پیمان ویان عضو هماهنگی "جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان" (کژار) درباره تحولات سال ۲۰۲۳ در روژهلات کوردستان و ایران و تاثیر انقلاب زن زندگی آزادی با خبرگزاری فرات گفتگو کرد.

ویان گفت که در ۴۵ سال اخیر و مخصوصا با سر کارآمدن رژیم اسلامی در ایران، حملات وسیعی به زنان، جوانان، خلق‌ها و پیروان ادیان مختلف در ایران انجام گرفت و خاطرنشان ساخت که با وجود این حملات نیز مردم عقب‌نشینی نکردند و همواره مقاومت کرده‌اند.

ارزیابی‌های پیمان ویان عضو هماهنگی کژار به این صورت است:

انسان باید به‌خوبی اهمیت انقلاب زن زندگی آزادی را درک نماید. این انقلاب ویژگی‌های بسیار متفاوتی از انقلابات دیگر دارد. تفاوت‌های فلسفی؛ سیاسی و اجتماعی آن کاملا مشخص است. سال ۱۹۷۹ با پیشاهنگی زنان و جوانان یک انقلاب در ایران روی داد و همه در آن انقلاب حضور داشتند. در حقیقت انقلاب با پیشاهنگی خلق‌ها آغاز شد، اما حاکمان و دیکتاتورها انقلاب را مصادره کردند. یک ضد انقلاب به‌وجود آمد. همچنان که انقلاب سال ۱۹۷۹ مهر خود را بر تاریخ کوبید، زن زندگی آزادی نیز مهر خود را بر این دوره زد. انقلاب زن زندگی آزادی دارای میراث و مبارزاتی بزرگ بود. این انقلاب فوران خشم مردم، زنان و جوانان بود که سالها در دورن خود جمع کرده بودند. در ۴۵ سال اخیر و به‌ویژه پس از سر کارآمدن رژیم اسلامی در ایران، در هر عرصه‌ای علیه زنان، جوانان، خلق‌ها و پیروان ادیان مختلف حملات شدیدی صورت گرفته است. هنگامی که انقلاب سال ۱۹۷۹ با پیشاهنگی زنان و جوانان آغاز شد، دیکتاتوری شاه لرزید.

پس از آنکه خمینی به‌قدرت رسید، نام اسلامی را بر انقلاب گذاشت و تمام قوانین و مصوبات ضد زن و ضد خلق‌های ایران را آماده نمود. حقوق زنان، جوانان، خلق‌ها و افراد دارای اعتقادات مختلف در قانون اساسی گنجانده نشد. این قانون اساسی بر اساس ذهنیت تک‌نفره تنطیم شد. از آن روز به‌بعد حملات علیه تمام بخش‌های جامعه ادامه یافت. به‌ویژه زنان و خلق کورد هدف قرار گرفتند. زیرا خلق کورد و زنان دارای پتانسیل انقلاب بودند. زنان و خلق کورد در تمام عرصه‌ها با یورش رژیم روبرو شدند. رژیم اسلامی همه قوانین جدید را با ادعای شرعیت دینی بر جامعه تحمیل نمود و بدین صورت حاکمیت خود را ادامه داد. زنان و مردم اعتراضات زیادی به قانون اساسی تنظیم‌شده پس از انقلاب ۱۹۷۹ کردند. از آن روز تاکنون یک نبرد دائمی در جریان بوده است. ابزار خیلی نیرومند در دست رژیم ایران، دین بود. دین را به‌شدت به‌کار گرفتند، مخصوصا در جریان جنگ ایران-عراق که ۸ سال به‌طول انجامید. رژیم ایران این جنگ را برای خود یک غنمیت حساب کرد. تمام مردم ایران را به‌بهانه دفاع از میهن خود، بسیج نمود. بدین وسیله احساسات زنان و جوانان را به‌کار گرفتند و حاکمیت خود را استحکام بخشیدند.

