دولت ترکیه در رابطه با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، ماه سپتامبر پاسخ کمیته وزرای اروپا را خواهد داد. اما وکیل اورول می‌گوید:"این تنها راه نیست و ماه گذشته موضوع را به سازمان ملل منتقل کرده‌ایم."
پیش‌بینی می‌شود که ترکیه ماه آینده پاسخ کمیته وزرای شورای اروپا را بدهد. چرا در این مرحله کمیته منع شکنجه سی‌پی‌تی یک‌بار دیگر به جزیره امرالی نرفته است؟ آیا تنها راه این مرحله کمیته وزرا است؟ آیا راه و روش‌های جداگانه‌ای در پیش گرفته می‌شود؟
یکی از وکلای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ازگور اورول، مرحله حکم اوجالان - ۲ دادگاه حقوق بشر اروپا و اقدامات انجام‌شده دراین‌رابطه را برای خبرگزاری فرات ارزیابی می‌کند.
به مرحله پایانی رسیده‌ایم
وکیل أرول در ابتدا در رابطه با "حق امید" صحبت کرده و در رابطه با حکم صادر شده در این مرحله گفت:"در حکم سال ۲۰۱۴ دادگاه حقوق‌بشر اروپا حکم زندان ابد، بدون فرصت آزادی و اجرای آن تا مرگ را به‌عنوان عملی ضدانسانی معرفی کرده بود. در همین چارچوب تصمیم گرفته شده بود که این کار نقض بند سوم قطعنامه‌ی حقوق‌بشر اروپا است. سپس در رابطه با ۳ زندانی سیاسی نیز به همین شیوه در ترکیه همین حکم صادر شده بود. در ترکیه برای تغییر این وضعیت هیچ کاری انجام نگرفت. همراه با این‌ها کمیته وزرای شورای اروپا که مسئول اجرای احکام دادگاه حقوق بشر اروپا است، مرحله نظارت را آغاز نمود و به‌همین دلیل شورای وزرا سال گذشته فقط یک بار این‌موضوع را در برنامه خود قرار داد و مدت یک‌سال به ترکیه فرصت داده بود تا کارهای خود را در رابطه با این‌موضوع انجام دهد. اکنون این مرحله به پایان رسیده است."
پاسخ ترکیه مشخص است
وکیل أرول اعلام کرد، پاسخ ترکیه که تا ماه سپتامبر اعلام خواهد شد، تا حد بسیاری قابل‌پیش‌بینی است. وی گفت:"چون هیچ تلاشی و هیچ اقدامی انجام نگرفته است، در رابطه با این حکم می‌توانند بگویند:"ما این کار را انجام داده‌ایم یا انجام خواهیم داد"، ممکن است برخی خلأهای دیگر در قانون مانند وضعیت بیماری وجود داشته باشد..."
نرفتن سی‌پی‌سی به امرالی بی‌توجهی است
وکیل ازگور ارول یادآور شد که سی‌پی‌تی مدت بسیاری است از زندان امرالی دیدار نکرده است. هم کمیته وزرا، هم دادگاه حقوق بشر اروپا در پرونده‌هایشان گزارش‌های سی‌پی‌تی را منبع اصلی قرار می‌دهند، به‌همین دلیل گزارش‌ها و موارد قید شده سی‌پی‌تی بسیار مهم هستند. پیشتر در رابطه با امرالی گزارشات مهمی انجام داده بودند، اما متأسفانه وضعیت و شرایط بین‌المللی اکنون نشان می‌دهد که دستگاه‌ها و راهکارهای حقوق بشری که از قرن ۲۰ باقی مانده‌اند به سمت بحران رفته‌اند. ولی آیا وضعیت فقط برای کوردها این‌گونه است؟ طیف‌های دیگری نیز وجود دارد؟ این موضوعی متفاوت و جای مناقشه است. اما بحرانی وجود دارد و بدون شک بر برخورد آن‌ها با کوردها و مسائل سیاسی دیگر در ترکیه تاثیر می‌گذارد.
به‌ویژه سی‌پی‌تی و دادگاه حقوق‌بشر اروپا تلاش می‌کنند خود را در رابطه با موضوع امرالی عقب بکشند و خود را از این موضوع نجات داده و آن را نادیده گرفته و بر آن نظارت نکنند و خود را به آن نزدیک نکنند. سی‌پی‌تی می‌تواند گزارش خود را اعلام کند، اما همان‌طور که می‌دانیم ۳ سال است غیر از دیدار با خانواده در سال ۲۰۲۱ هیچ دیداری در امرالی انجام نشده و هر چند این را به‌خوبی می‌دانند، اما به امرالی نرفته‌اند، این بی‌توجهی است. این موضع‌گیری متفاوت آن‌هاست. آخرین دیدار آن‌ها اگر اشتباه نکنم در سال ۲۰۱۹ بود و آن زمان پس‌از اعتصاب غذا و روزه مرگ چند دیداری با وکلا انجام دادند.
وکیل ارول همچنین اعلام نمود، بدون‌شک سی‌پی‌سی یک راه مؤثر قانونی است، اما باید مکانیزم متفاوت بین‌المللی نیز به کار گرفته شود. او گفت:"اصلی‌ترین مکانیزم‌های حقوق‌بشری، سازمان ملل است. ما دیدار با این دستگاه‌ها را آغاز نموده‌ایم. ما هنوز در سطح دیدارها هستیم، اما ماه گذشته دیدار رسمی انجام دادیم. به‌همین دلیل نتیجه آن را نیز پیگیری خواهیم کرد."
