سایت بوکان خاتون مختصری از زندگینامه هنرمند قادر عبدالله زاده را در چهارمین سالگرد درگذشتش منتشر کرده است .

  استاد قادر عبدالله زاده در سال 1304 شمسی در خانواده ای بی بضاعت در روستای کولیجه از توابع شهرستان بوکان چشم به جهان گشود. پدربزرگ و پدر او از نوازندگان برجسته شِمشال در زمان خود بوده اند.

  وی از سن 11 سالگی ساز شمشال را نواخته و هرگز این ساز را از خود دور نکرد. در سن جوانی به دلیل شخصیت متینش، شیخ محمد، شیخ منطقه بُرهان لقب قاله مه ره به معنای قادر آرام را به او داد.

 شیوه نوازندگی استاد عبدالله زاده کاملاً تحت تاثیر وضعیت جغرافیایی منطقه مکریان است، که طبیعتی کوهستانی و پستی بلندیهای بسیاری دارد.

  وی با بیت خوانان و خوانندگان بزرگی چون محمد بیتان، علی کردار و ناصر رزازی برنامه هایی را اجرا و ضبط کرد.

  استاد قاله مه ره به شمشال خود علاقه زیادی داشت و به گفته خودش کسی از نوع شمشال او را نداشته و نمیتواند درست کند.

 استاد قاله مه ره می گفت بعد از مرگم شمشالم را به موزه هولیر در جنوب کردستان منتقل کنید، چون قدیمی بوده و از نیاکانان کرد به دست من رسیده است که قدمت آن به 150 سال قبل می رسد.

 شمشال در موسیقی کردی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. ساختمان ساده و صدای ویژه آن حکایت از قدمت بسیار زیاد آن دارد.

نوازندگان این ساز اکنون بسیار انگشت شمارند و آخرین راویان اصوات قدیمی شمشال در سن کهولت می باشند.

 استاد قاله مه ره در مراسم های رسمی همچون سالگردهای کشتار حلبچه و انفال، دعوت و با نواختن شمشال سحرآمیز خویش زخم های مردم را التیام می داد.

 وی در سال 2002 جایزه ویژه انفال پیرمرد را به خاطر یک عمر فعالیت هنری در شهر سلیمانی در جنوب کردستان دریافت کرد.

  استاد قادر عبدالله زاده که به دلیل ذهن و حافظه ای قوی در حفظ و نگهداری ملودی و آواهای بی شمار موسیقی کردی به گنج متحرک شهرت یافته بود، در سالهای اخیر در اکثر جشنواره های معتبر موسیقی ایران شرکت و لوایح تقدیر و جوایز متعددی را دریافت کرد.

 قاله مه ره این افتخار بزرگ کُرد که در شهر بوکان می زیست تا زمستان سال 1387 به طور مداوم به کار نوازندگی شمشال می پرداخت.

  صدای آسمانی و پاک شمشال قاله مه ره همیشه در گوشه و کنار و در خیابانهای بوکان به گوش می رسید که بی تکلف و بی ریا برای مردم می نواخت.

استاد قاله مه ره‌ در 31 اردیبهشت ماه 1388 در سن 84 سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت.

  پیکر وی در اول خرداد ماه 1388 طی مراسم باشکوهی در جوار هنرمند صاحب نام کردستان، زنده یاد حسن زیرک در دامنه کوه ناڵه شکێنه در بوکان به خاک سپرده شد.