مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری پ.ک.ک پیش از انتخابات ١۴ می جواب سوالات آژانس خبری فرات (ANF) را داد و از همگان خواست به حزب چپ سبز رای بدهند. او اعلام کرد که باید خلق کورد در این انتخابات خواست و اراده خود را به همه نشان دهد. کاراییلان از همه جریانات خارج از ائتلاف نیز خواست که از حزب چپ سبز حمایت کنند و گفت: با این پشتیبانی، گامی مٶثر در پیشبرد اتحاد آتی کوردستان برمی دارید. قطعاً یک گام مٶثر خواهد بود.

کاراییلان درباره گفتگوهای مرتبط با عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد پیام داد و گفت: یکبار دیگر به آن حزب هشدار می دهیم که اینگونه درباره رهبرمان صحبت نکنند. این شیوه و برخوردهایی که رهبرمان را به ابزار مبدل میکنند؛ شیوەای بی اخلاقانه است. موضع رهبر آپو موضعی استراتژیک است. مسئلەی کورد و وضعیت رهبر آپو چیزی نیست که بەعنوان یک تاکتیک در انتخابات ترکیه بەکار گرفته شود. این یک مسئلەی اساسی است، لذا یک اشتباه بزرگ است که رهبرمان را به ابزار تبلیغات انتخاباتی مبدل کنند.
متن گفتگو با کاراییلان:
ما در یک ماه می جدیدیم. حرکت شما ماه می را بەعنوان ماه شهیدان نامگذاری کرده است. مقدمتاً درباره این ماه چه می خواهید بگویید؟
پیش از پرداختن به سوالتان، من از شهدای اخیرمان یاد می کنم. من با ذکر نام رفیق جانشیر ماکو، از رفقایی که در استان میردین شهید شدند یاد میکنم. با یاد هژار زوزان، رفقایی را بەیاد می آورم که در سرحد شهید شدند. این رفقا در سخت ترین شرایط ممکن، فداکارانه جنگیدند و در برابر دشمن کوتاه نیامده، مقاومت و نبرد کرده و به شهادت رسیدند. ما به مقاومتشان درود می فرستیم و بازهم پیمان می دهیم که راه و یادشان را زنده نگەداریم.
بعلاوه رفقایی را داریم که پیشتر شهید شدەاند و اخیراً شهید شدنشان اعلام شده است. من با احترام از رفقا دلخواز گابار، گول چیا گابار و پلشین نوروز یاد می کنم. سالیان متمادی با این رفقا مبارزه و تلاش کردیم.
رفیق دلخواز بەمدت ٣٢ سال در کوهستانها با فداکاری، صداقت، پاکی و دلسوزی تمام، زحمت کشید. رفیقی آنقدر دلسوز بود که در هر شرایطی، دلسوزیش را برای رهبر آپو، تشکیلات و خط شهیدان نشان می داد. من با احترام در مقابل تلاش و مبارزات رفیق دلخواز سر تعظیم فرود می آورم و اعلام می دارم که بر پیمان و عهدی که به این رفیق عزیز دادەایم پابرجا هستیم.
رفیق گول چیا یک زن عادی کورد نبود. با غیرت، صلابت و قدرت از شاهو تا چولیگ، آمد و گارزان جنگید و همەجا ردپایش برجاست. از لحاظ موضع انقلابی و نیز رفاقت، از نظر وفاداری به رهبر آپو؛ رفیقی کم نظیر بود. او عضو فرماندهی قرارگاه مرکزی مان بود.
من با احترام از همه این رفقا یاد می کنم و تعهد دوباره میکنم که ادامەدهندەی راهشان باشیم.
جیهان آیماز نیز شهید مسئلەی آزادی و فرهنگ کورد است
همچنین با احترام از هنرمند جیهان آیماز یاد میکنم که درپی یک تهاجم در استانبول جانش را ازدست داد و به خانوادەاش تسلیت می گویم. جیهان آیماز شهید آزادی و فرهنگ و هنر کورد است. بەدلیل سردادن هنر و موسیقی کوردی در خیابانهای استانبول مورد حمله قرار گرفت و شهید شد. یادش در مبارزات آزادیخواهانه کوردستان همواره زنده خواهد بود.
اگر به سوالتان برگردیم، همچنان که اشاره کردید ماه می ماه شهیدان است. این درست است که مبارزەی ما در همه دورەها شهید خود را داشته است، اما در ماه می هم برای انقلاب کوردستان و هم برای انقلاب ترکیه شهدای تاثیرگذاری را داشتەایم. اگر بر اساس ترتیب روزها جلو بیاییم، ابتدا شهدای ١ می ١٩٧٧ در میدان تقسیم را داریم، سپس در ١ می ١٩٨١ رفیق عبدالقادر چوبوکچو در مقاومت فلسطین شهید شد. در ۲ می ١٩٨٢ محمد قرەسونگور و ابراهیم بیلگن شهید شدند. در همان روز و در سال ٢٠١۶ رفقا آزاد سیسر و چکدار آمد شهید شدند. نیز در سال ١٩٩٨ حمزه امرین و رفقایش در جودی شهید شدند. در ۶ می پیشروان انقلاب ترکیه؛ دنیز گزمیش، یوسف اصلان و حسین اینان شهید شدند.
شهادت این انقلابیون گرانقدر از ترکیه تا کوردستان، تاثیرات زیادی داشته است. بعلاوه در روژهلات کوردستان نیز شهید داریم. شیرین علم هولی، فرزاد کمانگر، علی حیدریان و فرهاد وکیلی در ٩ می شهید شدند. ١١ می روز شهادت فرماندەی عزیز خرزان؛ رفیق هوزان مزگین است. در ١٣ می لیلا قاسم و ۴ جوان کورد در بغداد اعدام شدند. همچنین ١۶ می روز مقاومت هولیر با پیشگامی رفقا صالح و هلین است. در این روز بسیاری از رفقایمان علیه یورش حزب دموکرات کوردستان (پ.د.ک) مقاومت کرده و شهید شدند.

