چیزهای ساختگی را باور کند. برف، کولاک، مه بود. کولاک وجود دارد، اما این شرایط برای همه صدق می‌کند. بعضی‌ها همان موقع گفتند خوب، اما آیا کسانی که این عملیات‌ها را انجام می‌دهند، برف یا زمستان را تجربه نمی‌کنند؟ چرا آنها می‌توانند این کار را انجام دهند؟ اینها همه کلمات ساختگی است.
گریلا اکنون شبانه‌روز، تابستان و زمستان می‌جنگد. الان در کوه می‌جنگد، در دشت می‌جنگد، در سطح شهرها هم می‌جنگد. پیروزی بزرگ جنگ گریلا زمانی پدیدار خواهد شد که جنگ شهری در دشت مؤثرتر شود. اکنون او به دشمن فشار می‌آورد. سپس پیروزی او آشکار خواهد شد. چنین تغییر و تحولی در گریلا رخ داد. عملیات‌های اخیر این را نشان می‌دهد. نه یک، نه دو، نه سه؛ ادامه دارد. پس تصادفی نیست. بیانگر یک سازمان و سبک است. گریلا با اتکا به آمادگی خاصی، به ویژه در مناطق جغرافیایی مورد نظر، به شدت نظم نبرد آن دوره را بر اساس تیم‌ها، جوخه‌ها و تونل‌ها ادامه می‌دهد. آنها (دشمن) تهدید می‌کنند که به جاهای دیگر ضربه می‌زنند، آنها را شکست می‌دهند و همچنان به تهدیدهایشان مبنی بر حمله به آنها ادامه می‌دهند. ارتش ترکیه قدرت تهاجمی ندارد. برعکس، اصرار بر اشغال، شکست‌های بزرگی را برای او به همراه خواهد داشت. از این پس، گریلاها ضربات کوبنده‌ای را در برابر حملات اشغالگران وارد می‌کنند، شکست‌های بزرگ‌تری را وارد می‌کنند و پیروزی‌های نظامی بیشتری در برابر اشغالگران به دست می‌آورند. جامعه ترکیه، روشنفکران باید ارزیابی و بحث کنند. آنها اینجا در حال چه کاری هستند؟ در زاپ، آواشین، متینا، خارج از مرزهای جمهوری ترکیه چه می‌کنند؟ نه مرز سوریه را ترک کردند و نه مرز عراق. آنها به همه جا حمله می‌کنند. انگار قرار است دنیا را اشغال کنند.
چنین نیرویی با مبارزه متقابل مواجه است. در حالی که می‌خواهد حمله کند، با حملات انقلابی متقابل هم مواجه می‌شود. آنوقت باید پیامدهای آنرا بپذیرد. راه دیگری وجود ندارد.
دولت ترکیه ضررهای خود را پنهان می‌کند
عملیات‌های گریلا نظام (دولت) را به لرزه درآورد و کاملاً آن را شوکه کرد. آن لرزش هنوز در حال وقوع است. آنها سعی داشتند آن را از جامعه ترکیه پنهان کنند و هنوز هم در تلاش برای پنهان کردن آن هستند. هنوز هم نتایج آنرا آشکار نمی‌کنند. اگر نتایج در ترکیه منتشر می‌شد، قیام و خشم به پا می‌شد. این افراد چگونه مردند؟ در آن زمستان برفی چه می‌کردند؟ چند نفر بودند؟ چیزی که فاش می‌کنند تنها گوشه‌ی کوچکی از واقعیت است، ۶۰ نفر کشته شدند، ولی می‌گویند که ۶ نفر کشته شده‌اند. می‌توان آن را یک در ۱۰ محاسبه کرد. و این فقط ضربه‌خوردن نیست. یک نفر باید برود و آن شرایط را بررسی کند. این سربازان در آن شرایط چه می‌کنند؟ آیا معقول است که آن سربازها را در آن شرایط قرار داد؟ برخی آن را با حمله انور پاشا به ساری‌قامیش در سال ۱۹۱۵ مقایسه می‌کنند. شبیه است. سربازان را بدون انجام هیچ حساب و کتابی برای شرایط برفی و زمستانی، به آنجا آورده‌اند. بنابراین، واقعیت‌ها هنوز از جامعه ترکیه پنهان است. آنها تعداد مردگان را آشکار نمی‌کنند. آنها مزدور هستند. این افراد زمانی که به عنوان مزدور ثبت‌نام کردند، این را پذیرفته بودند. وقتی می‌میرند، اگر (دولت) بخواهد می‌تواند هویتش را فاش نکند. در قراردادشان هست برخی از خانواده‌ها گفتند که اینها مزدور هستند، ولی تا به این حد قابل قبول نیست. می‌خواستند کمی اوضاع را افشا کنند. همه آنها بلافاصله سرکوب و ساکت شدند. به همین دلیل است که آن را نمی‌گویند، توضیح نمی‌دهند، آن را از جامعه ترکیه پنهان می‌کنند. این وضعیت واقعی است. بعد از آن بهانه‌های زیادی می‌آورند. عجیب نیست؟ اینکه کوردها نمی‌توانند این کار را انجام دهند، گریلا نمی‌تواند این کار را انجام دهد؛ آنها اکنون در حال بررسی هستند. می‌گویند که آیا آمریکا پشت پ‌ک‌ک است؟ یا ایران هست؟ یا اسرائیل هست؟ یا همه آنها هستند؟ آنها در حال انجام تحقیقات فشرده هستند. چرا؟ چون گریلاها دست به عملیاتی زدند که آنها را در هم شکست. آنها می‌گویند کوردها نمی‌توانند این کار را انجام دهند. باید شخص دیگری این کار را کرده باشد، کشورهای دیگر این کار را کرده‌اند. بعضی‌ها می‌گویند نمی‌دانم آمریکا در شمال و شرق سوریه تدارک می‌کند، از آنجا می‌آورند. آنها در بالای آمدیه به سربازان ما ضربه می‌زنند. تپه آمدیه کجا، روژاوا کجا؟ چه کسی و به کجا می‌آید، چگونه می‌آید؟ آیا تا به حال آن جغرافیا را دیده‌اید؟ خطوط نظامی کشیده شده است، حتی براحتی امکان حرکت در آنجا وجود ندارد. فقط این را بگو و ولش کن. از سویی زبان استخوانی ندارد و از سوی دیگر کسی هم آنرا نمی‌داند، هرچقدر که بخواهی قضاوت کن این کاری است که انجام می‌شود. آیا می‌دانید پشت این چه چیزی نهفته است؟ روحیه و احساس نژادپرستانه، ناسیونالیستی، شوونیستی در آن نهفته است. یک آمریکایی می‌تواند، یک یهودی می‌تواند آن را انجام دهد، یک ایرانی می‌تواند آن را انجام می‌دهد، ولی یک کورد نمی‌تواند. یک ذهنیت و سیاستی وجود دارد که کوردها را تا این اندازه حقیر می‌بیند. این یک بیماری نژادپرستانه، شوونیستی، ناسیونالیستی و خودبزرگ‌بینی است که در روح جمهوری ترکیه رخنه کرده است، یک قرن است که تحت مدیریت ترکیه ادامه دارد و در ۲۰ سال گذشته همراه با آک‌پ به خورد روح و آگاهی مردم ترکیه، زنان و جوانان داده می‌شود. چنین ذهنیت بیمارگونه‌ای وجود دارد.
او دیگر نمی‌تواند آن را انکار کند، ضربه خورده است. نیزه در گونی نمی‌گنجد (معادل ضرب‌المثل شترمرغ). نتوانست آن را پنهان کند. ۵-۶ تن از کشته‌هایش را اعلام می‌کند، اما می‌گوید که کوردها این کار را نکرده‌اند، دیگران این کار را کردند، حتماً یک نفر دیگر پشت سرشان است.
انزوا اعتراف به قدرت رهبر آپو است
جستجو کن، چیزی پیدا نمی‌کنی. کوردها این کار را انجام می‌دهند. حتی اگر ۴۰ بار هم به تلاش بیافتی، کوردها باز هم این کار را می‌کنند. شما همیشه ضربات کوبنده کوردها برای آزادی را متحمل خواهید شد. چون لیاقتش را دارید تا زمانی که این روحیه و احساس مسموم نژادپرستانه، شوونیستی، ناسیونالیستی در آن مغز و قلب شکسته نشود، بشریت از آن ترکی‌ات بیرون نخواهد آمد و دموکراسی توسعه نخواهد یافت. باید اینطور فهمید. این یک وضعیت بسیار بیمارگونه است. از بالا به طرف مقابل نگاه کن، از بالا به او بنگر، به او نگاه کن. خود را برتر در نظر بگیر، نژاد برتر. می‌گفتند یک کورد فقط می‌تواند به عنوان خدمتکار کار کند. به اصطلاح وزیر وقت آن را در سال ۱۹۹۴ گفت. همه آنها فاشیست هستند، یعنی فاشیست‌های نژادپرست، ناسیونالیست، شوونیست.
