به مناسبت ۲۷ نوامبر، فرمانده قرارگاه ن‌پ‌گ، مراد کاراییلان، خطاب به گریلاها هشدار داد که اگر سیاست‌های سرکوبگرانه دولت فاشیست آک‌پ-م‌ه‌پ علیه رهبر آپو پایان نیابد، عواقب آن شدید خواهد بود.
مراد کاراییلان فرمانده قرارگاه مرکزی دفاع از خلق (ن‌پ‌گ) با بیان اینکه حمایت از رهبر آپو برای پیروزی برای همه ضروری است، خاطرنشان کرد: «بدیهی است که در آنجا با رهبر آپو گفتگوهایی صورت گرفته است، اما همانطور که بعد از جلسه مشخص شد، یک ممنوعیت ملاقات سه ماهه برای خانواده اعمال شد. پس از آن وی به مدت ۶ ماه از ملاقات با وکلای خود محروم شد. همچنین حملات قیم به شهرداری‌ها توسعه یافت. واضح است که همه اینها برای اعمال فشار است. با این روش نمی‌توان نتیجه‌ای گرفت. اول از همه، دولت باید از این روش دستیابی به نتیجه از طریق ظلم و خشونت دست بردارد. چنین رویکردی نه اخلاقی است و نه قانونی؛ این یک نوع رفتار غیرانسانی است که اعتماد را کاملاً تضعیف می‌کند. تاکتیک اعمال فشار بر رهبری ما باید متوقف شود. اگر متوقف نشود، عواقبش وخیم خواهد بود.»
به مناسبت چهل و ششمین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک، مراد کاراییلان، فرمانده قرارگاه مرکزی ن‌پ‌گ، در جمع گریلاهای آزادی کوردستان سخنرانی کرد. کاراییلان معنا و اهمیت پ‌ک‌ک را برای مردم کوردستان و مردم منطقه و نیز مسائل نظامی و ایدئولوژیک و بحث‌های جاری را ارزیابی کرد:
ما بر قول خود در مورد رفاقت پایبند خواهیم بود
پیش از هر چیز، از طرف قرارگاه مرکزی‌مان، چهل و ششمین سالگرد تأسیس حزب ما، پ‌ک‌ک را به همه رفقا تبریک می‌گوییم. ما به نمایندگی از تمام گریلاهای آزادی کوردستان، چهل و ششمین سالگرد تاسیس حزب را به رهبر آپو، بنیانگذار و زحمتکش بزرگ حزب‌مان تبریک می‌گوییم و درود، احترام و وفاداری خود را تقدیم می‌کنیم. چهل و ششمین سالگرد تاسیس حزب‌مان پ‌ک‌ک را به همه مردم کوردستان و خاورمیانه، دوستان مردم‌مان، مادران شهیدمان، همه دلسوزان، کارکنان و کادرها تبریک می‌گوییم. برای همه در مبارزات سال چهل و هفتم آرزوی موفقیت داریم. در این سالگرد مقدس یاد و خاطره همه شهدای انقلاب کوردستان را در شخص اولین شهید بزرگوارمان رفیق حقی کارر و آخرین شهدای فدائی رفقا آسیه علی و روژگر هلین گرامی می‌داریم و در قبال یاد و خاطره آن شهیدان ادای احترام می‌کنیم. بار دیگر قول رفاقت خود را به شهدای‌مان تکرار می‌کنیم. ما تا آخر خط‌مشی آنها را دنبال خواهیم کرد و در هر شرایطی به این وعده رفاقتی خود پایبند خواهیم بود تا یاد و خاطره آنها را در ارتقای مبارزه رهبر آپو و مبارزه برای آزادی کوردستان زنده نگه داریم.