اما پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ قیام خلق‌ها هرگز متوقف نشده است. به‌ویژه بخشی از جامعه که همواره پیشرو بوده‌اند؛ زنان هستند. پس از سر کارآمدن خمینی اعلام شد که باید زنان روسری به‌سر کنند و باید همه‌جا با حجاب باشند. زنان در مقابل این شرایط واکنش‌های جدی نشان دادند و قیام کردند. مخصوصا در ۸ مارس زنان به میدان آمده و اعتراض کردند. زنان گفتند که ما انقلاب نکردیم تا به عقب بازگردیم، ما برای رژیم اسلامی شاه را از قدرت پایین نکشیدیم. از آن روز قیام زنان ادامه داشته است اما به یک جریان نیرومند تبدیل نشد. پشت انقلاب ایران یک تاریخ سیاه از زندان وجود دارد. در آن زندان‌ها هزاران زن با تجاوز جنسی روبرو شده و سپس تیرباران و اعدام شدند. خلق کورد هم با یک نسل‌کشی وسیع روبرو شد. بیشتر حملات علیه زنان و خلق‌های ایران بوده است. خلخالی که به جلاد کوردستان مشهور شد، با فرمان خمینی به کوردستان آمد و هزاران کورد را به جوخه‌های اعدام سپرد. هر روز در زندان‌ها به زنان تجاوز می‌شد و تیربارانشان می‌کردند. رژیم ایران بدین صورت سالها به خلق کورد ظلم کرد. اما هرکاری هم بکند، نمی‌تواند خلق کورد را تسلیم نماید.

رژیم در میان خود یک جناح اپوزیسیون (مخالف) درست کرد و حاکمیت خود را ادامه داد

رژیم ایران متوجه شد که بدین وسیله نمی‌تواند پابرجا بماند، این بار جنبش اصلا‌ح‌طلبی را ایجاد نمود. اصولا وقتی حکمرانان به خطر می‌افتند، در میان خود اپوزیسیون درست می‌کنند. این موجب تداوم حاکمیت آنان می‌شود. رژیم اسلامی حاکم بر ایران نیز چنین سیاستی را دنبال کرد. رهبران اصلاح‌طلب و اصولگرا جلو آمدند. در این پروسه ۴۵ ساله، چندین رئیس‌جمهور ایران عوض شدند، بعضی دوره‌ها اصلاح‌طلبان و بعضی دوره‌ها اصولگرایان رئیس‌جمهور شدند. وقتی که خاتمی رئیس‌جمهور شد، مانند هوادار مطالبات مردم خود را نشان داد و وعده داد تا یکسری تغییرات ایجاد کند. اما جوانان زیادی در دوران ریاست‌جمهوری وی کشته شدند و زنان با نسل‌کشی بیشتری روبرو شدند. رژیم بدین وسیله انرژی جامعه را گرفت. دوباره در دوره احمدی‌نژاد نیز زنان و جوانان با قتل‌عام روبرو شدند. احمدی‌نژاد برای اولین بار یک زن را در کابیته خود وزیر کرده بود و بدین صورت مردم را به تغییر دلخوش کرده بود.

پیش از آنکه روحانی بر سرکار بیاید، با رنگ ارغوانی به تبلیغات انتخاباتی پرداخت. گمان می‌شد که وی در زمینه حقوق زنان مقداری گشایش و پیشرفت حاصل کند، اما در دوره روحانی نیز هیچ تغییری روی نداد. زنان به همان صورت اعدام شدند، جوانان اعدام شدند. رژیم با جنبش اصلاح‌طلبی کوشید تا قدرت و انرژی جامعه را خالی کند. لذا هیچ تغییری ایجاد نکردند! در دوره ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی نیز سیاست‌های خود را سفت و سخت‌تر کردند. زیرا فهمیدند که دیگر مردم ایران هیچ اعتمادی به سیستم حاکم ندارند. دیدیم که اعتراضات مردم علیه نظام هر روز بیشتر شد. در ۱۰ اخیر از تاریخ ۴۵ ساله ایران قیام‌های بزرگ و کوچکی به‌وقوع پیوسته است. در اعتراضات سال ۲۰۱۰ افراد زیادی کشته شدند. هنوز هم تعدادی از آنان در زندان به‌سر می‌برند. پس از سال ۲۰۱۶ نیز دوباره با پیشاهنگی زنان قیام و اعتراض روی داد.

مخصوصا پس از سال ۲۰۱۷ قیام‌های متفاوتی روی داد. مردم دیگر به جنبش‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا باور نداشتند و علیه کلیت نظام به‌پا خواستند. رژیم حاکم این را به‌خوبی متوجه شد. فهمید که روز به روز اعتراضات افزایش می‌یابند. سال ۲۰۱۹ برای محکومیت افزایش قیمت بنزین یک قیام در کوردستان آغاز شد و به تمام شهرهای ایران رسید. در این قیام به‌ویژه توده‌های محروم به خیابان‌ها ریختند و قیام کردند. هزاران نفر کشته شدند و پس از آن قیام سرکوب شد. پس از قتل ژینا امینی مردم دوباره به‌پا خواستند. ابراهیم رئیسی تاکید نمود که در برابر قیام زن زندگی آزادی یک سیاست تند و خشن را دنبال خواهند کرد و با همکاری سپاه پاسداران تمام ارگان‌ها را کنترل نمودند. حالا سپاه پاسداران سیاست ایران را تعیین می‌کنند.

