«نەورۆز» در کوردستان تنها یک آیین سنتی نیست، بلکه عرصهای برای بازتعریف هویت و بازپسگیری حق زیست فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. رژیمهای سرکوبگر ایران همواره تلاش کرده است، این جشن را از بار اعتراضی و هویتیاش تهی کند، اما هر ساله، ملت کورد با برگزاری نوروز در میادین و دامنههای کوهستانهای کوردستان، بار دیگر نشان میدهند که سیاستهای تحمیلی، راه به جایی نبرده است.، برپایی مراسمهای «نەورۆز» نمادی از ادامهی مبارزه و مقاومت علیه تبعیض و نابرابری است.
«فضای انقلابی «نەورۆز»
«نەورۆز» در کوردستان با نغمههای سرودهای انقلابی و آهنگهای فولکلوریک رنگ و بویی خاص به خود میگیرد. موسیقی کوردی که قرنها با خود داستانهایی از مقاومت، سرودهای عشق به آزادی و مبارزههای بیپایان را روایت کرده است، در این روز به اوج خود میرسد. «نەورۆز» در کوردستان، پلی است که مردم را به گذشتههای پر از مبارزه و پیروزی وصل کند و همزمان یادآور والا بودن آزادی و رهایی برای این جامعە است. از ترانههای حماسی که یادآور فداکاریها و دلاوریهای فرزندان کورد در عرصههای مختلف است تا آهنگهای شورانگیز که مردم را به «هەڵپەرکێ» و همبستگی در میدانهای عمومی میکشاند، همه اینها گواهی بر زنده و جاری بودن روح مبارزە در بطن این جامعە است.
نەورۆز کوردستان؛ نمادی از کثرتگرایی
مراسمهای «نەورۆز» در کوردستان مملو از اندیشههای متنوع اجتماعی و سیاسی است که در میان جامعه کورد بازتاب یافته است. این تنوع را میتوان بهوضوح در لباسهای رنگارنگ و خاصی که مردم بر تن میکنند و معمولا جریان سیاسی مطلوبی را نمایندگی میکند، مشاهده کرد. مشارکت گروهها، جریانها و تفکرات مختلف در برگزاری «نەورۆز» و حضور همدلانه آنان در کنار یکدیگر، نشاندهنده پذیرش و احترام به تکثر فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در جامعه کوردستان و بستری برای بازتاب هویت چندلایه و از همە مهمتر ظرفیت رشد بیشتر دمکراسی در این جامعه است. از سرودها و رقصهای محلی گرفته تا نمادهای فرهنگی و تاریخی که در آن به نمایش درمیآید، همگی حکایت از پذیرش و تعریف تفاوتها در یک کلیت واحد بە نام ملت است. «نەورۆز» در میان جامعهی کوردستان نمادی از امید، نوگرایی و پایداری در برابر چالشها به شمار میرود. در نتیجه، این جشن علاوه بر بار فرهنگی و تاریخی، بهعنوان نشانهای از کثرتگرایی و انسجام اجتماعی در کوردستان نیز شناخته میشود.
«نەورۆز»؛ بازپسگیری فضاهای عمومی
حضور گسترده و پرشور مردم در مراسمهای «نەورۆز»، تنها به دلیل یک جشن ساده نیست؛ بلکه این حضور، بیانیهای است از احیای موجودیت، مطالبه حقوق و ایستادگی در برابر سرکوبهای موجود در ایران، جایی که فضای عمومی همواره تحت نظارت و سرکوب رژیم قرار دارد، گردهماییهای «نەورۆز» تبدیل به فرصتی برای بازپسگیری این فضاها و بازتعریف هویت جمعی مردم شده است. در این مراسمها، حضور گسترده اقشار مختلف جامعه، به ویژه جوانان و زنان، نشانی از این است که این ملت هرگز تسلیم نخواهد شد و همچنان در تلاش است تا صدای خود را در برابر حاکمیت استبدادی ایران به گوش جهانیان برساند. «نەورۆز» در چنین فضایی تبدیل به نماد مقاومت و بازگشت به ارزشها و آزادیهایی است کە در معرض تهدید و نابودی قرار دارد.
«نەورۆز»، شکست پروژههای سرکوب و آسیمیلاسیون
هر سال که «نەورۆز» در کوردستان با شور و شکوه بیشتری برگزار میشود، پیامی روشن و قوی به حاکمان ارسال میشود: سیاستهای سرکوب و آسیمیلاسیون نه تنها ناکام ماندهاند بلکه عملاً شکست خوردهاند. رژیم ایران که در طول تاریخ تلاش کرده است تا با ابزارهایی چون سرکوب، کشتار، زندان، اعدام و اعمال ممنوعیتهای فرهنگی و اجتماعی، صدای این ملت را خاموش کند، اکنون در مقابل حقیقتی قرار گرفته است که نمیتواند آن را انکار کند. «نەورۆز» در هر شرایطی خود را باز مییابد و نمادی از پایداری و مقاومت ملت کورد در برابر همه تلاشها برای حذف هویت و فرهنگ آنان است. «نەورۆز» نه فقط یک جشن، بلکه یک بیانیهی فرهنگی-اجتماعی با بار سیاسی است که نشان میدهد تلاشهای سرکوبگرانه رژیم برای محو فرهنگ و موجودیت کوردی جامعەی کوردستان در نهایت به شکست انجامیدە. در حالی که دولتهای اشغالگر در پی حذف و انکار محتوای این سنت دیرینه در میان جامعەی کوردستان بودهاند، «نەورۆز» همچنان با معنای عمیق خود در دل جامعە زنده است و در هر گوشه از کوردستان به عنوان نمادی از مقاومت و بقا در برابر فشارهای دولتی، تجلی مییابد. این جشنها به نوعی تأکید بر این حقیقت است که ملت کورد همواره در برابر سختیها ایستاده و موجودیت خود را حفظ کردهاند.