تاسیس حزب یک تصمیم مقاومت ملی است
در دهه ۱۹۷۰ تاریکی بر کوردستان حاکم شد. از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۰، نسل‌کشی‌ها و قتل‌عام‌های فیزیکی به ویژه در باکور کوردستان صورت گرفت. بعد از ۱۹۴۰، سیاست همسان‌سازی و نسل‌کشی سفید شروع شد. تا جایی که حتی وجود مردم کورد هم محل بحث شد. ناامیدی بیشتر شد. نظام استعماری – نسل‌کشی بردگی و نابودی را بر مردم کوردستان تحمیل کرد. رهبر آپو در سال ۱۹۷۳ در چنین شرایط سختی وارد عمل شد. قبل از هر چیز، اندیشه را توسعه داد و ایدئولوژی را تعمیق بخشید. علاوه بر این کار ایجاد و سازماندهی گروه را انجام داد. در حالی که هنوز در دوره فعالیت‌های گروه ایدئولوژیکی بود، دشمن متوجه این گروه شد و با کمک یک نیروی کنترا حمله را انجام داد. در ۱۸ می ۱۹۷۷ رفیق حقی کارر را به شهادت رساندند. در اولین سالگرد شهادت رفیق حقی کارر، کنتراها و فئودال‌های فاشیست رفیق خلیل چاوگون را در ۱۹ می ۱۹۷۸ در هیلوان به شهادت رساندند. در زمانی که حتی نامی برای گروه تعیین نشده بود، اما کار جدی ایدئولوژیک و کوردستانی در حال انجام بود، دشمن با تمام نیروهای ویژه و خائنین کورد، حملات خود را علیه گروه انجام داد. بدین ترتیب مقاومت هیلوان در برابر نظام فئودالی آغاز شد. در فضایی که مقاومت هیلوان در حال اوج‌گیری بود و به سوی موفقیت پیش می‌رفت، کنگره موسس پ‌ک‌ک در روستای فیس شهرستان لیجه برگزار شد. رهبر آپو درباره تصمیم برای تاسیس حزب در آنجا گفت: «این امر به همان اندازه که تصمیم برای تأسیس حزب است، ویژگی وجودی و مقاومت ملی است.» یعنی دشمن تسلیمیت را تحمیل می‌کرد و در مقابل این تحمیل‌ها یا تسلیم می‌شدی یا مقاومت می‌کردی و از نابودی ملت کورد جلوگیری می‌کردی. از این نظر، تصمیمی که گروه آپویی برای تبدیل شدن به یک حزب گرفت، در واقع یک تصمیم مقاومت ملی است. پ‌ک‌ک ۴۶ سال است که این مقاومت، این جنگ را از آن زمان به راه انداخته است.
کارکنان و کادرهای فداکاری که به آرمان و آزادی پایبند هستند
همانطور که مشخص است پ‌ک‌ک یک حزب معمولی نیست. این جنبش رهبری است. ایده آن شکل گرفت، ایدئولوژی، فلسفه و سبک آن توسط رهبری ایجاد شد. مشارکت با پیوستن به این جریان ایدئولوژیک صورت گرفت. رهبر آپو در همان ابتدا این عزم را داشت که «بدون کادرهای پیشاهنگ که مصمم به مقاومت و فداکاری هستند، نمی‌توان یک مبارزه موفق علیه استعمار را توسعه داد.» از این رو رهبر آپو در عین حال که عمق، وضوح و عزم را در ایدئولوژی ارائه می‌کرد، از سوی دیگر بر ایجاد و آموزش کادر بر همین اساس تاکید داشت. اگر در ابتدا چنین مبارزه‌ای صورت نمی‌گرفت، امکان‌پذیر نبود که مظلوم‌ها، کمال‌ها و خیری‌ها اراده‌ای پولادین در برابر آن ظلم در زندان آمد به نمایش بگذارند. کادرهای فداکار و پایبند به آرمان و آزادی، از همان ابتدا به وجود آمدند و تاریخ پرافتخار ما بارها نشان داده است که چنین کادرهایی قادر به کسب هر نوع موفقیت هستند. واقعیت کادری که در نتیجه جوانه زدن آن بذر کاشته شده در همان دوره اول به وجود آمد، مقاومت در زندان‌ها را نشان داد، در جنگ مقاومت کرد، کارزار ۱۵ اوت را رقم زد و مبارزه را به امروز رساند.
مبارزه با توطئه بین‌المللی به مدت ۲۶ سال
همانطور که مشخص است در سال بیستم حزب یعنی در سال ۱۹۹۸ از سوی قدرت‌های بین‌المللی مداخله‌ای صورت گرفت. توطئه بین‌المللی، حمله به جنبش ما در شخص رهبر آپو شکل گرفت. هدف توطئه نابودی کامل رهبری و خط رهبری و مدفون کردن آن در اعماق تاریخ بود. بر این اساس توطئه را انجام دادند و روند تخریب مبارزه ما را آغاز کردند. در مقابل این، موضع مبتکرانه رهبر آپو، گسترش‌هایی که او انجام داد، عمق ارائه شده، توسعه پارادایم جدید و موضع‌گیری ساختار کادری مصمم، توطئه را ناکام گذاشت، مانع از حصول نتیجه شد، مبارزه بسیار بیشتر شد و بسیار مصمم‌تر ادامه یافت. جنبش ما بر اساس از خودگذشتگی کادرهای ما و فداکاری مردم ما ۲۶ سال است که مبارزه با توطئه را آغاز کرده است.
