عضو کمیته‌ی زندانیان و محکومین در رابطه با پرونده‌ی پاژک، نژبیر سِرت گفت: «ما قدرت این را داریم که برای آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله‌ی کورد زیر ساخت و پایه‌ای برای راه‌حل بسازیم» و همگان را به حمایت از مقاومت زندانیان فراخواند.
نژبیر سِرت عضو کمیته‌ی زندانیان و محکومین در رابطه با پرونده‌ی حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک) در رابطه با کارزار ‘آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل مسئله‌ی کورد’ و مقاومت اعتصاب غذای زندانیان با خبرگزاری فرات (ANF) گفت‌و‌گویی انجام داد.
نژبیر سِرت گفت: «قبل از هر چیز از حقی قرار شهید اول تا جمال تانهان که در زندان به شهادت رسید، به تمامی شهدا درود می‌فرستیم. به خانواده‌هایشان تسلیت می‌گوییم. ما در مبارزه‌ی خود یاد و خاطرشان را زنده نگه می‌داریم و در شخصیت جمال تانهان قول وفاداری را برای تمامی شهدا تکرار می‌کنیم.»
‘در حالی که انزوا ادامه دارد راه‌حل ایجاد نخواهد شد؛ مخاطب رهبر آپوست’
نژبیر سِرت اعلام کرد قبل از ارزیابی کارزار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، لازم است در مورد سیاست انزوای مطلق سخن بگوییم و گفت:
«در سال ۲۰۲۳ انزوای تحمیلی بر رهبر آپو شدیدتر شد، مدت ۳۳ ماه است که هیچ اطلاعی از رهبر آپو در دست نیست. انزوای مطلق در امرالی با مجازات انضباطی غیر قانونی تشدید می‌یابد. قطعا انزوای امرالی چیزی نیست که آن را به ۳۳ ماه محدود کرد. بلکه از ۱۵ فوریه‌ی ۱۹۹۹ که رهبر ما دستگیر شد، از آن زمان به جزیره‌ی امرالی برده شد و انزوا آغاز شده است. روند دادگاه امرالی و تمامی اعمال پس از آن با سیاست انزوای سیستماتیک آغاز شده است. این سیاست‌ها گام به گام اجرا شدند، هدف از آن جدا کردن رهبر آپو از خلق و عادی کردن انزوا بوده است. از ملاقات وکلا گرفته تا ملاقات خانواده با رهبر با جلوگیری و ممانعت همراه بوده است. سال‌ها وی را در اتاق انفرادی محبوس کرده‌اند. سیاستی که در هیچ زندانی اجرای نمی‌شود در امرالی آن را اجرا می‌کنند و در جهان شبیه آن وجود ندارد. در سال‌های اخیر این بی‌قانونی با مجازات‌های انضباطی خودسرانه بیشتر شده است. مستمرا مجازات جدیدی صادر می‌شود. قطعا نهادها و نیروهای بین‌المللی نیز در این سیاست‌های انزوای نقش دارند. ملموس‌ترین مثال آن این است که کمیته‌ی منع و پیشگیری از شکنجه (سی‌پی‌تی)، گزارش مشاهدات خود در امرالی را فاش نکرد و به دولت ترکیه که مسئول این شکنجه است، تحویل داد.
کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راه‌حل سیاسی برای مسئله‌ی کورد» با هدف ایجاد آزادی جسمانی رهبر آپو علیه انزوا آغاز شد. انزوای رهبر ما به معنای انزوای اراده‌ی خلق کوردستان است. به همین سبب کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راه‌حل سیاسی برای مسئله‌ی کورد»، به معنای کارزار آزادی اراده‌ی خلق کورد نیز هست. رهبر آپو از همان ابتدا اعلام کرده بود که سیستم انزوا در امرالی علیه تمامی جوامع است. با گذشت زمان حقیقت این موضوع را به وضوح می‌بینیم. همزمان با سیاست انزوا در امرالی، یک جنگ همه جانبه بدور از اخلاقیات علیه گریلا‌های کوهستان و خلق ما در شهرها اجرا می‌شود. با شروع مجازات‌های شدید امرالی، اکنون در دیگر زندان‌ها همان سیاست اجرا می‌شود. همزمان با انزوا، فشار و وحشی‌گری علیه خلق کورد شدیدتر می‌شود. اولین نماینده‌ی مسئله‌ی کورد رهبری ماست. تا زمانی که انزوا ادامه داشته باشد، ممکن نیست این راه‌حل به اجرا درآید. انزوا در امرالی انزوایی در برابر راه‌حل مسئله‌ی کورد و صلح در کوردستان و خاورمیانه است. ادامه دادن به انزوا به معنای ادامه دادن به مفهوم جنگ ویژه و ترویج و توزیع نسل‌کشی دولت ترکیه است. نسل‌کشی که علیه تمامی جامعه صورت می‌گیرد. این جنگ بیشتر گرسنگی، فشار، خشونت و عدم صلح را در جامعه در پی داشته است.
به دلیل وجود سیاست جنگ بزرگ‌ترین مهاجرت در این سال‌های اخیر انفاق می‌افتد. جوانان به دلیل سیاست‌های نادرست، غارت‌ها و اخاذی‌های دولت عدالت و توسعه (آ‌ک‌پ)، همچنین جنایات علیه زنان افزایش یافته است و یک حمله سیستماتیک چند وجهی توسط دولت علیه حقوق و آزادی زنان وجود دارد. نقض حقوق بشر افزایش یافته است. بنابراین برای حل بحران‌ها‌ی سیاسی و اقتصادی ترکیه، باید سیاست جنگ و انزوا پایان یابد. باید سیاست فاشیستی را پایان دهند و فرصتی برای راه‌حل محیا گردد. در چنین وضعیتی رهبری ما این قدرت را دارند که در مدت زمان کوتاهی این مسئله را حل نماید. راه‌حل مسئله‌ی کورد با آزادی رهبر آپو میسر می‌شود. این راه‌حل، راه‌حلی برای مشکلات اقتصادی و سیاسی و دمکراسی در ترکیه را به دنبال خواهد داشت.»
«هدف ما فقط رفع انزوا نیست، بلکه آزادی است»
نژبیر سِرت با اشاره به این‌که آن‌ها برای این کارزار نقش بسزایی قائل بوده‌اند گفت: «پیشرفت این کارزار به اندازه‌ی خود به ایفای نقش پرداخته است، تمامی اقشار جامعه و در اکثر کشورهای جهان از این کارزار حمایت کرده‌اند. نتیجه‌ای ایجاد کرد که انزوا در امرالی بیش از همیشه در دستور کار قرار بگیرد و جهانی شود. اعتراضات به غیرقانونی بودن انزوا در امرالی در حال افزایش است. همزمان سیاست انزوای دولت ترکیه و نیروهای توطئه‌گر بیشتر تشریح شد. در چارچوب این کارزار، اندیشه‌های رهبر آپو در تمامی جهان منتشر می‌شود. هدف دیگر انزوای دشمن توقف اندیشه‌های رهبر آپو است، اما با این کارزار این دیوار است که فرو می‌ریزد. هدف ما از این کارزار نه تنها پایان دادن به انزوا، بلکه تضمین آزادی جسمانی رهبر آپو است. بنابراین شرکت و حمایت از این کارزار را برای همگان مهم می‌دانیم.»
