شادی عید در سایه جنگ

با وجود تهدیدهای جنگی، خنده کودکان در شادی عید در شمال و شرق سوریه مانند دمی از تجدد امید در اطراف می‌پیچد.

عید در روژاوا

هر خلق و باورداشتی روزهای خاصی دارد که مردم با شادی فراوان گرد هم می‌آیند، حس اشتیاق خود را منعکس می‌کنند و قهر و رنجشان را برطرف می‌کنند. این روزها مردم را قادر می‌سازد تا بیشتر به زندگی بچسبند، پلی از اتحاد و همبستگی بسازند و با اشتیاق و هیجان زندگی را طی کنند. بر اساس سنت‌ها و باورهای بشریت، چنین روزهایی را عید می‌نامند. مسلمانان همچنین عید رمضان و عید قربان را جشن می‌گیرند.

پس از انقلاب روژاوا در ۱۹ جولای ۲۰۱۲، استقبال از جشن در سرزمین‌های حاصلخیز و ساده برای مردم شمال و شرق سوریه از اهمیت بالایی برخوردار است. جشن‌های عید در خاورمیانه در روزهایی برگزار می‌شو که در برابر دولت فاشیست ترکیه و تبهکاران داعش تحت‌الحمایه‌اش که با وحشی‌گری و قتل‌عام خود خون می‌ریزند، مقاومت در جریان است. نیروهای اشغالگر می‌خواهند دورانی پر از فقر، نداری، عقب‌ماندگی و بی‌هویتی طول تاریخ را تحمیل کنند. در مواجهه با چنین حملات همه‌جانبه، مردم شمال و شرق سوریه با اعتقادات و سنت‌هایی که به آن پایبند هستند، احساسات مشترک، همبستگی و وحدت خود را برجسته می‌کنند.

تقویت همبستگی

مراسم‌های عیدی در شمال و شرق سوریه نشان‌دهنده یک سنت مهم است که روح امید و همبستگی را که در سایه جنگ اتفاق می‌افتد، زنده نگه می‌دارد. این اعیاد فرصتی را فراهم می‌کند تا مردم دور هم جمع شوند و قدرت وحدت را در برابر مشکلات نشان دهند.

دعاها با اشک همراه شد

شامگاه عید مردم شمال و شرق سوریه بر سر مزار شهدا شمع روشن کردند. این لحظات احساسی با گام‌های وفادار و قدرشناسانه مردم در آرامگاه‌های شهدا بار دیگر نشان داد که شهدا در دل ما زنده‌اند. در اولین روز از عید، مردمی که به سمت آرامگاه‌های شهدا حرکت کردند، با حضورشان به یاد و خاطره عزیزان خود به دعا و نیایش پرداختند. در این بازدیدهای معنادار از آرامگاه‌های شهدا، آتش عشق و ارادت در دل مردم با غم در چشمانشان آمیخته شد و فضا را احساسی کرد. در میان سنگ‌مزارهایی که برای آن شمع روشن شده بودند، دعا و اشک با هم سرازیر شد. این بازدید‌های مقدس بار دیگر درد مشترک مردم و روحیه همبستگی اجتماعی را یادآور شد. این دیدارهای معنادار که در آرامگاه‌های شهدا برگزار شد باعث تقویت احترام و پیوند مردم با گذشته خود شد. این فضای مقدس که لحظات عاطفی بر آن حاکم بود، دنیای معنوی مردم را تحت تأثیر قرار داد و پلی از گذشته تا امروز ساخت.

شادی کودکان باعث گسترش شادی می‌شود

لبخندهای معصومانه کودکان اثرات مخرب جنگ را دور می‌زند، به مردم امید و شادی می‌بخشد و ایمان به آینده را زنده نگه می‌دارد. بچه‌ها از جمع‌آوری آب‌نبات و پخش لبخند در اطراف خود دریغ نکردند. کوچولوها در تلاشی شیرین، شادی عید را با تمام انرژی تجربه کردند. لبخندهای کودکانه سرشار از معصومیت و شادی، شادی را بر چهره مردم می‌پراکند. بچه‌ها با لباس‌های زیبای جشن در خیابان‌ها می‌گشتند و حرکات شیرین و دوست‌داشتنی در قبال همسایه‌ها از خود نشان می‌دادند. در ادامه سنت جمع‌آوری آب‌نبات، کوچولوها لحظات خوشی را سپری کردند. خنده شادی‌آور کودکان در خیابان، شادی و شور عید را در سراسر محله پخش کرد. لبخند روی صورت بچه‌ها به دل مردم نشست. این لحظات که مردم از شدت روزمرگی دور می‌شدند و شادی ناب کودکان را با هم تقسیم می‌کردند، به ما یادآوری کرد که چقدر حس اتحاد و یکپارچگی اعیاد ارزشمند است. شادی معصومانه بچه‌ها با روح عید ادغام شد و همه را خوشحال کرد.

حس اتحاد و همبستگی

مردمی که به عیددیدنی مشغول بودند، در فضایی پرشور گرد هم آمدند و شادی را در نهایت تجربه کردند. مهمانانی که از روز اول عید از خانه‌ها دیدن می‌کردند با استقبال گرم و گفتگوهای صمیمانه یکدیگر را خوشحال می‌کردند. در بازدیدهای عید، میزبانان صمیمی به بهترین شکل ممکن از مهمانان خود پذیرایی کردند و سفره‌های آنان را با خوراکی‌های فراوان پر کردند. مکان‌ها با تزئینات عید رنگارنگ شدند و صاحبان خانه از دعوت عزیزانشان به خانه‌هایشان هیجان‌زده بودند. آغوش‌ها و لبخندهای صمیمانه‌ای که در این دیدارها تجربه شد، حس اتحاد و همبستگی مردم را تقویت کرد.

شادی مردمی که در طول عید به عیددیدنی مشغول بودند، روحیه عید و جشن را منعکس کرد و عشق و احترام مردم را به یکدیگر نشان داد. ساعات خوشی که با هم سپری کردند، بر اهمیت با هم بودن و به یاد آوردن یکدیگر تأکید می‌کرد. روحیه شاد و با نشاط مردم در عید‌دیدنی‌ها نشان داد که شور و نشاط عید با روحیه اتحاد و همبستگی اجتماعی مزین شده است. همه این آغوش‌های محبت‌آمیز، زندگی مشترک و ایجاد همبستگی بر مبنای معنوی، البته مربوط به بهاهای پرداخته شده است.

همه اینها به یمن شهدا صورت گرفت

اگر انقلاب روژاوا رخ نمی‌داد و کوردهای قهرمان و دلاوری که در این راه شهید شدند وجود نداشتند، هیچ وقت اعیاد تا به این اندازه در کمال آزادی و امنیت سپری نمی‌شد. آنها نمی‌توانستند به زبان خود صحبت کنند و با نام واقعی خود خوانده شوند، چه رسد به اینکه باورها و سنت‌های خود را زنده نگه دارند. اگر امروز در روژاوا اعیاد برگزار می‌شود و خانواده‌ها اجازه ملاقات آزادانه با یکدیگر را دارند، به یمن شهدای ملی و افتخاری ماست که در راستای فلسفه زندگی رهبر آپو، بزرگترین معمار این میهن، از کشورشان دفاع کردند و تا آخرین نفس جنگیدند و اکسیر جاودانگی را نوشیدند.