کانون حقوقی سده روز سه‌شنبه (٢٢ فوریه) گزارش سالانه خود در مورد وضعیت زندان امرالی را منتشر کرد. این گزارش شامل ارزیانی عمومی وضعیت زندان امرالی و همچنین نظارت دقیق بر نقض جدی و سیستماتیک حقوق بشر علیه عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد، عمر خیری کونار، ویسی آکتاش و حامیلی یلدرم در زندان امرالی است.

کانون وکلای سده اعلام کرده است که استرداد عبدالله اوجالان به ترکیه در فوریه ١٩٩٩ با نقض آشکار موازین بین‌المللی صورت گرفته است و این کانون وکالت عبدالله اوجالان را بر عهده گرفته است. کانون حقوقی سده در گزارش سال ٢٠٢١ بر استیفای حقوق زندانیان امرالی تأکید کرده است.

این گزارش که با عنوان «گزارش یافته‌های ٢٠٢١ درباره نقض حقوق و شرایط فعلی در زندان جزیره امرالی» منتشر شده به رد درخواست‌های وکلا و خانواده برای انجام ملاقات، تشدید سیستم ایزولاسیون و حصر و همچنین موانع غیرقانونی پرداخته است.

در این گزارش با اشاره به نقض «منع شکنجه» در امرالی آمده است که "آقای اوجالان در ٢٣ سال گذشته تحت شدیدترین شکنجه‌ها بوده است."

در گزارش آمده است:

اکنون ٢٣ سال است که آقای عبدالله اوجالان تقریبا در انزوای مطلق در زندان امرالی به سر می‌برد. در این جزیره فضایی بدون قانون در نظر گرفته نمی‌شود و نشان دهنده سیستمی است که نظام کیفری را فراتر از محدودیت‌های قوانین موجود اجرا می‌کند. آخرین تماس با رهبر خلق کورد گفتوگوی کوتاه تلفنی با برادرش محمد اوجالان در ماه مارس گذشته بود. درخواست‌های متعددی برای «اجازه ملاقات فوری» به ریاست عمومی زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها و ریاست کمیسیون حقوق بشر مجلس ترکیه ارائه شده است که به هیچ کدام پاسخ داده نشده است. از ٧ آگوست ٢٠١٩ تاکنون هیچ ملاقاتی با وکلایمان در امرالی انجام نشده و از ٣ مارس ٢٠٢٠ هیچ ملاقاتی با خانواده صورت نگرفته است، اوجالان نیز در این جزیره تحت حصر قرار گرفته است.

اوجالان تقریبا یک سال پیش در تماس تلفنی با برادرش نسبت به برخورد غیرقانونی خودسرانه اعتراض کرده و خواستار ملاقات وکلای خود شد. این تماس تلفنی در نتیجه فشار افکار عمومی صورت گفت و پس از دقایقی به دلایل نامعلومی قطع شد. در ترکیه زندانیان حق دارند که با بستگان خود تماس تلفنی منظم داشته باشند. اوجالان در ٢٣ سال حبس خود تنها دو بار توانسته است از ان حق استفاده کند.

کانون حقوقی سده در یک کنفرانس مطبوعاتی که در شعبه استانبول انجمن وکلای آزادی (ÖHD) برگزار شد، از نقض حقوق در سال گذشته در زندان فوق امنیتی نوع F امرالی، محل نگهداری رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان خبر داد. در سالن برگزاری نشست مطبوعاتی یک بنر با عبارت "انزوا جنایت علیه بشریت است" نصب شده بود. هر یک از امید افه، عضو هیئت مدیره بنیاد حقوق بشر ترکیه (TIHV) استانبول، گُلسرن یولری فعال حقوق بشر و رئیس شعبه استانبول انجمن حقوق بشر (IHD) و ایلم آرزو کایااوغلو، رئیس مشترک انجمن وکلای آزادی (ÖHD) شعبه استانبول و اعضای کانون وکلای سده در این نشست خبری شرکت کردند.

در گزارش آمده است که زندان امرالی یک زندان جزیره‌ای است که در فوریه ١٩٩٩ برای اوجالان ساخته شده و تاکید شده است که قوانین داخلی و بین‌المللی در زندان امرالی نقض شده است.

کانون وکلای سده در گزارش رویه اداره زندان امرالی را «کیفی» خوانده و آنرا به عنوان «سیستم انزوای امرالی» نامگذاری کرده است. گزارش در راین رابطه می‌افزاید: "در این سیستم زندانیان در شرایط انزوای فوق‌العاده نگهداری می‌شوند، حق ملاقات با وکلای خود، ملاقات با اعضای خانواده، صحبت با آنها از طریق تلفن و ارتباط با جهان خارج از طریق نامه، فکس و انواع وسایل ارتباطی که در قانون اساسی، کنوانسیون‌ها و قوانین بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است، به طور کامل ممنوع است. خلاصه اینکه زندان جزیره امرالی از بدو تأسیس جایی است که حقوق و آزادی‌های اساسی در آن به شیوه سیستماتیک نقض شده است."