پس از سردادن شعار "زن زندگی آزادی" در مراسم خاکسپاری ژینا امینی، این شعار سراسر جهان را فراگرفت

 رژیم ایران سالهاست تلاش دارد تا خشم مردم را سرکوب نماید، اما با انقلاب زن زندگی آزادی، مخصوصا زنان و جوانان و خلق‌ها یکبار دیگر نشان دادند که آنان تسلیم نخواهند شد. از تهم تفاوت‌ةای این قیام این بود که از کوردستان آغاز شد و هم یک جنگ تئوریک به‌میان آمد. انقلاب زن زندگی آزادی یک ضربه سنگین به ایدئولوژی رژیم حاکم بر ایران وارد ساخت. خیلی مهم بود که انقلاب با پیشاهنگی زنان و کوردها آغاز شد. زیرا دولت ایران بیشترین تلاشش این بوده تا زنان و نیز خلق کورد را سرکوب نماید. انقلاب با پیشاهنگی زنان و کوردها جلو رفت. پیش از ژینا نیز در شهر مریوان یک زن کورد با نام شلیر رسولی برای نجات خود از دست یک فرد وابسته به نیروهای نظامی دولت ایران، به زندگی خود خاتمه داد. شلیر رسولی به ذهنیت تجاوزگر تن نداد و مرگ را ترجیح داد. این اتفاق در مریوان خشم بزرگی را ایجاد نمود. اهالی مریوان از ۷ تا ۷۰ سال به خیابان ریختند و از شلیر دفاع کردند.

خلق کورد علیه ذهنیت تجاوزگر به‌پا خواستند و از ارزش‌های خود دفاع کردند و یک موضع مهم را از خود نشان دادند. پس از آن و با قتل ژینا امینی خلق کورد قیام کرد و این قیام تمام شهرهای روژهلات کوردستان و ایران را فراگرفت. در سقز و در مراسم خاکسپاری ژینا امینی، شعار زن زندگی آزادی فریاد زده شد و سپس در تمام جهان گسترش یافت. شعار زن زندگی آزادی دارای فلسفه و میراث مهمی است. کسانی که در مراسم خاکسپاری ژینا امینی شعار زن زندگی آزادی را سردادند، میهن‌دوست بودند و ابتدا یک جوان وطن‌دوست این شعار را فریاد زد. خلقی که سالها خود را با فکر و فلسفه رهبر آپو رشد داده باشد، معنای زن زندگی آزادی را خوب می‌داند. هنگامی که این شعار سر داده شد، همه زنان باهم این شعار را فریاد زدند و بدین ترتیب همه‌جا را درنوردید. قیام با این شعار گسترش یافت. فلسفه رهبر آپو با تاسیس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در روژهلات کوردستان و ایران پخش شد.

کسانی که شعار زن زندگی آزادی را فریاد زدند، افرادی بودند که این آگاهی را داشتند. این شعار مانند یک دارو برای مردمان ایران بود. ابتدا در شهرهای ایران تکرار می‌شد و تاثیر زیادی بر افراد گذاشت. شعار زن زندگی آزادی شخصیت زمانه را نشان داد. این نیز سبب شد تا یک جنبش انقلابی بزرگ وارد میدان شود. تفاوت انقلاب زن زندگی آزادی در این بود. هم زنان و هم جوانان در صف مقدم انقلاب قرار گرفتند. در روژهلات کوردستان در ۴۰ سال اخیر زنان با تجاوز و کشتار روبرو بوده‌اند. لذا بارها قیام روی داده است. در سال ۲۰۱۴ در شهر مهاباد یک زن جوان با نام فریناز خسروانی برای نجات خود از تجاوز یک فرد وابسته به اطلاعات، خود را از طبقه چهارم هتلی که در آن کار می‌کرد به پایین انداخت و جانش را از دست داد. پس از این حادثه فعالیت‌های اعتراضی زیادی انجام شد. دهها جوان در این اعتراضات کشته شدند و صدها نفر نیز دستگیر شدند. لذا خلق کورد همواره در برابر این ذهنیت تجاوزگر موضع اعتراضی خود را نشان داده است.

