ارتش ترک هر زمان که در مقابل نیروهای گریلا با بن‌بست روبرو شده باشد از سلاح شیمیایی بهره گرفته است. آنچه در این گزارش آمده است اثباتگر استفاده ارتش ترک از سلاحهای شیمیایی و ممنوعه و بی‌پروایی آن خلال سکوت سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی است.
رژیم ترک پس از مبارزه مسلحانه‌ای که با پیشاهنگی پ.ک.ک از ١۵ آگوست ١٩٨۴ آغاز شد میزان ذخایر سلاحهای شیمیایی خود را افزایش داد. فرماندهان ارتش ترک دستورهای «محرمانه»ای را در مورد امحای گریلاهای جنبش آزادیبخش کوردستان با استفاده از سلاحهای سمی صادر کردند. صدور چنین دستورهایی پس از آغاز کارزار ١۵ آگوست افزیش یافته و مهمترین آنها که به رسانه‌ها هم درز پیدا کرد دستورالعمل‌های مربوط به سال‌های اواخر دهه ١٩٨٠ بود.
در مدرکی که به تاریخ ٢۵ فوریه ١٩٨۶ از سوی فرماندهی کل نیروهای زمینی وزارت دفاع ترکیه صادر شده بود آمده است،"درصورت لزوم از گازهای اشکآور که تهوع‌آور است استفاده شود" و تونل‌ها "با استفاده از گازهای سمی" به مکان‌های غیرقابل استفاده مبدل شوند. برای اولین این دستورالعمل با امضای نجدت أوزتورون، فرمانده کل ارتش در شماره روز ٢٣ ژولای ١٩٨٩ نشریه « Ikibine Dogru» منتشر شد.
رژیم ترک در نمایشگاه از گازهای ممنوعه پرده برداشت
رژیم ترک لزومی به مخفی‌کردن گازهای شیمیایی در انبارهای نظامی خود ندید. سال ٢٠٠۴ شبکه TRT مستندی را تحت عنوان "یگان آنتی‌ترور" پخش کرد و در آن شیوه استفاده از بمب‌های اشکآور را نشان می‌دهد. در تصاویر دیده می‌شود که پس از بمباران یک منطقه چگونه بمب‌های اشکآور را امتحان می‌کنند. در تصاویر دیده می‌شود که پس از انفجار بمب‌های امحاگر و انداختن بمب‌‌‌ها به داخل غارها دودی زرد رنگ منطقه را فرامی‌گیرد.
متخصصان امور نظامی اعلام کردند که آنان احتمال می‌دهند که این دود زرد رنگ ناشی از مواد شیمیایی است. سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) که اجازه داده است نیروهای پلیس علیه تظاهرکنندگان از گازهای اشکآور استفاده کند، به دلیل اینکه در مساحت‌های کوچک بویژه در اماکن سربسته این گاز می‌تواند به مرگ بیانجامد، استفاده از آن را در شرایط نظامی قطعا ممنوع اعلام کرده است. اما با این همه گاز مذکور بارها در کوهستان‌های کوردستان علیه گریلاهایی که در غارها بسر می‌بردند مورد استفاده قرار گرفته شد.
دانشگاه برادورد انگلیس در سال ٢٠١٠ گزارشی را تنظیم کرده و اعلام کرد که شرکت صنایع پتروشیمی (MKEK) اقدام به تولید بمب‌های موسوم به Cs 120mm کرده است و این نوع از بمب را در بازارهای بین‌المللی می‌فروشد. بمب‌های CS 120mm که از سوی رژیم ترک ساخته شده‌اند و سال ٢٠١٠ در نمایشگان تجهیزات نظامی در AAD به نمایش درآمد، از سوی OPCW ممنوع می‌باشند. اما با وجود این همه مدارک و شواهد که از سال ١٩٩٧ در مورد استفاده ترکیه از این سلاح مستند شده است سازمان منع سلاحهای شیمیایی دست به تحقیق نزده است و حتی معلوم نیست که آیا بمب‌های مذکور امحا شده‌اند یا نه.