همچنین ١٨ می روز شهادت انقلابی بزرگ ما، انترناسیونالیست رفیق حقی قرار است. همچنین رفیق حقی همزمان اولین شهیدی تکوین حزبی است. در همان روز سال ١٩٧٣ یکی از رهبران انقلاب ترکیه به نام ابراهیم کایپاکایا به شهادت رسید. همچنین یک سال قبل از شهادت رفیق حقی، رفیق فوزی اصلانسو در همان روز به شهادت رسید. در ١٨ می ١٩٨٢ در زندان آمد برای مقابلە با شکنجەی وحشیانە حکومت ترکیە، رفقا فرهاد کورتای، محمود زنگین، اشرف آینک و نجمی اونر با سوزاندن پیکر خود به شهادت رسیدند. در ١٩ می ١٩٧٨، رفیق خلیل چاوگون به شهادت رسید. پس از یک سال رفیق مسلم باران به شهادت رسید. در ٢١ می رفیق جلال خجو (رمضان کاپلان) به شهادت رسید. در همان روز رفیق اسماعیل (خدر بینگل) همراە ١٩ رفیق دیگر به شهادت رسیدند. ٢٥ می ٢٠١٢ روز شهادت رفقایمان، هیرش و آندوک است که در قیصریه اقدامی فداکارانە انجام دادند. این رفقای گران‌قدر با فعالیت خود دوران جدیدی را آغاز کردند. همچنین در سال ۱۹۷۸ رفیق ساری عمر (مصطفی امورجان) به همراه گروهی از رفقایش به شهادت رسیدند. همچنین در ۲۷ می رفیق قاسم انگین (اسماعیل نازلیکول) به شهادت رسید. رفیق صبری (امین اصلان) از اعضای کمیته مرکزی ما در آخرین روزهای ماه می به شهادت رسید. همچنین در هفته آخر ماه می، رفیق جمشید (احمد کاسیپ) و گروه همراهش به شهادت رسیدند. همچنین به شهادت رسیدن رفقا سیپان آمد و روژبین سرحد نیز در اواخر ماه می است. همچنین در ۳۱ می ۱۹۷۲ یکی از پیشگامان انقلاب ترکیه به نام سینان جمگیل و جمعی از رفقایش برای اولین بار در کوهستان جنگیدند و در نورحق به شهادت رسیدند.

