پیمان ویان، عضو هماهنگی جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) به مناسبت اولین سالگرد انقلاب «ژن ژیان ئازادی» در روژهلات و ایران با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

پیمان ویان که سخنان خود را با گرامیداشت یاد و خاطره همه شهدای انقلاب در شخصیت شهید ژینا امینی آغاز کرد، گفت: یک سال از انقلاب ژن ژیان ئازادی می‌گذرد. ما با عشق و محبت به خانواده‌های شهدا و مادران صلح که فرزندان خود را به این انقلاب اهدا نمودند و انقلاب را رهبری کردند درود می‌فرستیم. ما یک سال مبارزات بزرگ، مقاومت و پافشاری بر آزادی را پشت سر گذاشتیم. البته سالی بود که در آن بهای گزافی پرداخت شد. مردم روژهلات و ایران متوجه شدند که آزادی چقدر به پرداختن بهای گزاف نیاز دارد. اما هر چقدر هم که هزینه بالا باشد، باز هم بر آزادی اصرار دارند. آنها ثابت کردند که با مبارزه می‌توانند به این مهم برسند.

مردم روژهلات و ایران تجربه مبارزه دارند و در سال ۲۰۲۲ به وضوح نشان دادند که تا رسیدن به آزادی پا پس نخواهند کشید. زیرا می‌دانند که پس کشیدن یک گام به عقب برایشان مرگ است. این بسیار مهم است. انفجار مهیبی بعد از (قتل) زن کورد ژینا امینی رخ داد. این انفجار همان کینه، خشم و نفرتی بود که سالها زنان نسبت به رژیم دیکتاتور انباشته بودند. این خشم نه تنها به روژهلات بلکه در تمام شهرهای ایران در یک روز سرایت کرد. این نشان داد که مشکلات و گرفتاری‌های همه زنان و جوانان یکی است. به همین دلیل چنین انفجار بزرگی رخ داد. البته این قیام به دلیل اینکه مبتنی بر یک پارادایم بود، مؤثرتر گسترش یافت. چون زنان و جوانان به صورت هدفمند به میدان آمدند، می‌دانستند پروژه‌ها و برنامه‌هایشان چیست. به همین دلیل بود که زنان با شعار ژن ژیان آزادی انقلاب را گسترش دادند و نشان دادند که کدام پارادایم را مبنا قرار می‌دهند.

نظام دولت-ملت و رژیم دیکتاتور با ذهنیت مردسالارانه سال‌هاست در تلاش از بین بردن مفهوم ژن ژیان ئازادی است و رابطه آن را با زن قطع کند. اما در انقلاب بار دیگر پیوند زن و زندگی معنا پیدا کرد. بار دیگر به پرسش‌های مفهوم زن و ارتباط آن با زندگی پاسخ داده شد. ژن ژیان ئازادی اکنون از حد یک شعار فراتر رفته است، به عنوان یک فلسفه انقلاب، یک فلسفه زندگی و حتی یک رنسانس جدید در ایران، روژهلات و خاورمیانه گسترش یافته است. انقلاب دو نکته بسیار مهم داشت. اولا اینکه زنان پیشاهنگی آن را انجام دادند، دوما در روژهلات پدیدار شد. انقلاب ژن ژیان ئازادی برای اولین بار مرزهایی را که رژیم سال‌ها بین مردم گذاشته بود حذف کرد. چون درد همه مردمی که در انقلاب شرکت کردند یکی بود، بنابراین فقط با مبارزه مشترک برای زندگی و آزادی می‌توانستند در مقابل رژیم بایستند.

