جانان کپنچ با بیان اینکه حکومت فاشیست آک‌پ بیش از همه به دستاوردهای زنان حمله می‌کند، اظهار داشت که انتصاب قیم به شهرداری‌هایی که با اراده مردم بدست آمده‌اند به این دلیل است که سیستم «ریاست مشترکی» را یک تهدید می‌بیند.
جانان کپنچ، یکی از سخنگویان هیئت مدیریت‌های محلی دموکراتیک حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دم پارتی)، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.
کپنچ با بیان اینکه به عنوان دم پارتی کارهای زیادی برای زنان در شهرداری‌ها انجام داده‌اند، خاطرنشان کرد که با کمپینی که با شعار «سخن ما تمام نشده است، خشونت را متوقف می‌کنیم» آغاز کرده‌اند، قصد دارند شهرهایی را ایجاد کنند که زنان بتوانند آزادانه در آن زندگی کنند.
«می‌خواهند سیستم ریاست مشترکی ما جرم‌انگاری شود»
کپنچ با بیان اینکه سیستم ریاست مشترک به قدری مورد استقبال مردم قرار گرفته که قابل هضم توسط سیستم نیست، به همین دلیل تلاش شد تا شهرداری الح غصب شود، گفت: «همانطور که مشخص است الح یکی از شهرهایی با تجربه، دانش و تاریخ مبارزه ریشه‌دار است. در عین حال یکی از شهرهایی است که نظام برای سرکوب این مقاومت و مبارزه افراد را با جنایت‌های 'فاعل مجهول' توسط نیروهای کنترا قتل‌عام کرد، ولی با وجود همه این فشارها و شکنجه‌ها و کشتارها یکی از شهرهایی است که مقاومت را بیشتر کرده و افزایش داده است. زنان نیز سوژه اصلی این مقاومت هستند که در الح در حال رشد و افزایش است. برای زنان، موضوع این همه مبارزه و مقاومت، به معنای هدف حمله قرار گرفتن نیز هست. سیستم ریاست مشترک ما، که ما آن را به عنوان دستاورد سال‌ها مبارزه برای آزادی و برابری زنان به اجرا درآورده‌ایم، یکی از سنگ بناهای پارادایم دموکراتیک، زیست‌محیطی و آزادیخواهانه زنان ما است. سیستم ریاست مشترک ما، که مظهر مبارزه زنان ما برای آزادی و برابری است، همواره مورد هدف قرار گرفته و تلاش شده است که توسط نظام جرم‌انگاری شود. حملاتی که بلافاصله پس از انتخابات مقدماتی آغاز شد و تا امروز ادامه دارد، بخشی از این امر است. مردم الح بهترین پاسخ را به این حملات در انتخابات محلی ۳۱ مارس دادند. شهردار مشترک الح ما، گلستان سونوک، با بیشترین آرا در انتخابات محلی ترکیه انتخاب شد.»
«انتصاب یک مدیر مرد تصادفی نیست»
جانان کپنچ در ادامه سخنان خود به انتصاب یک مدیر مرد در اداره خدمات زنان و خانواده شهرداری الح اشاره کرد و گفت: «نه قیم منصوب به شهرداری الح و نه نحوه طراحی شهرداری پس از انتصاب قیم از این حملات مستثنی است. تصادفی نیست که یکی از اولین اقدامات قیم به محض روی کار آمدن، عزل مدیر زن و تعیین مردی به جای او بود. این ترجیحات کاملاً سیاسی است و منشأ آنها در سیاست‌های نژادپرستانه، جنسیت‌گرا و مونیستی دولت نهفته است. سعی دارد با کمک قیم‌‌ها شهرداری‌ها را که مدیریت‌های محلی عجین‌شده با جامعه هستند و اتکایی برای زندگی جامعه هستند، با درک ایدئولوژیک خود طراحی کند. ما می‌دانیم که این نگرش یک نگرش کاملا سیاسی است. اینکه رفیق ما گلستان از زمان انتخابات مقدماتی و امروز مورد حمله قرار گرفته است، از نگرش سیاسی حکومت مستثنی نیست. ما زنان با این درک برای یک زندگی برابر، آزاد و شرافتمندانه به مبارزه ادامه خواهیم داد.»
«این نظام، ریاست مشترک را به عنوان یک تهدید می‌بیند»
کپنچ با بیان اینکه: «ما زنانی که سال‌ها سوبژه مبارزه هستیم، با این رویکرد عمل کردیم که تا زنان آزاد نباشند جامعه آزاد نخواهد شد.» تصریح کرد که نظام ریاست مشترکی تجسم اجتماعی این مبارزه برای آزادی و برابری است و افزود: «این سیستمی است که کل جامعه از جمله زنان را آزاد می‌کند و در عین حال رویکرد اقتدارگرای مردسالار را از بین می‌برد. این اساس حمله دولت به سیستم ریاست مشترکی ما است. آنها سیستم ریاست مشترکی ما را تهدیدی برای خود می‌دانند و به همین دلیل است که گاهی با مکانیسم‌های جنگ ویژه، گاهی با ابزارهای خشونت و گاهی با کمک قانون به سیستم ما حمله می‌کنند. در واقع اگر معکوس به آن فکر کنیم، می‌توان گفت مکانیزمی که این دولت بیشتر به آن حمله می‌کند، مکانیزمی است که بیشتر جامعه را آزاد می‌کند.»
«ما شهرهایی خواهیم ساخت که در آن زنان آزادانه زندگی کنند»
جانان کپنچ با تأکید بر اینکه به عنوان هیئت زنان مدیریت‌های محلی دموکراتیک دم پارتی، با هدف ساختن شهرهایی که زنان بتوانند به طور برابر، آزاد و عادلانه در تمام شهرداری‌هایی که در ۳۱ مارس به دست آورده‌اند، زندگی کنند، کارهای انجام‌شده در شهرداری‌ها را به این شرح توضیح داد: «در تمام شهرداری‌هایی که در مرحله اول به دست آوردیم؛ ما شروع به ایجاد ادارات زنان در کلان‌شهرها و ادارات زنان در سایر شهرها و شهرستان‌ها کردیم. ما از طریق این واحدها کارهای مختلفی را برای جلوگیری از افزایش خشونت ناشی از سیاست‌های دولت مبنی بر معافیت از مجازات و مشروعیت بخشیدن به خشونت علیه زنان آغاز کرده‌ایم. در مدت کوتاهی، ما شروع به باز کردن خطوط تلفنی خشونت (الو خشونت)، مراکز همبستگی زنان، مراکز زندگی زنان، آسایشگاه‌های زنان و مهدکودک‌ها تحت ادارات زنان و ریاست‌های زنان کردیم. ما یک کمپین یک ساله را با شعار 'سخن ما تمام نشده است، خشونت را متوقف می‌کنیم' آغاز کردیم. هدف اصلی ما در اینجا مبارزه با خشونت فزاینده علیه زنان است. سهولت‌بخشی دسترسی زنان تحت خشونت به مکانیسم‌های مبارزه با خشونت جهت جلوگیری از خشونت است. در نهایت، ما می‌خواهیم شهرهایی را بسازیم که در آن زنان بتوانند آزادانه زندگی کنند.»
