رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان از ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ تا کنون در زندان امرالی در یک سلول انفرادی به اسارت گرفته شده است. از سال ۲۰۱۴ تا کنون تنها ۵ بار اعضای خانواده‌اش با وی ملاقات داشته‌اند. آخرین بار در مارس ۲۰۲۰ با برادرش محمد اوجالان دیدار داشت. در این ۲۴ سالی که در امرالی زندانی بوده است، در ۲۵ مارس ۲۰۲۱ تنها یک بار تلفن زده است و این آخرین باری بوده که کسی با وی ارتباط داشته است. از سوی دیگر حق ملاقات او با وکلایش در ۱۲ سال اول به یک ساعت در هفته محدود می‌شد، اما استفاده از این حق همیشه مسدود بوده است. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ تنها ۵ بار با وکلایش ملاقات داشته، از سال ۲۰۱۹ تا کنون نتوانسته با وکلایش ملاقات داشته باشد. مراجعات و درخواست‌های زیادی رد شده یا بدون جواب مانده است.

منزوی‌سازی به یک سیاست تبدیل شده است

عضو اتحادیه بین‌المللی پزشکان برای پیشگیری از جنگ هسته‌ای (IPPNW) و فعال صلح دکتر مد گیسِلا پِنتِکر درباره انزوای تشدید شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با خبرگزاری فرات گفتگو کرد. وی عنوان کرد که منزوی‌سازی در ترکیه به یک سیاست تبدیل شده و بر تمام جامعه تاثیر گذاشته است.

دکتر گیسِلا پِنتِکر اظهار داشت که منزوی‌سازی تنها به زندان امرالی محدود نمانده است و افزود که در کشور ترکیه حقوق اولیه انسان‌ها نقض می‌شود و گفت: «انزوا شکنجه است. این شکنجه تنها شامل آقای اوجالان نمی‌شود. این یک سیستم شکنجه است که همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و قابل قبول نیست.»

عبدالله اوجالان باید آزاد شود

دکتر پِنتِکر اظهار داشت که نهادهای بین‌المللی درباره انزوای امرالی تحقیق جامعی نکرده‌اند و سکوت کرده‌اند. وی از سی‌پ‌تی به‌ دلیل عدم انتشار گزارش خود درباره دیدار از زندان امرالی انتقاد کرد. دکتر پنتکر تصریح کرد که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به ‌دلیل سیاست‌های انزوای دولت ترکیه و سکوت نهادهای بین‌المللی نمی‌تواند به حق سلامتی خود دست یابد و افزود: «عبدالله اوجالان جوان نیست، او از نظر جسمی پیر است و به همین دلیل به معاینات پزشکی منظم نیاز دارد. ما امروز می‌دانیم که سایر زندانیان سیاسی نیز تحت چه شرایطی در زندان‌های ترکیه نگهداری می‌شوند.»