اراده پ‌ک‌ک اراده برای پیروزی است
دولت ترکیه از همان ابتدا هرگز به تنهایی علیه ما نجنگیده است. ناتو همیشه پشت آن بود، خائنان کورد با آن همراه بودند و اکثر اوقات سایر کشورهای منطقه از آن حمایت می‌کردند. به این ترتیب دولت ترکیه توانست با ما بجنگد. امروز هم همینطور است. اساساً اراده‌ای که پ‌ک‌ک تحت رهبری رهبر آپو نشان داد اراده‌ای برای پیروزی است. آنها نمی‌توانند آن را متوقف کنند. به همین دلیل است که مدام سعی می‌کنند با حمایت‌های خارجی و داخلی و روندهایی مانند توطئه بین‌المللی از آن جلوگیری کنند.
آنها از انواع روش‌های جنگ استفاده می‌کردند
به ویژه در ۹ سال گذشته، همانطور که می‌دانیم، دولت ترکیه با کانسپتی جدید و حمایت‌هایی که از سوی قدرت‌های خارجی دریافت کرده، فناوری‌های مختلفی را به دست آورده است. او از طریق فناوری و اطلاعات و همچنین مزدوران کورد علیه ما اعلام جنگ همه‌جانبه کرد. اکنون ۹ سال است که با کانسپتی جدید علیه ما می‌جنگند تا جنبش آزادی را کاملاً از بین ببرند. آنها از هر روشی برای پیروزی در این جنگ استفاده کردند. آنها از قدرت‌های خارجی کمک گرفتند. آنها از مزدوران کورد کمک گرفتند. آنها از گازهای شیمیایی و حتی سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی استفاده کردند. خلاصه انواع روش‌ها را علیه مبارزات آزادی کوردستان امتحان کردند. اساساً آنها می‌خواستند این جنگ جدید را از طریق سیستمی که در امرالی ایجاد کردند پیاده کنند. آنها شکنجه روانی و تشدید انزوا را به جنگ نسل‌کشی در امرالی تبدیل کردند. آنها می‌خواستند رهبر آپو را خنثی کنند و با سیستمی که در امرالی اجرا کردند او را وادار به عقب‌نشینی کنند. به این ترتیب آن روش را به تمام کوردستان و ترکیه گسترش دادند. در عین حال، رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ هر کاری که در توان داشت انجام داد و از هر روشی برای انحلال گریلاها استفاده کرد. آنها مجدداً انحلال را علیه سیاست قانونی کوردها و نیروهای سوسیالیست ترکیه را که همراه با آن عمل می‌کردند، تحمیل کردند. بر این اساس دستگیری و غیره از انواع روش‌های جنگ ویژه استفاده می‌کردند.
مقاومت مانع از نتیجه گرفتن دشمن شد
در مقابل همه این حملات، موضع و مقاومتی که رهبر آپو با اراده، اصرار و صبر بی‌سابقه خود در امرالی از خود نشان داد؛ نیز مقاومتی که توسط گریلاهای آزادی کوردستان و مردم کورد در سراسر باکور کوردستان، مناطق حفاظتی مدیا و تمام نقاط کوردستان ایجاد شد، مانع از رسیدن دشمن به نتیجه دلخواه شد. دولت ترکیه به روژاوا حمله کرد. او به باشور حمله کرد. حتی به نیروهای روژهلات حمله کرد. صدها بار حملات گسترده در تمام مناطق باکور انجام داد. او در این ۹ سال انواع و اقسام روش‌ها را علیه جنبش آزادی کوردستان به کار گرفته است، اما مقاومت در برابر همه اینها مانع از آن شد که به نتیجه دلخواه برسد. بله، شاید جاهایی را اشغال کردند، اما جنبش ما مواضع اصلی خود را حفظ کرد.
