سوزدار اوستا عضو ریاست کل ک‌ج‌ک در برنامه ویژه تلویزیون استرک، به مناسبت ۴ آوریل روز تولد رهبر آپو، مبارزه خلق کورد، شرایط امرالی و وقایع اخیر و موضوع روز را ارزیابی کرد. ارزیابی سوزدار اوستا به شرح زیر است‌:

رهبر آپو، ۴ آوریل را با رنج بی‌همتای خود به روز تولد تمام خلق‌ها و آزادی مبدل کرد. در میان شرایط دشوار زندان امرالی نیز با خلاقیت خود، سومین مُهر خود را نیز بر تاریخ حک کرد. باید حقیقت رهبر آپو و در عین‌حال اندیشه انسانی و جامعه آزاد وی چگونه ارزیابی شود‌؟

۴ آوریل روز تولد رهبر آپو می‌باشد اما در شخص وی نیز انسان‌های آزاد، تمام زنان، جوانان و تمام انسانیتی که در خط آزادی هستند و دل‌شان برای آزادی می‌تپد آن روز را به مثابه روز تولد خود می‌بینند. من ابتدا این روز را به رهبر آپو تبریک می‌گویم؛ به تمام مقاومتگران زندان‌ها، به تمام گریلاهای آزادیبخش کورستان، به مادران، مادران شهدا و صلح، تمامی زنان کوردستان، به تمام جوانان، زنان و خلق‌ها تبریک می‌گویم. همچنین ۴ آوریل امسال با عید فطر که خلق‌های خاورمیانه و عالم اسلام آن را جشن می‌گیرند، مصادف شده است. من جشن رمضان را نیز به تمام خلق‌مان و رهبر آپو تبریک می‌گویم. ۴ آوریل به مثابه تمام کارزارهای تاریخی و مثل کارزارهایی که ایجاد شده‌اند با مقاومت و مبارزه آمیخته شده است و با مبارزه به چنین سطحی رسیده است. از ۴‌ آوریل ۲۰۰۹ روز تولد رهبر آپو در روستای آمارا که محل تولدش می‌باشد، جشن گرفته می‌شود، خلق ‌ما از شهر آمد و از سراسر کوردستان به سوی آمارا سرازیر می‌شوند. توده‌ای عظیم به سمت آمارا آمدند. مثل همیشه پلیس دولت ترکیه به خلق حمله کرد. که در نتیجه آن نیز رفقا، ماهسوم و مصطفی به شهادت رسیدند. من یاد هر دو جوان میهن‌دوست و مقاومتگر را با احترام و قدردانی گرامی می‌دارم. به همین مناسبت در شخص آنان، یاد تمام شهدای مبارزه آزادی خلق کوردستان و سراسر خلق‌ها را گرامی می‌دارم و در مقابل یاد و خاطره شهدا تعظیم می‌کنم. البته برای اینکه معنای روز تولد رهبر آپو به خوبی درک شود، قبل از هر چیز باید دانست که چرا این روز تا این حد بصورت توده‌ای جشن گرفته می‌شود. از چند روز قبل کنش و فعالیت‌ها آغاز می‌شود و تا بعد از آن روز هم ادامه دارند. نه تنها در کوردستان بلکه در سراسر جهان و قاره‌ها، خلق‌مان، دوستان خلق‌ ما و کسانیکه تفکرات و فلسفه رهبر آپو را شناخته‌اند این روز را جشن می‌گیرند و آن را به‌مثابه روز تولد خود می‌بینند. بی‌گمان این نیز به حقیقت رهبر آپو مرتبط می‌باشد. ما به این می‌گوییم واقعیت رهبری، حقیقت رهبری. ما می‌توانیم به راحتی بگوییم که رهبر آپو در تحرک حیات ۷۶ ساله‌اش از ۶ سالگی خود تا به حالا در مبارزه‌ای عظیم قرار دارد. اولین تناقض را در میان پدر و مادرش و خانواده در میابد، سپس تناقض میان فرهنگ‌ها را مثل تناقض کورد و ترک، تناقض فقیر و ثروتمند، تناقض میان خان و رعیت، تناقضات اجتماعی. رهبر آپو هنوز در زمانی که سن بسیار کمی داشت اینها را درک کرد. رهبر آپو در مورد آن جستجو‌ها به جستجوی حقیقت روی آورد. حقیقت، آزادی، دمکراسی، برابری، رفاقت، عشق و علاقه را جستجو کرد و اینچنین راهپیمایی بی‌وقفه‌ای را از کودکی خود ادامه داد. این رنج و راهپیمایی آزادی رهبر آپو، راهپیمایی به حق رهبر آپو، حقوق، عدالت و برابری با تمام جنبه‌هایش، به خدمت جامعه و خلق‌ها درآمد. این امر باعث شد که هر کسی این روز را به مثابه روز خود ببیند. زیرا تفکرات و فلسفه رهبر آپو را برای خود مثل یک راهنما می‌ببینند، آن را با آگاهی درک می‌کنند. رهیافت تمام تناقضات موجود را در میان اندیشه‌های رهبر آپو می‌بینند و این نیز یک حقیقت است. برای مثال، در تاریخ انسانیت تا حدی که درباره آن جستجو می‌کنیم و می‌خوانیم،‌ چنین نمونه‌ای وجود ندارد. ممکن است اولین نمونه‌ای باشد که میلیون‌ها دوستدار آن وجود دارد. میلیون‌ها نفر به وی امید دارند و آن را رهبر خود می‌بینند. زنان وی را به مثابه رفیق خود می‌بینند. ملتی که بیش از همه و قبل از همگان مورد استثنا  رنج واقع شد، به بردگی و مستعمرگی کشیده شده، ملت زن است. یعنی بیش از هر چیز دیگر نیز رهبر آپو در موضوع زن، با تناقضات روبرو شد و امروزه در موضوع زن نیز ظهوری عظیم را رقم زده است. برای همین هم میلیون‌ها زن پیرامون تکفرات و اندیشه‌های رهبر آپو گردهم‌ آمده و امروز نیز آن تولد میلیون‌ها زن است. می‌گویند 'تولد تو، تولد ما است، آزادی تو، آزادی ما است، موجودیت تو، موجودیت ما است' یعنی یکی شدن با رهبر آپو درست شده است. این امر نیز مرتبط آن حقیقت مذکور مرتبط است. می‌خواهم در اینجا مثالی از این حقیقت رهبر آپو در میان بگذارم‌؛ ممکن است که وی حتی یک روز هم برای خود زندگی نکرده باشد،‌ اما به هرکسی حیات بخشید. مثالی از رهبر آپو وجود دارد که می‌خواهم بیان کنم، اما ابتدا یاد مادر مرحوم رهبر آپو را با احترام