همه در این انقلاب شرکت کردند

پیمان ویان با تاکید بر اینکه انقلاب ژن ژیان ئازادی به عنوان یک انقلاب زنان آغاز شد اما به مرور زمان به یک انقلاب اجتماعی تبدیل شد، در ادامه سخنان خود گفت: اگر این انقلاب تحت رهبری زنان شروع نمی‌شد، اینقدر گسترش نمی‌یافت. زیرا زنان پیشگام جامعه، رنگ زندگی هستند. در شخص زنان یک زندگی برده‌ای ایجاد شده بود، بنابراین وقتی قیام به رهبری زنان رخ داد، همه در انقلاب جایی برای خود پیدا کردند. به انقلاب همه مبدل شد. کارگران، معلمان، هنرمندان در انقلاب شرکت کردند، جوانان نقش زیادی داشتند. به همین دلیل به یک انقلاب ذهنی تبدیل شد. یعنی تغییری در ذهنیت ایجاد کرده و این تغییر ادامه دارد و به یک انقلاب سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است. همه را در آغوش گرفت، همه خودشان را در این انقلاب دیدند. مردم روژهلات و ایران به پیشاهنگی زنان تداوم اینگونه نظام را نپذیرفتند. در واقع در جستجو بودند، معلوم نبود کجا و چگونه منفجر شود. هر کس بخاطر اینکه موجودیت خود را در انقلاب ژن ژیان ئازادی یافت، تا این اندازه از آن صیانت بعمل آوردند. این انقلاب ممکن است سال‌ها ادامه داشته باشد، اما اساساً هدف، فلسفه و پارادایم خود را به وضوح نشان داده است. به همین دلیل است که می‌گوییم بله، انقلاب با رهبری زنان شروع شد، اما همه از آن صیانت نمود           ند.

در انقلاب به رهبری زنان، مردان نیز به میدان رفتند و مبارزه کردند، همه در مدارس و دانشگاه‌ها به انقلاب پیوستند. این بسیار مهم است که دستاوردهای این انقلاب چیست و بر اساس دستاوردها چگونه ادامه خواهد یافت. بعد از شهید ژینا امینی صدها نفر دیگر در انقلاب شهید و هزاران نفر دستگیر شدند. رژیم ایران می‌خواست انقلاب را سرکوب و همه را ساکت کند. زیرا آنچه رژیم ایران از آن می‌ترسید اتفاق افتاد. آنچه ایران سال‌ها از آن می‌ترسد این است که جوان‌ها هوشیار نشوند، مردم هوشیار نشوند، زن‌ها هوشیار نشوند، قیام نکنند، برای احقاق حقوقشان به خیابان نیایند. اما برعکس این اتفاق افتاد. زنان و جوانان از همه ملت‌ها با هم به خیابان‌ها ریختند و به مبارزه مشترک پرداختند و مشکلات و خواسته‌های خود را بیان کردند. زیرا می‌دانند که تنها جایی که آزادی خود را به دست خواهند آورد، میدان‌های مبارزه است.

هر چه زنان، جوانان و جامعه آگاه‌تر شوند، رژیم ضعیف‌تر می‌شود و انقلاب به موفقیت می‌رسد. بدون شک برای همه چیز باید مبارزه کرد و برای این کار نیز هزینه‌های زیادی پرداخت می‌شود. هر جوان و هر زنی که به میدان می‌رفت، آگاه بود که با شهادت، دستگیری و شکنجه روبرو خواهد شد. آنها با به خطر انداختن تمام این هزینه‌ها به خیابان‌ها آمدند. این بسیار مهم است. این وضعیت باعث ایجاد فرهنگ مقاومت شد. به خصوص وقتی به خانواده شهدا می‌نگریستیم، دیدیم که چه مقاومتی از خود نشان می‌دهند، خانواده‌ها چگونه از فرزندان خود صیانت بعمل می‌آورند و چه نقشی باید ایفا کنند. این باعث ایجاد فرهنگ مقاومت شد. با وجود اینکه رژیم می‌خواست با تهدید به اعدام در زندان‌ها، مقاومان را بترساند، ولی زندان‌ها بار دیگر به عرصه‌های مقاومت تبدیل شدند. صدها زن مانند زینب جلالیان هنوز در زندان‌ها مقاومت می‌کنند. زینب جلالیان ۱۶ سال است که بی‌وقفه مقاومت می‌کند، حتی یک دقیقه هم نگفته که پشیمان است، بر آزادی اصرار دارد. به برکت مقاومت این زنان، انقلاب ژن ژیان ئازادی شکل گرفت. امثال زینب که ۱۶ سال است مقاومت می‌کند، بخوبی می‌دانند که به هر قیمتی که شده، روزی این رژیم پاسخگو خواهد بود.