در بحران‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قرار گرفته است
این وضعیت دشمن را در شرایط سختی قرار داد. اگر دولت ترکیه موفق می‌شد، قدرتمند می‌شد و مشکلاتی را تجربه نمی‌کرد، اما چون نتوانست موفق شود و نتیجه نگرفت -که جنبش ما پابرجا ایستاده است- تضادهای داخلی آن عمیق‌تر شد. رژیم فعلی تمام درآمدهای ترکیه را صرف جنگ کرد. او یک ارتش مزدور جدید متشکل از صدها هزار نفر تشکیل داد و می‌خواست با آن نتیجه بگیرد. اما چون نتوانستند به نتیجه برسند، اقتصادشان سقوط کرد. اگرچه ترکیه کشوری با زمین‌های بسیار حاصلخیز است و با وجود زمین‌های حاصلخیز کوردستان و غنای روی زمین ومنابع زیرزمینی، امروزه مردم ترکیه در آستانه گرسنگی زندگی می‌کنند. دولت کل اقتصاد ترکیه را صرف جنگ می‌کند. این وضعیت یک بحران عمیق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را به همراه داشت. به همین دلیل، رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ با مشکل مواجه است. اگر به اهداف خود می‌رسیدند، چنین مشکلاتی را تجربه نمی‌کردند، اما بی‌نتیجه بودند، شکست خوردند و بحران‌های درون نظام عمیق‌تر شد.
دو موضوعی که دولت آک‌پ-م‌ه‌پ از آن می‌ترسد
از سوی دیگر، جنگ جهانی سوم با محوریت خاورمیانه در حال تشدید است. جنگ با بی‌رحمی و قتل‌عام به ویژه علیه مردم فلسطین و لبنان ادامه دارد. در واقع در جنگی که در منطقه ادامه داشت از روش‌های کشتار استفاده می‌شد. در ابتدا، حماس چنین روشی را به کار گرفت. بعدها، دولت اسرائیل این روش را بسیار عمیق‌تر کرد. این جنگ بیش از یک سال است که ادامه دارد و قدرت‌های سرمایه جهانی می‌خواهند با این جنگ منطقه خاورمیانه را از نو طراحی کنند. در نتیجه این جنگ، طرح جدیدی در منطقه به منصه ظهور خواهد رسید. جنبش آزادی کوردستان این شرایط را دارد که از چنین فرصت‌هایی استفاده کند و جهش‌های بزرگی را انجام دهد. دولت آک‌پ-م‌ه‌پ در شرایط کنونی از دو موضوع بسیار ترسیده و نگران است.
* ناتوانی آنها در انحلال جنبش و جنبش ما نیز مواضع خود را حفظ کرده است،
* امکان بهره‌مندی جنبش از فرصت‌های به وجود آمده در خاورمیانه و ایجاد پیشرفت‌های نوین.
مهم این است که جنبش آزادی گزینه‌ها و قدرت و فرصت‌های متفاوتی برای کارزار جدید در این موضوع داشته باشد. این واقعیت حکومت را تحت فشار بیشتری قرار داد و آنها را با ترس شدید به وحشت انداخت. به همین دلیل اکنون تلاش کرده است تا از چنین تحولاتی که ممکن است رخ دهد جلوگیری کند. بله، آنها قبلاً تلاش نظامی کرده‌اند، اما اکنون می‌خواهند با روش‌های مختلف جلوی آن را بگیرند.
دولت ترکیه هیچ گام مشخصی ندارد
فراخوان‌هایی که توسط دولت باغچلی انجام می‌شود یکی از این روش‌ها است. بسیاری از محافل و افراد از این فراخوان تعجب کردند. باغچلی کسی است که تا به امروز سرسخت‌ترین مخالف مبارزات آزادی کوردستان بوده است. او نماینده ناسیونالیست‌ترین قشری است که در این جنگ به شدت طرف است. اینها گروه‌هایی هستند که حتی استفاده از کلمه کورد را هم تحمل نمی‌کنند. اما او به رهبر ما فراخوان داد. این وضعیت ناشی از فشاری است که نظام ترکیه در حال تجربه آن است. این را باید درست دید و خواند. اگر چنین انقباضی را تجربه نمی‌کرد، دولت ترکیه از طریق باغچلی چنین فراخوانی را در دستور کار قرار نمی‌داد.
مدیریت جنبش ما و تمامی اجزای مبارزات آزادی کوردستان و نهادهایی که به دلایل مختلف مبارزه می‌کنند، در واکنش به اظهارات باغچلی بیانیه‌ای صادر کردند. تاکید کردند که مخاطب اصلی راه‌حل، رهبر آپو است. گفتند: «ما در پشت روندی هستیم که رهبر آپو توسعه خواهد داد.» جنبش ما این را به صراحت اعلام کرد، اما دولت ترکیه در این میان هیچ اقدامی انجام نداد. فقط ۲-۳ بار بود که باغچلی اعلام کرد پشت فراخوانش ایستاده است. کار دیگری نکردند.
