جمیل بایک از روسای مشترک شورای رهبری ک.ج.ک گفت دولت ترکیه در مرحله آتش‌بس از نیات پاک کردها برای نابودی انقلاب غرب کردستان سوء استفاده می‌کند و گفت:«بسته دموکراسی‌ای که ترکیه ادعا می‌کند از آن رونمایی می‌کند, جهت سرپوش‌گذاشتن بر حملات خود به کردهاست. نباید کردها اجازه دهند که در ماردین, اورفا, دیلوک و هاتای مراکز استقرار گروه‌های تبهکار سوری ایجاد شوند , زیرا از آنجا به غرب کردستان وارده شده و علیه کردها دست به حمله می‌زنند».

جمیل بایک, از روسای مشترک شورای رهبری ک.ج.ک خاطرنشان ساخت که دولت ترکیه از مرحله آتش‌بس برای نابودی انقلاب غرب کردستان استفاده می کند و از خلق‌کرد خواست که از انقلاب غرب کردستان پشتیبانی کنند. بایک در مقاله این هفته خود در روزنامه «آزادی ولات» مسایل فوق را مورد تحلیل قرار داده:

«امروزه علیه کردهای غرب کردستان حملاتی نظامی صورت می‌گیرد. تبهکاران از خاک ترکیه وارت مناطق مختلف غرب کردستان می‌شوند و درصدد نابودی خودمدیریتی کردها هستند. ترکیه تبهکاران را در خاک خود جای می دهد و بزرگترین حامی آنها شده است. دولت آ.ک.پ ترکیه از سویی می‌گوید «برادران کُرد من» و از ارایه بسته دموکراسی بحث می‌کند, از دیگر سو هم برای قتل‌عام کردهای غرب کردستان تسلیحات نظامی در اختیار گروه‌های تبهکار قرار می‌دهد. برای اینکه کردها در سوریه جایگاه سیاسی کسب نکنند, هرآنچه از دستش برآید انجام می‌دهد. این امر هم نشانه دشمنی عمیق ترکیه با کردهاست.

می‌داند که اگر کردها در غرب کردستان حقوق سیاسی خود را کسب کنند, دیگر نمی‌تواند به سیاست‌های نسل‌کشی فرهنگی کردها و اشغال کردستان, ادامه دهد. سیاست‌های دولت ترکیه علیه غرب کردستان بخوبی نشان می‌دهد که این دولت تا چه اندازه در زمینه حل مسئله کرد, صادقانه عمل می‌کند. اگر می‌خواست مسئله کرد را حل کند, دیگر با غرب کردستان دشمنی نمی‌کرد.

دشمنی با تمامی خلق‌کرد

دولت آ.ک.پ برای نابودی انقلاب غرب کردستان اجازه می‌دهد که تبهکاران از داخل خاک او وارد سوریه شوند. در شهرهای هاتای, دیلوک, اورفا و بسیاری مناطق دیگر پایگاه‌هایی برای آموزش تبهکاران جبهه‌النصره ایجاد کرده . سازمان استخباراتی میت و نظامیان ارتش ترکه هم همدست گروه‌های تبهکار جهادی هستند. تنها شرط دولت ترکیه برای تبهکاران این است که به غرب کردستان حمله کنند. در داخل ترکیه هم جوانان را فریب داده و به عضویت تبهکاران درمی‌آورند.

بسیاری از جوانان کرد در ترکیه را فریب داده و به عضویت جبهه‌النصر درمی‌اورند. این تبهکاران از پشتیبانی و کمک بسیاری از سازمان‌ها, جمعیت‌ها و نهادها برخوردارند و به آنها کمک لجستیکی می‌شود. شرکت‌های امنینی و دفاعی «سادات و اوتوکن» وابسته به «فرقه فتح‌الله گولن» بشیوه‌ای فعال در جنگ با کردها جای می‌گیرند. ترکیه پناهگاه امن تبهکاران شده. در هیچ جای جهان, یک دولت اینهمه آشکارا با همسایه خود نمی‌جنگد. وقتی که گروه‌های تبهکار در تنگنا قرار می‌گیرند, خود ترکیه مستقیما وارد جنگ می‌شود.

سوء‌استفاده دولت ترکیه از نیات پاک کردها

ترکیه می‌خواهد با کمک گروه‌های تبهکار جهادی بر عرصه سیاسی سوریه حاکمیت یابد. بویژه از هر گروهی که با کردهای غرب کردستان دشمن باشد, پشتیبانی می‌کند. این یعنی دشمنی با تمامی کردهای هر چهاربخش کردستان, بویژه شمال کردستان. به همین دلیل است که کردها نگاهی مثبت به دولت آ.ک.پ ندارند و نسبت به آن امیدوار نیستند. حقیقتا, دولت ترکیه در مرحله آتش‌بس پ.ک.ک, از نیات پاک کردها برای نابودی انقلاب غرب کردستان سوء استفاده کرد.

ارایه «بسته دموکراسی» که مدام از آن دم‌می‌زند هم برای سرپوش گذاشتن بر این حملاتش به کردهاست. چندین هفته است به تبلیغات آن دست زده و می‌خواهد با توسل به چنین سیاستی, دشمنی خود با غرب کردستان را پرده‌پوش کند.

باید تمامی کردها, بویژه در شمال کردستان نسبت به این ترفندهای دولت ترکیه آگاه باشند. تنها راه کردها, پشتیبانی گسترده از انقلاب غرب کردستان است.

معیار صاحبداری از انقلاب غرب کردستان, شهید روناهی است

نباید کردها اجازه دهند که در شهرهای ماردین, اورفا, دیلوک و هاتای مراکز استقرار گروه‌های تبهکار جهادی توسط دولت ترکیه احداث شود تا نتوانند به آسانی وارد غرب کردستان شده . نباید اجازه دهند که از شهرهای مرزی کردستان بعنوان مأمن امن خود استفاده کنند.

دختر قهرمان کُرد «روهاهی» اهل شهر آمد است که در نبرد با گروههای تبهکار جهادی در عفرین شهید شد. این دختر قهرمان با این مبارزات خود نشان داد که خلق‌کرد چگونه از انقلاب غرب کردستان صاحبداری کند. معیار صاحبداری حقیقی, این است. اگر چنین معیاری وجود داشته باشد, دیگر تبهکاران چگونه می‌توانند از طریق شهرهای مرزی هاتای , اورفا , دیلوک و غیره پایگاه ایجاده کرده و از آنها به غرب کردستان حمله کنند.

حزب حاکم ترکیه, آ.ک.پ, یک حزب رانتخور است که با سوءاستفاده از مسئله کرد, چند صباحی دیگر بر عمر اقتدارطلبی خود می‌افزاید. این حزب حاکم, خطرناکترین و غیروجدانی‌ترین سیاست‌ را در قبال کردها دربرگرفته است».