خلاصه این‎که در ماه می شهادت‌های مهم زیادی رخ داده است. از این رو به عنوان ماه شهدا انتخاب شد. مخصوصا وقتی رفیق حقی قرار، شهید شد، هنوز جنبش ما تبدیل به حزب نشده بود. گروهی از جوانان درگیر مبارزه‎ی ایدئولوژیک بودند و سعی داشتند وارد مرحله جدیدی شوند. رفیق حقی در حمله‌ی برنامه‌ریزی شده کنترا به شهادت رسید.

خون ریخته شده است؛ راه برگشتی وجود ندارد

دوستی میان رهبری ما و رفیق حقی قرار، معلوم می‌شود. بعد از شهادت رفیق حقی، رهبری ما ارزیابی خود را با عنوان ‘خون ریخته شده است، راه برگشتی وجود ندارد’ کرده بود. همچنین برنامه‎ی پ.ک.ک را برای بزرگداشت رفیق حقی بازنویسی کرد، تصمیم به تکوین حزبی گرفت و اعضای این جنبش، شروع سبک زندگی مرتبط با بزرگداشت شهدا را بیان می‌کنند. این یک سبک زندگی در حزب ما شد. هر شهادتی زمینه ساز دوران جدیدی را خلق کرد. گام جدیدی را رو به جلو برداشت. دشمنان ما بر اساس جلوگیری از این اقدامات به ما حمله می‌کنند و این حملات هنوز هم ادامه دارد.

اما آن همبستگی‌ که رهبر آپو در قبال هر شهادتی جواب خلق کند، خلق شد، باعث تقویت شد. این‌گونه شد که در کوردستان شهادت مایه ضعف نیست بلکه مایه قوت شده است. هر جا شهید دادیم روی خلق آن‌جا تأثیر گذاشت. هر یک از شهدای ما در منطقه خود با زندگی، اخلاق و شخصیت خود بر اطرافیان خود تأثیر گذاشتند. به خودی خود افراد ضعیف به سوی حزب ما نمی‌آمدند. همه‌ی کسانی که در حزب ما مشارکت کردند، قطعا مسئولیتی در قبال تاریخ و جامعه دارد، تعامل اخلاقی و انسانی عمیق است. این‌گونه تصمیم گرفته و به جنبش پیوسته است. روحیه‎ی رفاقتی که در تمامی رفقایمان ایجاد شده است، در چارچوب وفاداری به خلق شکل گرفته است و هر شهادت بر اساس گرامی داشت‌ها‌ وفاداری و تعمیق و تقویت ایجاد می‌کرد. تا امروز نیز کسانی که ما را مدیریت می‌کنند در اساس شهدای ما هستند. قدرت و سرنوشت شهدا به ما نیرو می‌بخشند و ما را زنده و سرپا نگه می‌دارد و با خشم فراوان به مبارزه با دشمن ادامه دهیم. بنابراین ما اعلام می‌کنیم که منبع اصلی قدرت ما شهدای ما هستند، شهدای ما دیروز، امروز و فردای ما هستند. رهبر آپو گفت، ‘حزب ما حزب شهداست’. چون شهدای ما با درک و زندگی خود آن را ساخته‌اند؛ آن‌ها راه را روشن کردند؛ آن‌ها با خون خود مبارزه کوردستان را به وجود آوردند. به عنوان رفیق شهدا، به قولی که به آن‎ها داده‌ایم پایبند هستیم و تا آخر به آن عمل خواهیم کرد. از یاد و خاطره شهدایمان صیانت به عمل می‌آوریم و آن را زنده نگه می‌داریم. بر این اساس اعلام می‌کنیم، شهدای ما جاویدان هستند. به سبب آن‌که جای هر شهیدی باید پر شود، پرچمی که برای ما به ارث گذاشته‌اند و انتقامشان روی زمین نمی‌افتد. از این طریق می‌توانیم روح آن‌ها را شاد کنیم و آن‌ها را زنده نگه داریم. بر این اساس شهدای ما مایه قوت ما بوده و جاودانه هستند.