چرا در امرالی این انزوای شدید را ادامه می‌دهند، چرا مانع از بیرون آمدن حتی یک کلمه از رهبر آپو می‌شوند؟ همیشه می‌گفتند، از همان اول تا به امروز می‌گفتند که کوردها این کار را نمی‌کنند، آپو این کار را نمی‌کند، این دولت و آن دولت پشت آن هستند. این یک توطئه بود، ۲۵ سال است که رهبری در امرالی، در کنار آنها و در قرارگاه‌شان، خط‌مشی رهایی خلق‌های جهان و ستمدیدگان و زنان را توسعه داده است. قدرتش را دیدند. حالا می‌گویند «قدرت در آپو است». بیایید دور آن را مانند زره بسازیم تا یک کلمه از آن بیرون نرود، کوردها نمی‌توانند این کار را انجام دهند. الان عظمت رهبری را قبول دارند. این انزوا اعتراف به عظمت رهبر آپو، اعتراف به قدرت رهبر آپو است. این اعتراف به خلاقیت اوست، اعتراف به موفقیت او. وگرنه چرا حتی قوانین خودشان را اجرا نمی‌کنند، چرا فرصت نمی‌دهند یک کلمه بیرون بیاید؟ آنها می‌دانند که این یک قدرت بزرگ است. آنها می‌دانند که باعث پیشرفت و آسیب به آنها می‌شود. قدرت عظیم او را می‌بینند. آنها در تلاش برای جلوگیری از آن هستند. چرا این کار را می‌کنند؟ زیرا فکر می‌کنند که «آپو همینطور است ولی بقیه نمی‌توانند. بنابراین می‌گویند که اگر ما صدای آپو را خاموش یا قطع کنیم، دیگران را شکست خواهیم داد.» آنها رهبر آپو را اینگونه پذیرفته‌اند. در برابر عظمت و قدرت او سر تعظیم فرود آوردند. آنها مجبور به اعتراف می‌شوند.
هر کجا که یک کورد وجود دارد، ایده‌های میهن‌دوستی و سازمان توسعه می‌یابد
آنها هنوز هم آن ادراک و حالت روحی نژادپرستانه، شوونیستی، ضد کورد و حقیربینی کوردها را ادامه می‌دهند. دیگران می‌گویند که نمی‌توانند. با این حال، آنچه طیب اردوغان می‌گفت: کسی که اسب را گرفت از اوسکودار گذشت. طیب اردوغان همیشه سوار اسب نمی‌شود و از اوسکودار عبور نمی‌کند، دیگران هم می‌توانند و ممکن است کوردها باشند. رهبر آپو اسب را گرفت و از اسکودار گذشت. او خود را در سراسر جهان پخش کرد. او خود را به یک قدرت و رهبری تبدیل کرد که همه زنان، جوانان و همه بشریت تحت ستم آن را به رسمیت می‌شناسند. زن کورد، جوان، پیر، بچه، همه کوردها هر کدام به یک آپو تبدیل شد. اکنون همه آنها آپویی هستند. روح، اراده، شعور و سبک رهبر آپو را به دست آوردند و پذیرفتند. بر این اساس خودشان را تربیت کردند. آنها یک کورد نوین را آشکار کردند، کورد آزاد، کورد آپویی. درها را ببندید و سعی کنید تا آنجا که می‌خواهید تحت انزوا قرار دهید. تصور می‌کنید که با له کردن مردم می‌توانید از این مبارزه جلوگیری کنید، بیهوده است. آن دوران دیگر به سر رسیده است. بنابراین هر کاری که انجام دهید، دیگر نمی‌توانید از آن جلوگیری کنید. کوردها آگاه، سازماندهی شده‌اند و به سطحی رسیده‌اند که می‌توانند حق و ناحق را تشخیص دهند. اراده پیروز شد، ادعا پیروز شد، شجاعت پیروز شد، فداکاری پیروز شد. رهبر آپو در زمان خود همه این کارها را انجام داد و موفق شد. مابقی پراکتیک‌های روزمره خواهد بود.