«اعتصاب غذای زندانیان بسیار مهم و معنادار است»
نژبیر سِرت در ادامه اعلام کرد که با سیاست انزوا، به طور کل جنگ علیه خلق کورد اجرا می‌شود و خلق نیز جنگ مرگ و زندگی را انجام می‌دهند و گفت: «لزومات این جنگ مرگ و زندگی چیست؟ زبان، تاریخ، هویت، آزادی، خاک و تمامی ارزش‌هاست. در زمانی که تمامی این‌ها از ما سلب شده بودند، حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) تأسیس شد. تأسیس پ‌ک‌ک مداخله‌ای بود علیه این سلب کردن تاریخی که ۵۰ سال است که بدون وقفه در حال جنگ است. پ‌ک‌ک تمامی این ارزش‌های بسیار مهم را با مقاومتی تاریخی بار دیگر به دست آورد. مقاومت رهبر آپو در امرالی و مقاومت زندانی‌ها یکی از مواضع بسیار مهم برای مبارزه است. در تاریخ پ‌ک‌ک زندان‌ها میراث مقاومت شکوهمندانه‌ای خلق کرده‌اند. مقاومتی بی مانند و مثال زدنی در شرایط اسارت، ضربه‌ی مهلک و مهمی را بر دشمن وارد کرد. مقاومت در زندان‌ها در دوران مبارزه نقشی پیشگام را ایفا نموده است. مانند مقاومت مظلوم دوغان، ۱۴ و ۴ جولای به قویترین جایگاه علیه سرکوب دشمن تبدیل شده‌اند. همچنین مقاومت سکینه جانسز در برابر شکنجه‌گران، قوت قلب زیادی به تمامی زنان کورد که علیه دشمن می‌جنگند، بخشیده است و زمینه را برای ارتش زنان ایجاد کرد.
امروزه در تمامی زندان‌ها اللخصوص در مورد رهبری و جامعه، به طور مستمر فشار و خشونت همانند ۱۲ سپتامبر وجود دارد. ما در روزهایی زندگی می‌کنیم که فاشیسم بدترین چهره‌ی خود را در امرالی و دیگر زندان‌های نشان می‌دهد. زندانیان در زندان‌ها به مرگ محکوم می‌گردند، شکنجه می‌شوند و آخر سر همانند رفیق جمال تانهان شهید می‌شوند. به میل خود حکم زندان‌ها را افزایش می‌دهند و اجازه نمی‌دهند آزاد شوند، پیکر رفقایمان را درون جعبه تحویل خانواده‌هایشان داده می‌شود. سیاست پلیدی علیه زندانیان اجرا می‌شود. می‌خواهند اراده‌ی زندانیان سیاسی را بشکنند. اما مقاومت قوی در جریان است. زندانیان دستگیر شده در رابطه با پرونده‌ی پ‌ک‌ک و پاژک در زندان‌ها با موضع‌گیری خود علیه تمامی این اعمال فشیست‌ها به ویژه انزوای امرالی با اعتصاب غذا از ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ آغاز شده است، موضع خود را نشان دادند. موضع رفقایمان علیه وحشی‌گری دشمن بسیار مهم است. قطعا مقاومت فقط به اعتصاب غذا محدود نمی‌شود.
همزمان جنگی علیه اراده و تفکر است. به همین دلایل مقاومت زندانیان دستگیر شده در رابطه با پرونده‌ی پ‌ک‌ک و پاژک در زندان‌ها بسیار معنادار است. زندانیانی که در ۱۴ جولای تاریکی فاشیسم را شکست دادند، اکنون نیز هدفشان شکستن تاریکی است که با انزوا و فشارهای تازه بر رهبری تحمیل شده‌اند. همچنین اعتصاب غذا نقش مهمی در برابر انزوا و راه‌حل مسئله‌ی کورد و راه‌حل تمامی مسائل درون زندان دارد. این مقاومت بر تمامی عرصه‌های مبارزه تأثیرگذار است. اعتصاب غذا به اراده و شجاعت نیاز دارد. رفقا به طور واضح این حقیقت را نشان دادند و روحیه‌ای فداکارانه در این مقاومت نشان داده می‌شود. برای ایجاد زندگی شکوهمندانه و آزاد، لازم است روحیه‌ی فداکار بودن را توسعه داد و در تمامی عرصه‌ها با آن بە جنگ دشمن پرداخت. کارزار به معنای توسعه مشارکت واقعی با رهبری و گامی برای ساختن راه‌حل، صلح و آینده‌ای آزاد با رهبر آپو است.»