هیچ پیامی از سوی رهبری دریافت نشده است
برخی از محافل مطبوعاتی حامی دولت و برخی از نویسندگان شناخته شده آنها اخبار جعلی را در دستور کار قرار دادند. گفتند: «مذاکراتی در جریان است». آنها اعلام کردند که رهبر آپو به پ‌ک‌ک پیام داد اما پ‌ک‌ک آن را نپذیرفته است. به این ترتیب در چارچوب یک جنگ ویژه تبلیغاتی انجام دادند تا جامعه را سردرگم کنند. بیایید آن را به وضوح بیان کنیم؛ تاکنون به غیر از پیام دو جمله‌ای رهبر آپو که پس از دیدار با عمر اوجالان با افکار عمومی به اشتراک گذاشته شده است، هیچ پیام رهبری به جنبش ما نرسیده است و هیچ پیامی نیز از سوی دولت ترکیه دریافت نشده است. به طور خلاصه، هیچ چیز مشخصی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد گویا روندی طبق این نوع اخبار در جریان است.
بله، ما به عنوان یک جنبش به فراخوان باغچلی معنا دادیم. به همین دلیل ما اعلام کردیم که پشت جریانی هستیم که رهبر آپو انجام داده است، اما در پی اظهارات دولت باغچلی، هیچ اقدامی که قابل تفسیر مثبت باشد، انجام نشده است و اخبار کذبی در این زمینه منتشر می‌شود. در عین حال مطبوعات اپوزیسیون به درستی با این موضوع برخورد نمی‌کنند. همچنین از منظرهای مختلف وضعیت رهبری و جنبش ما را مخدوش می‌کنند. اکنون همه باید بدانند که؛ مردم کورد نیز از میان خود رهبری را پرورش داده‌اند. رهبری تاریخی ظهور کرده است. اکنون نهادهای نظامی مبارزات آزادی کوردستان، نهادهای خارج از کشور، نهادهای داخل، نهادهای قانونی، خلاصه هرکسی که بر اساس آزادی کوردستان عمل می‌کند، امروز رهبر آپو را نماینده‌ی اراده‌ی خود می‌بیند. بدون شک این موضوع جدیدی است و نشان‌دهنده یک موضوع بسیار پیشرفته برای مردم کورد است. هیچ کس نمی‌تواند چنین تناقضی ایجاد کند. اکنون تمام تلاش رژیم در جهت ایجاد تناقض، تردید و ایجاد چندپارگی در مبارزات آزادی کوردستان است. چنین تلاش‌هایی بیهوده است. چنین تلاش‌هایی به هیچ نتیجه‌ای منجر نمی‌شود. همه باید این را بدانند. مبارزه آزادی کوردستان به رهبری رهبر آپو به مرحله جدیدی رسیده است. هیچ کس نمی‌تواند این سطح را با روش‌های جنگ ویژه به عقب بکشد.
در گفتمان خواهری-برادری مطرح می‌شود اما حمله و جنگ وجود دارد
بدیهی است که کلماتی را که دولت ترکیه، باغچلی به کار می‌برد به عنوان تاکتیک جنگ ویژه ارزیابی می‌کند. مثلاً از یک طرف چنین فراخوانی دادند و طوری مطرح کردند که گویی می‌خواهند با کوردها راه‌حلی ایجاد کنند. گفته‌هایی از قبیل اینکه ترکی که «خواهری-برادری کورد و ترک» را دوست ندارد ترک نیست مطرح کردند. گفتند: «کوردی که ترک را دوست ندارد کورد نیست.» آنها از خواهری-برادری تاریخی صحبت کردند. جملات زیادی در این راستا ساختند. از طرفی نه تنها اقدام عملی نکردند، حتی حمله هم کردند. به عنوان مثال، آنها سیاست قیم را توسعه دادند. انتصاب قیم‌ها به شهرداری‌ها حمله‌ای علیه اراده مردم کورد است. باز هم حملات علیه نیروهای گریلا ادامه دارد. در اینجا طیب اردوغان هر روز روژاوا را تهدید می‌کند. آنها خود را برای حمله به روژاوا آماده می‌کنند. بنابراین چگونه می‌توانیم باور کنیم که آنها واقعاً می‌خواهند راه‌حل‌هایی ایجاد کنند؟ واضح است که چنین چیزی وجود ندارد.