انزوا و وضعیت عدم ارتباط با جهان خارج

کانون وکلای سده خاطرنشان کرده است که در سال ٢٠٢١ از مجموع ٧١ درخواست وصی و خانواده عبدالله اوجالان و زندانیان دیگر که برای انجام ملاقات به مدیریت زندان امرالی و دادگستری عمومی بورسا تحویل داده شده به هیچ کدام از درخواست‌ها پاسخ داده نشده است. همچنین به هیچکدام از ٢٠٢ درخواست وکلای اوجالان و زندانیان دیگر امرالی نیز پاسخ داده نشده است. در حالیکه طبق ماده طبق ماده ۲۵ قانون شماره ۵۲۷۵ وکلای اوجالان حق دارند هر ١۵ روز یکبار با موکل خود ملاقات کنند. کانون وکلا به قطع تماس تلفنی اوجالان با برادرش در ٢۵ مارس ٢٠٢١ اشاره کرده و می‌گوید که این تماس تنها ٣ تا ۴ دقیقه به درازا کشیده است.

کانون وکلا سپس وضعیت هر کدام از زندانیان امرالی را به شرح زیر بیان کرده است:

در مورد وضعیت آقای عبدالله اوجلان

 * از ١۵ فوریه ١٩٩٩/ ۲۶ بهمن ۱۳۷٧ در سلول انفرادی زندان امرالی نگهداری می‌شود.

* ده سال اول به تنهایی در زندان بود. پس از انتقال سه زندانی دیگر، آنها ۲۳ ساعت در روزهای هفته و ۲۴ ساعت در تعطیلات آخر هفته تنها نگه داشته شدند.

* در ۱۲ سال اول حق ملاقات با وکیل به یک ساعت در هفته محدود می‌شد، اما حتی این حقوق محدود دائماً نقض می‌شد.

 * از ۲۷ ژولای ۲۰۱۱ تا به امروز، به مدت ۱۱ سال، تنها ۵ بار وکلا توانسته‌اند بین ماه می تا آگوست ۲۰۱۹ با او ملاقات کنند. آخرین ملاقات از پنج ملاقات مذکور نیز در ۷ آگوست ۲۰۱۹ بوده است.

  * از سال ٢٠١۴ تاکنون تنها ۵ ملاقات خانواده انجام شده است.

 * روز ۳ مارس ۲۰۲۰ آخرین ملاقات حضوری با برادرش صورت گرفته است.

 * از روز اول (١۵ فوریه ١٩٩٩ تاکنون) فقط ۲ تماس تلفنی در ۲۷ آوریل ۲۰۲۰ و ۲۵ مارس ۲۰۲۱ برقرار شده است.

  * آخرین تماس تلفنی در ۲۵ مارس ۲۰۲۱ در مدت زمان بسیار کوتاهی قطع شد و امکان ادامه گفتگو وجود نداشت. از آن روز هیچ اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست.

در مورد وضعیت آقای حامیلی یلدرم

* از می ٢٠١۵/ اردیبهشت ۱۳۹۴ که به جزیره امرالی منتقل شده است، حتی یکبار هم اجازه ملاقات با وکلایش را نداشته است.

 * در طول ۷ سال فقط ۲ ملاقات خانوادگی داشته است.

 * آخرین ملاقات حضوری با ایشان دیدار خانوادگی در ١٢ آگوست ٢٠١٩/ ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ بود.

 * فقط ۲ تماس تلفنی بین ۲۷ آوریل ۲۰۲۰ تا ۲۵ مارس ۲۰۲۱ برقرار شده است.

 * از ۲۵ مارس ۲۰۲۱، ما هیچ اطلاعاتی در مورد او نداریم.

در مورد وضعیت آقای عمرخیری کونار

 * از ۱۶ تا ۱۷ مارس ۲۰۱۵ که به زندان جزیره ایمرالی آورده شد هرگز اجازه ملاقات با وکلایش را نداشته است.

 * در طول ۷ سال فقط ۳ بار اجازه ملاقات با خانواده‌اش را داشت.

 * آخرین ملاقات حضوری با وی ملاقات خانوادگی مورخ ۳ مارس ۲۰۲۰ بود.

 * پس از آوردن وی به زندان جزیره ایمرالی، به دلیل شیوع پاندمی، در ۲۷ آوریل ۲۰۲۰ اجازه یک تماس تلفنی به وی داده شد.

 * دادستانی به خانواده اطلاع داده است که وی به دلیل اعتراض به شرایط حصر تماس تلفنی مورخ ٢۵ مارس ٢٠٢١ را بایکوت کرده است.

* از ۲۷ آوریل ۲۰۲۰ هیچ خبری از وی در دست نیست.

در مورد وضعیت آقای ویسی آکتاش

* از ۱۶ تا ۱۷ مارس ۲۰۱۵ که به زندان جزیره امرالی منتقل شد هرگز اجازه ملاقات با وکلایش را نداشته است.

 * او در طول ۷ سال فقط ۳ بار اجازه ملاقات با خانواده‌اش را داشت.

 * آخرین ملاقات حضوری با وی ملاقات خانوادگی مورخ ۳ مارس ۲۰۲۰ بود.

 * در ۲۷ آوریل ۲۰۲۰، به دلیل پاندمی به او اجازه یک تماس تلفنی داده شد.

 * دادستانی به خانواده اطلاع داده است که وی به دلیل اعتراض به شرایط حصر تماس تلفنی مورخ ٢۵ مارس ٢٠٢١ را بایکوت کرده است.

  * از ۲۷ آوریل ۲۰۲۰ تاکنون هیچ خبری از او در دست نیست.