گرامی ‌می‌دارم که سالگرد وفات وی نیز می‌باشد. من این مفتخرم، از سوی تمام زنان این افتخار را اعلام می‌کنم که این مادر رهبری مثل رهبر آپو را به ما  و تمام جهان هدیه داده است، این مادر اولین معلم رهبر آپو می‌باشد. رهبر آپو، مادرش را به مثابه رهبر و استادش که به وی دانش مبارزه آموخته است، عنوان کرد. برای مثال، رهبر آپو می‌گفت مادرم پس از اینکه از تحصیل را تمام کرده و یک کارمند دولتی بودم همیشه از من انتظار داشت که چند متر پارچه برایش بخرم که یک پیراهن از آن بدوزد. اما می‌گفت، من اینکار را نکردم، می‌گفت نه اینکه نمی‌توانستم این‌کار را انجام دهم، اما من خود نمی‌خواستم زیرا این چیزی نبود که لایق مادران باشد. می‌گفت جهانی آزاد لازمه مادران بود، برابری،‌ آگاهی، از بردگی هزاران ساله خارج شدن زنان لازم بود. می‌گفت، من ارتشی از زنان آزاد به وجود آوردم،‌ حزب زنان آزاد را ایجاد کردم، سیستم زنان آزاد را ساختم، جنبش زنان را ساختم که تاکنون هم ادامه دارد. رهبر آپو در هر برهه‌ای کارزاری به‌وجود آورد. این کارزارها کاری کردند تا رهبر آپو از هر جنبه‌ای متعلق به جامعه شود. به همین علت ما روز تولد وی را تنها از لحاظ بیولوژیک ارزیابی نمی‌کنیم. این برای ما هم مثل درست شدن یک تفکر جدید است. به‌ ویژه بخاطر اینکه رهبر آپو کارزار صلح و جامعه دمکراتیک را به‌وجود آورد، ما در ۴ آوریل امسال با چنین نگرشی به استقبال ۷۶مین روز تولد رهبر آپو می‌رویم. ما دیگر می‌بینیم که امروزه در همه جا این روز اینگونه ارزیابی می‌شود. آن را مثل روز تولد خود ارزیابی می‌کنند و این نیز جای شادمانی بسیاری است که رهبر آپو با فلسفه حیات آزاد، با پارادایم نوین خود و با تمام رنج خود که برای انسانیت توسعه داده، امروزه دیگر به تمام انسانیت، زنان و جوانان تعلق دارد. من به این مناسبت یکبار دیگر این روز را به تمام زنان، جوانان و خلق‌مان تبریک می‌گویم.

همانگونه که می‌دانید در آستانه ۴ آوریل هستیم، به همین علت تدارکاتی نیرومند از سوی جامعه انجام می‌شود. ما نوروز را پشت‌سر گذاشتیم، به کلی خلق در این ماه به هر شیوه‌ای تلاش می‌کند تا با تفکرات رهبر آپو یکی شده تا از این روند گذار کنند. آخرین بار در روز ۳۱ مارس، خانواده رهبر آپو و خانواده رفقایش، ملاقاتی انجام دادند. اکنون کنجکاوی اساسی این است که وضعیت امرالی چگونه است‌‌؟ وضعیت رهبر آپو اکنون چگونه است‌؟ زیرا ملاقات‌های دیگری صورت نگرفتند، ملاقات‌هایی که انجام می‌شوند نیز بسیار محدود هستند.

همانگونه که می‌دانید رهبر آپو در روز ۲۷ فوریه فراخوانی داد، با هیئت دم پارتی ملاقات کرد و در سومین ملاقات خود فراخوان صلح و جامعه دمکراتیک را داد. پس از این فراخوان، هم افکار عمومی و هم جنبش آزادی منتظر این بودند که ملاقات‌ها با رهبر آپو بصورت دائمی ادامه داشته و موانعی ایجاد نشوند. رهبر آپو این فراخوان تاریخی را مثل مانیفست سده پیش‌روی ما گذاشته است، هزار سال پیش‌روی ما را تعریف کرده است، تمام جنبش آزادی و خلق‌ ما نیز استقبال کردند و از آن صیانت کردند. به همین دلائل هم این روند در همه جا چنین تحلیل و تفسیر می‌شود. میلیون‌ها نفر به خصوص در ۸ مارس و نوروز از آن استقبال کردند. برای اولین ‌بار است که توده‌ای تا به این حد گسترده صیانتی عظیم از این فراخوان به عمل می‌آورد. آنان این فراخوان را مثل یک روشنایی پیش‌روی خود دیدند و بر همین اساس به جستجو و مبارزه روی آورند تا یک جامعه دمکراتیک را بنا کنند. اما دیدیم که پس از این فراخوان گام‌های دیگری از سوی دولت برداشته نشدند. جنبش ‌ما، ریاست مشترک‌ ما، مرکز مدافع خلق، بیانیه‌های لازمه را دادند. بیشتر از اینکه همان سخنان را دوباره تکرار کنیم، باید زیر برخی موارد را خط کشید و بر آن تاکید کرد. مواردی که ذکر شدند ارزیابی‌های جنبش ‌ما هستند. آن نظریات دانسته می‌شوند. این روند یک طرفه نیست. مواردی را که رهبر آپو انجام دهد و مواردی که دولت باید عملی کند وجود دارند. رهبر آپو چیزی را که بر عهده‌اش بود عملی کرد. بیانیه‌ای داد و در این بیانیه نیز اینکه از طرف وی چه مواردی انجام می‌شوند را بیان کرد و جنبش ما نیز پاسخ داد. اما از طرف مقابل هیچ گامی برداشته نشده است. کاملا برعکس یک ماه از آن گذشت و ملاقات انجام نشدند. دوباره انزوای تحمیلی ادامه دارد. ما می‌دانیم که انزوای تحمیلی ادامه دارد، برای مثال نیامدن پیام رهبر آپو برای نوروز، خود یک تحمیل انزوا می‌باشد. باید دیگر در جزیره امرالی همانگونه که خواسته می‌شد، دیگر درهای امرالی باز شوند، خانواده‌ها ملاقات داشته باشند، وکلای رهبر آپو و روزنامه‌نگاران بتوانند رفت و آمد داشته باشند، باید به این شیوه هر کسی که بخواهد بتواند به آنجا رفت و آمد داشته باشد. این حق و حقوق رهبر آپو است. یعنی حق و حقوقی است که باید عملی شود، این یک لطف یا یک گام هم نیست. برای مثال همین نزدیکی عید فطر،‌ خانواده ملاقات داشتند، اکنون آن به خبر تبدیل شده و هر کسی درباره آن اظهار نظر می‌کند. چرا‌؟ زیرا علیه رهبر آپو انزوایی سنگین تحمیل می‌شود. درهای امرالی قفل هستند. این انزوای تحمیلی است. رهبر آپو ۲۷ سال است که در آنجا قرار دارد. ۳ ملاقات با وی انجام شده است، فراخوان داده شده، اما انزوای تحمیلی هنوز از میان برداشته نشده است. برای همین هم اگر انزوای تحمیلی از بین می‌رفت، پیام رهبر آپو برای نوروز ارائه می‌شد. رهبر آپو یک پیام داد،‌ اما این پیام تنها بصورت کتبی داده شد. باید رهبر آپو می‌آمد و به صورت تصویری و یا صوتی پیام خود را می‌داد و صحبت می‌کرد، باید می‌توانست با کسانیکه می‌خواهد ملاقات و گفتگو داشته باشد، با روزنامه‌نگاران گفتگو داشته باشد. از آنجاییکه پروژه متعلق به رهبر آپو است، باید خودش هم آن را ذکر کند. اکنون کسی دیگر می‌تواند بجای رهبر آپو فراخوان بدهد، به همین خاطر هم تنها آوردن بیانیه و سپس بستن درها، همچنین ملاقات‌هایی جسته و گریخته مثل پیشرفت و ادامه روند نشان دادن، اشتباه است و غیرقابل قبول می‌باشد. هیچکس نمی‌تواند این امر را قبول کند. این حق رهبر آپو بود که باید عملی می‌شد. باید به این شکل درک شده و صحیح تعریف شود. اکنون در این برهه، خانواده به جزیره امرالی رفتند، ما نیز از طریق مطبوعات از آن مطلع شدیم. اینکه در آنجا از مورد دیگری صحبت شده است یا نه را نمی‌دانیم، تنها شنیده‌ایم که ملاقاتی انجام شده است. رهبر آپو بخاطر صیانت خلق از فراخوان، به آنان درود فرستاده و عید نوروز و فطر را نیز تبریک گفته است. یعنی رهبر آپو به صیانت خلق درود فرستاده و آن را تبریک گفته است. همچنین ما می‌دانیم که رهبر آپو از جامعه، از خلق، از افکار عمومی انتظار دارد که با این فراخوان یکی شوند. این ایستار شرافتمندی که به وجود آمده است را نیز امیدوارانه دیده و به آن درود فرستاده است. به همین خاطر پاسخ گامی که از امرالی برداشته شده است،‌ هنوز داده نشده است. درواقع دولت نیز این را به مثابه روند، تفسیر نمی‌کند. در شرایط رهبر آپو هنوز تغییری ایجاد نشده است. هنوز درهای امرالی باز نشده‌اند. به همین خاطر هم ما ملاقات اخیر با رهبر آپو را موردی بسیار نرمال و در چارچوب مشروع و حق قانونی رهبر آپو می‌بینیم. اگر می‌خواهند گام برداشته شده توسعه یابد، باید از حالا به بعد ملاقات‌ها تنها به خانواده و وکلا محدود نباشد. باید اعضای جنبش، روزنامه‌نگاران و کسانیکه می‌خواهند در این برهه نقش داشته باشند بتوانند با رهبر آپو ملاقات داشته باشند. 

پس از فراخون رهبر آپو، جنبش شما پاسخ مثبتی به این فراخوان داد. برای اینکه روند ادامه داشته باشد، آتش‌بس اعلام کردید. علیرغم گام‌های جنبش‌ نیز زبان مقامات دولت ترکیه گاهی تهدید و گاهی نیز مبهم است. انگار قصد این را دارند تا این روند ادامه پیدا نکند، حداقل اینگونه نشان داده می‌شود. باید این امر چگونه ارزیابی شود‌؟

ما هنوز هم درباره این فراخون گفتگو می‌کنیم. اگر به عقب برگردند و نگاه کنند، می‌بینند که اول در روز ۱ اکتبر ۲۰۲۴ رئیس ج‌ه‌پ، باغچلی برای گروه دم پارتی و روسای مشترک دم پارتی درود فرستاد. در اساس از اینجا آغاز شد. اکنون نیز ماه آوریل است. ما در ابتدای ماه آوریل هستیم. یعنی ۶ ماه است، ۶ ماه است که هنوز هم افکار عمومی نمی‌داند دقیقا چه چیزی رخ می‌دهد و درک کاملی از آن ندارد. شما گفتید 'ابهام ایجاد می‌کنند' اما در اساس خود کار آن‌ها مبهم می‌باشد. چرا مبهم است‌‌؟ زیرا دولت و به خصوص دولت کنونی آک‌پ تا اندازه‌ای که ما هم دنبال می‌کنیم و می‌خوانیم، به موارد گذشته و اکنون می‌نگریم، می‌بینیم که هنوز هم دارای تدارکات برای رهیافت نیستند. اگر وجود داشته باشد هنوز مشخص نکرده است. آن‌ها در چه برهه‌ای هستند‌؟ مطابق موراد روزانه رفتار می‌کند. گاهی کمی طبق خود خطراتی را می‌بیند، با سخنانشان برخی موارد را بیان می‌کنند، اما وقتی عملی نمی‌شود نیز،‌ به یکباره تهدید می‌کنند. باید از این کارها دست بردارند. نه روند به این شیوه ادامه می‌یابد و نه رهیافتی به وجود می‌آید. همیشه گفته می‌شود مسئله‌ای مثل مسئله کورد در ترکیه وجود دارد. این مسئله ۲۰۰ سال است که وجود دارد. صد سال آن از زمان جمهوری ترکیه می‌باشد. چیزی وجود ندارد که انجام نشده باشد. لازم نیست که در هر برنامه و هر زمان آن را شرح داد. همه‌گونه نسل‌کشی پشت‌سر‌ گذاشته شده است. قتل‌عام،‌ نابودی، انکار علیه این خلق انجام شده است. چیزی که اکنون گفته می‌شود، جامعه‌ای دمکراتیک برای تمام انسانیت است. چیزی که برای یک ترک لازم باشد، برای یک کورد هم لازم است. خودشان هم می‌گویند هر چیزی برای ترکیه‌ای دمکراتیک. اما این امر تنها با حرف ممکن نیست. لازم است از سخن به عمل مبدل شود. باید عملکردی داشته باشند، اکنون اجرا و عملی در میان نیست. تنها وقت‌ گرفتن و تنها سخنرانی. بی‌گمان سخنان باغچلی در برابر با گذشته دارای تغییراتی مثبتی است، اما چگونه مثبت‌؟ اگر نتیجه گرفته شود،‌ آنوقت مثبت است. این چه چیزی را به یاد می‌آورد‌؟ در سیاست ترکیه به آن سیاست شکر و چماق می‌گویند. یکی به زبانی شیرین حرف می‌زند و یکی دیگر با چماق حمله می‌کند. برای مثال،‌ اردوغان گاهی می‌گوید 'دیگر وقتی برایمان باقی نمانده، هرچه لازم باشد را انجام داده‌ایم، باید بیایند و ببرند' کسی که بیش از همگان به وقت اهمیت می‌دهد، خلق کورد است، جنبش‌مان و رهبر آپو است. هنوز هم علیه رهبر آپو انزوا تحمیل می‌شود و در زندان است. ۲۷ سال است که در زندان می‌باشد. به همان شیوه از نظر سلامتی هم مشکلاتی وجود دارد. از جنبه امنیتی هم مشکلاتی وجود دارند. باید شرایط رهبر آپو اصلاح شود. اما از سوی دیگر می‌گویند 'باید سلاح را زمین بگذارند، کنگره برگزار شود'. ابتدا لازم است که تو کار خود را انجام دهی، حرف خود را بزنی. مثلا باغچلی مصاحبه‌ای طولانی انجام داد، اما هرچیزی را فقط برای جنبش آزادی می‌گوید. می‌گوید باید فلان کار را انجام دهند. اما شما باید چکار کنید‌؟ با وجود اینکه اینبار بیان می‌کند که باید از لحاظ حقوقی تغییراتی انجام شوند، اما چه زمانی‌؟ نقشه راه شما چه زمانی است‌؟ کدام روز، کدام کمیسیون‌؟ چه زمانی به‌وجود خواهد آمد‌؟ باید این امر مشخص شود. پس از یک روز هم وزیر دفاع می‌گوید بیایید تسلیم شوید. دقیقا چنین رفتاری دارند. یکی می‌گوید 'دیگر وقتی برایمان باقی نمانده است'، دیگری می‌گوید 'لازم است صبورانه در این روند حضور داشته باشیم و اقناع کنیم'، یکی دیگر هم می‌گوید باید بیایند تسلیم شوند. قبلا هم گفته شد، رفقایی از مرکز مدافع خلق سخن گفتند، فرمانده مرکز مدافع خلق گفت، هیچ فدائی آپوئی که تسلیم شود وجود ندارد. چهل سال دیگر هم بایستند، کسی که برود تسلیم شود وجود ندارد. این نیرویی فدائی است، نیروی آزادی رهبر آپو، جنبش آزادی رهبر آپو، جنبش رهیافت مسئله کورد است. این مسئله باید به راه‌حل برسد. بی‌گمان از طریق راه و روش‌های دمکراتیک باید باشد، رهبر آپو در این مورد چیزی که بر عهده‌اش باشد را انجام می‌دهد و برای عمل هم آماده است. خود وی گفته است 'من مسئولیت آن را می‌پذیرم'. ۲۷ فوریه زمانیکه این فراخوان را داد، جنبش را فراخواند و گفت 'من این مسئولیت تاریخی را می‌پذیرم'. باید پیش‌روی وی گشوده شود. بخاطر سخنانی که آنان بر زبان می‌رانند، تاثیر گذاری و جدیتی برای خود باقی نمی‌گذارند. با سخن گفتن نمی‌توانند مسئولیت‌هایشان را پنهان کنند. با حرف زدن، وقت گذرانی و رهیافت‌ درست نمی‌شود. بلکه با مسئولیت ممکن است، با گام برداشتن، با جسارت،‌ با بازنگری خود، با عذرخواهی است که ممکن خواهد بود. باید قبل از هر چیز این زبان را یاد بگیرند. نه زبان تهدید. در مورد اینکه جنبش آزادی و رهبر آپو را چگونه هضم کنند، چگونه مشارکتی در روند داشته باشند، لازم است که تعمق و اقداماتی صورت داده و حرکت کنند. خلق کورد در موضع خود بسیار شفاف است، به ویژه نیز در ۸ مارس و در نوروز آن را ابراز کردند. میلیون‌ها نفر آن را تایید کردند. مثل یک رفراندوم آن را تایید کردند. از آرژانتین تا آسیا، خاورمیانه و کوردستان آن را تایید کردند. اهالی روژهلات کوردستان ۲ بار بصورت توده‌ای برای آن قیام کردند. اولین بار در سال ۱۹۹۹ که رهبر آپو اسیر گرفته شد، به اراده خود، با ابتکارعمل،‌ با آگاهی از آلامی که در زندگیش می‌باشد، اهالی روژهلات کوردستان درمقابل توطئه‌گران قیام کردند. ده‌ها نفر شهیدند شدند. هر نوروز در روژهلات کوردستان بسیار شایسته و ارجمندانه سپری می‌شود؛ فراخوان رهبر آپو مثبت‌ترین تاثیر را در روژهلات کوردستان برجای گذاشت. مردم روژهلات کوردستان همراه با خلق‌های ایران، جامعه‌ای دمکراتیک را مطالبه کردند و آن را با این فراخوان نشان داد. این بسیار مهم بود. همان مورد در شمال و شرق سوریه، در باشور کوردستان و در باکور کوردستان نیز عملی شد. از نواحی تا به استانبول، آمد، وان و همه جا. از مخمور تا به شنگال. مثل یک رفراندوم بود. لازم است دولت این مورد را ببیند. لازم است حکومت این را ببیند. میلیون‌ها نفر پشت و حامی این فراخوان هستند. برای همین هم باید نترسند. این ایستار انسان آزاد و دمکراتیک، ایستار انسان آگاه است. باید از این پیشاهنگی زنان خوف نداشته باشد. کسی که بیش از همه به این روند روح، رنگ و صدا داد و برای خط آزادی پیشاهنگی کرد، زنان بودند، جوانان بودند. آنان همه پشتیبانش هستند، دیگر چه می‌خواهید‌؟ رهبر آپو تضمین آن است. اگر راه رهبر آپو را باز نکنند، شرایط تغییر نکند، رهبر آپو نتواند آزادانه حرکت کند، نتواند آزاد کار کرده، مبارزه خود را عملی کند و نتواند این جامعه آزاد را رهمنود کند، این روند چگونه ادامه خواهد داشت‌؟ مواردی که ذکر شدند،‌ ممکن است تکراری باشند اما یک واقعیت هستند. می‌خواهم یکبار دیگر به آن موارد اشاره داشته باشم.

