اوک: خلق کورد اراده‌ی خود را نشان داد- تکمیلی
عضو شورای رهبری ک.ج.ک؛ صبری اوک اعلام کرد؛ خلق کورد در انتخابات اراده‌ی خود را نشان داد و در کوردستان اردوغان را شکست داد.
عضو شورای رهبری ک.ج.ک؛ صبری اوک در ویژه‌برنامه‌ی شبکه‌ی استرک شرکت کرد و موضوعات روز را ارزیابی نمود.
اوک اعلام کرد که انتخابات در ترکیه مشروعیت نداشته است؛ با امکانات و فشارهای دولت، انتخاباتی یکطرفه انجام گرفته است و افزود که در این انتخابات صدها هزار سوری نیز رای دادند و صدها هزار رای ه.د.پ نیز حساب نشد و گفت: در نظرسنجی‌های پیش از انتخابات دیده شد که م.ه.پ ۷ درصد آراء و ه.د.پ ۱۱ تا ۱۲ درصد آراء را به‌دست می‌آورند، اما ه.د.پ به ۸ درصد و م.ه.پ با تقلب به ۱۰ درصد رسید. آ.ک.پ و اردوغان اعلام پیروزی کردند، اما این درست نیست ولی طبق نتایج خودشان؛ بازهم آ.ک.پ به‌قدرت رسید.
اوک اشاره نمود که خلق کورد و نیروهای دموکراتیک علیه همه حملات مقاومت کرده‌اند و گفت: اینجا نقش خلق کورد، نقش دموکراسی‌خواهان و سوسیالیستها خیلی مهم است. با وجود همه حملات و فشارهای دولت خیلی مهم بود که مقاومت و موضع خلق کورد با نیروهای دموکراتیک همراه و هماهنگ بود. تسلیم نشدند، از شکنجه، مردن و به‌قتل‌رسیدن نهراسیدند و خواست خود را نشان دادند. در همه‌جا و بویژه در انتخابات ریاست‌جمهوری اردوغان را شکست دادند.
مصاحبه‌ی صبری اوک با شبکه استرک بدین شیوه است:
بیش از ۲ سال است هیچ اطلاعاتی درباره رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در دست نیست. دفتر حقوقی سده از سی.پی.تی خواست که برای پایان دادن به این نقض قانون، وظیفەی خودش را انجام دهد. شما این اعمال غیرقانونی و انزوای تحمیلی بر عبدالله اوجالان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
وضعیت رهبر آپو همواره در برنامەی کار حزبمان و محوریت اخبار خلقمان است. اشغالگران و قدرتهایی که در توطئەی بین المللی شرکت داشتند، به وضعیت رهبر آپو و سیستم امرالی ربط دارند. میدانیم که در امرالی هیچ چیزی بدون نقشه، بی هدف و الکی انجام نمی شود. هدف آنها اینست که روز بەروز سیستم امرالی را تندتر کنند. با شرایط روانی خلق کورد و دوستانش بازی میکنند. میخواهند که وابستگی و ارتباط مابین رهبر آپو و خلق کورد را قطع کنند. با تشدید فشارها بر رهبر آپو، سعی دارند به اهدافشان برسند. آنچه در امرالی روی میدهد؛ نه از بعد انسانی، نه از بعد سیاسی و نه از بعد قانونی درست نیست. اگر آن را با توجه به حقوق بشر ارزیابی کنیم، باید رهبر آپو در یک شرایط نرمال باشد. اما میدانیم که در امرالی وضعیتی عادی وجود ندارد. بەعنوان خلق و حزبمان حق این را داریم که با شک و تردید به شرایط نگاه کنیم. میدانیم که در امرالی چه روی میدهد، اما میدانیم که حق این را به رهبر آپو ندادەاند که در شرایطی انسانی قرار داشته باشد. این وضعیت هم ما را خشمگین و هم شک ما را تشدید می کند.
