شکریه یانک در این بیانیه مطبوعاتی که در انجمن حقوق بشر برگزار شد، با اشاره به مشکلات جدی سلامتی انور یانک، خواستار محاکمه عادلانه و آزادی او شد.

شکریه یانک اظهار داشت که همسرش در سال ۲۰۰۵ دستگیر شده، در سال ۲۰۱۰ آزاد شده، اما در ۷ اکتبر ۲۰۲۴ دوباره دستگیر شده است.

شکریه یانک با بیان اینکه در پرونده انور یانک که به حبس ابد تشدید‌شده و ۲۲ سال و ۶ ماه زندان محکوم شده است، تنها اظهارات یک شاهد مبنی بر «شنیدم» و «گفت افراد ما این کار را کرده است» وجود دارد، گفت: «هیچ مدرک عینی دیگری در پرونده وجود ندارد.»

شکریه یانک با اشاره به اینکه انور یانک از مقاومت ۹۶ روزه اعتصاب غذا جان سالم به در برده و در این مدت به بیماری ورنیکه-کورساکوف مبتلا شده است، گفت که همسرش دچار فراموشی شدید است، شخصا شاهد کشتارهای زندان اولوجانلار و ۱۹ دسامبر بوده و پس از این وقایع مجبور به زندگی با هیدروسفالی، اختلالات جسمی و آسیب‌های دائمی شده است.

شکریه یانک با بیان اینکه «در هفته‌های اول دستگیری‌اش غش کرد، بستری شد، قند و فشارش بالا رفت و اخیرا نیز دچار مشکل قلبی شده است»، تاکید کرد که وضعیت سلامتی همسرش در شرایط زندان بدتر شده است.

شکریه یانک با درخواست «انور یانک باید فورا آزاد شود» و «باید محاکمه عادلانه شود»، اظهار داشت که فردی که ۲۰ سال از کشور خارج نشده است، خطر فرار ندارد.

شکریه یانک خواستار «آزادی برای زندانیان بیمار، آزادی برای انور یانک» شد.