مدتی‌ست که دولت ترکیه به حملات سنگین خود علیه کوهستان‌های آزاد ادامه می‌دهد. در شمال و شرق سوریه نیز وضعیت به همان شیوه است. در همین اواخر نیز رهبر آپو در روز ۱۸ مارس فراخوانی برای جامعه ایزدی داد. در همان روز نیز حملاتی علیه شنگال انجام شدند. حملاتی که در این زمان انجام می‌شوند، چگونه باید ارزیابی شوند. آیا می‌توان گفت که این حملات علیه روند صورت می‌گیرند‌؟

می‌توان این را گفت. من از اینجا شروع می‌کنم. زمانیکه رهبر آپو فراخوان داد، خودش در زمان قرائت برای افکار عمومی حضور نداشت اما هیئتی که با وی ملاقات کرد در برنامه‌های بسیاری شرکت کردند. در مطبوعات سخن گفتند. توجه‌ها را به اخلالگری‌ها معطوف کردند. همان زمان هم دولت باغچلی و اردوغان توجه‌ها را به همان موارد معطوف کردند. اما توجهات رهبر آپو با توجهات آنان متفاوت از هم هستند. رهبر آپو تمام نیروی خود، با تجربیات سالیان طولانی و پیشبینی‌های خود این کار را انجام می‌دهد. رهبر آپو دارای پیشبینی‌های ده‌ها ساله است و لازم است هر کسی به آن پیش‌بینی‌ها باور داشته باشد. رهبر آپو در سال‌ها قبل گفت 'مکانیسم کودتا در جریان است' این مکانیسمی است که همیشه کودتاها را می‌آفریند، ایجاد کرده و کودتا می‌کند. سال‌های گذشته پس از اینکه کودتا صورت گرفت، برخی آمده و گفتند در ترکیه کودتا صورت می‌گیرند. رهبر آپو این را سال‌ها قبل دیده بود. اکنون از شدت حملاتی که شما از آن بحث کردید، حملاتی که علیه جامعه، مناطق حفاظتی مدیا، علیه شنگال و روژاوا انجام می‌شود، چیزی کم نشده است. نیروهای ه‌پ‌گ و یژا استار هر روز آمار حملات دولت ترکیه را منتشر می‌کنند. این یک دولت است که وزیر دفاعش از آتش‌بس ما عصبانی شده است. آیا چنین چیزی در جهان وجود دارد‌؟ می‌گوید شما چرا آتش‌بس اعلام کردید. می‌گوید 'رهبرشان گفت سلاح‌هایشان را زمین بگذارند، آنان آتش‌بس اعلام کردند'. آتش‌بس اعلام شد، برای اینکه تو اخلالگری نکنی. اساسا از ما عصبانی شدند. برای اینکه اخلالگری کنند و گریلا هم پاسخ بدهد، اینگونه همه مشکلات را به گردن گریلا بیندازند. اما گریلا با پیشبینی برای عدم ایجاد اخلالگری از سوی دولت و اینکه گریلا به دام اخلالگری نیفتند، آتش‌بس اعلام کرد. گریلا تاکنون و از این به بعد هم به آن پایبند است. اما تا این اندازه حملات وجود دارند، روزانه آمار داده می‌شود، ۱۲۰۰ یا ۱۳۰۰ بیش از هزار حمله وجود دارد. هم از زمین و هم از هوا به هر شیوه حمله می‌کند. همانگونه که شما هم بیان کردید، مقاومت هنوز در شمال و شرق سوریه در سد تشرین ادامه دارد. در همین برهه، در روستای بَرخبوتان قتل‌عام انجام دادند، تمام دنیا دید که این روند چگونه گذشت. اگر کاری که آنان انجام می‌دهند، رفتاری از سوی ما به همان شیوه انجام می‌شد، این روند به تمامی شکست می‌خورد. این تلاش‌ها، کوشش‌هایی سازنده و درستی نیستند، تلاش‌هایی خونسردانه، توسعه دهنده هم نیستند. کاملا برعکس از این موارد عمل می‌کند. وقایعی که در شمال و شرق سوریه رخ می‌دهد از رفتارهای دولت ترکیه جدا نمی‌باشد. نگاه کنید، در شمال و شرق سوریه، در سراسر سوریه برهه‌ای جدی به ‌وجود آمد. در روز ۱۰ مارس پیمان‌نامه‌ای میان فرمانده ق‌س‌د و جولانی منعقد شد. خود را به‌مثابه رئیس جمهور سوریه اعلام کرده است، که یک کپی از دولت ترکیه اردوغان است. دو روز قبل از آن نیز اینبار دولت اعلام کرد. هم رئیس جمهور و هم نخست وزیر است. تقلیدی از ترکیه می‌باشد. رفتند، می‌خواهند همان پیراهن را به تن او نیز کنند. به همین خاطر در مقابل رهیافتی در آنجا هم مانع هستند. لازم است قبل از هر چیز این امر از میان برداشته شود. مشکلات شمال و شرق سوریه، مشکلات سوریه هستند. آنان و سوریه با هم به رهیافت می‌رسند. نباید در آنجا دخالت صورت بگیرد. خود را مثل صاحبان آنجا می‌بینند. حملاتی هم که انجام می‌دهند نیز بر اساس همین درک است که می‌خواهند بگویند 'یا به خط من خواهید آمد و یا به حملات خود ادامه می‌دهم'. خودمدیریتی دمکراتیک بیانیه‌های لازمه را داده است، ق‌س‌د بیانیه می‌دهد. این اراده آنان است. چه چیزی را برای خود مناسب می‌بینند، آنگونه