«منزوی ساختن عبدالله اوجالان، مجازات خلق کورد است»
پائولا مارتین پونز، فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری گفت که انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای مجازات خلق کورد است.
پائولا مارتین پونز، فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری گفت که انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای مجازات خلق کورد است.
وکیل دادگستری پائولا مارتین پونز نسبت به انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نارضایتی نشان داد و اعلام داشت که این امر به منزله مجازات خلق کورد است.
پائولا مارتین پونز درباره این مسئله در گفتگو با خبرگزاری فرات گفت: «انزوا یک رویکرد ستمگرانه است که حکومت برای مجازات محکومان آن را به کار میبرد. انزوا شکنجه است.»
این وکیل مدافع یادآور شد که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ۲۴ سال است در انزوا قرار دارد و افزود: «وضعیت کنونی آشکارا تلاشی برای از بین بردن حقوق اولیه و انسانی است. از ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ آقای عبدالله اوجالان در سلول انفرادی در زندان امرالی نگهداری میشود. او از سال ۲۰۱۴ تنها ۵ بار اجازه ملاقات با خانواده خود را داشته است. او در مارس ۲۰۲۰ توانست برادرش را رو در رو ببیند. در ۲۵ مارس ۲۰۲۱ او اجازه داشت تلفنی صحبت کند و از آن زمان تا کنون با او تماسی گرفته نشده است. اما وقتی انسان به این موضوع توجه کند، به سادگی مشاهده میشود که حقوق اولیه انسانی عبدالله اوجالان نقض شده است. با وجود این انسان نباید تأثیر ظالمانه، ضد انسانی و تحقیرآمیز این رویکرد علیه عبدالله اوجالان را نادیده بگیرد.
و مردم نباید فراموش کنند که هرگونه تلاش برای کم جلوهدادن این محکومیت در عین حال مجازات خانواده و حامیان اوست. همانطور که در مثال عبدالله اوجالان مشاهده میشود، این انزوا برای مجازات خلق کورد است.»
وکیل مدافع پائولا مارتین پونز اظهار داشت که حق عبدالله اوجالان برای ملاقات با وکلاء در ۱۲ سال اول فقط یک ساعت در هفته بود، اما این حق همیشه نقض شده است و چنین ادامه داد: «اگر حق شما برای ملاقات با وکلایتان رد شود، نمیتوانید دفاعیهی عادلانهای آماده کنید. این در حالی است که بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ تنها ۵ بار ملاقات با وکلاء انجام شده است و از سال ۲۰۱۹ تا کنون هیچ دیداری برگزار نشده است. مراجعات و درخواستهای ملاقات زیادی رد شده یا اصلا جواب داده نشده است. این بدان معناست که نه تنها حق دفاع قانونی نقض میشود، بلکه اطلاع از وضعیت آقای عبدالله اوجالان و سایر افراد محبوس در این زندان نیز مجاز نیست و خبری از آنان در دست نیست. باید به عنوان یک حق انسانی پذیرفته شود که وقتی کسی در زندان به سر میبرد، باید از داشتن وکیل در زندان، دسترسی آسان به وکیل و اسناد مربوط به پرونده، امکان ارتباط با اداره زندان و امکان حق ملاقات منظم برخوردار باشد. این برای دفاع و محاکمه عادلانه ضروری است.»