رهبر آپو اشغالگران را بەخوبی می شناسد. دشمن میداند که یک سخن و یک ارزیابی رهبر آپو میتواند چقدر تغییر ایجاد کند! از روز توطئه تاکنون، صدها گریلای پ.ک.ک برای آزادی رهبر آپو و محکوم کردن توطئه، خود را بەآتش کشیدەاند. رهبر آپو ۵٠ سال از زندگیش را وقف مبارزەاش کرده است و کسی نمیتواند مانند یک فرد عادی با وی برخورد کند. دولت ترکیه برای انتقام گیری از رهبر آپو، هرچه توانسته انجام داده است. از بعد قانونی هیچ دلیلی برای این اعمال غیرقانونی شان وجود ندارد. من چندین سال در زندان ماندم، زندانیان حق دارند که نامه بنویسند، حق دارند که خانواده و وکلایشان را ملاقات کنند. از روی قانونی، چنین حقوقی هست اما دولت ترکیه این حقوق را نقض می کند. چند روز پیش با اینکه کسی دلیلش را نمیداند، بازهم نگذاشتند که رهبر آپو با خانواده و وکلایش ملاقات داشته باشد.نمیخواهم این را بگویم، اما با خواست خودشان او را مجازات کردەاند. اجازه نمیدهند رهبر آپو با خانواده و وکلایش دیدار داشته باشد، اما این را روشن نمیکنند که چکار کرده که او را مجازات می کنند! دلیل آن مشخص است، زیرا در امرالی مقاومت هست. رهبر آپو علیه ستمی که بر او روا میگردد، مقاومت میکند. درنتیجه دولت ترک هم برای انتقام گیری از وی و هم برای تمدید این ستمگری اش، انزوا را سخت تر کرده است.
لذا باید هم خلق کورد و هم دوستان کورد، هم نیروهای انقلابی، سوسیالیستها و هم حزبمان، مستمر و ٢۴ ساعته وضعیت رهبر آپو را پیگیری کنیم، حساس باشیم و به وظایف و مسئولیتهایمان آگاه بوده و در تلاش باشیم. همان طور که اشغالگر، انزوا را تشدید میکند، باید بالاتر از هر امری، موضوع اصلی ما، آزادی جسمی رهبر آپو باشد. ما باید با شهامت و مسئولیتی عظیم، تلاش در این زمینه را وظیفەی خود بدانیم. همچنین از بعد قانونی نیز باید هم در سطح ترکیه و در سطح بین المللی بی وقفه مبارزه کنیم. مهمترین مسئله این است که خلقمان نیز باید همیشه در مقاومت باشد. همه بدهکار رهبر آپو هستیم. اگر آزادی جسمانی رهبر آپو هدف اصلی مان است، باید خلقمان نیز در برابر دشمن، قوی، متحد و در مبارزەی بی وقفه باشد. باید جنبش مان بهتر سازماندهی کند، برای دفاع از ارزشهایی که با زحمت ۵٠ سالەی رهبر آپو بەدست آمدەاند. باید همگان وظایفمان را بەانجام برسانیم و مبارزە را تقویت کنیم. در چنان شرایطی دشمن نمی تواند مقاومت کند. تنها اینگونه می توانیم خواست رهبر آپو را انجام دهیم. با صحبت کردن مسئله حل نمی شود. باید سازماندهی و توان خود را تقویت کنیم. باید مبارزاتمان از این پس به شیوەای قدرتمند ادامه یابد.
در ترکیه و باکور مرحله‌ی انتخابات برگزار شد. نتایج انتخابات پس از حقه و تقلب آ.ک.پ را باید چگونه ارزیابی شود؟ معنای پیام‌های انتخابات چیست؟
همه می‌دانند و درباره‌ی آن گفتگو میکنند که این انتخابات در چه شرایطی برگزار شد و بحث‌ها در این رابطه هستند. این مباحث هنوز ادامه دارند. همگان میدانیم که این انتخابات، انتخاباتی معمولی نیست. اگر در این انتخابات حکومت فاشیستی آ.ک.پ - م.ه.پ از بین می‌رفتند، در عقلیت دولت اشغالگر ترکیه شکستی به وجود می‌آمد. به خودی خود حاکمیت نیز این وضعیت را می‌دانست، به همین خاطر تمام قدرت و توانایی‌های دولت را بکار گرفتند. انتخاباتی تاریخی بود. اما باید پذیرفت؛ رهبر آپو می‌گوید آ.ک.پ دولت است. در واقع اردوغان را به عنوان آتاترک دوم معرفی میکند. آتاترک در تاسیس دولت ترکیه نقش داشت و اردوغان نیز در صد ساله‌ی دوم نقشی همسان وی ایفا میکند. همزمان نقش نقش اردوغان همانند نقش هیتلر در جنگ دوم جهانی است. انتخابات از طریق حکومت با این عقلیت برگزار شد.
