ارتش اشغالگر ترکیه از روز ٢٣ آوریل حملات اشغالگرانه را علیه گریلاهای جنبش آزادیخواهی کوردستان در مناطق حفاظتی میدیا آغاز کرد. ارتش متجاوز ترک از نخستین روز این حملات متحمل تلفات سنگینی شده است. نه تکنولوژی پیشرفته نظامی و نه تعداد نیروها نتوانسته است در پیشروی ارتش ترک در مقابل گریلا نقش ایفا کند. در عرصه متینا، در عرصه آواشین و در عرصه زاپ نظامیان ترک در برابر مقاومت نیروهای گریلا با شکست مواجه شدند. به همین دلیل ارتش ترک چند روز یکبار نظامیان خود را در این مناطق تغییر داد و همزمان شمار زیادی شبه نظامی و مزدور را به این جنگ وارد کرد. اما با این همه باز هم نتوانستند در مقابل عزم نستوه گریلا گامی به پیش بردارند.
تداوم جنگ روانی و پیروز خواندن ارتشی که تا فرق سر در باتلاق فرورفته است
ارتش ترک از نخستین روز حملات اشغالگرانه با ضربات مهلک گریلا متحمل تلفات سنگینی شده است. اما به روال ٣۵ سال گذشته آمار تلفات خود را از افکار عمومی پنهان کرده است. روزی نیست که چند اشغالگر در مناطق حفاظتی میدیا به هلاکت نرسند اما خبر کشته شدن آنان از سوی هیچ کدام از مراکز جنگ روانی رژیم ترک منتشر نمیشود. رژیم فاشیست ترک که ارتش خود را در باتلاق اضمحلال و شکست تاریخی میبیند با تداوم جنگ روانی از طریق دستگاههای دروغپراکنی در تلاش است خود را برنده این جنگ اعلام کند. اما در مناطق حافظتی میدیا هر روز شواهد تازهای از هزیمت ارتش ترک آشکار میشود. زوال ارتش ترک در جنگ با نیروهای گریلا به حدی افزایش یافت که در تازهترین مورد یک نظامی خود را به قتل رسانده است.
سزایی گنگور چگونه به قتل رسید
در اطلاعیه مرکز خبررسانی نیروهای مدافع خلق کوردستان (ه.پ.گ) آمده است که روز ١٩ شهریور/ ١٠ سپتامبر، زمانی که یک نظامی دشمن در عرصه زاپ با شکست روانی مواجه شده بود از یگان خود جدا میشود و بسوی نیروهای گریلا فرار میکند. اما این نظامی از پشت توسط اشغالگران هدف قرار گرفته و به قتل میرسد. زمانیکه نیروهای گریلا خواستار نجات این نظامی بودند جنگ سختی میان گریلاهای کوردستان و اشغالگران ترک روی داده است. علیرغم آنکه گریلا خواستار نجات این نظامی بود اما او از سوی ارتش ترک به قتل رسید.
این آبروریزی را در رسانههای جنگ ویژه چگونه انکار خواهند کرد
مراکز جنگ روانی و رسانهای رژیم استعمارگر و فاشیست ترک همیشه شمار کشته و زخمیهای خود را از افکار عمومی پنهان کردهاند. نه از تعداد آنان و نه هویت آنان را اعلام میکنند. برپایه گزارش نیروهای گریلا نام این نظامی که از سوی ارتش ترک به قتل رسید سزایی گنگور میباشد. سئوال امروز این است که مراکز جنگ روانی و بلندگوهای دروغپراکنی ترک چگونه این آبروریزی ارتش ترک را انکار خواهند کرد.
سزایی گنگور یک کورد اهل وان بود
همچنانکه گفتیم ارتش ترک برای لاپوشانی ضربات مهلکی که نیروهای گریلا بر او وارد کردهاند تعداد کشته و زخمیهای خود را از افکار عمومی پنهان میکند. ارتش ترک در قبال قتل گنگور خود را به کری و کوری زده است. اما مدارک هویتی اثبات میکنند که سزایی گنگور روز ٢٩ مارس ١٩٩٣ در بخش پایزاوا استان وان باکور کوردستان متولد شده است. نام مادر او نورن و نام پدرش صدیق است. شماره کارت ملی او هم ١۵٣٨٣٩٢٣١۵٠ میباشد. خانواده او سالهاست در نتیجه سیاستهای رژیم استعمارگر و اشغالگر ترک به بخش کاراسو در استان ساکاریا مهاجرت کردهاند. مدارک موجود نشان میدهند که سزای گونگور متأسفانه یک کورد اهل وان بوده است.
گنگور از سال ٢٠١۵ در قبال دریافت پول برای ترکها جنگیده است
مدارک گونگور نشان میدهند که نامبرده از سال ٢٠١۵ به عنوان یک نظامی اجیر شده وارد ارتش ترک شده است. او با درجه گروهبان در نیروی زمینی ارتش ترک جای گرفته است. با شماره ۵۴٩۶-٢٠١۵ در ارتش ترک ثبت شده است.
کورد حتی اگر سرباز دشمن باشد باز هم مورد عفو اشغالگران قرار نمیگیرد
آنچه بر سر سزایی گنگور آمد اثبات کرد که کورد هر چقدر هم مزدور و همکار دشمن باشد باز هم مورد عفو قرار نمیگیرد. تنها یک بار سرپیچی کافیست تا حق حیات از او سلب شود. تمامی کوردهایی که راه مزدوری و خودفروشی را در پیش گرفتهاند مجبور به پذیرش این واقعیت هستند. سرنوشت سزایی گنگور سرنوشت تمامی خودفروشان و مزدوران کورد است.