بیش از ٢١ ماه است که از رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان خبری نیست. درخواست های خانواده و وکلاء برای ملاقات نیز بی پاسخ مانده و هنوز به درخواست وکلاء و نمایندگان مجلس در وزارت دادگستری پاسخی داده نشده است.

اوککش کاوه، عضو هیئت اجرایی مرکزی حزب مناطق دموکراتیک که در مصاحبه‌اش با آژانس خبری مزوپوتامیا راجب به انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ارزیابی کرد، ضمن یادآوری اینکه انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ٢٤ سال است ادامه دارد گفت: آنها در سال ٢٠٢٣ برای آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مبارزه خواهند کرد.

انزوا به طرق مختلف بر جامعه اثر می گذارد

کاوه با اشاره به اینکه انزوا از جهات مختلف جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد، گفت: انزوا جنگ است، انزوا ادامە سیاست های انکار و نسل کشی است، انزوا یک بحران اقتصادی، یک بحران سیاسی بین المللی است. همه معتقد بودند که جنگ تمام می شود. این موضوع در خاورمیانه نیز تأثیر داشت، بنابراین ما در مورد جغرافیایی صحبت میکنیم که مبتنی بر چهار کشور است. مسئله کورد در ترکیه و ایران، سوریه و عراق تفاوتی با یکدیگر ندارند. به عبارت دیگر در کانون خاورمیانه مشکلی وجود دارد و وقتی این مشکل حل شود در کل جغرافیا تاثیر مثبت خواهد داشت.

یک عکس العمل نیاز است

کاوه با بیان اینکه باید جامعه در برابر سیاست های جنگی دولت وجود واکنش داشته باشد، گفت: جنگ هیچ منفعتی برای مردم ندارد و نخواهد داشت، ادامه انزوا به هیچ وجه به نفع جامعه نیست، همچنین کسانی که در مقابل انزوا می ایستند آنها هم نباید فقط کورد باشند. غالب سیاستمداران کورد و نهادهای کوردی در مقابل انزواء می ایستند، اما مشکلاتی که انزوا با آن مواجه است نه تنها برای کوردها، بلکه مربوط به همه خلقها است. می بینیم که مفهوم یکپارچه دیگر جوابی برای هیچ چیز نیست. بنابراین، می بینیم که پارادایم دولت ملت دموکراتیک آقای اوجالان پاسخی برای همه مشکلات است.

ما برای آزادی فیزیکی رهبر اوجالان مبارزه می کنیم

کاوه با بیان اینکه در سال ٢٠٢٣ برای آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مبارزه خواهند کرد و در پایان سخنان خود گفت: به عنوان یک حزب یکی از مهمترین فعالیت های ما مربوط به انزوا است و نه تنها رفع انزوای آقای اوجالان، بلکه اوجالان باید از زندان آزاد شود. ما اعلام می کنیم که چون آقای اوجالان پیام آور صلح برای جامعه خاورمیانه است بنابراین، رفع انزوای اوجالان کافی نیست. اکنون باید پارادایم اوجالان مورد بحث قرار گیرد. ما معتقدیم که آقای اوجالان اکنون باید ایده ها و الگوی خود را با جوامع خاورمیانه به اشتراک بگذارد. باید با صاحب این پارادایم گفتگو کرد و به همین دلیل فعالیت های دموکراتیک ما بدون وقفه ادامه خواهد داشت. ما امیدواریم، پیکار ما ادامه دارد. ما می دانیم که الگوی آقای اوجالان که تمام عمر خود را برای صلح سپری کرده است، امید برای جوامع است.