سال ۲۰۲۴ با گریلا آغاز گشت و پایان آن را نیز گریلا رقم خواهد زد
اگر دقت کنید در همه جای دنیا این اتفاق می‌افتد. هرجا کوردی وجود داشته باشد، اندیشه، شعور، سازمان و عمل میهن‌دوستی توسعه می‌یابد. اکنون آنها با چنین وضعیتی روبرو هستند، آنها در واقع از آن آگاه هستند. سیاست ترکیه، قدرت حاکم فعلی این را می‌بیند، به همین دلیل دست و پاچه شده است. در وضعیتی شوکه‌شده، نشانه‌هایی از جنون را نشان می‌دهد. حرفش دیوانه‌وار است، اعمالش دیوانه‌وار است. همه را تهدید می‌کنند. می‌گوید اگر آمریکا و ایران نباشند، اتحادیه میهنی کوردستان (ی‌ن‌ک) و عراق را تهدید می‌کنیم، در غیر این صورت ایران را تهدید می‌کنیم. او فکر می‌کند با این چیزی کسب می‌کند. بیهوده است، او نمی‌تواند این کار را انجام دهد. اکنون، در واقع، تمام پیوندهای فاشیسم منحل شده است. فاشیسم آک‌پ- م‌ه‌پ در حال فروپاشی است. همه فکر می‌کردند که فاشیسم آک‌پ- م‌ه‌پ و دولت طیب اردوغان با انتشار نتایج انتخابات در ماه مه گذشته قوی‌تر شده است. اکنون مشخص می‌شود که فروپاشی چقدر آشکار است. در برنامه گذشته‌مان چه گفتیم؟ گریلا سال را به پایان رساند. سال ۲۰۲۴ با گریلا آغاز شد، گریلا پایان آن را نیز رقم خواهد زد و بدین ترتیب سال ۲۰۲۴ سال گریلا خواهد بود. سال پیروزی گریلاها خواهد بود. سالی خواهد بود که گریلاها فاشیسم، استعمار و نسل‌کشی را در هم می‌کوبند. کسانی که با این ذهنیت و سیاست فاشیستی، استعماری، نسل‌کشی بر حمله پافشاری می‌کنند، با مقاومت و عملیات‌های پیروزمندانه گریلاها روبرو خواهند شد، شکست خورده و ویران خواهند شد. راه دیگری وجود ندارد. اگر نمی‌خواهند اینگونه باشند، باید ذهنیت و روحیه و سیاست خود را تغییر دهند و اصلاح کنند. قدری یاد بگیرند که به صورت انسانی به مسائل نگاه کنند. بگذارید کمی همدلی نشان دهند و برای طرف مقابل ارزش قائل شوند.
فرهنگ کهن و قدرت مردم کورد را از تاریخ ببینند. در واقع بزرگترین نیروی حامی که هزار سال است ترکیت را ایجاد کرده، کوردها هستند. آیا آنها اشتباه کردند یا مرتکب جرم شدند؟ از (جنگ) ملازگرد حمایت کردند. شما این همه حمایت را دریافت خواهید کرد و سپس آنها را بسیار تحقیر خواهید کرد. اینهمه خودت را اغراق کرده و بزرگ خواهی دید. شما سعی می‌کنید با کوردها به عنوان یک انسان رفتار نکنید. قابل قبول نیست، اگر این کار را انجام دهید ناامید خواهید شد. برخی افراد نیز هوشیار و منظم می‌شوند. کوردها به آن وضعیت رسیدند. آنها معنی‌دارترین و دشوارترین درس تاریخ را به شما خواهند آموخت. با کوبیدن پی‌در‌پی به مغز و قلب بیمارتان شما را به انسان تبدیل خواهند کرد.