مسئله کورد یک مسئله مهم و جدی است
مسئله کورد اساسی‌ترین و جدی‌ترین مسئله ترکیه است. مسئله‌ای نیست که با برخی فراخوان‌ها حل شود. مسئله‌ای نیست که بدون تغییرات و اصلاحات اساسی از نظر قانونی و قانون اساسی حل شود. در این زمینه نمی‌توان بدون برداشتن گام‌های جدی و قانع‌کننده، باور کرد و بر این اساس گام برداشت. از آنجایی که چنین چیزی وجود ندارد، چیزی به نام راه‌حل وجود ندارد. برعکس، حملاتی برای از بین بردن هدف با متزلزل کردن آن و از بین بردن آن وجود دارد.
از آزادی رهبر آپو دست برنخواهیم داشت
با این حال، صرف نظر از اهدافش، این موضوع مهمی است که دولت باغچلی آزادی رهبر آپو را در دستور کار قرار داد. این هم یک نوع پذیرش است. امروز آزادی رهبر آپو در مطبوعات ترکیه مطرح است. قبلا فقط مطبوعات کوردی در مورد آن بحث می‌کردند. امروز همه ترکیه و جهان درباره آن بحث می‌کنند. در حال حاضر هیچ عقب‌نشینی از این موضوع وجود ندارد. از اینجا راه برگشتی نیست اکنون زمان آزادی جسمانی رهبر آپو است. بدون شک قرار گرفتن آزادی رهبر آپو در دستور کار، دستاورد مهمی است. این چیزی نیست که فقط با فراخوان باغچلی اتفاق بیفتد. این یک توسعه مبتنی بر زمان و مبارزه طولانی است. به ویژه کارزار جهانی که در سال گذشته انجام شد و مقاومت‌هایی که در سال‌های اخیر شکل گرفت، نقش دارند. روشن شده است که اگر مبارزه برای آزادی جسمانی رهبر آپو و آزادی مردم کوردستان و منطقه را بیشتر تقویت کنیم، نتایج بزرگی حاصل خواهد شد. البته طرف مقابل می‌خواهد با این گفتمان‌ها نفس بکشد و آرام بگیرد، اما نیروهای انقلابی باید با روش‌های درست این جریان را مدیریت کنند.
ملاقات خرسند‌کننده است اما انزوا ادامه دارد
آنچه در این مدت برای مردم ما و همه ما خوشحال‌کننده بود، دیدار عمر اوجالان نماینده پارلمان با رهبر آپو بود. رهبر آپو تحت شکنجه شدید انزوا قرار دارد. حتی شایعاتی در مورد سلامتی او به گوش می‌رسید و تردیدهای مختلفی به وجود آمد. به همین دلیل اتفاق خوبی بود که عمر اوجالان نزد رهبر آپو رفت. البته برگزاری این جلسه به معنای پایان انزوا نیست. انزوا ادامه دارد و رهبر آپو نیز در پیام خود به مطبوعات می‌گوید که انزوا ادامه دارد. رهبری نیز در پیام مربوطه عنوان می‌کنند که در صورت ایجاد فرصت، از قدرت عملی و ایدئولوژیکی لازم برای توسعه راه‌حل برخوردار است. بار دیگر می‌بینیم که؛ رهبر آپو مبارزه بسیار مهمی را به نمایندگی از مردم ما با یک موضع تاریخی و معنادار انجام می‌دهد، بار سنگینی بر دوش کشیده است، این مسئولیت بزرگی است. برای موفقیت همه باید از رهبر آپو حمایت کنند.
تاکتیک‌های تحت فشار قرار دادن رهبری ما باید متوقف شود
بدیهی است که در آنجا با رهبر آپو گفتگوهایی صورت گرفته است، اما همانطور که بعد از جلسه مشخص شد، یک ممنوعیت ملاقات سه ماهه برای خانواده اعمال شد. پس از آن وی به مدت ۶ ماه از ملاقات با وکلای خود محروم شد. همچنین حملات قیم به شهرداری‌ها توسعه یافت. واضح است که همه اینها برای اعمال فشار است. با این روش نمی‌توان نتیجه‌ای گرفت. اول از همه، دولت باید از این روش دستیابی به نتیجه از طریق ظلم و خشونت دست بردارد. چنین رویکردی نه اخلاقی است و نه قانونی؛ این یک نوع رفتار غیرانسانی است که اعتماد را کاملاً تضعیف می‌کند. تاکتیک اعمال فشار بر رهبری ما باید متوقف شود. اگر متوقف نشود، عواقبش وخیم خواهد بود.