در مورد ماه شهدا می‌توانم این‌ها را بگویم.

همزمان اخبار و ارزیابی‌های جدیدی در مورد رهبر آپو منتشر می‌شوند. به ویژه برخی ائتلاف‌های مختلف بر اساس پروپاگاندای متناقض به دیدار با رهبر آپو اشاره کرده‌اند. اما از سوی دیگر، بیش از دو سال است که انزوای شدیدی علیه رهبر آپو وجود دارد. اخبار مربوط به رهبر آپو و شرایط کنونی را شما چگونه ارزیابی می‌کنید؟

 همان‌طور که گفتیم، در سیاست ترکیه فقط بحث یک طرفه در مورد رهبر آپو وجود دارد. به گونه‌ای که در دنیا همتا ندارد، رهبر آپو تحت انزوای مطلق است. مانند شکنجه روانی مزمن، شما در یک سیستم نگهداری می‌شوید. ۲۶ ماه است که از رهبر آپو و سه رفیق دیگری که در زندان محبوس هستند، هیچ خبری و اطلاعی در دست نیست. در عصری که فناوری ارتباطات آن‌قدر پیشرفت کرده است، اما هیچکس از امرالی اطلاعی ندارد. رهبر آپو در چنین شرایط سختی نگه‌داری می‌شود. این نقض قوانین ملی و بین‌المللی و استانداردهای اخلاقی است.

 آ.ک.پ-م.ه.پ طوری رفتار می‌کند که انگار با پ.ک.ک وارد انتخابات می‌شوند

 علیرغم این‌که رهبر آپو در این شرایط زندانی است، هنوز درباره او بحث و جدل وجود دارد. اما هیچ کس نمی‌گوید، ‘بیایید دیدگاه او را نیز بپرسیم، او نیز صحبت کند، اصلا او از چه کسی حمایت می‌کند؟’ یکی می‌گوید: ‘شما نزد وی رفتی و از او در خواست حمایت کردی، دیگری می‌گوید: ‘نه، با رفقای آن‌ها ائتلاف کردی و به آن‌ها قول دادی’. گفتگوها این‌هاست. آ.ک.پ-م.ه.پ به خودی خود طوری رفتار می‌کند که گویی با پ.ک.ک وارد انتخابات می‌شود. این به خودی خود یک مشکل است. این در عین حال نشان ‌دهنده‌ی چیست؟ این نشان ‌دهنده‌ی این است که رهبر آپو یک عامل اصلی و قدرتمند در سیاست ترکیه است. اگر این‌گونه نبود، این همه گفتگو در این‌باره صورت نمی‌گرفت. از آن‌جایی که رژیم می‌داند که رهبر آپو، رهبر خلق کورد است و در عین حال تأثیر زیادی بر جنبش‌های انقلابی ترکیه دارد، او در چنین سیستمی که تا به حال همتای آن وجود نداشته، زندانی شده است. اپوزیسیون نیز نمی‌‌پرسد، ‘چرا این اتفاق می‌افتد؟ آیا قانونی وجود ندارد؟ چرا این انزوا؟ یا این‌که این انزوا را بر حق می‌دانند