حرکت می‌کنند. اما دولت ترکیه باید از این کارهای خود که نمی‌خواهد کورد اراده‌مند شود، دست‌بردارد. این دشمنی کردن با کوردها به پایان نمی‌رسد. انگار اینکه کورد هرگز به حقوق خود دست نیابد را برای خود به یک هدف بنیادین مبدل کرده‌اند. ما این برخورد را رد می‌کنیم. هیچکس چنین چیزی را نمی‌پذیرد. در عین‌حال به شنگال حمله می‌کنند. بدین وسیله به مقاومت‌خلق‌مان و  پیام رهبر آپو برای جامعه ایزدی، که نه تنها صرفا برای شنگال بلکه برای تمام ما ایزدیان فرستاده است، درود می‌فرستم. چیزی که رهبر آپو گفته است را برای خود اساس می‌گیریم، تا بتوانیم مطابق آن حرکت کنیم و در خدمت جامعه خود باشیم. به ویژه به مثابه پاسخی به۷۳ مین فرمان ‌(ایزدیان به قتل‌عام‌هایی که علیه‌شان صورت گرفته است فرمان می‌گویند)، همچنین به مثابه رنسانسی که رهبر آپو عنوان کرد، جامعه دمکراتیک بیش از هر جای دیگر خود را در جامه ایزدی تعریف کرده است. از حقوق خود صیانت کرده و متعلق به خویشتن خویش می‌باشد. زیرا جامعه‌ای است که همیشه از سلطه فرار کرده است. سلطه‌گران همیشه آنان را سرکوب،‌ غارت، قتل‌عام کرده‌اند. جامعه ایزدی بی‌گمان در میان جامعه‌ای دمکراتیک آزادانه خواهد زیست. از این جهت بود که نامه‌ای برایشان ارسال کردند. رهبر آپو این ایستار جامعه‌ی ایزدی که ۱۱ سال است از خود در مقابل نگرش تبهکاران داعش که قصد حاکم کردن خود را داشتند و هنوز هم سرنوشت بسیاری از زنان و کودکان‌ اسیرشان نامشخص است و علیرغم این نشان دادن چنین اراده و ایستار ‌عظیمی از خود، که به یُمن تفکرات و اندیشه‌های رهبر آپو بود را دیده است. عملی شدن این موارد به‌ یُمن مبارزان آزادی که بر اساس خط رهبر آپو بودند‌، بود. در چنین زمانی، یکبار دیگر در کوهستان‌ شنگال کمین کردند،‌ مبارزان ی‌ب‌ش را به کمین انداختند و در حالیکه مجروح بودند آنان را اسیر کردند. این کار تنها به ضدیت با صلح خدمت می‌کند. تنها به اخلالگران خدمت می‌کند. عراق در این مسئله هیچ نفعی ندارد. حمله به نیروهای ایزدخان چه سودی برای عراق دارد. چه چیزی را بدست می‌آورد‌؟ قبل از این هم در سال ۲۰۲۲ یکبار دیگر کوهستان شنگال را محاصره کرده بود. در دوگِر حملاتی انجام دادند، خواستند در آنجا با مبارزان بجنگند. کاری که باید انجام شود چیست‌؟ حکومت عراق و به ویژه دولت کنونی باید مبارزان اسیر شده را آزاد کند و از جامعه ایزدی عذرخواهی کند. باید حق اینکه مردمان ایزدی قصد دارند چگونه زندگی کنند را به رسمیت بشناسد. می‌خواهد بروی این خاک، مثل خودش و با باورداشتش زندگی کند. این هیچ ضرری برای کسی به همراه ندارد. اما ما به خوبی می‌دانیم که نیروهایی گوش می‌دهد که نمی‌خواهند رهیافت به‌وجود بیاید. جامعه ایزدی همیشه می‌گوید، من هم یکبار دیگر می‌گویم، کسیکه از شرف و حیثیت دفاع کرد، نیروهای ی‌ب‌ش‌ هستند. حالا چگونه تود در شنگال کمین می‌کنی، مجروح کرده و اسیر می‌گیری‌؟ انسان تا این حد هم با ارزش‌ها ضدیت نمی‌کنند. به همین خاطر هم ایستار خلق‌ما مقدس است. از مبارزان خود صیانت می‌کنند، لازم است از آنان صیانت کنند و من هم به این وسیله می‌گویم، آن نامه رهبر آپو برای جامعه ما، تنها یک نامه نیست. صرفا یک پیام نیست. درواقع برنامه‌ای است که بر اساس آن می‌توان خود را ساخت، سازماندهی کرده و صیانت از نیروهای دفاعی است. خودبودن خود است. ایجاد خودبودن است. بیش از هر چیزی هم رهبر آپو توجه‌ها را به پیشاهنگی زنان معطوف داشته است. توجه‌ها را به پیشاهنگی جوانان معطوف کرده است. لازم است جامعه ایزدی بیش از همگان در این روند در هر کجایی که باشد مطابق روند تاخیر نکند و برای روند پیشاهنگی کند، خود را مطابق با این امر بنا کند. من این امر را بسیار شایسته می‌بینم. ما در ماه آوریل هستیم، خلق‌مان در آستانه رسیدن به چهارشنبه آوریل است. این یک ماه زیبنده است، زادروز رهبر آپو است، جشن چهارشنبه اول آوریل نیز در این ماه است. به‌ویژه فصل بهار و مژده آن است. خلق‌ ما نیز خود را برای آن آماده می‌کند. از هم‌اکنون آن را به خلق‌مان تبریک می‌گویم. اما باید این مبارزه قدرتمندانه و توده‌ای ادامه داشته باشد.