روشن است که رهبر آپو با مسئولیتی تاریخی می‌خواهد به مردم ترکیه و منطقه خدمت کند و زمینه‌ساز تحولات در مسیر آزادی و دموکراسی باشد و بار سنگینی را برمی‌دارد. ما باید این را به درستی درک کنیم و بر این اساس مسئولیت خود را انجام دهیم. این تنها با مبارزه‌ای شایسته‌تر، مؤثرتر و نتیجه‌بخش‌تر محقق می‌شود. این نتیجه‌ای است که ما باید از این فرآیند بگیریم.
تا زمانیکه سیاست نسل‌کشی وجود داشته باشد، گریلا نیز خواهد بود
مشکل دولت ترکیه گریلا است. آنها می‌خواهند که گریلا خلع سلاح شوند، یعنی گریلاها غیرنظامی شوند. گریلا علیه سیاست نسل‌کشی به راه‌اندازی شده است. در کوردستان سیاست کشتار و نسل‌کشی وجود دارد و گریلا به صحنه تاریخ رفته و سلاح خود را در مقابل این امر نشانه رفته است. تا زمانی که سیاست نسل‌کشی و کشتار در کوردستان وجود داشته باشد، گریلاها و سلاح‌ها وجود خواهد داشت. تا زمانی که حقوق هویتی مردم کورد به رسمیت شناخته نشود و حقوق طبیعی مردم کورد به عنوان یک مردم داده نشود، امکان حذف گریلا وجود ندارد. گریلا چنین نیرویی است. این قدرت اراده مردم کورد است. این قدرت استراتژیک مبارزه آزادی است. گریلا تنها ضامن مردم ما در برابر همه حملات علیه مردم ما در تمام نقاط کوردستان است. بدون شک رهبر ما و ما به عنوان جنبش می‌خواهیم راه‌حلی پیدا کنیم، اما ابتدا باید این سیاست نسل‌کشی از بین برود. نسل‌کشی و قتل‌عام باید متوقف شود. همانطور که آنها اعلام کردند، حقوق مردم کورد در واقع باید بر اساس خواهری-برادری خلق‌ها تامین شود. باید برابری وجود داشته باشد. اگر این اتفاق بیفتد، راه‌حل نیز توسعه خواهد یافت.
مسئله اصلی نباید وجود گریلا و سلاح‌های او باشد
به طور خلاصه، نکته اصلی در همه این پیام‌ها، موضوع گریلا و سلاح است. زیرا در طول ۴۱ سال پس از ۱۵ اوت ۱۹۸۴، آنها از هر روش ممکن برای انحلال گریلا استفاده کردند، اما شکست خوردند. آنها هنوز وجود گریلا را خطری برای خود می‌بینند و فکر می‌کنند که پیشرفت‌های جدیدی خواهند داشت. به همین دلیل همیشه کنار گذاشتن اسلحه توسط گریلاها را شرط می‌گذاشتند. اما موضوع اصلی نباید وجود گریلا و داشتن سلاح باشد. اگر صلح شرافتمندانه و راه‌حلی عادلانه ایجاد شود، سلاحی که در دست گریلا است هیچ خطری برای دوستانش نخواهد داشت و در تحلیل نهایی آنچه مهم است وجود سلاح در دست نیست، بلکه مهم این است که جهت لوله آن سلاح به کدام طرف است. بنابراین، اگر واقعاً صادقانه با راه‌حل برخورد شود، باید محور برابری، عدالت و آزادی در اولویت قرار گیرد.
اگر گریلا نبود، باشور کوردستان را نمی‌پذیرفت
اکنون نگاه می‌کنیم؛ برخی از کوردها مانند دشمنان مردم ما صحبت می‌کنند. بدون شک این اشتباه است، زیرا اگر مبارزه گریلا ومبارزه مسلحانه صورت نگیرد، دولت ترکیه حتی به هیچ کوردی سلام نخواهد کرد. اگر گریلا نمی‌بود، دولت ترکیه هرگز سیستم فدرالی که اکنون در باشور کوردستان است را نمی‌پذیرفت. به دلیل توازن بین ارتش ترکیه و گریلاها، دولت ترکیه مجبور به پذیرش این سیستم شد. در واقع، زمانی که جنبش ما در سال ۲۰۰۰ جنگ را متوقف کرد، دولت ترکیه فکر کرد که گریلا را پایان داده است و برقراری روابط با مدیریت باشور کوردستان را خط قرمز می‌دانست. همان دولتی که پس از کارزار گریلایی ۱ ژوئن ۲۰۰۴ گیر کرده بود، پس از شکست در زاپ در سال ۲۰۰۸ مجبور به حذف آن خط قرمز شد. به طور خلاصه، اگر گریلا نباشد، دولت ترکیه هرگز باشور کوردستان را نخواهد پذیرفت. او حتی به حزب دمکرات کوردستان سلام هم نمی‌کند. برای همین همه باید به خود بیایند.