عواقب بلند‌مدت گازهای شیمیایی در بالیکایا
تصاویر استفاده ارتش ترک از سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای گریلا در سال ١٩٩٩ آشکار شدند. ٢٠ گریلای ارتش رهایی‌بخش خلق کوردستان (ARGK) روز ١١ می ١٩٩٩ در منطقه بالکایا استان شرنخ در داخل یک غار به قتل رسیدند. در تصاویری که از سوی ارتش ترک پس از این حمله ضبط شده و سال ٢٠١١ در شبکه تلویزیونی (ROJ TV) منتشر گردید چنین گفته شد؛"سربازان ما در خطر مسمومیت قرار دارند. اما با این همه هیولاوار، قهرمانانه وارد غار می‌شوند... با اینکه ما یک روز صبر کرده‌ایم ولی تأثیر گاز همچنان پابرجاست."
بنابر تصاویر، فرماندهی که این عملیات ارتش ترک را رهبری می‌کرد گزارش عملیات را به نجدت اوزل که بعدها به سمت رئیس ستاد کل ارتش ترک برگزیده شد سپرد. ارتش ترک پس از انتشار این تصاویر اعتراف کرد که این فرد فرمانده أوزل است، اما در مورد سلاحهای شیمیایی چیزی نگفت و این موضوع را به شیو‌‌ه‌ای غیرمستقیم پذیرفت.
گازی که ٢٠ گریلا را به قتل رساند از سوی یک شرکت آلمانی تولید شده بود
حزب PDS از احزاب اپوزیسیون آلمان سال ١٩٩٩ قتل‌عام در بالیکایا را در دستور کار مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ) قرار داد. زیرا آلمان مستقیما در این کشتار دست داشت. بقایای بمب‌هایی که از سوی سازمان هلال احمر از محل حمله جمع‌آوری شدند به دست گزارشگر یک تلویزیون آلمانی رسیدند. در پزشکی قانونی دانشگان مونیخ اثبات شد که قطعات بمب‌های مذکور دارای بقایای گاز ممنوعه CS هستند. کانال (Kennzeichen D) که از سوی شبکه تلویزیون دولتی آلمان (ZDF) حمایت می‌شود در برنامه‌ای اعلام کرد که بمب‌های موسوم به RP707 از سوی شرکت Buck & Depyfag از سال ١٩٩۵ به دولت ترکیه فروخته می‌شوند.
دانشگاه هامبورگ مدارک استفاده از سلاحهای شیمیایی را مستند کرد
در جنگ میان ارتش ترک و گریلاهای ه.پ.گ در سپتامبر ٢٠٠٩ هشت گریلا در داخل یک غار قتل‌عام شدند. شاهدان اعلام کردند که سربازان ترک در این جنگ از گازهای ممنوعه استفاده کرده و هیئتی از مدافعان حقوق بشر آلمان به منطقه رفتند و تصاویری از اجساد گریلاهای شهید را دریافت کردند. هیئت سپس این تصاویر را به برای انجام تحقیقات لازم به کارشناسان سپرد.
پس از آنکه کارشناسان اعلام کردند که هیچ نوع دستکاری در عکس‌ها روی نداده است پاتولوژیست‌های بیمارستان دانشکده پزشکی اپندورف هامبورگ تحقیقات خود را آغاز کردند. پزشکان در تصاویر آثار ماده شیمیایی را تثبیت کرده و در ٢٠ ژولای ٢٠١٠ گزارشی را منتشر کردند؛"پوست روی قسمت‌های بالای بدن مثل بازوها و صورت خشک شده است. این شبیه عواقب ناشی از گرما است. به نظر می‌رسد برخلاف اثر حرارتی، موهای صورت و سینه سوخته باشند. بنابراین می‌توان تأثیر یک ماده شیمیایی عامل این وضعیت را در نظر گرفت."
قتل‌عام ٣۶ گریلا در دره طیار با گازهای شیمیایی
در فاصله روزهای ٢٢-٢۴ اکتبر ٢٠١١ در منطقه دره طیار در بخش چلی استان جولمرگ ٣۶ گریلای ه.پ.گ به شهادت رسیدند. جنازه سوخته شده گریلاهای کوردستان روزهای مدیدی در پزشکی قانونی شهر ملاطیه باقی ماندند. مدارک و اطلاعات جدی در میان افکار عمومی منتشر شدند که نشان می‌دادند ارتش ترک از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. یک گریلا که به سلامت از این جنگ نجات یافته بود گفت که پس از انفجار دودی با طعم میوه در اطراف پخش شد.
