کمیته اجرایی جنبش انقلابی متحد خلق‌ها (ه‌ب‌ده) در بیانیه‌ای به مناسبت سی‌ودومین سالگرد کشتار مادماک در سِواس، یاد قربانیان را گرامی داشت و اعلام کرد که اجازه نخواهند داد این کشتار فراموش شود و خواهان پاسخگویی عاملان آن هستند.
کمیته اجرایی جنبش انقلابی متحد خلق‌ها (ه‌ب‌ده) بیانیه‌ای منتشر کرد و اعلام داشت: «۳۲ سال از کشتار مادماک در سِواس می‌گذرد. آتش این کشتار هنوز در جغرافیای کوردستان و ترکیه شعله‌ور است.»
در ادامه بیانیه آمده است: «در مادماک سواس، ۳۳ نفر از انقلابیون، روشنفکران و هنرمندان به‌طور عمدی سوزانده و به قتل رسیدند. در روزهای منتهی به دوم جولای، همه چیز برای این کشتار آماده شده بود. در آن چند روز، زمان و زندگی در سواس توسط دولت فاشیست ترکیه و سازمان اطلاعات ویژه آن برنامه‌ریزی شده بود.»
ه‌ب‌ده اعلام کرد که نیروی ارتجاعی، دین‌گرا و فاشیستی که جمعیتی بین ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر را در بر می‌گرفت، در یک مراسم باورداشتی به‌طور سازمان‌یافته انسان‌ها را زنده زنده سوزاند و این اقدام را به‌عنوان نمایش قدرت و تهدید انجام داد.
در بیانیه کمیته ه‌ب‌ده گفته شده است: «مسئول کشتار مادماک سواس، احزاب سیاسی حاکم، نیروهای نظامی و شبه‌نظامی و دولت ائتلافی متشکل از احزاب DYP-SHP بودند. این عملیات کنتراگریلایی توسط تبهکاران دین‌گرا و فاشیستی انجام شد. کشتار مادماک بخشی از سیاست کشتار دولتی است. این کشتار ادامه زنجیره‌ای از نسل‌کشی‌ها و قتل‌عام‌ها علیه علویان در مناطق مرعش، چوروم و مَلَتی است.»
بیانیه ه‌ب‌ده چنین ادامه می‌یابد: «آتش مادماک همان آتشی است که در ۱۹ دسامبر، در پرسوس، آنکارا، سور و جزیر و در لاذقیه و طرطوس سوریه شعله‌ور شد. عاملان این کشتارها با یکدیگر هم‌پیمان‌اند. عاملان کشتار علویان عرب در سوریه، دولت فاشیست ترکیه و تبهکاران دین‌گرای آن هستند که به‌صورت سازمان‌یافته عمل می‌کنند. میان این کشتارها ارتباط وجود دارد. کسانی که دیروز در سواس از قاتلان دفاع می‌کردند، امروز وزیر، نماینده مجلس، رئیس و کارمند حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) هستند. طراحان و عاملان اصلی کشتار سواس -تانسو چیلَر، مَرال آک‌شَنَر، محمد آغار، اونال اَرکان، ابراهیم شاهین، علاءالدین چاکیجی، کورکوت اَکَن، دوغو پرینچک و دیگران- امروز نیز با تصمیم‌گیری فعال، بخشی از قدرت فاشیستی آک‌پ-م‌ه‌پ هستند.»
در ادامه آمده است: «دولت ترکیه امروز نیز علویان و باورداشت آنان را به رسمیت نمی‌شناسد، حقوق و مطالبات مشروع آن‌ها را نمی‌پذیرد و به سیاست‌های انکار و همگون‌سازی ادامه می‌دهد. همان سیاستی که علیه خلق کورد، خلق‌ها و باورداشت‌های دیگر نیز اعمال می‌شود. به همین دلیل، مبارزه مشترک خلق‌ها برای ما یک ضرورت است.»
در پایان بیانیه آمده است: «کشتار مادماک سواس روزی برای مواجهه و حساب‌خواهی است. در برابر سیستمی که تلاش می‌کند قاتلان را قهرمان جلوه دهد و جنایت علیه بشریت را با گذر زمان از حافظه و تاریخ پاک کند، ما اجازه نخواهیم داد این کشتار فراموش شود و خواهان حساب‌خواهی آن خواهیم بود.»