آن رفتاری که رهبری ما را به ابزار تبدیل می‌کنند، یک عمل غیراخلاقی است

یک بار دیگر می‌خواهیم طرفین را آگاه کنیم. در مورد رهبری ما این‌طور صحبت نکنید. آن رفتاری که رهبری ما را به ابزار تبدیل می‌کنند، عملی غیراخلاقی هستند. موقعیت رهبری ما یک موقعیت استراتژیک است. مسئله کوردها و وضعیتی که رهبر آپو در آن قرار دارد، موضوعی نیست که بتوان از آن به عنوان ابزاری در تاکتیک‌های انتخاباتی استفاده کرد، یک مسئله اساسی است. بنابراین استفاده ابزاری از رهبری در انتخابات، اشتباه بزرگی است. از سوی دیگر، همه این‌ها شبه و گمان برانگیز است که برخی گروه‌ها رهبر آپو را هدف قرار می‌دهند. در این شرایط اکنون امنیت و سلامتی رهبر آپو در خطر است. همان‌طور که مشخص است، رهبر آپو تنها یک اسیر در دستان دولت نیست؛ همان‌طور که معلوم است، نیروهایی که رهبری ما را دستگیر کردند و به ترکیه سپردند نیروهای توطئه هستند. همه این نیروها مسئول هستند. لذا از تمامی نیروهای مسئول می‌خواهم، باید در مواقع حساس به مسئولیت خود عمل کنند. در این باره آن‎ها باید مسئولیت خود را در قبال امنیت و سلامتی رهبر آپو انجام دهند. هم نیروهای بین‌المللی و هم دولت ترکیه که رسما مسئول این موضوع است باید به مسئولیت خود عمل کنند.

همه باید بدانند که رهبر آپو اساس وحدت ترکیه است. اگر آسیبی وارد شود، اتحاد ترکیه ایجاد نخواهد شد. نه با ده‌ها سال، بلکه صدها سال دیگر، دشمنی جدیدی بین خلق‌ها آغاز خواهد شد. بنابراین همه باید به وظایف خود عمل کنند، رهبری ما را به کارت فشار و تاکتیک‌های انتخاباتی تبدیل نکنند و همه باید سنجیدە و حساب شدە با این موضوع برخورد کنند. ما بار دیگر در مورد این موضوع به همه هشدار می‌دهیم. اما خلق و دوستان ما باید در این زمینه هوشیار و حساس باشند. با علم به اینکه همه این بحث‌ها تهدیدی برای سلامتی رهبر آپو است، همگی باید به وظیفه خود عمل کنند.

لازم است همگی حول حزب چپ سبز متحد شوند

 هم حکومت و هم اپوزیسیون این انتخابات را سرنوشت ساز می‌دانند. شما در مورد انتخابات ۱۴ می، که مدت کمی برای برگزاری آن باقی مانده است، چه نظری دارید؟

 این درست است؛ همه می‌گویند این انتخابات برای آینده‌ی ترکیه و برای همه‌ی‌ ساکنان ترکیه مهم است. بی‌گمان این انتخاباتی که در عصر حاضر، برگزار می‌شوند، در بردارنده‌ی معنای مهمی است. ما قبلاً در این باره به مواردی اشاره کرده بودیم، اما این انتخابات برای خلق ما و برای تمامی کسانی که از این سیستم آسیب دیده‌اند مهم است. این انتخابات برای تمامی اقشار و جوامعی که در این سیستم طرد شده‌اند، به ویژه کوردها، علوی‌ها، طبقه‌ی کارگر و جنبش‌های چپ و سوسیالیست‌ها بسیار مهم است. به ویژه در طول این ۸ سال گذشته، رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ-ارگنکون تلاش کرده است که خلق ما را با دید و ذهنیتی جدید تضعیف کرده و تحویل دهد. از این رو موج بسیار سنگینی از حملات را علیه زندانیان، کوه‌ها، خیابان‌ها و سیاست کوردها به راه انداختند. به این‌گونه آن‌ها می‌خواستند جامعه کوردستان را در دست بگیرند. همان‌طور که سیاست ژینوساید را در بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۸، سیاست امحا و نابودی پیش بردند و با این تا ۳۰ سال بعد کوردها را ساکت کرد، همان‌گونه که کودتای شورای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر در کوردستان سرکوب و ظلم بزرگی انجام داد و جامعه‌ی کوردستان را برای چندین دهه تضعیف کرد، در اساس، آ.ک.پ-م.ه.پ می‌خواست همین کار را با کوردها انجام دهد. همان‌طور که در ابتدا گفتند ما فتح‌اللهی‌ها را نابود می‌کنیم و آن‌ها نیز توجه خود را به صورت گستره به جنبش آزادی کوردستان معطوف کردند. یعنی رژیم می‌خواست با همین نیروی خود خلق کورد را تضعیف و بی‌اراده کند.

