باید مانند ماندلا از عبدالله اوجالان صیانت شود
زندانیان سیاسی که از ۲۷ نوامبر اعتصاب غذای خود را آغاز کردهاند، این پیام را میدهند: «همانطور که در آفریقا از ماندلا صیانت شد، باید از عبدالله اوجالان و افکار او نیز در سراسر جهان صیانت شود.»
زندانیان سیاسی که از ۲۷ نوامبر اعتصاب غذای خود را آغاز کردهاند، این پیام را میدهند: «همانطور که در آفریقا از ماندلا صیانت شد، باید از عبدالله اوجالان و افکار او نیز در سراسر جهان صیانت شود.»
زندانیان سیاسی در زندانها از ۲۷ نوامبر با مطالبه «آزادی عبدالله اوجالان، راه حل مسئله کورد» دست به اعتصاب غذا زدند. اعتصاب زندانیان سیاسی همچنان ادامه دارد.
وکیل ادا اونال از (اُ ه د) با خبرگزاری فرات( ANF) صحبت کرد و اظهار داشت که زندانیان شروع کننده اعتصاب غذا به دلیل هدف و انگیزه این اعتصاب، بسیار مشتاق هستند. ادا اونال خواسته زندانیان را رفع انزوای عبدالله اوجالان و سایر زندانیان در زندان جزیره امرالی اعلام کرد.
فقط اوجالان میتواند پیشاهنگی کند
در نتیجه بازدید از زندانها، وکیل ادا اونال پیامهای زندانیان را اینگونه گزارش میکند: «آنها با اعتصاب خود میخواهند پیامی را به مردم میهندوست، نهادهای جامعه مدنی و جامعه دموکراتیک ارسال کنند. آنها از همه محافل دموکراتیک میخواهند که انزوای عبدالله اوجالان را بردارند و برای حل دموکراتیک مسئله کوردها اقدام کنند. گفته میشود که در این سرزمین تنها عبدالله اوجالان میتواند دموکراسی و صلح را با عزت رهبری کند.
آنها میگویند که در گذشته تلاشهای زیادی برای این کار انجام شده است و هدفشان از این اعتصاب رفع انزوای عبدالله اوجالان و دادن جایگاهی است که مردم کورد شایسته آن است. آنها اعلام میکنند که باید اقدامات را در سراسر جهان افزایش داد و مبارزه را تا پایان انزوا ادامه داد. آنها میگویند که خواستههای برحق آنها باید از طریق فعالیتهای بسیاری مانند تحصن، تجمع و راهپیمایی در سراسر جهان شنیده شود و همانطور که از ماندلا در آفریقا صیانت شد، از عبدالله اوجالان و افکار او نیز باید در سراسر جهان صیانت شود، زیرا ایدههای اوجالان امید مردم جهان است.»
مدیران فشار را آغاز کردند
از ادا اونال درباره نگرش مدیران زندان نسبت به اعتصاب غذا پرسیدیم. اونال همچنین با یادآوری اتفاقات سالهای گذشته گفت: «مدیران زندان در اعتصابهای غذای قبلی و انواع مقاومتها، برای شکستن فعالیتهای زندانیان، مجازاتهای انضباطی مختلفی در نظر گرفته بودند. آنها سعی کردند زندانیان را بترسانند و آنها را مجبور به توقف فعالیت خود کنند. به عنوان مثال، زندانی که دست به اعتصاب غذا زده بود، به سلول انفرادی محکوم شد و بدین ترتیب سعی شد حق آزادی مشروط او را مسدود کنند. به این ترتیب تلاش میکردند که زندانی از فعالیت خود دست بکشد.
زندانی که ۳ بار حکم حبس را دریافت کرده است، به موجب قانون جزا مجبور به گذراندن تمام دوران محکومیت خود میشود. مدیران زندان از این موقعیت سوء استفاده میکنند و مجازاتهای انضباطی مختلفی را اعمال میکنند. در زندانها، مدیران به زندانیانی که اعتصاب غذا کردهاند فشار میآورند، تفتیش در زندانها انجام میشود و از موکلین و خانوادههایشان میشنویم که تحت فشار هستند. ما فکر میکنیم که مدیران زندان باید دست از این رفتارها بردارند و به وظایف خود در جهت تحقق مطالبات زندانیان عمل کنند.»