یک جوان کورد به نام «لیدر پولات» در استانبول از سوی افرادی که خود را پلیس خواندند ربوده شد و ۵ ساعت تمام در داخل یک خودرو مورد شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت. با اینکه پولات تهدید به قتل شده بود به شکنجه‌‌گران گفت:"این بازی‌های حقیر و پست نمی‌توانند جوانان کورد را دلسرد کنند."

«لیدر پولات» عضو مجلس جوانان حزب دمکراتیک‌ خلق‌ها در استانبول حوالی ظهر روز ٢٧ اکتبر در محله سوغانلک بخش کارتال از سوی چهار نفر که خود را پلیس خواندند ربوده شد. چند روز پس از ربودن پولات تصاویر وی منتشر شد. پولات از محله کارتال تا باشاک‌شهیر در داخل دو خودرو ۵ ساعت مورد شکنجه‌های جسمی و روانی قرار گرفت. پولات اولین مورد ربودن شهروندان کورد از سوی پلیس ترکیه و شکنجه نیست. در ۶ ماه ۵ کوردستانی توسط اعضای پلیس ترک ربوده شده و به آن‌ها پیشنهاد خبرچینی و همکاری داده شد. پس از آنکه درخواست پلیس‌های فاشیست ترک را رد کرده بودند پس از شکنجه جسمی و روانی رها شدند.

ربودن پولات و رویدادهای پس از آن، یادآور وقایع دهه‌ی ١٩٩٠ در کوردستان از سوی ژیتم ترکیه است. پولات به خبرگزاری فرات نیوز می‌گوید که پس از ربودن توسط افرادی که خود را اعضای سازمان میت و پلیس معرفی کردند مورد شكنجه قرار گرفت و به روال دهه‌ی ١٩٩٠ به وی گفته شد:"ما اینجا تو را بکشیم هیچ کسی نخواهد فهمید. دولت ما را موظف کرده است. دولت حامی ماست."

ربایندگان پولات از چه کسانی دستور می‌گیرند؟

پولات در مورد رویدادهای روز ربودن خود گفت:"وقتی بسوی ایستگاه مترو می‌رفتم از پشت یکی به من نزدیک شد و با گفتن "چیزی برای گفتن داری" به من حمله کرد و من را روی زمین انداخت. من فریاد زدم و از او پرسیدم "شما که هستید". چهار نفر دیگر که در کنار همدیگر بودند گفتند باید در اداره پلیس مورد بازجویی قرار گیرم. سپس من را به داخل یک خودرو منتقل کردند. در داخل خودرو با دستبند پلاستیکی دست‌هایم را گره زدند و صورتم را پوشاندند. خودرو حدود یک ساعت و نیم در حال حرکت بود، به دلیل بسته بودن چشم‌هایم نمی‌دانستم به کجا می‌رود. فکر می‌کنم که پس از آن من را به درون یک خودرو زرهی منتقل کردند. افرادی که من را ربوده بودند جایشان را با افرادی دیگر تغییر دادند.

گفتند "تو را پیش برادران بزرگ می‌بریم، در حضور آن‌ها با احترام رفتار کن. هر چه گفتند باید انجام دهی". اینچنین من را تهدید کردند. این افراد می‌گفتند که عضو استخبارات هستند. از من پرسیدند:"چرا در ه.د.پ فعالیت می‌کنی؟" سپس تهدید کرده و گفتند که اجازه نمی‌دهند در آنجا بمانم. گفتند "تو آنجا ساکت نمی‌نشینی، باید برگردی به روستایت". من هم گفتم که یک هوادار عادی ه.د.پ هستم. آن‌ها شکنجه‌ام کردند. تمام لباسهایم را از تنم درآوردند. سه ساعت شکنجه‌ام کردند. حوالی غروب نزدیک ساعت ۵ من را با چشم‌های بسته در نزدیکی بخش باشاک‌شهیر در یک جاده رها کردند."

با گفتن "دولت حامی ماست" تهدیدم کردند

پولات می‌افزاید که در پایان راه لباسهایش را به او بازگرداندند و گفت:"لباس‌هایم را به من داده و گفتند، 'ما می‌رویم، تو پس از ۵ دقیقه چشم‌هایت را باز کن'. تمامی چیز‌های شخصی من را با خود بردند. تنها کارت اعتباری من و کارت شناسایی را به من دادند. گفتند باید به روستا برگردم. تمامی این وقایع از محله کارتال تا باشاک‌شهیر روی دادند. آن موقع از لحاظ روانی بر من تأثیر گذاشتند. برای اولین بار بود با چنین چیزی روبرو شدم. می‌گفتند تو را به اداره پلیس می‌بریم، چیزی نیست.

می‌گفتند؛ 'در جنگل‌ها هزاران نفر مثل تو هستند. ما تو را آنجا می‌کشیم هیچ کسی هم بویی نخواهد برد'. با اشاره به رویدادهای دهه‌ی ١٩٩٠ گفتند؛'دولت به ما زمین داده است. دولت حامی ماست'. من را مورد تمسخر قرار داده و گفتند؛'فراموش نکن، پس از اینکه رهایت کردیم می‌توانی به نهاد حقوق بشر (ایهد) بروی و برای رسانه‌ها صحبت کنی. ما برای اینکار پول می‌گیریم'.

'این بازی‌های حقیر و پست نمی‌توانند جوانان کورد را دلسرد کنند'

پولات خاطرنشان کرد که او در مجلس جوانان یک حزب قانونی فعالیت می‌کند و افزود که حزب ه.د.پ آلترناتیو احزاب دولتی است و او به همین دلیل به ه.د.پ پیوسته است. پولات می‌افزاید فعالیت‌های مجلس جوانان اغلب مبارزه با فحشا، آسیمیلاسیون و انفعال جوانان است. به همین دلیل نیروهای رژیم حاکم آنان را مورد حمله قرار می‌دهند. پولات افزود:"فعالیت‌های ما نیروهای حاکمیت‌گرا را ترسانده است. برای توقف ما به حمله دست می‌زند. تنها به من حمله نشد بلکه در استانبول به ۵ رفیق دیگرم هم حمله کردند.

آنها را هم تهدید کرده بودند. دهه ١٩٩٠ تعداد ما کم بود، اما اکنون ده‌ها هزار جوان هستیم. میلیون‌ها نفر آزادیخواه هستیم. به همین سبب دشمن حملاتش را ادامه می‌دهد. فکر می‌کنند به دلیل حملاتشان عقب‌نشینی می‌کنیم. ما با سازماندهی نیرومندتر همراه رفقایمان مبارزه را گسترش می‌دهیم. ترس در این سرزمین دیگر جایی ندارد. با این بازی‌های حقیر و پست نمی‌توانند جوانان کورد را دلسرد کنند."