گریلا فقط یک نیروی مسلح نیست
گریلای آزادی کوردستان نیروی ضامن کل خلق کوردستان در چهار بخش آن است. به عنوان یک قدرت شکست‌ناپذیر نقش سیاسی مهمی ایفا می‌کند. گریلا فقط یک نیروی مسلح نیست. به نمایندگی از مردم کورد، عرب و سایر مردم منطقه مقاومت بزرگی برای آزادی و دموکراسی انجام می‌دهد تا از پیروزی نظام ارتجاعی، فاشیسم و ذهنیت نژادپرستانه در خاورمیانه جلوگیری کند. گریلا یک وظیفه ایدئولوژیکی، سیاسی و تاریخی دارد. بنابراین، تا زمانی که این خطرات برای مردم ما ادامه دارد، گریلا همیشه وجود خواهد داشت. کسانی که درباره این موضوع اشتباه فکر می‌کنند باید واقعیت‌ها را ببینند. گریلاهای آزادی کوردستان پیکارگران حقیقت هستند. نماینده نیروهای دموکراتیک آزادی‌خواه علیه نسل‌کشی و فاشیسم است. گریلا چنین نقش و وظیفه‌ای دارد.
نامه‌های آسیه و روژگر مانیفست هستند
اخیراً یک عملیات علیه TUSAŞ در آنکارا انجام شد. عملیاتی که در ۲۳ اکتبر توسط رفقا آسیه و روژگر علیه TUSAŞ انجام شد یکی از موفق‌ترین عملیات‌های مبارزه ما است. از میان عملیات‌های تاریخی که در زندان‌ها شکل گرفت، از میان عملیات‌های فدایی گرفته تا زیلان‌ها و تا به امروز، مانند عملیات سارا و روکن و نیز عملیات روژهات و اردال‌ها این عملیات رفقا آسیه و روژگر اوج عملیات‌های تاریخی بود. زیرا TUSAŞ حفاظت شده‌ترین مکان در ترکیه است و قلب صنایع دفاعی ترکیه نامیده می‌شود. هر تجهیزاتی که در آنجا تولید می‌شود، قتل‌عام در کوردستان و نقاط مختلف جهان ایجاد می‌کند. از این نظر هدف بسیار مناسبی است. ما فقط یاد این رفقا را گرامی نمی‌داریم. در عین حال به آنها تبریک می‌گوییم. نمی‌توان فقط یاد آسیه و روژگرها را گرامی داشت. زیرا با این عملیات به فرماندهان پیشرو ما مبدل و جاودانه شدند. آنها با خونسردی، خلاقیت، استعداد، شجاعت و روحیه پیروزی خود توانستند به مرکز دشمن برسند. این بدون شک یک عملیات ایدئولوژیکی است و از نظر نظامی با عملکرد بسیار بالایی محقق شد. این یک عملیات کاملاً موفق است و موضع رفقا آسیه علی و روژگر هلین از هر نظر برای ما یک معیار است. با کاری که انجام می‌دهند نشان می‌دهند که با عشق به مبارزه می‌پردازند. خسارات نظامی قابل توجهی نیز به دشمن وارد کردند. بر اساس اظهارات خود دشمن ۷۴ دقیقه جنگیدند و جاودانه شدند. این معیاری از موضع ایدئولوژیک و معنوی و دیدگاه نظامی است. ما باید بیشتر روی نامه‌های رفقا آسیه و روژگر که مانیفست هستند تمرکز کنیم. ما باید موضع آنها را به مبارزه و شیوه زندگی برای خود تبدیل کنیم. شاید همه ما نیازی به عملیات فدایی نداشته باشیم، اما همه باید با همین روحیه در همه کارها شرکت کنیم. این دستوری است که فرماندهان پیشرو ما، رفقا آسیه و روژگر، با این عملیات بزرگ به ما دادند.