مردم متوجه گشت که چقدر قدرتمند هستند

پیمان ویان با بیان اینکه دولت ایران پی برده است که با تهدید به مرگ، شکنجه، دستگیری و قتل‌عام دیگر نمی‌تواند اراده مردم را بشکند، آنها را در بند کند، گفت: انقلاب ژن ژیان ئازادی مقاومت را به بالاترین نقطه رساند. یک روح مشترک پدید آمد. اکنون همه متوجه شدند که تنها در صورت متحد بودن به موفقیت می‌رسند. به همین دلیل مردم بلوچ، کورد، آذری و فارس دیدند که مشکلاتشان یکی است و فرهنگ مشترکی ایجاد شد. بله، سال‌ها مبارزه بوده است، اکثراً در بلوچستان و کوردستان قیام بود، اما با آخرین قیام بلوچستان صدای خود را با کوردستان یکی کرد، آذربایجان صدای خود را با بلوچستان یکی کرد. فرهنگ مشترکی در اینجا ایجاد شده و بر این اساس بر انقلاب اصرار می‌شود.

ژن ژیان ئازادی نیز امید و ایمان ایجاد کرد. این نکته در انقلاب‌ها بسیار مهم است. علت پایداری انقلاب نیز همین است. مردم معتقد بودند که رژیم به این شکل ادامه نخواهد داد، آنها به قدرت خود پی بردند، دیدند که قدرت مردمی که به رهبری زنان و جوانان به وجود آمد چقدر بزرگ است و با این قدرت می‌توانند ده‌ها دیکتاتور را سرنگون کنند. این باعث ایجاد ایمان، امید و قدرت شد. اهداف رژیم‌ها و دولت‌ها ناامید و ناباور گذاشتن مقاومت‌هاست. اما این انقلاب امید و ایمان ایجاد کرد. به همین خاطر همه خلق‌ها را دربر گرفت. رژیم ایران که صدها نفر را در جریان انقلاب به قتل رسانده است، خانواده‌های شهدا را که از فرزندانش و انقلاب صیانت بعمل می‌آورند نیز دستگیر می‌کند. در حال حاضر از هر خانواده ۲-۳ نفر را بازداشت می‌کند، تحت شکنجه قرار می‌دهد و به زندان می‌اندازد.

رژیم ایران همه را تهدید می‌کند که "اگر به خیابان‌ها بیایید، از انقلاب صیانت بعمل آورید و قیام کنید" این همان چیزی می‌باشد که در انتظار شما خواهد بود. اما این رژیم ۴۴ سال است که این ظلم را اعمال می‌کند. مردمی که زیر این ظلم و سرکوب بسر می‌برند، در واقع این واقعیت را می‌دانند. آنها هرگز از این نمی‌ترسند. من معتقدم که آنها با قوت بیشتری از شهدای خود صیانت خواهند کرد. نه تنها خانواده شهدا، بلکه همه خانواده‌ها باید به مسئولیت خود عمل کنند. اگر امروز رژیم خانواده‌های شهدا را دستگیر و آنها را تهدید می‌کند، مردم ما به رهبری زنان و جوانان باید بار دیگر ثابت کنند که نسبت به شهدا مسئولیت دارند. همه باید بگوییم ما خانواده شهدا هستیم. همه باید با این مسئولیت‌پذیری از شهدا صیانت کنند. من معتقدم که این چنین خواهد شد. همه ما مسئولیت داریم که هزینه‌های داده شده را به موفقیت برسانیم.

