از وکلای دفتر حقوقی سده، ریزان ساریجا اظهار داشت که فشارهای جسمی، اجتماعی، روانی، فکری و درونی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان وجود دارد. با این کار می‌خواهند او را از نظر جسمی، روحی و فکری تضعیف کنند و گفت: «نزدیک به ۲۵ سال است که می‌خواهند او را تسلیم کنند، اما نتوانستند.»

ریزان ساریجا یکی از وکلای دفتر حقوقی سده، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد و گفت که آنها باید نظام امرالی را به شکلی منسجم ارزیابی کنند. هیأت انضباطی، هیئت اداری و نظارت، دادسرا و قوه قضائیه و اجرای احکام، به شیوه‌های مختلف مجازات تعیین کردند. ساریجا یادآور شد که دولت مجازات اعدام را با حبس ابد جایگزین کرد، اما این کافی نبود و گفت: «آنها سیاستی را در پیش گرفته‌اند که سعی می‌کند هر لحظه و هر دقیقه از بازداشت را به لحظه ظلم و ستمگری تبدیل کند.»

در طول ۱۲ سال تنها ۵ بار وکلایش توانستند با وی ملاقات کنند

ساریجا یادآور شد که ملاقات خانواده و وکیل تا سال ۲۰۱۱ با تصمیمات عملی و غیرقانونی مسدود شده بود و هرگز اجازه انجام ملاقات به درستی داده نشد و گفت: «از سال ۲۰۱۱ به بعد در ۱۲ سال وکلاء به جز ۵ جلسه اجازه ملاقات نداشتند. به‌ دلیل مجازات‌های انضباطی، خانواده‌اش در ۹ سال گذشته تنها ۵ بار توانستند با عبدالله اوجالان ملاقات کنند. در هنگام آن ۵ جلسه ملاقات نیز مجازات‌های انضباطی وجود داشت. در ۲۵ سال، او تنها دو بار توانسته با برادرش تلفنی صحبت کند. او هرگز نتوانسته با وکلایش تلفنی صحبت کند. او در گذشته هنگام ملاقات با خانواده، اجازه نداشته با برادرش به زبان کوردی صحبت کند. بسیاری از روزنامه‌ها هرگز در اختیار او قرار نگرفتند، برخی از آنها تا حدی سانسور می‌شدند که قابل خواندن نبودند و به این ترتیب به وی داده می‌شدند. مجازات انضباطی برای وی در نظر گرفته شد که از مکالمه تلفنی و ارسال نامه جلوگیری کرد. اما نامه‌های تهدیدآمیز و توهین‌آمیز به او دادند تا بخواند. کتاب‌ها و مجلاتی که سیستم حاکم کنونی را قبول ندارد، به آقای اوجالان داده نمی‌شد. کتب دفاعیاتی که عبدالله اوجالان به دادگاه حقوق بشر اروپا (ECHR) ارائه کرده بود، به دلیل ممنوعیت هیئت نظارت زندان در اختیار وی قرار نگرفت. در ۱۴ سال اول از تلویزیون محروم شد و پس از آن فقط برخی از شبکه‌ها را گذاشتند که ببیند. رادیو نیز به جز یک کانال، بقیه را به دلایل مختلف از وی گرفتند و مدت‌ها در اختیارش قرار ندادند.»

خطر اعمال و برخوردهای بد با وی به هر نحوی وجود دارد!

ساریجا گفت: «سیستم مجازات و انزوای سنگین ۲۵ ساله، خواه ناخواه آسیب‌های جسمی و روحی زیادی به افراد وارد می‌کند. برای یک زندانی حیاتی‌ترین مسئله روابط اجتماعی و حفظ روابط اساسی در زندگی اوست. این امر با ملاقات اعضای خانواده، وکلاء و طبق قانون با ملاقات اقوام، دوستان و آشنایان محقق می‌شود. این ارتباط و پیوستگی با زندگی، باید رو در رو باشد و در عین حال زندانی باید بتواند از طریق تلفن و نامه اخبار و وقایع را دریافت کند. همچنین بسیار حیاتی و مهم است که وسایل ارتباط دیداری، شنیداری و نوشتاری برای آگاهی از دنیای خارج در دسترس  زندانی باشد. این حقوق درباره آقای عبدالله اوجالان کاملاً مسدود یا ممنوع شده است. اما ارتباط با دنیای خارج از زندان، مهمترین نقش حفاظتی برای جلوگیری از اعمال بد و غیر انسانی و شکنجه‌های گوناگون را در زندان دارد. اگر ملاقات انجام نشود، این خطر وجود دارد که فرد زندانی با انواع اعمال بد روبرو شود. سبک مجازات در امرالی که ۲۵ سال است ادامه دارد و در حال تشدید است، برای این است که از لحاظ جسمی، اجتماعی، روانی، روحی و فکری به عبدالله اوجالان آسیب بزند. می‌خواهند که عبدالله اوجالان از نظر جسمی و روحی ضعیف شده و از نظر فکری تسلیم شود. این مجازات‌ها را باید به منزله‌ی حمله به سیاست، گفتار و هنر تولید فکری اوجالان دانست.»