بر اساس شاخص جهانی آزادی مطبوعات گزارشگران بدون مرز، یک چیز در مقیاس جهانی روشن است: «آزادی مطبوعات از سوی همان افرادی که قرار است ضامن آن باشند، یعنی مقامات سیاسی در معرض تهدید است.»

کاهش عمومی شاخص‌های سیاسی بر کشورهایی که در سه رتبه اول فهرست جهانی آزادی مطبوعات قرار دارند نیز تأثیر می‌گذارد.

در حالی که امتیاز آزادی مطبوعات نروژ که رتبه اول را کسب کرده بود کاهش یافت، ایرلند (هشتم) که سازمان‌های رسانه‌ای در معرض ارعاب قضایی توسط احزاب سیاسی قرار گرفتند، موقعیت پیشرو خود را در اتحادیه اروپا به دانمارک (دوم) و سپس به سوئد (سوم) از دست داد.

در پایان این رتبه‌بندی، سه کشور آسیایی مانند چین، ویتنام و کره شمالی جای خود را به سه کشور می‌دهند که شاخص‌های سیاسی آنها به پایین‌ترین سطح رسیده است: از زمان بازگشت طالبان به قدرت، روزنامه‌نگاری در افغانستان (که از لحاظ سیاسی ۴۴ رتبه کاهش یافته است) ، سوریه (که از نظر سیاسی ۸ رتبه کاهش یافته است) و اریترا (که از لحاظ سیاسی و عمومی در آخرین رتبه قرار دارد و ۹ رتبه کاهش یافته است) همچنان تحت فشار قرار دارد.

گزارشگران بدون مرز خاطرنشان می‌کند که انتخاب مجدد حزب رجب طیب اردوغان در ترکیه نگرانی ایجاد می‌کند. ترکیه که در رتبه ۱۵۸ قرار دارد، همچنان در این شاخص امتیاز از دست می‌دهد. ترکیه با وجود اینکه در رده‌بندی عمومی نسبت به سال قبل ۷ پله پیشرفت داشته است، به ویژه در شاخص سیاسی و تقنینی امتیاز از دست داده است.

گزارشگران بدون مرز تاکید کرد: «ترکیه همچنان به زندانی کردن خبرنگاران و تضعیف رسانه‌ها از طریق سانسور اینترنتی و کنترل قضایی ادامه می‌دهد.»

گزارشگران بدون مرز در اطلاعیه خود درباره ترکیه می‌گوید: «۹۰ درصد رسانه‌های ملی تحت کنترل دولت است» و همچنین به موارد زیر اشاره می‌کند: «با قوت گرفتن استبداد در ترکیه، کثرت‌گرایی در رسانه‌ها بیش از هر زمان دیگری مشکوک شده است. از همه ابزارها برای تضعیف آنچه حیاتی است استفاده می‌شود.»