شورای اجرایی حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک) طی بیانیه‌ای یاد کادرهای پیشاهنگ پ.ک.ک «محمد خیری دورموش»، «کمال پیر»، «علی چیچک» و «عاکیف یلماز» را که در ۱۴ ژوئیه‌ی ۱۹۸۲ مقاومت روزه‌ی مرگ را آغاز کردند گرامی داشت.

در بیانیه‌ی پاژک آمده است:

"کمال، خیری، عاکیف و مظلوم در ۱۴ ژوئیه با قربانی کردن جسم خود ایستادگی کردند و در تاریخ انقلاب کوردستان و ترکیه وارد مرحله‌ی تازه‌ای شدند. رهبر آپو نیز پرچم این مقاومت عظیم را به مقاومت ۱۵ آگوست تغییر داد. ما شهدایمان را در وجود شهدای مقاومت ۱۴ ژوئیه روزه‌ی مرگ، گرامی می‌داریم.

 کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر در ترکیه وضعیتی جداگانه‌ای را تحمیل کرده بود. نخستین‌ گام‌های حکومت آ.ک.پ-م.ه.پ که می‌خواهند دولت تازه‌ای بنیاد بنهند، با کودتای ۱۲ سپتامبر برداشته شده است. سنتز ترک- اسلام که به عنوان فاشیسم سبز از آنها نام برده می‌شود و هم زمان اخوان‌المسلمین که در خاک خاورمیانه خود را سازماندهی می‌کند، فقرا را تحت فشار قرار می‌دهد. این سیستم در ترکیه خود را سازماندهی می‌کند. اردوغان و رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ، سرکرده‌ی این سیستم فاشیستی هستند و تلاش می‌کنند تا کل منطقه را تحت کنترل درآورند. با حملات فاشیستیشان می‌خواهند به ویژه خلق‌های ترکیه، کوردستان، سوریه، یمن، لیبی، قبرس، سودان و چندین کشور دیگر را به صورت اخوانی سازماندهی کنند، در بالکان نیز مافیا و تبهکارانشان را مستقر کنند و امید و آرزوی عثمانی‌ها را با سیاست اخوانی محقق کنند. در سرتاسر منطقه، غارت و تجاوز و آسمیلاسیون را علیه زن، خلق‌ها و طبیعت انجام می‌دهند.

دولت ترکیه به اهداف کودتای ١٢ سپتامبر دست نیافت

دولت ترکیه در چهارچوب نقشه‌ی کودتای ١٢ سپتامبر هدف‌هایی وجود دارند که تاکنون در آن موفق نبوده‌ است

در چهارچوب اهداف دولت ترکیه با سرکردگی رژیم آ.ک.پ و م.ه.پ که از نو خود را سازماندهی می‌کند، تعدادی از اهداف ۱۲ سپتامبر هستند که هنوز محقق نشده‌اند. رژیم آ.ک.پ-م.ه.پ با دستور "همه‌ی خاک را اشغال کن، همه‌ی افراد را تحت کنترل قرار بده" کار می‌کند. اشغال خاک باشور کوردستان توسط ارتشش، هم زمان به این معنی است که جسم زنان را نیز غصب می‌کنند. امروز زمانی که به باکور و باشور کوردستان حمله می‌کند، هم زمان جرائمی علیه زنان، خشونت و تجاوز علیه کودکان ترکیه هم افزایش یافته است. می‌خواهند پیمان استانبول در مورد دفاع از حقوق زنان را منحل کنند. همه‌ی اعمال اشغالگرانه و جنایات و تجاوزها، سیاسی و ایدئولوژیک هستند. همه‌ی اینها وابسته ی یکدیگر هستند. حملات به جامعه، خاک، آب، رنج و زحمات، برابر حملات علیه زنان است. نباید هیچ زنی این را فراموش کند که زمانی که خاک و آب و هوا و رنج و زحماتمان را محافظت کنیم، آنگاه می‌توانیم از ایستادگی و آزادی خودمان صیانت به عمل آوریم.

فاشیسم با سیستمی متفاوت حمله می‌کند. وقتی در باشور کوردستان به هفتانین حمله می‌کند، در نظر دارد پیمان استانبول را نیز منحل کند. با کشتار و صید بزهای کوهی درسیم، کشتار خرس‌های منطقه‌ی فندقلی شهر ریزه، با قطع آب رودخانه‌ی فرات بر خلق‌های شمال سوریه و با تبدیل کردن موزه‌ی ایاصوفیه به مسجد، همچنین با نقض قوانین سندیکاها در پارلمان و تلاش برای به اسارت گرفتن کانون‌های وکلا اثبات کرده است که دشمن تاریخ، جامعه، زن و تمامی زیبائی‌های طبیعت، برابری و آزادی است. دشمن همه‌ی کسانی است که نمی‌خواهند تسلیم شوند.

رژیم جدید ترکیه که با مرحله‌ی روزامد کردن جمهوری بر اساس کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر آغاز به کار کرد، یک رژیم جدید برای اسارت گرفتن را درست کرد.

این رژیم قانون، پلیس، سیستم آموزش و پرورش و عدالت را به اسارت گرفته است. کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر ادعا می‌کرد که همه‌ی قوانین داخل زندانها را آنها وضع کرده‌اند. در سلولهای انفرادی زندانهای آمد، اسد اوکتای می‌گفت؛" اینجا قانون من هستیم". مقاومتگران روزه‌ی مرگ می‌دانستند که همه‌ی دستورات و تصمیم‌ها از آن اسد اوکتای است. اما تنها چیزی که نتوانستند از آنها پس بگیرند و آنرا به اسارت بگیرند، خود این مقاومتگران بودند. اینچنین کمال، خیری، عاکیف و مظلوم و سارا مقاومت کردند و تسلیم دیوارهای آهنی زندان آمد نشدند و آنرا به حقیقت تغییر دادند.

راه آزادی را نشان دادند

ما هم به عنوان زنان کورد با روح مقاومت کمال و خیری و عاکف و مظلوم و سارا علیه فاشیسم مبارزه می‌کنیم. ما خوب می‌دانیم که تاریخ جامعه‌ی ما به دست زنان بازنوشته می‌شود. علیه حملات اشغالگران، از خاک و طبیعت و آب و هوایمان دفاع می‌کنیم و مقاومت خواهیم کرد. مقاومتگران ۱۴ ژوئیه‌ی روزه‌ی مرگ، راه ایستادگی را به ما نشان دادند. ما به عنوان حزب آزادی زنان کوردستان با ادای دین به شهیدان روزه‌ی مرگ ۱۴ ژوئیه، یاد همه‌ی شهدای راه آزادی را گرامی می‌داریم و پیمان آزادی را تجدید می‌کنیم."