سلیمان سویلو درباره‌ی هودا-پار واژه‌ی ‘عقل دولت’ را بکار برد. به آن شرعیت داد، اما مشخص است که چه می‌خواست بگوید. در هیچ کشور جهان مشابه آن وجود ندارد که فرمانده ارتش در انتخابات ایفای نقش کند. در رژیم‌های کولونیالیستی نیز چنین چیزی وجود ندارد، اما فرمانده ارتش برای آ.ک.پ - م.ه.پ کار کرد. به ویژه در کوردستان این را انجام دادند. تمامی طریقت و نیروهایشان را به حالت آماده باش در آوردند. به خاطر اینکه هم از نظر روانی و هم از نظر اندیشه متحد هستند و دولت به آنان پول میدهد. همچنین تمامی بروکراسی دولت را به حالت آماده باشی در آوردند. والی و قیوم‌ها همگی کار کردند. در واقع این انتخابات بین دولت و بقیه بود. دولت نیز این را می‌دانست. همان‌طور که گفتم اگر آ.ک.پ - م.ه.پ ببازند در صد ساله‌ی دوم عقلیت آنها شکست می‌خورد. برای جلوگیری از آن، هرکاری انجام دادند. همچنین جانب داری زیادی انجام دادند، نژادپرستی کردند. کورد، رهبر آپو و پ.ک.ک را موضوع اصلی قرار دادند. چنین پروپاگاندایی به خرج دادند که انگار انتخابات بین ترک و کورد، یا اینکه انتخابات بین دولت و خلق کورد، یا اینکه بین دولت و پ.ک.ک انتخابات صورت می‌گیرد.
به خودی خود ائتلاف خلق، به اجبار گرد هم آمده بودند. نیروی آنها، مغز آنها و ائتلاف آنها کافی نبود. اما خلق کورد و نیروهای دمکرات با تمامی حملات مقابله کرده و مقاومت انجام دادند. درباره‌ی نتایج می‌توانم تیم‌ها را عرض کنم؛ قبل از هرچیز این انتخابات مشروعیت نداشت، چرا؟ به خاطر اینکه از طریق توانایی و فشارهای دولت انتخاباتی یک طرفه برگزار شد. این انتخابات عاری از قانون و دمکراسی بود. به این سبب مشروعیت ندارد. دوم، قبل از هرچیز آ.ک.پ و اردوغان شکست خوردند. به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری، برای مثال صدها هزار پناهنده‌ی سوریه‌ای رای دادند. متاسفانه حق رای نداشتند. صدها هزار رای ه.د.پ مردود شد و آن آرا را نپذیرفتند. خیلی جالب است، در نظر سنجی‌های قبل از انتخابات، م.ه.پ ۷٪ و ه.د.پ ۱۲-۱۱٪ آرا را بدست خواهند آورد. اما م.ه.پ را ۱۰٪ کرده و ه.د.پ را به ۸٪ رساندند. در تمامی مناطق به ویژه در کوردستان آرای ه.د.پ را برای م.ه.پ حساب کردند. آ.ک.پ و اردوغان اینگونه اعلام کردند که پیروز شده‌اند، اما در حقیقت اینگونه نیست. براساس نتایج آنها بار دیگر آ.ک.پ در قدرت ماند. در اینجا نقش خلق کورد، نقش دمکراسی‌خواهان و سوسیالیستها خیلی مهم است. با وجود تمامی حملات و فشارهای دولت، همگامی خلق کورد و نیروهای دمکراتیک بسیار حائز اهمیت بود. تسلیم نشدند، از شکنجه و قتل نترسیدند و اراده‌ی خود را نشان دادند. در تمامی نقاط به ویژه کوردستان در انتخابات ریاست جمهوری اردوغان را متحمل شکست کردند.
همان‌گونه که می‌دانید ه.د.پ از طریق حزب چپ سبز وارد انتخابات شد. پس از انتخابات در مرحله‌ی بعد ه.د.پ این را برای افکار عمومی توضیح خواهد داد که چه راهکار و شگردی را در پیش خواهد گرفت. ه.د.پ از طرفی اقدام تازە گری را آغاز کرد و از سوی دیگر حملات بر ه.د.پ دشوارتر میگردد. شما راهکار ه.د.پ و این حملات را چگونه ارزیابی می‌کنید.
