کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حلی برای مسئله کورد» که برای آزادی جسمانی رهبر آپو و حل دموکراتیک مسئله کورد آغاز شده بود، در شهر استراسبورگ فرانسه، در مقابل شورای اروپا با شور و هیجان راه‌اندازی شد.

این کارزار بین‌المللی در بیست و پنجمین سالگرد توطئه بین‌المللی که در ۹ اکتبر ۱۹۹۸ رهبر آپو را از سوریه خارج کرد، آغاز شد و نزدیک به دو سال است که با حمایت کورد‌های خارج از میهن، سندیکاها، سازمان‌های حقوق بشری و روشنفکران در اروپا ادامه دارد.

این کارزار که با راهپیمایی‌ها، تظاهرات، پنل‌ها، تحصن‌ها و کمپین‌های جمع‌آوری امضا و با تلاش‌های دیپلماتیک در سراسر اروپا گسترش یافت؛ موضوع پایان دادن به انزوای تحمیلی شدید در امرالی که ۲۵ سال است ادامه دارد و حل مسالمت‌آمیز مسئله کورد را در دستور کار بین‌المللی قرار داد.

در ادامه اطلاعات تفصیلی کمپین از آغاز تا امروز:

۱۰ اکتبر ۲۰۲۳

در ۷۴ مرکز که نماد سن رهبر آپو بود، به ویژه در شهر استراسبورگ فرانسه که شورای اروپا، کمیته پیشگیری از شکنجه (سی‌پی‌تی) و دادگاه حقوق بشر اروپا در آن قرار دارند، بیانیه‌های مطبوعاتی صادر شد.

علاوه بر کشورهای اروپایی، در بنگلادش، پاکستان، توکیو، هند، کنیا، آفریقای جنوبی، آمریکای لاتین و ده‌ها مرکز دیگر نیز به طور همزمان بیانیه‌های مطبوعاتی منتشر شد.

در سراسر جهان؛ آکادمیسین‌ها، روزنامه‌نگاران، سازمان‌های جامعه مدنی، احزاب سیاسی، نمایندگان پارلمان، فعالان حقوق بشر، فلاسفه، برندگان جایزه صلح نوبل، سازمان‌های زنان و نمایندگان بومیان، بخش وسیعی از جامعه، کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد» را در سطح بین‌المللی آغاز کردند.

۱۶ اکتبر ۲۰۲۳

کنگره جوامع دموکراتیک کوردها در اروپا (ک‌ج‌دک-اروپا) با یک نشست مطبوعاتی اعلام کرد که به کارزار می‌پیوندد. روسای مشترک زبیده زمرد و انگین سور از جامعه کورد در اروپا خواستار بسیج عمومی شدند.

۷-۱۴ دسامبر ۲۰۲۳

در سراسر اروپا در چارچوب «روز جهانی (مطالعه) کتاب‌های عبدالله اوجالان»، در ۱۶۰ مرکز از جمله آلمان، فرانسه، سوئیس، انگلستان، بلژیک، هلند، اتریش، سوئد، نروژ، فنلاند، خواندن کتاب‌های رهبر آپو آغاز شد. در فرانکفورت، پاریس و ژنو چادرهای کنش و فروم برگزار شد.

۹ دسامبر ۲۰۲۳

هیئت بین‌المللی زنان از هفت کشور مختلف اروپایی (بلژیک، آلمان، فرانسه) شامل حقوقدانان، نمایندگان پارلمان، محیط‌زیست‌گرایان و نمایندگان جامعه مدنی، برای ملاقات با وکلای رهبر آپو به ترکیه سفر کردند. آنها گزارشی در مورد شرایط انزوای امرالی تهیه کرده و به سی‌پی‌تی، سازمان ملل متحد و شورای اروپا ارائه دادند.

۲۰۲۴

۸ ژانویه ۲۰۲۴

به پیشاهنگی ک‌ج‌دک-اروپا، کمپین ارسال صدها هزار کارت پستال به رهبر آپو آغاز شد.

۲۳-۲۵ ژانویه ۲۰۲۴

با فراخوان ک‌ج‌دک-اروپا، یک کنش سه‌روزه در مقابل ساختمان پارلمان شورای اروپا آغاز شد. در این کنش، انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو محکوم شد.

۱ فوریه ۲۰۲۴

در شهرهای برلین، فرانکفورت، درسدن آلمان، گردهمایی‌های مردمی برگزار شد و انزوا و راه‌حل مسئله کورد مورد بحث قرار گرفت.

۷ فوریه ۲۰۲۴

در هامبورگ (آلمان)، سارسله (فرانسه)، استکهلم (سوئد) کنش‌هایی برگزار شد و برای شرکت در راهپیمایی کلن در ۱۷ فوریه فراخوان داده شد.

۱۰ فوریه ۲۰۲۴

در مانهایم و فرانکفورت (آلمان) از سوی جوانان کورد، کمپین «سفر آزادی» و ارسال کارت پستال آغاز شد.

راهپیمایی انترناسیونالیستی بین بازل و سن‌لوئی (مرز سوئیس-فرانسه) برگزار شد.

۱۱-۱۵ فوریه ۲۰۲۴

«راهپیمایی آزادی» از سوی جوانان انترناسیونالیست آغاز شد. از فرانسه، انگلستان، آلمان، بلژیک، اسپانیا، ایتالیا، کاتالونیا، سرزمین باسک و شیلی، ۲۰۰ انترناسیونالیست که بیشتر آنها زن بودند، در راهپیمایی شرکت کردند. راهپیمایی در ۱۵ فوریه در استراسبورگ به پایان رسید.