علیرغم تمام حملات نیز کوردها و دوستانشان تلاش عظیمی از خود نشان می‌دهند تا جامعه آزاد و دمکراتیک را ماندگار کنند. برای همین هم رنج بسیاری کشیده می‌شود. برای مثال در همین اواخر در اروپا کار و کنش‌های مهمی انجام شدند. هم برای نیرومند کردن فراخوان رهبر آپو و هم برای آزادی جسمانی وی که موضوع اساسی است. برای اینکه این اهداف به نتیجه برسند، ‌همگان باید چگونه به وظیفه خود عمل کنند‌؟

مدتی قبل در پارلمان اروپا کنفرانس کورد برگزار شد. شخصیت‌های بسیاری‌، شخصیت‌های برنده جایزه نوبل صلح، دانشمند، نویسنده،‌آکادمیسین، هنرمند، مورخ، کورد و شخصیت‌های سرشناس بسیاری در آن شرکت کردند. من کسانی که برای تدارکات این کنفرانس کار کردند و هم به کسانی که در آن شرکت کردند،‌ درود می‌فرستم و به آنان تبریک می‌گویم. واقعا هم کار و کنشی بسیار مهم بود. پس از آن نوروزهای باشکوه و ۸ مارس که به رنگ آزادی تمام میادین را پر کرده بودند، تشکیل چنین چیزی بسیار مهم است. به همین ترتیب، در این کنفرانس نیز مشخص شد که هم خلق کورد و هم دوستان خلق، ۳ کار و کنش مهم انجام دادند. اول، جنایات علیه بشریت، جنایت علیه مردمان روژاوا، نسل‌کشی‌هایی که انجام می‌شوند در دادگاه، محاکمه شدند. این دادگاه،‌ دولت ترکیه و متفقانش را مجرم شناخت. بخاطر اینکه در کشوری دیگر این نسل‌کشی‌ها عملی می‌کنند. مورد دیگر هم این بود که این یک کنفرانس بر اساس فراخوان رهبر آپو بود. درباره اینکه باید پاسخی چگونه به این فراخوان داده شود نیز در این کنفرانس، برخی تصمیمات گرفته شدند. فراخوان دادند که لازم است رهبر آپو از جنبه جسمانی آزاد شود. برای اینکه بتواند نقش خود را ایفا کرده و برای جامعه دمکراتیک پیشاهنگی کند،‌ باید آزاد شود. این تصمیمی درست است، تصمیمی درخور می‌باشد. پس از این کنفرانس، ۲۰۰ شخصیت از جمله برندگان جایزه نوبل دوباره فراخوان داده و کمپینی را آغاز کردند، برای جمع‌آوری امضا و اینکه این روند به شیوه‌ای منظم در تمام قاره‌ها عملی شوند، چنین کاری کردند. این نیز کاری بسیار مقدس است. به تمام کسانی که برای آن پیشاهنگی می‌کنند درود می‌فرستم، یک زن پروفسور بیانیه داد، برای آن پیشاهنگی کرد. من از جانب گریلاهای آزادیبخش، به عنوان جنبش زنان، درود می‌فرستم. کار بسیار ارجمندانه‌ای انجام می‌دهند. ما نیز برای این کار بسیار ارزش قائل هستیم. این مهم است. در برهه پیش‌روی ما، کارزار آزادی رهبر آپو ادامه خواهد داشت. از سال ۲۰۲۳ تاکنون، کارزار ‌«آزادی برای رهبر آپو، راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد» بی‌وقفه ادامه پیدا کرد و در نتیجه این مبارزه بزرگ بود که این روند عملی شد. در نتیجه مبارزه بزرگ خلق‌ و دوستان‌‌مان، انترناسیونالیست‌‌ها و هر کسی که در سال‌های گذشته رنج کشید‌؛ از گریلاهای آزادیبخش تا به مقاومتگران زندان‌ها‌، این مبارزه در تمام عرصه‌ها گسترش پیدا کرد. بر همین اساس هم توسعه یافت. بدین ترتیب باید اکنون به آن باور داشته باشیم. به کارمان باوری و اطمینان داشته باشیم. لازم است متوجه نقش و وظیفه خود باشیم. لازم است هیچکسی تردیدی نداشته باشد و یا خود را فریب ندهد. یعنی 'دیگر برهه‌ی جدیدی در امرالی آغاز شده است، رهبر آپو فراخوان داده است،‌ دیگر هیئت امرالی با برخی احزاب سیاسی در ترکیه دیدار کرد، عید را هم جشن می‌گیریم، برای اولین بار عید یکدیگر را جشن گرفتیم'. این‌ها مواردی معمولی هستند و بسیار انسانی هستند. اکنون دو حزب سیاسی در پارلمان که کنار هم نشته‌اند جشن را به هم تبریک گفتند، این امری غیرطبیعی است‌؟ چیزی که لازم است عملی شود همین است. در چنین کشوری، کورد خارج از هر چیزی گذاشته می‌شوند عید حتی برای آن‌ها عید نیست، زیرا هر چیزی برای آن‌ها ممنوع است، بخاط همین هم زمانیکه یکی به آنان سلام کند، این به موضوع خبر مبدل می‌شود. البته مسائل اساسی باید عادی‌سازی شوند. باید بدانیم که کارزار رهبر آپو با مبارزه تحقق خواهد یافت. بیانیه و پیامی که در نوروز نمود یافت نیز این مسئله را مطرح می‌کند. پیامی که در ۸ مارس نیز ظاهر شد این مسئله را به ما نشان می‌دهد. پیام برای اتحاد کوردها نیز اینگونه است. برای نخستین بار تمامی احزاب سیاسی در نوروز شهر آمد حضور داشتند. البته این تعامل و برخورد نباید صرفا به همین محدود شود، همه باید به مسئولیت‌های خود عمل کنند. مبنای نیرومندی برای اتحاد ملی ایجاد شده است. مبنایی ایجاد شده است که دوستان می‌توانند بر اساس آن فعالیت کنند. میلیون‌ها انسان حامی آنان هستند. میلیون‌ها نفر به این روند پیوسته‌اند. میلیون‌ها نفر به خاطر این روند در جشن‌های نوروز حضور یافتند. به همین دلیل باید چنین فعالیت‌هایی بیشتر انجام شوند. باید در بالاترین سطح برای هر نوع فعالیتی بر اساس اندیشه و افکار رهبر آپو پیشاهنگی انجام گیرد. همه‌جا باید در این خصوص بحث شود، کنفرانس برگزار گردد و دوره‌های آموزشی تشکیل شود. باید اندیشه‌ها و افکار رهبر آپو به این شکل گسترش یابند. به ویژه دوستان خلق ما و برندگان جایزه نوبل باید وارد عمل شوند. ما آنان را فرا می‌خوانیم: همانطور که اتحاد خود را ایجاد