ابتدا این را عرض کنم؛ ه.د.پ - حزب چپ سبز در این انتخابات مبارزه کردند و نتیجه بدست آوردند. به ویژه آ.ک.پ - م.ه.پ، آنانی که علیه دمکراتیزه شدن ترکیه و علیه اراده‌ی خلق کورد هستند، میخواهند روحیه را کاهش دهند. اما اینگونه نیست. دهها تن از روسای شهرداری ه.د.پ، صدها مدیر و هزاران عضوش در زندان هستند. همان‌طور که گفتم علیه خلق کورد و نیروهای دمکراتیک جنگ ویژه‌ای پیش برده می‌شود. اگر به جای ه.د.پ هر حزب دیگه‌ای قرار داشت، در چنین مرحله‌ای کم‌ترین رای را نیز به دست نمی‌آورد. اما ه.د.پ فرهنگی دارد، دهها سال است که قربانی می‌بخشد، کار میکند، چنین سنتی است. خلق کورد خلقی سازمان‌یافته و داناست. بنابراین با وجود تمامی حملات، باز هم حزب چپ سبز نتیجه‌ی خوبی کسب کرد. اما می‌توانست و لازم نیز بود خیلی بهتر می‌بود. اجازه ندهند که نیروهای اشغالگر از وضعیت این اواخر، روحیه و خشنود شوند تا بیش از این نتواند با روح و روان خلق کورد و سیاست دمکراتیک بازی کند. باید جلوی آن را گرفت.
بدون شک هر حزبی پس از انتخابات ارزش گزاری انجام میدهد، آ.ک.پ در حال حاضر زندگی خوبی دارد، ای پارتی و ج.ه.پ در بین خود مشغول بحث و جدل هستند، در حال حاضر گفتگو کردن بین ه.د.پ نیز طبیعی است. صدها شکایت علیه ه.د.پ آماده شده‌اند، چنین فشاری بر وی حاکم است، در مقابل، مبارزه‌ای در جریان است. نباید کسی این نتیجه را شکست قلمداد کند، باید موضوعاتشان را بهتر مشخص کنند، یعنی نباید تحت تاثیر خلق و نیروهای مختلف قرار بگیرند. موضوعات را طوری مشخص کنند که اشتباهات، نواقص و حقایق را ببینند، اگر از این بگذرند، بهتر برای آینده آماده می‌شوند، پیام‌هایی را که ارسال میکنند نیز در همین راستا خواهد بود. ما این مواضع را مثبت می‌بینیم. موضوع نقد، خود انتقادی و گفتگو مهم است، چگونگی خودسازمان دادن و حل کردن قصورات مهم است، بر همین مبنا، مهم است موضوع مخصوص روند آینده مشخص گردد. ه.د.پ و حزب چپ سبز در این مرحله قرار دارند، باید به این پی ببرند، هر رایی که ه.د.پ و حزب چپ سبز کسب کنند حائز اهمیت و شکوهمند است، این ارزش با خون و کار بدست آمده است، خلق کورد خشونت و مرگ و شکنجه و زندان را به تن خریده است و از حزب چپ سبز یا ه.د.پ حمایت کرده است. بدون شک، لازم است انسان سزاوار این باشد، افراد زیادی در این‌باره سخن می‌گویند، عده‌ای می‌گویند دلیلش این است که کوردستان در تنگناست، عده‌ای دیگر می‌گویند چرا بیشتر به ترکیه روی آورده است، هر دو اشتباه هستند.