۱۷ فوریه ۲۰۲۴

در شهر کلن آلمان، یک راهپیمایی و میتینگ بزرگ با شرکت صدها هزار نفر برگزار شد. پوسترهای رهبر آپو برافراشته شد و انگین سور، رئیس مشترک ک‌ج‌دک-اروپا، بر اهمیت کمپین تاکید کرد.

۸ مارس ۲۰۲۴

در کنش‌های روز جهانی زنان به پیشاهنگی جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) با شعار «ژن، ژیان، آزادی»، پارادایم آزادی زنان رهبر آپو برجسته شد. سازمان‌های زنان در اروپا نیز از این کنش‌ها حمایت کردند.

۲۳ مارس ۲۰۲۴

در شهر آتن یونان، در بازی بسکتبال پاناتینایکوس-بارسلونا یورو لیگ، بنری با نوشته «آزادی برای اوجالان» برافراشته شد.

۴ آوریل ۲۰۲۴

به مناسبت ۷۵مین سالگرد تولد رهبر آپو، جشن‌ها و راهپیمایی‌ها برگزار شد. انزوای تحمیلی امرالی محکوم شد.

۱۳ آوریل ۲۰۲۴

در مانهایم (آلمان) و کپنهاگ (دانمارک) تظاهراتی برای آزادی رهبر آپو برگزار شد.

۸ می ۲۰۲۴

ابتکار صلح در کوردستان برای سی‌پی‌تی نامه‌ای نوشت تا هیئتی را به زندان امرالی بفرستد. شخصیت‌هایی مانند نوام چامسکی، جرمی کوربین و سایمون دوبینز از اتحادیه یونایت نیز از آن حمایت کردند.

۱-۱۰ اکتبر ۲۰۲۴

به مناسبت اولین سالگرد کارزار، فراخوان فعالیت و کنش داده شد. پاسخ سی‌پی‌تی به نامه‌ها نشان‌دهنده تاثیر کارزار بود.

کلکتیو زنان فمینیست در اسپانیا سمیناری درباره افکار رهبر آپو و انقلاب زنان کورد برگزار کرد.

در آلمان، در برلین، یک نمایشگاه از پرتره‌های رهبر آپو افتتاح شد.

در انگلستان، در لندن، سازمان‌های کوردستانی خواستار لغو انزوای تحمیلی امرالی شدند.

در آلمان، در کیل، سازمان از کوردستان دفاع کن (Defend Kurdistan) و شورای زندگی ژین و جامعه دموکراتیک کورد در کیل غرفه‌هایی برپا کرده و کتاب‌های رهبر آپو را معرفی کردند.

در سوئیس، در ژنو، در کتابخانه فارنهایت، کنش کتاب‌خوانی مربوط به مدل زندگی دموکراتیک رهبر آپو برگزار شد.

در آرائو و سنت گالن (سوئیس) به پیشاهنگی شورای زنان روژبین و پرتوهای خورشید (Tîrêjên Rojê)، مستند «تاریخی از آتش» نمایش داده شد.

۱ نوامبر ۲۰۲۴

در فرانسه، در استراسبورگ، کنش نافرمانی مدنی برگزار شد.

۲۰۲۵

۲ ژانویه ۲۰۲۵

در سرزمین باسک و کاتالونیا، سناتورها و نمایندگان پارلمان برای آزادی رهبر آپو و راه‌حل مسالمت‌آمیز مسئله کورد نامه‌هایی به کمیته وزیران شورای اروپا ارسال کردند.

۱۵ ژانویه ۲۰۲۵

در استراسبورگ فرانسه، به مناسبت اولین جلسات سال ۲۰۲۵ پارلمان اروپا، اعضای پارلمان اروپا از «تحصن برای آزادی» که برای آزادی رهبر آپو ادامه دارد، بازدید کردند.

۲۹ ژانویه ۲۰۲۵

در انگلستان، کمپین صلح در کوردستان برای آزادی اوجالان نامه‌ای به خاویر بتل، رئیس کمیته وزیران شورای اروپا نوشت.

۱۵ فوریه ۲۰۲۵

در استراسبورگ، در بیست و ششمین سالگرد توطئه بین‌المللی ۱۵ فوریه ۱۹۹۹، یک راهپیمایی و میتینگ با شرکت صدها هزار نفر برگزار شد. جمعیت در پارک دو اتوال تجمع کرده و خواستار آزادی رهبر آپو شدند.

در لورینت (لانه‌ستر)، «راهپیمایی طولانی» ۲۶ روزه برای آزادی رهبر آپو آغاز شد.

۱۱-۱۲ آوریل ۲۰۲۵

در ایتالیا، به پیشاهنگی دفتر اطلاعات کوردستان و کمیته کارزار بین‌المللی و با میزبانی کنفدراسیون کارگران ایتالیا (CGIL)، کنفرانسی برگزار شد. بیش از ۳۰۰ نماینده از ۱۶ کشور در آن شرکت کردند. امیلی کلاچی، معاون شهردار بولونیا و سایمون دوبینز از اتحادیه یونایت در کنفرانس سخنرانی کردند.

۵-۱۰ ژوئن ۲۰۲۵

فروم صلح و آزادی اروپا (EFFP) کمپین «من می‌خواهم با عبدالله اوجالان ملاقات کنم» را آغاز کرد. گروه چپ پارلمان اروپا، حزب چپ اروپا و انترناسیونال مترقی از این کمپین حمایت کردند.