هندی‌ها به پای صندوق‌های رای رفتند: مودی بار دیگر محبوب است
از هندی‌ها خواسته شده تا برای شش هفته برای انتخابات پارلمانی به پای صندوق‌های رای بروند. رای‌گیری از جمعه این هفته آغاز شد. نارندرا مودی، نخست وزیر ناسیونالیست، مورد محبوب در انتخابات است.
به نظر می‌رسد حزب نخست وزیر نارندرا مودی، حزب بهاراتیا جاناتا، در انتخاباتی که در هند آغاز شده است، محبوبیت داشته باشد. آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حزب مودی ۷۸ درصد آرا را به دست خواهد آورد.
پیش‌بینی می‌شود که نزدیک به یک میلیارد رای‌دهنده در سراسر کشور طی شش هفته آینده پای صندوق‌های رای بروند.
گزارش شده است که نتایج در تاریخ ۴ ژوئن اعلام می‌شود. پس از اعلام نتایج انتخابات، نمایندگان منتخب برای انتخاب نخست وزیر آینده خود به پارلمان دهلی نو بازخواهند گشت.
نارندرا مودی با ۳۵۳ نماینده در سال ۲۰۱۹ مجدداً انتخاب شد. او این بار ۴۰۰ کرسی را هدف گرفته است تا به انتقادات علیه خود پایان دهد.
در صورت موفقیت، مودی ۷۳ ساله پس از جواهر لعل نهرو، قهرمان استقلال و اولین رئیس دولت این کشور، دومین نخست وزیر هند خواهد شد که برای سومین دوره متوالی پیروز می‌شود.
اپوزیسیون نگران این است که مودی بار دیگر نخست وزیر شود. زیرا در دوران مودی آزادی بیان کاهش یافت و گرایش استبدادی تقویت شد. به همین دلیل، اپوزیسیون به این دلیل که دموکراسی از بین رفته است، کمپین می‌کند.
رشد اقتصادی و شکاف‌های عمیق زیر آن
هند، تحت حاکمیت حزب بهاراتیا جاناتا (BJP)، با پیشی گرفتن از قدرت استعماری سابق، بریتانیای کبیر، به پنجمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است.
نارندرا مودی ادعا می‌کند که تا سال ۲۰۲۷ پس از ایالات متحده و چین در رتبه سوم قرار خواهد گرفت، تعهدی که مطابق با پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF) است.
هند در سال گذشته رشد ۷/۶ درصدی را ثبت کرد و صندوق بین‌المللی پول انتظار دارد رشد امسال به ۶/۸ درصد برسد. این نرخ یکی از بالاترین‌ها در جهان است.
ناظران سیاسی می‌گویند که در زیر این تصویر شکاف‌های جدی وجود دارد. در حالی که سرمایه‌گذاری عظیمی در زیرساخت‌ها وجود دارد، بقیه رشد عمدتاً از خدمات ناشی می‌شود که اشتغالزایی زیادی ایجاد نمی‌کند. این امر به ویژه برای جوانانی که در یافتن شغلی مطابق با صلاحیت‌های خود مشکل دارند، مشکل ایجاد می‌کند. علاوه بر این، نابرابری‌ها در حال افزایش است. طبق تحقیقات آزمایشگاه نابرابری جهانی، تمرکز ثروت در دهه گذشته افزایش یافته است. در حالی که سهم درآمد و ثروت یک درصد ثروتمندترین افراد به سطح بالاتری نسبت به دوره استعمار بریتانیا رسیده است، ۸۰۰ میلیون نفر از کمک‌های غذایی بهره‌مند می‌شوند. با این حال، با تمرکز قوه مجریه، حقوق شهروندی، آزادی بیان، آزادی دانشگاه، آزادی اجتماعات و آزادی مطبوعات تحت فشار هستند. علاوه بر این، قطب‌بندی مذهبی افزایش یافته است، خودمختاری نهادهای عمومی تضعیف شده است و قوه قضاییه تحت فشار فزاینده‌ای قرار گرفته است.