دیدگاه ترکیه‌ی دمکراتیک، دیدگاه درستی است، خواستند از این طریق این کار را انجام دهند، قدم‌های مهمی برداشته شد. وجود نقص و ضعف طبیعی است، نباید این را زیاد بزرگ کرد، نباید تمامی نیرو و توانشان را در این چیزهای منفی جمع کنند، کاستی‌ها را ببینند، با نیرویی تازه پاسخ مرحله‌ی آینده را بدهند. تمامی انتقاد، خود انتقادی و گفتگو کردن‌ها باید به حقیقت کمک کند، افرادی هیچ مسئولیتی خارج از این متصور نمی‌شوند، می‌گویند انتخاب شوند و تعدادی سخن می‌گویند… اما عهده گیری مسئولیت همین است؛ موضوع درست خود را انتخاب کن، گفتگوی جدی انجام بده، به همدیگر قدرت ببخش، همچنین همدیگر را مرنجانید، مبارزه‌ی رفاقتانه انجام دهید، هیچ از دست نرفته، این سیاست و انتخابات است. درست است نتیجه‌ی دل‌خواه کسب نشده است، اما نتیجه‌ای بدست آمده، برخی از دلایل این مشکل خارج از توان ماست، برخی دیگر نیز به ه.د.پ مربوط است و به گفتگو نیاز دارد. از همه مهم‌تر به نتیجه رسیدن است، همراه با مشخص کردن نقشه‌ی راست و درست است. اما برای چه همدیگر را ناراحت و خسته می‌کنید، به عنوان انتقاد و خود انتقادی به دور موضوع درست می‌چرخید و نیروی خود را صرف مسئله کردید، اشغالگران در این وضعیت دخالت میکنند و بی‌اعتمادی به وجود می‌آورند، این خطر بزرگی است، هیچ دلیلی برای این وجود ندارد. نتیجه‌ی خوبی بدست آمده، کسی تسلیم نشد، همگی مقاومت کردند. به این مناسبت، به همگی تبریک می‌گویم، دوباره برایشان آرزوی موفقیت دارم. اما بر این اساس باید گفتگویی واقعی انجام داد، موضوع درستی اتخاذ شود، به هم قدرت بدهید، از این طریق به بهترین نتیجه دست خواهید یافت.
سه ائتلاف در این انتخابات حضور داشتند، دولت ترکیه با این ائتلافات وارد قرن دوم خود شد، ترکیه به کدام سو می‌رود و چه آینده‌ای در انتظارش است؟
بدیهی است که دولت فاشیست ترکیه در قرن دوم خود می‌خواهد بر همان مسیر و ذهنیت قبلی به حکومت ادامه دهد. تمامی تلاش و تدارکاتش بر این مبناست. ائتلافهایی وجود داشتند، اما فقط یک نام بودند، ائتلاف خلق در واقع منحل شد، هر ائتلافی که روی ارزش‌ها، معیارها و اصول ایجاد نشود، مانند ائتلاف ملت منحل خواهد شد و بی‌نتیجه خواهد ماند. این ائتلاف زبان و استراتژی خود را علیه رهبر اوجلان و جنبشمان و خلق کورد تغییر داد، به ویژه در انتخابات ۲۸ می، نباید انسان تنگ نظرانه و دور از اصول عمل کند، این به سود جامعه‌ی ترکیه نخواهد بود. مهم‌ترینشان ائتلاف جمهور آ.ک.پ است، به اعضای این ائتلاف بنگر، هرکدامشان صاحب نقش و وظیفه‌ای خاص است، ائتلافی است برای ادامه دادن به اشغالگری، نحوه‌ی ضدیت با اراده‌ی خلق کورد، چگونگی ویران کردن ذهنیت دمکراسی استوار است. ائتلافی است که بویژه علیه ضدیت با خلق کورد و پ.ک.ک ایجاد شده است، به این دلیل، به هودا-پار نقشی تعلق گرفت، نقش هویت اسلامی - کوردی را بر عهده گرفت، اما در اساس همکار آ.ک.پ فاشیست است. خواستند راه را برای هودا-پار هموار کنند، قبلا به حزب الله نقش دادند، اکنون این نقش سیاسی بر عهده‌ی هودا-پار نهاده شده است. فرصت را از ه.د.پ کرفتند و و هودا-پار را به عنوان آلترناتیو برای نفوذ در جامعه‌ی کوردی پیش کشیدند. اما تلاششان منجر به شکست می‌شود، خلق کورد می‌دهند چه کسی برای موجودیت و آزادی کورد، مبارزه و فعالیت میکند، چه کسی هر روز مقاومت میکند و قربانی می‌بخشد. مطمئنا دولت از این طریق چیزی به دست نخواهد آورد. پ.د.ک نقش داشت. به اردوغان تبریک گفتند، اراده و آرزویشان در منفعت آ.ک.پ بود. این ائتلاف علیه خلق کورد ایجاد شد، خلقمان این را میداند. باید اینگونه پاسخ داده و عمل کند. در تاریخ سیاسی دولت ترکیه، سنت و فرهنگ اپوزیسیون رادیکال در صحنه علیه اشغالگر و حکومت، برای آگاهی بخشی به جامعه و مبارزه‌ی دمکراسی مانند چیزی که در کشورهای دیگر وجود دارد، نه ج.ه.پ و نه غیر ج.ه.پ، دیده نمی‌شود. صدها دلیل برای انقلاب جامعه وجود دارد، اما برعکس، علیه جامعه می‌ایستند، به سدی علیه اپوزیسیون رادیکال تبدیل شده‌اند، در واقع، به دولت خدمت میکنند، متاسفانه این حقیقت سیاست ترکیه است.