مبارزه برای کوردستان آزاد برای ترکیه دموکراتیک ضروری است
اکنون دولت ترکیه چنین وضعیتی را در برابر مبارزه گریلاها و خلق کورد تجربه می‌کند. ادامه این حکومت فاشیستی جامعه ترکیه را با چنین وضعیت دشواری مواجه خواهد کرد. پس مردم باید واقعاً پیامدهای دولت طیب اردوغان را درک کرده و ارزیابی کنند. آنها باید با این کار مخالفت کنند. ترکیه شایسته‌ی این وضعیت نیست. این هیچ کمکی به مردم ترکیه یا آینده ترکیه نمی‌کند. برعکس، منجر به فاجعه می‌شود. با این حال، آینده ترکیت در آزادی و خواهری-برادری با کوردها نهفته است. به همین دلیل است که باید برای ترکیه دمکراتیک و کوردستان آزاد مبارزه کرد و این ذهنیت و سیاست فاشیستی، استعمارگر، نسل‌کشی، ضد کورد را شکست داد. آنها باید کمی در این مورد یاد بگیرند، حقیقت را ببینند. به عبارت دیگر بگوییم که باید بیدار شوند. درست مثل اینکه به شما فراخوان داده می‌شود که بیدار شوید، فراموش نکنید. این همان کاری است که مقاومت‌کنندگان، مقاومت‌های تاریخی انجام می‌دهند. اکنون جامعه، کارگران، زحمتکشان و زنان ترکیه باید بیدار شوند، وضعیت عینی و واقعیت را ببینند و با اتحاد با مبارزات آزادی خلق کورد برای رهایی خود، خود را از این ذهنیت و سیاست فاشیستی، استعمارگر، نسل‌کشی نجات دهند. فراخوان ما بر این اساس است.
آنها می‌خواهند کرکوک را تصرف کنند
می‌گویند که چه کسی پشت این حوادث است؟ کوردها نمی‌توانند این کار را انجام دهند، آن را انجام نداده‌اند. حتماً ایرادی دارد. در گذشته، برخی‌ها می‌گفتند که دستگاه استخباراتی ترکیه (میت) این کارها را انجام می‌دهد. آنها حتی تئوری‌های بیمارگونه‌ای مطرح کردند که سازمان‌های اطلاعاتی خودشان این کارها را علیه دولت‌های خودشان انجام می‌دهند. حالا به دنبال یک جنایتکار هستند، می‌خواهند همه مثل بارزانی باشند. همه باید مانند حزب دمکرات کوردستان (پدک) خدمتگزار باشند. طوری باشند که از حرف‌هایشان سرباز نزنند. بگذار هر چه می‌خواهند به آنها بدهند. هیچ کس در دنیا نخواهد داد و کسی هم نمی‌دهد. اما حالا از ترس یک نفر را مسئول می‌دانند. آنها ابتدا خواستند با حمله به روژاوا ببینند که آیا ایالات متحده آمریکا می‌تواند باشد یا خیر. کمی ترسیده به نظر می‌رسیدند. سپس به ایران روی می‌آورند، به ی‌ن‌ک و عراق روی می‌آورند. گفتند که این کاری است که ی‌ن‌ک انجام می‌دهد. آنها رهبری اتحادیه میهنی را تهدید می‌کنند. همچنین حمله می‌کنند. آنها در کرکوک قتل‌عام کردند. آنها یک زن انقلابی میهن‌دوست اهل روژاوا، اهل حسکه را به قتل رساندند. آن هم بطور ناجوانمردانه. معلوم نیست دیگر چه خواهند کرد. این چه چیزی را نشان می‌دهد؟ در واقع میت، استخبارات در همه جا سازماندهی شده‌اند. در سراسر باشور کوردستان و عراق سازماندهی شده است. آنها می‌خواهند کرکوک را تصرف کنند. امروز در اخبارها گزارش شد، پایگاه جدیدی در حوالی دهوک ایجاد شد و تعداد پایگاه‌ها از ۱۰۰ پایگاه گذشت. اشغال می‌کند، حملات اشغالگری انجام می‌دهد. آنها می‌خواهند کرکوک را تصرف کنند. در انتخابات هم ضربه سنگینی خوردند. اکنون آنها تلاش می‌کنند نتایج آن را معکوس کنند و از آمدن یک استاندار کورد به کرکوک جلوگیری کنند. اما اساساً آنها می‌خواهند با قرار دادن این نیروها در موقعیت پدک، به نتایجی مبنی بر اینکه همه را علیه گریلاها به حمله وادارد و بر این اساس گریلاها را شکست دهد، دست یابند. هدف همین است. آنها تمام انرژی خود را وقف اینجا کرده‌اند. انگار گریلا از آنجا می‌آید. اما آمدیه کجا، سلیمانیه کجا، کرکوک کجا؟ این در حالیست که آمدیه نزدیک به مقر بارزانی است، مدیریت آن بر عهده بارزانی‌هاست. چرا با آنها کاری نمی‌کنند؟ هیچ ربطی به آن ندارد. پس همه‌ی اینها تهمت هستند، تلاشی بیهوده است.