اما قبل از هر چیز، مقاومت در امرالی، در تمامی زندان‌ها، کوه‌ها، خیابان‌ها و همه جا رشد کرد. خلق ما مقاومت و ایستادگی کرد و یک بار دیگر ثابت کردند که یک نیروی اساسی هستند که ممکن نیست به این شکل نابودشان کرد. یعنی آن‌ها نشان دادند با تانک و توپ و ضرب و شتم و دستگیری و زندان و شکنجه و انزوا، تسلیم نمی‌شوند. خلاصه خلق ما سر خم نکرد.

اکنون پس از این روند انتخابات برگزار می‌شود. برای این منظور، خلق ما باید اراده و خواست خود را پس از مقاومت تاریخی در برابر فجایع قبلی صورت گرفته است، قویا در صحنه سیاسی، اراده و خواست خو درا نشان دهند. به عنوان مثال، ائتلاف‌های مختلفی بین نیروهای کورد و همچنین بین میهن دوستان کوردستان و نیروهای چپ و سوسیالیست شکل گرفته است. این نیرو زیر چتر حزب چپ سبز در انتخابات شرکت خواهد کرد. هرکسی که تحت تأثیر این سیستم، آسیب دیده است، باید قویا در این ائتلاف شرکت کند. به ویژه خلق کورد باید در این انتخابات قدرت خود را افزایش دهند و اراده خود را به همگان نشان دهند. این موضوع مهمی است. ممکن است در جامعه، بین ایل و قبایل، بین افراد و بین اقشار مختلف درگیری وجود داشته باشد. ممکن است عده‌ای از کاندیداها مورد پسند برخی نباشند، اما همه‌ی این‌ها را باید کنار گذاشت زیرا مشکلات مهم‌تری وجود دارد. مشکل ملی وجود دارد که مربوط به آینده خلق کورد است، بنابراین همگی باید متحد باشند و اتحاد خود را نشان دهند.

حتی نیروهای کورد ائتلاف آزادی و دموکراسی را تشکیل دادند. تنها برخی احزاب خارج از این ائتلاف هستند. من از احزاب خارج از این ائتلاف می‌خواهم: همان‌طور که قبلا دیدیم، اگر نامزدهای جداگانه داشته باشند، نمی‌توانند به نتیجه برسند، اما می‌توانند از ائتلاف زیر چتر حزب چپ سبز حمایت کنند. اگر از این امر حمایت کنند، قطعا گامی اساسی برای پیشرفت اتحادیه کوردستان خواهد بود که در آینده‌ی تشکیل می‌شود و همه در آن مشارکت خواهند کرد. این یک حرکت خوب و مثبتی خواهد بود، بنابراین درخواست من از این نیروها این است. به طور خلاصه، همه باید حول حزب چپ سبز جمع شوند و اراده‌ی خود را در این مورد نشان دهند. اهمیت این انتخابات برای خلق ما بر همین اساس است. بی‌گمان این برای کل ترکیه مهم است، که مطمئنا نیاز زیادی به تغییر دارد.