دولت ترکیه همه را برای منافع خودش به‌کار می‌گیرد
هنوز هم انتقام‌گیری زیادی در جوهر دولت ترکیه هست. لذا وحشیانه به خلق کورد و رهبر آپو و حرکتمان حمله میکند. به خلق کورد و ارزش‌هایش حمله میکنند؛ با این رویکرد که نباید بازهم فکر کنید، نباید بازهم قیام کنید، نباید از خود دفاع کنید. ببینید با مصطفی صبحی و ماریا صبحی همسرش و رفقایش در دریای سیاه چکار کردند. این هم انتقام‌گیری بود. خواستند بگویند نباید یک ایدئولوژی ضد دولت ترکیه درست کنند؛ نباید علیه آن بجنگند. ائتلاف جمهوری نماینده این ذهنیت و رویکرد سیاسی است. مشخص است است در آینده چه روی خواهد داد. فشارها علیه خلق کورد و خلق ترک و نیروهای دموکراتیک بیشتر می‌شود. نمی‌گذارند جبهه دموکراتیک آسوده کار کند. به‌راستی همه معیارهای دموکراسی و قانون و عدالت را زیر پا گذاشتند. اردوغان برایش مهم نیست؛ برای منافعش هر کاری میکند.
مهم جایگاه ژئوسیاسی و ژئواستراتژیک ترکیه است، چون عضو ناتو است! این یک ویژگی خاص تاریخی و فرصتی طلایی برای حکومت ترکیه است که آنرا به‌خوبی به‌کار می‌گیرد. سیاست دولت ترکیه بازی با توازن قواست! تنها دولتی است که از جنگ جهانی دوم ضررمند نشده است. بی‌طرف ماند و این سیاست را دنبال نمود. یعنی همه را برای منافع خاص خودش به‌کار می‌گیرد و آنرا ادامه میدهد. حالا هم با تجربه همیشگی‌اش؛ با توازن قوای مابین ناتو و روسیه و خاورمیانه و دولتهای عربی و ایران بازی میکند. ولی حالا محدود شده است. از بعد نظامی و اقتصادی به ناتو و آمریکا وابسته شده‌است. لذا روابطش با روسیه و چین ساختگی است. هنوز مشخص نیست چه زمانی از حمایت یکی از آنها دست برمی‌دارد. دولت ترکیه و روسیه این واقعیت را می‌دانند اما از آن استفاده میکنند. درباره دموکراسی و آزادی خلق کورد، همه‌چیز را برای منافع خودشان به‌کار می‌گیرند.
از طرف دیگر آمریکا و اروپا ساکتند. در حقیقت ذهنیت فاشیستی آ.ک.پ را قبول نمیکنند؛ اما دولت ترکیه خاص است و عضو ناتوست. به‌همین دلیل رفتارهایش را تحمل کرده و اعتراضی نمیکنند. همچنین دولت ترکیه درصدد است سیاست تجدید آرایش و نوگری را در سوریه و خاورمیانه گسترش دهد. یعنی با دولتهای خاورمیانه روابط جدیدی درست خواهد کرد. می‌خواهد در این زمینه آسوده باشد. تنها شرط دولت ترکیه در سوریه؛ نابودی اداره‌ی خودمدیریتی روژآوا است. اگر دولت سوریه به این راضی شود؛ برای هر کاری حاضر خواهد بود. اما دولت سوریه برای راضی‌نشدنش دلیل دارد. نمونه هاتای هنوز زنده است. همه سیاست دولت ترکیه بر این اساس است که چگونه از دموکراتیک شدن ترکیه جلوگیری کرده و چگونه اراده و خواست خلق کورد را شکست دهد. ستم و فشارهایشان بیشتر خواهد شد.