آنها می‌خواهند ایران را به درگیری بکشانند
آنها هم می‌بینند که ایران در این زمینه موثر است. می‌گویند، من باید ایران را بسیج کنم تا برخی نیروها را برای حمله به پ‌ک‌ک وادار کنم. به همین دلیل رئیس‌جمهور ایران قرار بود دو بار به ترکیه برود اما نرفت. آخرین بار یک روز قبل از رفتنش به نام داعش قتل‌عام کردند. آخرین اطلاعات منتشر شده مبنی بر اینکه کسانی که قتل‌عام را انجام داده بودند از ترکیه برای انجام قتل‌عام رفته بودند، سال‌ها در ترکیه مانده‌اند. آنها از موصل به ترکیه رفتند. آنها ماموران میت هستند. رفیق جماع (جمیل بایک) نیز توضیح داد که اینها ماموران میت هستند. مدیریت ما بیانیه‌ای داد. معلومات این موضوع را تایید می‌کند.
آنها می‌خواهند با ایران بر سر اینکه خطر تروریسم وجود دارد، بیا و با هم علیه تروریسم مبارزه کنیم، توافق کنند. اگر رئیس‌جمهور می‌رفت، این را جلویش می‌گذاشتند. تروریسم کیست؟ پ‌ک‌ک. می‌گویند که بیایید با هم به پ‌ک‌ک حمله کنیم. ببینید، تروریسم به شما هم ضربه می‌زند، مسئله کورد مسئله شما هم هست. پس با هم توافق کنیم. در آنصورت عراق و ی‌ن‌ک را مثل پدک به موقعیت خدمتگذار ما دربیاورید تا با ما جنگ مشترک علیه پ‌ک‌ک به راه بیندازند. چرا او آن را اجرا کند؟ هر کسی منافع خودش را دارد.
ما معتقدیم که دولت ایران می‌تواند اینها را درک کند. بسیاری از محافل با هم همکاری می‌کنند و تلاش می‌کنند ایران را به جنگ سخت‌تری در خاورمیانه بکشانند. آنها می‌خواهند جنگ شدیدی با آمریکا، انگلیس، اسرائیل، این و آن ایجاد کنند. ترکیه نیز در صدر آنها قرار دارد. با قرار دادن آنها در چنین شرایط دشواری، به ویژه دولت آک‌پ در تلاش است تا بتواند عملیات‌های مشترکی علیه پ‌ک‌ک انجام دهد. ما فکر می‌کنیم که همه این محافل به دام این نقشه و بازی‌ها نمی‌افتند. ما معتقدیم که دولت ایران، مدیریت اتحادیه میهنی کوردستان و دولت عراق حقیقت را خواهند دید. بنابراین خطر جدی است، بزرگ است. و این قدرت چیزهای بی‌اساسی می‌گوید. در حال فروپاشی است، نمی‌تواند خود را سرپا نگه دارد. باید این را به او بگویند. شما که قدرت دارید، اگر می‌توانید این کار را انجام دهید. از ما چه می‌خواهید؟ می‌خواهد بگوید شما بیایید این کار را انجام دهید، من نجات پیدا می‌کنم. بسیار خب آنها چه رابطه‌ای با تو دارند که نجاتت بدهند؟ نمی‌توانند نجات دهند، اینطور نیز عمل نمی‌کنند. ما این اعتقاد را داریم. زیرا آک‌پ- م‌ه‌پ واقعاً سخت‌ترین شرایط و دوران خود را می‌گذراند. هیچ کس نباید از او حمایت کند. زیرا در موقعیت بسیار خطرناکی قرار دارد. او به کوردها حمله می‌کند، به کورد آزاد حمله می‌کند. اما دشمن و علیه هر کسی است که خواهان دموکراتیک شدن در خاورمیانه است و می‌خواهد خاورمیانه‌ای باشد. ما معتقدیم که این تلاش‌ها نتیجه‌ای نخواهد داشت. نه دولت عراق، نه مدیریت اتحادیه میهنی کوردستان و نه ایران اینقدر بی‌اراده نیستند. آنها قدرت دارند، موقعیت خودشان را دارند. آنها منافع خود را می‌بینند. بدیهی است که ترکیه می‌خواهد با توطئه‌ها و تحریکات آنها را فریب دهد. سپس امیدواریم و باور داریم که آنها به دام نقشه‌های دولت ترکیه نیفتند. در اینجا یک زن کورد را در کرکوک به قتل رساندند. فردا هم عرب‌ها را قتل‌عام می‌کنند و دیگر خلق‌ها را. ما باید در این مورد پاسخگو باشیم. باید میت را از سازماندهی توطئه‌ها و ترورها در همه جا، در کوردستان و عربستان توسط نیروهای ضدگریلایی ترک جلوگیری شود. همکاری در برابر این تهاجم و تشکیل اتحاد دموکراتیک، جبهه دموکراتیک و جبهه میهن‌دوستانه ضد فاشیستی خاورمیانه ضروری است. این فراخوان ما به تمام قدرت‌های خاورمیانه است.