برای عدالت تحصن آغاز شده است
نژبیر سِرت در مورد تحصن برای عدالت گفت: «این مرحله شامل یک فرآیند طولانی مدت است و مبارزه علیه انزوا با فعالیت‌های بسیار متفاوت نشان داده می‌شود. در چارچوب این تحصن، مقاومتی وجود دارد که از سنگرهای گریلا در کوه‌ها به شهر و از خیابان‌ها به زندان‌ها و از کوردستان به سراسر جهان منتقل و پخش می‌شود. مهم است که هرکس علیه ظلم دشمن به مقاومت بپردازد و در کنار آزادی و صلح قرار بگیرد، به مقاومت بپیوندد و موضع خود را نشان دهد. مقاومت با وحدت روحیه، فعالیت و سازماندهی در مقاومت بی‌شک مهمترین عامل موفقیت ماست. از زمان تأسیس پ‌ک‌ک تا کنون بزرگ‌ترین سلاح ما علیه دشمن، سازماندهی و مبارزات خلق ماست. این وحدت از تمامی موانع خواهد گذشت و به پیروزی خواهد رسید. نیروی شکستن انزوا، روحیه و سازماندهی است. خلق کورد با شعار ‘پ‌ک‌ک خلق است، خلق این‌جاست’ بر روند قیام غلبه کردند. امروز نیز با همین روحیه می‌گوییم که آزادی رهبر ما آزادی خلق کورد است و برای این منظور نیز خواستار آزادی رهبر و حل مسئله‌ی کورد هستیم.»
لازم است تمامی جامعه از این کارزار صیانت نماید
اعتصابات مرحله‌ی نوین این کارزار را نشان می‌دهند. برای این‌که این کارزار به هدف خود برسد، لازم است از طریق انجام فعالیت خارج از زندان مورد حمایت قرار بگیرد. در این موضوع فعالیت تحصن برای عدالت که خانواده‌ی زندانیان برای حمایت از اعتصاب غذای زندانیان را آغاز کرده‌اند از اهمیت زیادی برخوردار است. اما برای موفقیت این کارزار نباید این فعالیت تنها به خانواده‌ی زندانیان محدود گردد، همزمان از همه جا و توسط اقشار جامعه لازم است مورد حمایت قرار بگیرد. باید همگان شرکت کنند. لازم است مورد ارزیابی قرار بگیرد و از هر طرف اعتصاب زندانیان مورد حمایت قرار بگیرد. شرکت تمامی سنین و اقشار جامعه لازم است. زنان و جوانان با پویایی و خلاقیت، دانش و انرژی خود در چارچوب کارزار و اعتصاب غذا، قدرت موفقیت را در تمامی فعالیت‌ها افزایش دهند.»
«فقط از طریق مبارزات سازمان‌یافتع می‌توان فاشیسم را شکست داد»
در پایان نژبیر سِرت عضو کمیته‌ی زندانیان و محکومین در رابطه با پرونده‌ی حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک) گفت: «فقط از طریق مبارزات سازمان‌یافته می‌توان به سیاست‌های فاشیستی دشمن پایان داد. بر این اساس کارزار راه‌حل مسئله‌ی کورد و رفع انزوا به نتیجه نرسیده است، لازم است این را به عنوان یک انتقاد در نظر گرفت. تا امروز بدون این‌که انتظاری داشته باشیم از طریق نیرو و مقاومت طبیعی خود به این سطح رسیده‌ایم. ما نیز اراده و قدرت دستیابی به اهداف کارزار، ایجاد آزادی جسمانی رهبری و حل مسئله‌ی کورد را داریم. اگر به همین اراده نزدیک شویم، قطعاً این مبارزه آزادی و موفقیت را به همراه خواهد داشت».
