محمد امین چام، زندانی بیمار ۷۳ ساله که در زندان نوع T بَشیری اِلح نگهداری میشود، شب ۱۶ آوریل بر اثر حمله قلبی به بیمارستان آموزش و تحقیقات الح منتقل شد. چام پس از آنژیوگرافی تحت درمان در بخش مراقبتهای ویژه قرار گرفت. چام که از چندین بیماری رنج میبرد و بیمار با حال وخیم محسوب میشود، در ۱۰ آوریل نیز به دلیل وخامت حالش به بیمارستان منتقل شده بود. او پس از یک شب بستری در ۱۱ آوریل مجددا به زندان بازگردانده شد.
پزشکان فقط توانستند یک رگ را باز کنند
شیمَل چام، دختر محمد امین چام که در بخش مراقبتهای ویژه بستری است، با بیان اینکه پدرش بیماریهای متعددی دارد، تاکید کرد که درمان او در بین چهار دیواری امکانپذیر نیست و گفت:
«پدرم برای دومین بار دچار حمله قلبی میشود. ابتدا او را به بیمارستان دولتی بشیری منتقل کردند. بعدا متوجه شدند که حمله قلبی بوده است، به همین دلیل او را به بیمارستان آموزش و تحقیقات الح آوردند. پزشکان صبح امروز آنژیوگرافی کردند، اما طبق گفته پزشک، دو رگ دیگر نیز مسدود شده است. آنها سعی میکنند با دارو آنها را باز کنند. پزشکان گفتند چون پدرم پیر است، 'ما فقط توانستیم یک رگ او را باز کنیم.' همچنین پزشک به وکیل گفته است: 'این اصلا درست نیست که این فرد بین چهار دیواری بماند.' پزشک قبلا نیز همین اظهارات را کرده بود.
از زمانی که بعنوان خانواده این خبر را شنیدهایم، پریشان هستیم. دیروز ملاقات حضوری بود و مادرم به ملاقات او رفته بود. پدرم به مادرم گفته بود که حالش خوب نیست و دستش بیحس شده است. او قبلا نیز سمت چپ بدنش فلج شده و در مغزش تومور دارد. پزشکان گفته بودند که تومور مغزش بزرگ شده و سه رگش مسدود شده است. چند روز پیش دوباره به بیمارستان منتقل شده بود. او را به بخشهای مغز و اعصاب، قلب و عروق و فیزیوتراپی برده بودند و ۲۴ ساعت در بیمارستان بستری بود. با وجود این، دوباره او را به زندان بردند.
پزشک میگوید که میتواند امروز او را در بخش مراقبتهای ویژه نگه دارد. در اینجا یک بخش برای زندانیان بیمار وجود دارد و احتمالا فردا میتوانند او را به آنجا منتقل کنند. وضعیت پدرم وخیم است؛ او نه یک بیماری، بلکه چندین بیماری دارد. صادقانه بگویم، همه ما میبینیم که پدرم نمیتواند در اینجا، بین چهار دیواری درمان شود. زیرا هر بار او را به بیمارستان منتقل میکنند، یک یا دو روز او را بستری میکنند و دوباره به زندان میبرند.»
«درخواستهای ما به طور مداوم رد میشود»
شیمَل چام با بیان اینکه قبلا هنگام انتقال پدرش به بیمارستان به آنها اطلاع داده نشده بود، توجه را به این نکته جلب کرد که نزدیکانشان آشکارا به حال مرگ رها شدهاند و افزود:
«گزارشها به پزشکی قانونی ارائه شده است. نامه به ریاست جمهوری نوشته شده و به سامانه ارتباطات ریاست جمهوری شکایت شده است. وکیل او نیز گفت که فردا دوباره درخواست دیگری خواهد داد. اما درخواستهای ما به طور مداوم رد میشود. اینکه با وجود این همه بیماری، اعتراضات ما رد میشود، واقعا ما را نگران میکند. آنها بستگان ما را به حال مرگ رها میکنند.
به عنوان مثال، دو روز پیش نیز او را به بیمارستان آورده بودند اما به زندان بازگرداندند. با وجود اینکه به بیمارستان منتقل شده بود، به ما اطلاع ندادند. امروز، نمیدانم چگونه شد -شاید به دلیل واکنشهای قبلی است- به ما اطلاع دادند. در موارد قبلی اطلاع نمیدادند. ما میبینیم که هیچ زندانی بیماری نمیتواند بین چهار دیواری درمان شود یا به زندگی ادامه دهد. زیرا هیچ بهبودی وجود ندارد و ما واقعا نگران هستیم.»