دیلان کونت آیان، با بیان اینکه دیدار هیئت امرالی و رئیس جمهور ترکیه اردوغان، گامی دیرهنگام بوده است، گفت: «باید سازماندهنده باشیم، نه منتظر» و تاکید کرد که باید اهمیت این فراخوان برای همگان توضیح داده شود.
پس از فراخوان تاریخی رهبر آپو، اعضای هیئت امرالی حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی)، پروین بولدان و سری ثریا اوندر، با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور و رئیس حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) در مجتمع ریاست جمهوری دیدار کردند.
دیلان کونت آیان، نماینده پارلمانی دم پارتی در رحا، در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) در مورد این دیدار گفت: «البته این گامی مهم برای پیشرفت موفقیت‌آمیز روند است. متاسفانه تاکنون موضع روشنی که به اطلاع عموم برسد وجود نداشته است. دیدار مستقیم رئیس جمهور با هیئت ما تحول مهمی است. در واقع، می‌توانیم آن را گامی دیرهنگام تلقی کنیم.
امیدواریم مداخله مستقیم رئیس جمهور در روند، در تسریع آن مؤثر باشد. اگرچه خوش‌بینی در این زمینه افزایش یافته است، اما هنوز نگرانی‌هایی وجود دارد. انتظار می‌رود پس از این دیدار، اقدامات عملی به سرعت انجام شود. انتظار داریم خوش‌بینی در کوتاه‌مدت با اقدامات عملی به حمایت و اعتماد اجتماعی تبدیل شود.»
«شرایط مناسب جسمانی آقای اوجالان باید فراهم شود»
دیلان کونت آیان با تاکید بر اینکه برای رفع نگرانی‌های مردم باید تلاش‌های فشرده‌ای انجام شود، موارد زیر را بیان کرد:
«ابتدا باید دید که این تردیدها بسیار طبیعی هستند. مردم کورد در برابر ذهنیت انکار صد ساله دولت، رنج‌های زیادی کشیده‌اند و هزینه‌های زیادی پرداخته‌اند. اینکه روند آتش‌بس تاکنون توسط دولت نقض شده است، اینکه پس از دیدارها، کانسپت جنگ و حمله افزایش یافته است، به ویژه شرایط جنگ و فشار که پس از روند حل مسئله ۲۰۱۳-۲۰۱۵ افزایش یافت، مردم را به احتیاط واداشته است. این نگرانی‌ها اغلب در مکان‌هایی که می‌رویم به ما منتقل می‌شود.
اما اکنون زمان آن است که این نگرانی‌ها را با مبارزه به موفقیت برسانیم. در این راستا، مردم باید به قدرت مبارزه خود، به ویژه آقای اوجالان، اعتماد داشته باشند و روند را با قدرت خود به نقطه پیشرفته‌ای برسانند. صلح با انتظار به دست نمی‌آید. همیشه باید مبارزه بزرگی کرد. این امر در مورد مردم و کسانی که طرفدار اپوزیسیون هستند نیز صدق می‌کند.
البته، روندی متقابل در جریان است. برای همین، اساسی‌ترین خواسته ما، همانطور که از ابتدا گفته‌ایم، ایجاد شرایط کار آزاد برای آقای اوجالان است. مردم نیز این گام را به عنوان آزمون صداقت می‌بینند. خواسته میلیون‌ها نفر در این راستا همین است. این گام باید هر چه سریعتر برداشته شود تا سرنوشت این روند مشخص شود و به طور سالم پیش برود.
ایجاد زمینه‌های لازم برای برگزاری کنگره پ‌ک‌ک و انجام بحث‌های خود، از اولین گام‌های مورد انتظار است. در عین حال، روند جنگ باعث عادی شدن بسیاری از حملات شده است؛ بازداشت‌های ناعادلانه، دستگیری‌ها، عدم آزادی زندانیان بیمار به نحوی که گویی از آنها انتقام گرفته می‌شود.
باید مقررات قانونی لازم برای آزادی زندانیان سیاسی، به ویژه آزادی زندانیان بیمار، بدون اتلاف وقت به مجلس ارائه شود. جامعه باید واقعا شاهد تغییر پارادایم باشد. بازگرداندن اخراجی‌ها به کار، رفع موانع آزادی تشکل‌ها، پایان دادن به اقدامات قیم، و اجرای فوری مقررات قانونی آزاد، برابر و فراگیر باید انجام شود.
باید یک سیستم تضمین قانونی ایجاد شود که در آن هویت‌ها و باورداشت‌هایی که در این کشور خود را بیگانه می‌بینند و سال‌ها تحت فشار بوده‌اند، به ویژه کوردها، احساس امنیت کنند و بتوانند آزادانه باورداشت‌ها و هویت خود را زندگی کنند.»
«باید مسئولیت تاریخی را دانست و بر عهده گرفت»
دیلان کونت آیان با تاکید بر اینکه مسئولیت‌پذیری همه اقشار برای صلح پایدار ضروری است، گفت: «همه ما باید بیشتر تلاش کنیم. در واقع، هم قبل و هم بعد از 'فراخوان قرن'، جلسات مردمی بسیار جامعی برگزار شد و محتوا، دامنه، نگرانی‌ها و اقدامات آتی که باید انجام دهیم با مردم مورد بحث قرار گرفت. البته، نباید آن را کافی دانست. امروزه بسیاری از کمیسیون‌های حزب ما به توضیح اهمیت این فراخوان به گروه‌ها و اقشار مختلف ادامه می‌دهند. مجلس زنان ما با زنان در استان‌های مختلف دیدار می‌کند، کمیسیون باورداشت‌های ما با گروه‌های مذهبی دیدار می‌کند و جلساتی با آکادمیسین‌ها، هنرمندان و روشنفکران برگزار می‌شود.
موضوع اساسی که در اینجا توضیح می‌دهیم این است که همه اقشار باید از این روند حمایت کنند و با قدرت خود این روند را بسازیم و گسترش دهیم. باید سازماندهنده باشیم، نه منتظر. هیچ کس نباید بگوید 'من چه کاری می‌توانم انجام دهم؟' همه باید اهمیت این فراخوان را در خانه، خیابان و محل کار توضیح دهند. باید کسانی را که متقاعد نشده‌اند، متقاعد کنیم. البته همه ما برای آینده آزاد و برابر مردم ترکیه کارهایی برای انجام دادن داریم.
در دوره پیش رو نیز به توضیح اهمیت این روند به همه، به هر گروه با هویت و دیدگاه متفاوت، ادامه خواهیم داد. ما در یکی از تاریخی‌ترین مقاطع قرن بیست و یکم قرار داریم. باید حوزه سازماندهی خود را به گونه‌ای گسترش دهیم که بتوانیم همه را در این روند مشارکت دهیم، بدون اینکه خانه‌ای باقی بماند که به آنجا نرفته و حتی یک نفر باقی نمانده باشد که با او ملاقات نکرده باشیم و مکانیسم‌هایی را برای ایجاد سازماندهی اجتماعی ایجاد کنیم.
رویکرد 'به هر حال سیاستمداران روند را پیش می‌برند، نیازی نیست ما کاری انجام دهیم' صحیح نیست. هدف ما ساختن یک ترکیه دموکراتیک است. نقش و ماموریت در اینجا بر عهده جامعه، اپوزیسیون و تک تک افرادی است که در این کشور زندگی می‌کنند. باید با این مسئولیت و آگاهی تاریخی به روند نزدیک شویم و هر جایی که می‌رویم سازماندهی کنیم.»