کردند، امضا جمع‌آوری کرده و برای آزادی رهبر آپو فراخوان دادند و در کنفرانس شرکت کردند، باید با رهبر آپو دیدار انجام دهند. باید به آنجا بروند. باید درخواست انجام دیدار با رهبر آپو را ارائه کنند. برای مثال زنان می‌توانند درخواست انجام دیدار با رهبر آپو را ارائه کنند تا درباره مسئله زن بحث و گفتگو نمایند. باید به آنجا بروند، می‌توانند چنین کاری کنند. همچنین در هرجایی که هستند، می‌توانند چنین کاری انجام دهند. اکنون زمان آن فرا رسیده است. رهبر آپو راه را برای همگان هموار کرده است، وی ۵۲ سال است که بر اساس این خط مشی مبارزه می‌کند. در آخرین مورد در ۲۷ فوریه بیانیه داد اما با این وجود هنوز انزوای تحمیلی علیه وی ادامه دارد. به همین دلیل حمایت از روند وظیفه همه است، تمامی کسانی که خود را دموکرات می‌دانند، معیار دموکراتیک بودن، حمایت از آزادی رهبر آپو و حمایت از روند است. معیار میهن‌دوستی نیز کار کردن در راستای آزادی رهبر آپو می‌باشد. معیار اتحاد کوردها نیز حمایت از آزادی رهبر آپو است. اگر درخواست تحقق اتحاد مطرح می‌شود، ابتدا باید برای آزادی رهبر آپو گام برداشته شود. زیرا رهبر آپو راه را برای تحقق این امر هموار می‌سازد. اگر جوانان خواستار کسب حقوق‌شان در مبارزات خود هستند و می‌خواهند بر اساس جوانی خود کار کنند، باید در راستای تحقق این امر مبارزه نمایند. به ویژه زنان که روح، صدا و پیشاهنگ این روند هستند، بدون تردید این مسئله به مسئله پیشاهنگی زنان تبدیل می‌شود تا بیش از همه در آن مشارکت جویند. برای مثال، مسئله آزادی زنان و خط مشی ژنئولوژی در افکار و اندیشه‌های رهبر آپو بیش از هر امری جلب توجه می‌کنند. برای نمونه در برخی از برنامه‌ها زنان می‌گویند که خواستار دیدار با رهبر آپو و سوال کردن از وی درباره «ژنئولوژی» هستند تا رهبر آپو در این رابطه موضوعاتی را برای آنان تشریح کند. به همین دلیل بشریت به رهبر آپو نیاز دارد. رهبر آپو به نمایندگی از تمامی بشریت مقاومت می‌کند و این روند را پیش می‌برد. باید با اعتماد به نفس، به صورت گسترده و با ایمان به اینکه هر امری با مبارزه ما به نتیجه خواهد رسید، در چنین روندی حضور یابیم. گاهی اوقات این سوال مطرح می‌شود که «آیا شما به دولت ترکیه اعتماد دارید؟». مسئله اعتماد نیست. همه باید به وظایف خود عمل کنند. موضوعاتی وجود دارد که دولت ترکیه باید آن‌ها را فراهم سازد. این موضوعات چه هستند؟ یکی از آن‌ها حقوق خلق کورد است. اساسا برای تحقق این امر باید آزادی رهبر آپو محقق شود. به همین دلیل بسیاری از امور واضح هستند. دیگر هیچ مانعی برای آزادی جسمانی رهبر آپو وجود ندارد. صرفا یک مانع وجود دارد و آن نیز عبارت است از گام برداشتن. برای مثال حق امید، در این رابطه شورای اروپا تا ماه سپتامبر به دولت ترکیه فرصت داده است. از حالا باید بر این مسئله تمرکز شود. اتحادیه اروپا و شورای اروپا باید وارد عمل شوند. از سال ۲۰۱۴ این تصمیم اتخاذ شده است، اکنون وارد یازدهمین سال شده‌ایم اما هنوز به وظایف خود عمل نکرده‌اند. حق امید یک حق قانونی است و باید اجرا شود. وزیر دادگستری ترکیه می‌گوید که ما در فلان موضوع دستورالعمل قانونی نداریم. پس چه چیزی وجود دارد؟ هر وقت که بخواهد در قوانین وی دستورالعمل‌هایی وجود دارد. قاتلان چندین نفر را آزاد می‌کنند. دیروز نیز چند نفر را مورد عفو قرار دادند. اعضای حزب‌الله را عفو کردند. چه تعداد انسان کورد را به چاه‌های اسید انداخته‌اند، نسل کشی کرده و به قتل رسانده‌‌اند. اما زمانیکه حقوق دموکراتیک، حق خلق کورد، حق جمعی و خط آزادی مطرح می‌شود، رفتاری متفاوت در پیش می‌گیرند. همه این مسئله را دیدند. مردم ما نیز آن را دیدند و تمامی دوستان خلق ما نیز شاهد آن بودند. ده‌ها بار ثابت شد که چه کسی خواستار آزادی، دموکراسی و صلح است. به عنوان نتیجه‌گیری می‌گویم که دوستان خلق ما نیز باید در راستای این روند بیشتر برای دیدار با رهبر آپو درخواست بدهند و فشار بیشتری را بر دولت ترکیه اعمال کرده و کشور خود را وارد عمل نمایند. زیرا آزادی رهبر آپو به منزله صلح در منطقه و تمامی جهان است. باید این اقدام انجام شود. من باری دیگر مبارزه خلق‌مان و دوستان خلق‌مان را ارج می‌نهم. ما می‌گوییم که ارزش فراوانی برای زحمات آنان قائل هستیم. باری دیگر درود و احترامات خود را نثار آنان می‌نمایم. ۴ آوریل، روز تولد رهبر آپو جشن گرفته می‌شود. به همین مناسبت همه باید محل زندگی خود را برای ۴ آوریل با کاشتن نهال و گل تزئین نمایند. جهانی سرسبز، اکولوژیک و سرزنده‌تر ایجاد نماییم. هر درخت یک انسان و یک محصول است. جشن‌هایی برگزار می‌شود، خلق ما آن را برگزار می‌کند. کودکان نیز به همین شکل، یا اینکه کیک می‌پزند. به ترجیح آنان بستگی دارد و ما در این رابطه چیزی نمی‌گوییم. اما رهبر آپو به جای این کارها گفت که باید بیشتر درخت بکارید، همه اطراف خود را زیبا و تمیز کرده و مرتب نمایید. از خود آغاز کنید. جنبه زیبایی شناختی و اخلاقی آن را بیشتر توسعه دهید. باری دیگر زادروز رهبر آپو را به تمامی زنان، جوانان و خلق‌ها تبریک می‌گویم. برای همه آرزوی موفقیت می‌کنم.‌»