هزینه‌های پرداخت شده نباید به هدر بروند

پیمان ویان، عضو هماهنگی کژار، با بیان اینکه رژیم ایران همراه با آغاز انقلاب ژن ژیان ئازادی از زنان و دانشجویان انتقام می‌گیرد، سخنان خود را اینگونه پایان داد: هزاران دختر جوان مسموم، زنان دستگیر، شکنجه و به قتل رسیدند. رژیم می‌خواست از این طریق انتقام بگیرد. اما با همه اینها نتوانست جلوی این انقلاب را بگیرد. سیاست‌های استبدادی رژیم ایران اکنون فروپاشیده است. با این سیاست‌ها نمی‌توانند مقابل مردم بایستند. به همین دلیل سال دوم انقلاب بسیار مهم است. ما چگونه مبارزه‌ای در پیش خواهیم گرفت، چگونه این انقلاب را ادامه خواهیم داد؟ زیرا انقلاب در چند ماه نمی‌توان به سرانجام رساند. چون همانطور که گفتم یک انقلاب ذهنی، یک انقلاب سیاسی، یک انقلاب اجتماعی تجربه شد و باید ادامه پیدا کند. مهم این است که ما برای این انقلاب به خوبی آماده شویم. باید یک سازمان‌یافتگی قوی وجود داشته باشد. هزینه‌های پرداخت شده نباید به هدر بروند.

(ایجاد) اتحاد در دومین سال انقلاب بسیار مهم است. به خصوص زنان باید متحد باشند. با مبارزه‌ای سازمان‌یافته‌تر، آگاهانه‌تر و قوی‌تر ما نباید اجازه دهیم آتش قیام برافروخته شده توسط انقلاب خاموش شود. معلمان نقش بسیار مهمی در مدارس دارند. همه باید نقش خود را در مدارس و دانشگاه‌ها ایفا کنند. باید یک وحدت قوی در جامعه و مبارزه مشترک وجود داشته باشد. اگر مبارزه پراکنده باشد، نمی‌تواند نتیجه بدهد، اما وقتی مبارزه مشترک وجود داشته باشد، موفقیت اجتناب‌ناپذیر خواهد شد. هدف ما باید این باشد. به عنوان کژار، هدف اصلی ما گسترش هرچه بیشتر سازمان‌دهی و اتحاد زنان در سال دوم انقلاب است. ما سال‌ها برای احقاق این مبارزه می‌کنیم، هزینه زیادی می‌پردازیم. ما باید از شخصیتی که انقلاب آشکار کرد صیانت کنیم و آن را توسعه دهیم. یک جبهه قوی زنان لازم است. ما این نیاز را بسیار ضروری می‌بینیم و برای آن مبارزه و تلاش می‌کنیم. زنان بلوچی، آذری، کورد، عرب و فارس باید با هم برای آزادی در یک جبهه قوی و دموکراتیک مبارزه کنند.

ما به عنوان زن، دیگر نباید اجازه دهیم که مردان مشخص کنند که چگونه زندگی کنیم. و یا با اینکه زن‌ها خیلی مبارزه کردند و بهای آن را پرداختند، اما نباید در آخر تنها مردها تصمیم‌گیرنده باشند. ما در حال حاضر برای این امر مبارزه می‌کنیم و به عنوان یک زن به مبارزه خود در همه عرصه‌های زندگی ادامه خواهیم داد. انقلابی که توسط زنان رهبری نشود، محکوم به فروپاشی است. سالهاست که رهبر آپو بر این امر اصرار دارد. وی تصریح کرد که تا زنان آزاد نشوند جامعه آزاد نمی‌شود. این در شخصیت انقلاب روژهلات و ایران نیز مشهود است. بنابراین اگر زنان به حقوق خود برسند و رهایی پیدا کنند، تمام اقشار جامعه نیز آزاد خواهند شد. آزادی همه مردم در گرو آزادی زنان است. همانطور که معضلات زنان، معضلات تمام اقشار جامعه می‌باشد، رهایی زن نیز به معنای رهایی و آزادی جامعه است. در سال دوم انقلاب، هر چقدر هم که ظلم و ستم رژیم بزرگ باشد، مقاومت و مبارزه ما باید به همان اندازه بزرگ و باشکوه باشد. مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، مبارزه ما ادامه خواهد داشت.