اسرین قدری اظهار داشت که ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، در بحبوحه شدیدترین درگیریها، ناگهان اجلاس گروه هفت را ترک کرد و وارد مرکز بحران در کاخ سفید شد که به وضوح نشان میدهد ایالات متحده در حال آماده شدن برای برداشتن گامی نظامی و دیپلماتیک علیه ایران بوده است. اسرین قدری خاطرنشان کرد که پس از این لحظه، اعلام شد که بمبافکنهای B-52 به منطقه اعزام خواهند شد که نشان میدهد ایالات متحده، فرانسه و انگلیس به وضوح آمادگی خود را برای تسلیم گرفتن ایران در زمین و پای میز مذاکره افزایش دادهاند.
اسرین قدری اظهار داشت که این نیروها خواهان فروپاشی کامل دولت ایران نیستند و گفت: «قدرتهای غربی خواهان یک ایران دمکراتیک نیستند. غرب آن را کنترل خواهد کرد؛ آنها ایرانی میخواهند که از نظر نظامی، خنثا و از نظر سیاسی مستقل و پذیرای سرمایهگذاری اقتصادی خارجی، به ویژه در بخشهای انرژی و زیرساختها باشد.»
«روسیه و چین ملحق نخواهند شد، آنهها در پشت صحنه مدیریت خواهند کرد»
اسرین قدری پیشبینی میکند که روسیه و چین به عنوان نیروهای نظامی مستقیماً در این فرآیند دخیل نخواهند بود و افزود که هر دو کشور طرفدار هرج و مرج فعلی نیستند، بلکه خواهان از نو بازسازی نظمدهی و مدیریتشدگی هستند. اسرین قادری ادامه داد:
«آنها عدالت نمیخواهند، بلکه نفوذ میخواهند. بازسازی، معاملات تسلیحاتی و انرژی در ایران نشان میدهد که روسیه و چین نمیخواهند این رژیم به طور کامل سقوط کند، آنها فکر میکنند میتوانند از یک ساختار ضعیف اما همچنان پابرجا سود ببرند.»
اسرین قدری ادعا کرد که این دو بازیگر به طور غیرمستقیم از طریق برخی توافقات مخفی در این روند دخیل بودهاند و اظهار داشت: «تعرفههای چین، عناوینی مانند معاملات اوکراین و روسیه، بخشی از همکاری خاموش در پرونده ایران است. آنها مستقیماً در جنگ اسرائیل و ایران دخیل نخواهند بود؛ اما پشت درهای بسته در این روند مشارکت خواهند داشت.»
«جنگهای انرژی سرنوشتساز خواهند بود»
اسرین قدری اظهار داشت که تحولات در حال وقوع، نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی، یک تغییر پارادایمی است و گفت: «آنچه اکنون در حال وقوع است، فروپاشی دیپلماسی نیست، بلکه یک فروپاشی در سطح بینالمللی است که پس از جنگ جهانی دوم برقرار شد و به منافع خلقهای منطقه خدمت نمیکند. یک جنگ سرد جدید در حال آغاز است، اما این بار موضوع ایدئولوژی نخواهد بود؛ دسترسی به منابع انرژی، مسیرهای تجاری و کنترل منطقهای تعیینکننده خواهد بود.»
اسرین قدری خاطرنشان کرد که حقوق بینالملل اکنون چیزی بیش از یک «پوشش» نیست و سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «امپریالیسمهای امروزی لباس فرم پوشیدهاند. آنها مرزها را از نو ترسیم میکنند، اتحادهای جدید تشکیل میدهند و رژیمهای آینده را از طریق پیشنویسها و فهرستهای سازمان ملل تعریف میکنند. سایکس-پیکو بار دیگر در صحنه است؛ فقط روشها و موارد اصلی تغییر کردهاند.»
«پژاک از خلقمان صیانت خواهد کرد»
اسرین قدری اظهار داشت که این روند، زمان مهمی برای کوردهای ایران است و با فروپاشی دولت ایران، سیاست کوردی با یک مسئولیت تاریخی روبرو خواهد شد. اسرین قدری گفت: «پژاک برای محافظت از مردم روژهلات کوردستان به اجازه کسی نیاز ندارد. پژاک آماده است تا به عنوان یک نیروی سیاسی، نظامی و ایدئولوژیک، آیندهای آزاد و دمکراتیک بسازد. ما میدانیم که پژاک به هر قیمتی در آنجا از مردم ما دفاع و صیانت خواهد کرد.»
اسرین قدری خاطرنشان کرد که دیگر بازیگران سیاسی کورد نیز باید در تلاش برای انجام این مسئولیت تاریخی مشارکت کنند و از حزب دموکرات کردستان ایران (حدکا) و جنبش کومله به ریاست عبدالله متحد خواست که در این امر مشارکت کنند و ادامه داد:
«فروپاشی رژیم یا بازسازی آن لحظه به لحظه در حال وقوع است. این برای کوردها نمادین نیست، بلکه زمان اتحاد استراتژیک است. اگر حزب حدکا و کومله به حرکت و دور شدن خود از نیروهای کورد ادامه دهند یا حتی بدتر از آن، موضعی اتخاذ کنند که مورد پذیرش نیروهای خارجی قرار گیرد - خیانتهای تاریخی علیه خلق کورد بار دیگر تکرار خواهد شد. این نه تنها یک ضایعه تاریخی است، بلکه خطری است که مانع آزادی آینده ما خواهد شد.»
«خلق کورد سیاستی که منفعت احزاب را اساس گرفته باشد نمیخواهد بلکه سیاستی شرافت خلق را در دستورکار اساسی خود قرار داده است میخواهد»
اسرین قدری خاطرنشان کرد که خلق کورد در هر چهار بخش کوردستان از نزدیک روند کار را دنبال میکنند و موارد زیر را اعلام کرد:
«دیگر هیچ عذر و بهانهای قابل قبول نیست. هیچ دلیلی برای تأخیر وجود ندارد. در تفرقه هیچ آیندهای وجود ندارد. خلق کورد سیاستی میخواهند که زندگی، کرامت و حق تعیین سرنوشت مردم و نه منافع حزبی، را در دستور کار اصلی خود قرار دهد.»
اسرین قدری همچنین سیاستهایی را که خلق کورد در ایران به نمایش عملی خواهند کرد را، به شرح زیر توصیف کرد:
«آزادی نه با سازش با رژیم و نه با پذیرش سناریوی غرب حاصل میشود. آزادی کوردها با موضع متحد علیه رژیم و نیروهای خارجی که سعی در طراحی کوردستان بدون ما دارند، محقق میشود.»