واپسگرایان برای جلوگیری از انقلاب در روژاوا حمله می‌کنند
امروز دهمین سالگرد اعلام اداره خودمدیریتی است. من به دهمین سالگرد اعلام خودمدیریتی دموکراتیک در روژاوای کوردستان درود می‌فرستم. من به همه کسانی که ده سال برای اجرای پروژه کنفدرالیسم دموکراتیک، خودمدیریتی دموکراتیک رهبر آپو تلاش می‌کنند، تبریک و درود می‌فرستم.
یک آزمایش مهم در حال انجام است، یک روند تاریخی در حال وقوع است. قبل از هر چیز باید این را ببینیم، این امید بشریت است. سوی جوانان، زنان، کارگران و زحمتکشان در سراسر جهان به اینجاست، امید آنها به اینجاست. آنها می‌خواهند از اینجا چیزی بیاموزند و آینده خود را در پروژه ملت دموکراتیک ایجاد شده در اینجا بیابند، ببینند و پیروز شوند. این بسیار ارزشمند است، بسیار معنادار است. بر این اساس به مردم شمال شرق سوریه تبریک می‌گویم که با شجاعت و فداکاری فراوان وارد چنین روند انقلابی شدند. من هم معتقدم که موفق خواهند شد.
واپسگرایان برای جلوگیری از این امر نیز حمله می‌کنند. آنها بدون شک حمله خواهند کرد. در خط مقدم این واپسگرایان، دولت ترکیه و دیکتاتوری فاشیستی آک‌پ- م‌ه‌پ قرار دارد. ما همیشه این را گفته‌ایم و باید همیشه این را بگوییم. همه باید بهتر بدانند. این دیکتاتوری فاشیستی با همه چیز دشمن است. دشمن نیکی، دشمن زیبایی، دشمن آزادی، دشمن دموکراسی، دشمن زنان، دشمن جوانان، دشمن کوردها، دشمن انسانیت، دشمن خلق‌ها. شاعر چه می‌گوید؟ 'دشمن تو، دشمن من، دشمن انسان متفکر. وطن که خانه این انسان‌هاست خواهرم. ' آنها دشمن کشور هستند. دشمنان میهن آزاد، دشمنان آزاداندیشی است. ما باید اینگونه قدرت مقابل‌مان را ببینیم. حمله می‌کنند. آنها از توسعه خودمدیریتی دموکراتیک، ساختار، ملت‌سازی دموکراتیک در آنجا و همزیستی خواهر-برادرانه کوردها، ترکمن‌ها، عرب‌ها، چرکس‌ها، آشوری‌ها، سریانی‌ها و همه خلق‌های آنجا بسیار آشفته هستند. آنها می‌دانند که این قدرتی است که دیکتاتوری فاشیستی و مونیستی آنها را نابود خواهد کرد. اگر همه در ترکیه این را ببینند، خلق‌ها آن را از نزدیک می‌بینند، از اینکه چگونه می‌توانند من را برای قتل‌عام‌هایی که در ۱۰۰ سال و ۲۰۰ سال مرتکب شده‌ام پاسخگو باشند به لرزه درآمده است. این ترس است که باعث وقوع این حملات می‌شود. آنها دشمن هستند، این کاری است که می‌کنند. حمله نفرت‌انگیزی انجام می‌دهند. همه چیز را بهانه کرده و حمله می‌کنند. همچنین گریلاها حمله کردند و آنها را بهانه می‌کنند. اگر شجاع هستی، هر جا که بهت ضربه زدند در آنجا بجنگ. از مردم روژاوا، از گندم، عدس، بیمارستان‌ها، مدارس و خانه‌هایشان چه می‌خواهید؟ آیا آنها این کار را کردند؟ این چه ربطی به بقیه چیزها دارد؟ هیچ ربطی به آن ندارد. دشمنی کامل با کوردها، ذهنیت و سیاست فاشیستی، نسل‌کشی و استعماری این کار را می‌کند. این کار را همیشه انجام می‌دهد. او این کار را انجام می‌دهد حتی اگر عملیاتی هم صورت نگیرد. این را دفعه قبل گفتیم و همه تایید کردند. این چیزی است که واقعی است، این همان چیزی است که درست است. مردم مقاومت می‌کنند، مقاومت در حال توسعه است. ایستارش خوب است، بهتر هم خواهد شد. آنها قوی‌تر خواهند بود و به طور موثرتری تلافی خواهند کرد.