نباید ائتلاف کار و آزادی با محاسبات کوچک، خود را به‌خطر بیندازد
ائتلاف دیگر ائتلاف کار و آزادی است. مهمترین و با ارزش‌ترین ائتلاف است. این ائتلاف نقش و وظایف و آینده‌ی خلق کورد و خلق‌های ترکیه را تعیین میکند. نامش بر خودش است؛ ائتلاف کار و آزادی. نباید در توسعه و برخورد با این ائتلاف اشتباه شود. باید این را بدانیم که این دیالکتیک خلق کورد و خلق ترکیه است. راه دموکراتیزه کردن ترکیه در حل مسئله کورد است. اگر عکس این هم فکر کنیم بازهم درست است؛ حل مسئله‌ی کورد بدون دموکراتیزه‌کردن ترکیه محال است. یعنی باید سایر جریانات دموکراتیک نیز این را بدانند؛ باید خلق کورد و نژادپرست‌ها نیز این حقیقت را بدانند. به‌همین دلیل است که رهبر آپو می‌گوید این یک گره کور است. واقعا هم چنین است؛ به‌عنوان مثال اسکندر مقدونی با شمشیرش گره گوردیو را پاره کرده و دروازه آسیا را گشود و بدین وسیله مرحله و تاریخ نوینی ایجاد شد. اگر این گره هم باز شده و مسئله کورد حل شود؛ خاورمیانه نیز دموکراتیک‌تر خواهد شد.
لذا حل مسئله کورد بسیار مهم است. با دید محدود به‌عنوان یک کورد؛ این گره باز نمی‌شود. اگر جریانات دموکراتیک و سوسیالیست ترکیه این گره را نبینند؛ حل آن محال است. به‌همین دلیل ائتلاف کار و آزادی مهم و بامعنی است. باید همه خلق کورد و جریانات و احزاب دموکراتیک و سوسیالیست ترکیه در این ائتلاف حضور داشته باشند.
آینده‌ی ترکیه اینجاست؛ آزادی خلق کورد در این ائتلاف است. این ائتلاف نباید با محاسبات کوچک، خود را به‌خطر بیندازد. باید همگان بازتر و از موضع تلاش جدی برای ائتلاف و مشارکت در توسعه‌ی آن فکر کنند. به‌هرحال این اتحاد تنها برای انتخابات درست نشده است؛ بلکه براساس دموکراسی و حل مسئله کورد تاسیس شده است. نباید در احزاب موجود در آن محدود شود. باید سازمان‌های دموکراتیک و مدنی، کارگران و زحمتکشان ترکیه و کوردستان، همه آزادیخواهان و دموکراسی‌خواهان که به‌نوعی توسط حکومت فاشیسم ضررمند شده‌اند؛ به این ائتلاف بپیوندند. مبارزه ادامه دارد. مثلا پس از ۸ ماه از انتخابات محلی، حکومت فاشیستی آ.ک.پ با بحران اقتصادی عمیق روبرو شده است و در سیاست تنگ‌نظرانه‌اش گیر کرده است. هدفشان به‌دست نیامد. اگر صاحب روحیه و اراده و آژیتاسیون باشیم، تنظیمات قوی ایجاد کنیم؛ فرصت کم کردن عمر این حاکمیت را داریم.
دولت عراق می‌خواهد کمپ مخمور را محاصره کند. ترکیه درحال تداوم حملاتش به شنگال است. این محاصره و حملات در چارچوب چه برنامه‌ای است؟
سالهاست خلقمان در مخمور و شنگال قربانی میدهد. خلق مخمور به‌دلیل تهاجمات دولت ترکیه سالهاست زادگاه خود را ترک کرده‌اند و به باشور کوردستان آمده‌اند. چندین جا را عوض کردند تا نهایتا در مخمور مستقر شدند. خلق مخمور خلقی مقاوم است که از هؤیت و فرهنگ و زبانش حراست کرده است. تاکنون تسلیم نشده است. به خلق مقاوم مخمور درود می‌فرستم و امید پیروزی برایشان دارم. همچنان که گفتم دولت ترکیه دولت انتقام‌گیری است. می‌خواهد انتقام داعش را از مخمور و شنگال بگیرد. زیرا داعش در مخمور و شنگال شکست خورد. حکومت آ.ک.پ با همه توانش به داعش کمک کرد. اگر مقاومت مخمور نبود؛ داعش به هولیر می‌رسید. بارزانی به هولیر رفت و از گریلاها استقبال کرد. نقش مخمور این بود. در یورش داعش، ارتش عراق و نیروی پیشمرگه حضور نداشتند؛ خلق مخمور با شهامت مقاومت کردند و مانع پیشروی داعش شدند.
