ساییگیت: به نام صلح، صفحه‌ای نو گشوده شد

گلجان کاچماز ساییگیت، نماینده‌ی دَم پارتی در پارلمان از حوزه وان، به تصمیم تاریخی پ‌ک‌ک اشاره کرد و خاطرنشان ساخت که به نام صلح و دموکراسی، صفحه‌ای نو گشوده شده و دورانی جدید آغاز شده است.

گلجان کاچماز ساییگیت، سخنگوی مشترک ابتکار وحدت دموکراتیک و نماینده‌ی دم پارتی در پارلمان از وان، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) اظهار داشت که در راه حل مسئله‌ی صد ساله‌ی ترکیه که در ۵۳ سال اخیر زخم‌های عمیق اجتماعی ایجاد کرده است، صفحه‌ای نو گشوده شده است.

گلجان کاچماز ساییگیت با بیان اینکه برگزاری این کنگره تاریخی است، گفت: «این تنها یک تصمیم برای پایان فعالیت نیست، بلکه در واقع یک روند نوسازی است که همه را به تحول دموکراتیک دعوت می‌کند. یک دوره به پایان می‌رسد؛ دوره‌ای جدید از امید گشوده می‌شود. برای همه‌ی کسانی که در این سرزمین زندگی می‌کنند، دریچه‌ای نو باز شده است. بهانه‌ای که سال‌ها به عنوان مانعی بر سر راه حل مسئله‌ی کورد نشان داده می‌شد، اکنون به پایان رسیده است. طرف‌های گفتگو و افراد ذی‌ربط نباید این وضعیت و فرصت را از دست بدهند. ما از مسئولیت خود در این روند تغییر و تحول آگاه هستیم. ما آماده‌ایم تا وظیفه‌ای را که بر دوش ما گذاشته شده است، به قوت انجام دهیم.

این گام دری را برای حل مسئله‌ی کورد از طریق سیاست باز کرده است. این یک فرصت بسیار مهم برای ساختن سده ملت‌هاست. باید به عنوان اراده و شهامت خلق، آینده‌ای نو دیده شود. ما اکنون بر مبنای سیاست دموکراتیک و با مسئولیت حقوق برادریِ برابر روبرو هستیم. این روند از حاکمیت گرفته تا اپوزیسیون، همه را درگیر می‌کند. همه‌ی کسانی که در این سرزمین هستند باید سهمی از آن داشته باشند. پس از تاریخ دردناک ۵۳ ساله، این گام فریادی برای زندگی مشترک است. ما وارد دوره‌ای می‌شویم که دیگر نه سلاح، بلکه صلح سخن می‌گوید. وظیفه و مسئولیت ماست که با هم یک جمهوری دموکراتیک مبتنی بر سیاست و قانون بنا کنیم. بزرگترین مسئولیت نیز بر دوش مجلس ترکیه است. مجلس باید این مسئولیت را به جا آورد.»

گلجان کاچماز ساییگیت با بیان اینکه دولت و حاکمیت باید اکنون اقدامات ملموسی انجام دهند، گفت: «انزوای جناب عبدالله اوجالان هنوز به پایان نرسیده است. پیش از هر چیز، باید شرایط زندگی و کار آزاد جناب اوجالان فراهم شود تا بتواند این روند را پیش ببرد. بنابراین، باید فوراً از نظر فیزیکی آزاد شود. از این پس، مسئولیت بر دوش همه‌ی سطوح دولت است. همه باید از مسئولیت‌های خود آگاه باشند. باید گام‌های ملموسی برداشته شود.»