مردم عفرین علیه اشغالی نفرت‌انگیز مبارزه‌ی بزرگی انجام دادند
به نظر من مهمترین نطفه این مقاومت در عفرین است. ششمین سالگرد اشغال عفرین را تجربه می‌کنیم. ۶ سال پیش از ۲۰ ژانویه به بعد، نفرت‌انگیزترین حمله تاریخ علیه عفرین انجام شد. مردم عفرین و گریلا‌هایش ۵۸ روز،۶۰ روز بزرگترین مقاومت تاریخ را، مقاومتی افتخارآمیز، در برابر این اشغال نفرت‌انگیز نشان دادند. آن را مقاومت سده نامیدند. آن روزها را به یاد بیاوریم. بیایید آن واقعیت بزرگ مقاومت را به یاد بیاوریم. در واقع این مقاومت عفرین است که شمال و شرق سوریه و کوردستان را به وجود آورد. بله، در مبارزه با داعش بزرگ بود. هرگز نمی‌توان انکار کرد، اما مقاومتی که در عفرین در برابر فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ، یعنی اربابان داعش انجام شد، بزرگترین مقاومت بود. این را همه باید بدانند.
این مقاومت هم‌اکنون ۶ سال است که ادامه دارد. نیروهای رهایی‌بخش عفرین واقعاً به اشغالگران ضربه می‌زنند. محدود هستند، ناکافی هستند، اما در جایگاه مناسبی قرار دارند. ایستار صحیحی دارند. ارزشمند است. آنها نماینده آزادی و انسانیت هستند. آنها نشان‌دهنده افتخار شمال و شرق سوریه در شخص آزادسازی عفرین هستند. آنها نماینده شرف کوردستان، افتخار انسانیت هستند. من به آنها تبریک می‌گویم، من به آن مقاومت‌ها درود می‌فرستم. ترازنامه سالانه خود را نیز اعلام کردند. امیدوارم خیلی بیشتر پیشرفت کنند. آنها مبارزه برای شکستن اشغالگری ترکیه از عفرین تا سرکانیه را بیشتر گسترش خواهند داد. این موضوع مبارزه است. نیروی رزمنده نیروهای رهایی‌بخش عفرین است. در راستای خط‌مشی هستند.
زنان، جوانان و تمامی نیروهای آزادی‌خواه شمال شرق سوریه مسیر آنها را دنبال می‌کنند. نشان‌دهنده افتخار است و آنها می‌خواهند آن را به موفقیت برسانند. امیدوارم انتقام بیشتری بگیرند. آنها خواستار پاسخگویی خواهند شد، عملیات‌های تلافی‌جویانه خود را افزایش داده و مقاومت بیشتری خواهند کرد. اما هیچکس جای و وطن خود را ترک نخواهد کرد. همانطور که دفعه قبل گفتیم، هدف از همه این حملات و تهدیدها، ارعاب، به وحشت انداختن و تهجیر است. شرایط هر چه باشد، هیچ کس فرار نخواهد کرد. ما یا آزادانه در این سرزمین‌ها زندگی خواهیم کرد یا خواهیم کرد. راه دیگری وجود ندارد. جای دیگری نیست. جایی برای زندگی نیست. جای دیگری نداریم که برویم. موضع آزادی‌خواهانه دیگری وجود ندارد.
مردم روژاوا و خلق‌های شمال شرق سوریه این حقیقت را به خوبی آموخته‌اند. آنها از رهبر آپو یاد گرفتند، از مقاومت آزادی آموختند. آنها با شهامت و از خودگذشتگی فراوان در سطحی پیشگامانه به مبارزه پرداختند. ما معتقدیم که آنها این کار را ادامه خواهند داد. آنها با غلبه بر انواع اشغالگری‌ها از کرامت و آزادی‌شان محافظت خواهند کرد. آنها بیشتر توسعه یافته و در مدیریت دموکراتیک خود موفق خواهند شد. به همه آنها سلام می‌کنم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.