دولت ترکیه به حکومت عراق فشار میاورد که اگر مخمور را محاصره نکنی؛ اگر فشار نکنی؛ تجارت و آب را از شما می‌گیریم. دولت عراق نیز به‌جای دفاع از خودش؛ تسلیم می‌شود. کمپ مخمور یک منطقه واقعی است و دهها هزار مدنی و سالخورده و کودک را در خود جای داده است. اما از طرف دیگر دولت ترکیه بخشی از خاک عراق را اشغال کرده و چندین نقطه را به‌کنترل خود درآورده است. حکومت عراق علیه این ساکت است ولی درمقابل مخمور قد علم میکند. این درست نیست و نباید پذیرفته شود. میدانیم که حکومت عراق با خواست خودش این کار را نمی‌کند بلکه فشار ترکیه بر اوست. اما دولت عراق باید صاحب چارچوب و پرنسیپ باشد. کمپ مخمور چه ضرری داشته است؟ برعکس در جریان جنگ داعش؛ کمپ مخمور در راه انسانیت؛ در اره دولت عراق و حکومت باشور کوردستان جنگید و قربانی هم داد. استراتژی دولت ترکیه پراکنده ساختن ساکنین کمپ است. بنابر خواست آنها نباید کمپ بماند. نمی‌دانیم آیا می‌توانند آنرا ببینند یا نه، اما خلق مخمور باید به مقاومتش ادامه دهد. خلقمان نیز در همه‌جا از آنان حمایت نماید. باید به‌انواع راهها از خلق مخمور حمایت کنیم؛ از روی قانونی، سیاسی و انسانی. باید دولت عراق از این اقدام محاصره دست بردارد. هر مشکلی باشد؛ شورای مخمور هست، با آنها نشسته و با گفتگو مسئله را حل کنند. هر تلاشی خارج از این چارچوب اشتباه است.
این موضوع برای شنگال نیز درست است. چند روز پیش مرکز شهر را با هواپیمای بی‌سرنشین بمباران کردند. اگر مقاومت گریلا و خود خلق ایزدی نبود، وضعیت چگونه می‌شد را، همه می‌دانند. دولت ترکیه به داعش کمک کرد تا به شنگال حمله کرده و ایزدیان را قتل‌عام نماید. دولت عراق آنزمان هیچ اقدامی نکرد. همه می‌دانند که پ.د.ک روز اول فرار کرد. حالا می‌گوید شنگال تحت مسئولیت من است و من صاحب شنگالم!! این چگونه ممکن است؟ مگر عدالت، حق و قانونی وجود ندارد؟ قبلا چگونه بود و حالا چگونه برخورد میکند؟ پ.د.ک نیز رویکرد دولت ترکیه را نمایندگی میکند. با همکاری ترکیه به سازمان ملل فشار می‌آورند تا خواستشان را به آنها القاء کنند. پ.ک.ک را بهانه میکنند. ما هم می‌گوییم پ.ک.ک در آنجا نیست. بله پ.ک.ک در شنگال در راه انسانیت و دولت عراق جنگید و خلق ایزدی را حفظ نمود. وظیفه‌اش را به‌جای آورد و سپس اعلام کرد که نیروهایش را برگردانده است. خلق ایزدی با ۷۲ حمله ی نابودگری روبرو شده‌اند و لذا هر برخوردی داشته باشند؛ برحقند. میخواهند خود را حفظ کنند، مسلما طبق قوانین عراق.
این پروسه از راه دیدار و گفتگو قابل حل است نه با فشار دولت ترکیه. خلق ایزدی از یک قتل‌عام بزرگ محفوظ گردید و قطعا حالا از حقوق خود دفاع خواهند کرد. نباید عراق فشارهای دولت ترکیه را بپذیرد. همچنین افکار عمومی عراق و سیاسیون و احزاب عراقی باید علیه اشغالگری دولت ترکیه بایستند. خلق ایزدی خطری برای کسی ندارد تنها خواهان صیانت از خود و بقای خویشند. باید این حقیقت دیده شود.
