نمایندگان نیروهای کارگری، صلحطلب و نیروهای دموکراسیخواه استانبول نیز در این مراسم یادبود حضور داشتند. در این مراسم بنری حاوی نوشته «زندهباد ۱ می» در دستان کنشگران به چشم میخورد و شعارهای «زندهباد ۱ می» و «رهایی به تنهایی میسر نیست، یا با همدیگر و یا هیچکس» سرداده شد.
آرزو چَرکَزاوغلو، رئیس کل کنفدراسیون سندیکاهای کارگران انقلابی (DÎSK)، در جریان مراسم اعلام کرد که با حکم دادگاه محرز شده است که میدان تقسیم، میدان ۱ می است. وی اعلام کرد که افرادی که برای جشن در میدان تقسیم فراخوان داده بودند بازداشت شدهاند و افزود: «حق قانونی کارگران و زحمتکشان است که ۱ می را در میدان تقسیم جشن بگیرند. ما باری دیگر قول میدهیم که تقسیم را آزاد کرده و این کشور را دموکراتیک نماییم.»
رئیس مشترک کنفدراسیون سندیکاهای کارگران تودهای (KESK) آیفَر کوچاک نیز در سخنرانی خود ضمن اشاره به بحران اقتصادی، سیاستهای فشار و بیعدالتی، همه را به حضور در میادین در روز ۱ می فراخواند.
جمعیت در محل یادبود شمع روشن کرده و به سمت سربالایی شیشهانه راهپیمایی کردند. همچنین یاد محمد آکیف دالجی نیز که سال ۱۹۸۹ در منطقه شیشهانه به قتل رسیده بود، گرامی داشته شده و در محل یادبود وی شمع روشن شد.