قیام تنها به کوردستان محدود نماند

 با وجود حکلات همه‌جانبه دولت ایران، قیام زن زندگی آزادی مدت زیادی ادامه یافت. زیرا همان‌طور که من گفتم؛ دارای فلسفه و الگوی خاصی بود. لذا فراگیر شد و مدت زیادی ادامه یافت. یکی دیگر از مشخصات این انقلاب این بود که تنها به کوردستان محدود نماند. همه‌جا را فراگرفت و لذا تا آن حد گسترش یافته و ادامه پیدا کرد. از کوردستان آغاز شد اما بر آذربایجان نیز تاثیرگذار شد. به بلوچستان نیز رسید و سپس این قیام به تمام شهرهای ایران رسید. با وجود تمام سرکوب و خشونت‌های دولتی، بازهم مردم عقب‌نشینی نکردند. رژیم ابتدا پیش‌بینی نمی‌کرد قیام تا این حد توسعه یابد و قدرت پیدا کند. نقطه قوت این قیام آن بود که در تمام عرصه‌ها جلو رفت. هر منطقه‌ای با همان شعار به‌میدان می‌آمد. هر کسی در این قیام آزادی خویش را می‌دید. در اغلب فعالیت‌ها و اعتراضات خیابانی زنان در صف مقدم بودند و به مردان جسارت می‌دادند. وقتی زنان علیه نظام قیام کردند، تمام بخش‌های جامعه نیز به‌میدان آمدند.

در این قیام؛ مدارس و دانشگاهها نیز نقش برجسته‌ای داشتند. هزاران دانش‌آموز در مدارس خود به حمایت از قیام پرداختند. جوانان زیادی در این قیام شهید شدند. دهها جوان پیش از آنکه وارد اعتراضات خیابانی شوند در شبکه‌های الکترونیکی پیام "باید این شب ما سحر شود" را منتشر کردند و با وجود این از پیوستن به اعتراضات خودداری نکردند. مرگ را نادیده گرفته و به خیابان‌ها ریختند. این بسیار مهم بود. این‌ها همه نشان می‌دهد که مردم چقدر آگاهند. با شعار زن زندگی آزادی، پایه‌های انقلاب در محل مستحکمی قرار گرفت. زیرا نه اعدام، نه مرگ، نه دستگیری و نه زندان مانع از توسعه قیام نشد. زنان با خشمی وافر، روسری‌های خود را برداشتند و موی سرشان را کوتاه کردند و همه اینها قیامی علیه ماهیت رژیم حاکم بود. رژیم می‌خواهد زنان و همه جامعه را سرکوب نماید. سالها با یک سیاست کثیف زنان و جوانان را تحت فشار گذاشت. زنان و جوانان با شعار زن زندگی آزادی، ضربه سنگینی بر ایدئولوژی رژیم حاکم وارد ساختند.

این قیام بی‌دلیل روی نداد. جنبش آپویی سالهاست در روژهلات کوردستان و ایران در حال فعالیت است. به‌ویژه پس از سال ۱۹۹۹ و به‌دنبال توطئه بین‌المللی علیه رهبر آپو که در ۱۵ فوریه دستگیر شد، مردم روژهلات کوردستان از رهبر آپو دفاع کردند و یک قیام بزرگ روی داد. در سال ۱۹۹۹ جوانان بسیاری از روژهلات کوردستان و ایران به جنبش آپویی پیوستند. پژاک و کژار نیز بر این اساس و به‌دنبال آن تاسیس شدند. قیام زن زندگی آزادی نیز بر اساس این دستاوردها روی داد و همان طور که در سال ۱۹۹۹ خلق کورد در روژهلات کوردستان به حمایت از رهبر آپو برخواستند، در سال ۲۰۲۲ نیز با انقلاب زن زندگی آزادی از الگو و بدیل رهبر آپو حمایت کردند. آنان زندگی آزاد، دموکراتیک و برابر را در الگوی رهبر آپو قابل تحقق یافتند. قیام با کشتن یک زن آغاز شد و سپس به قیام زنان مبدل شد.

انقلاب زن زندگی آزادی تمام مرزها را درنوردید. تبعیض جنسیتی را کنار زده و آن را زیر سوال برد. مرزهای دینی و مذهبی را نیز طی کرد. تمام مرزهای ایجادشده در جامعه توسط حکومت را کنار زد. نیروی زنان در این راستا به‌میدان آمد. بلوچستان منطقه‌ای مانند کوردستان است که رژیم حاکم بر ایران بیشترین فشار و سرکوب و استبداد را در آنجا اعمال می‌کند. به‌ویژه زنان با کشتار و سرکوب شدید روبرویند و در بلوچستان مردسالاری به‌طرزی شدید حاکم است. اما با انقلاب زن زندگی آزادی یک قیام بزرگ در این منطقه روی داد. مردان با زنان به خیابان‌ها می‌رفتند و شعار زن زندگی آزادی را فریاد می‌زدند! این‌ها بسیار مهم‌اند. این تغییرات درونی هم ممکن است. برای مردان نیز مشخص گردید که بدون آزادی زن، جامعه آزاد نمی‌شود و مبارزه به سرانجام نمی‌رسد.

بسیاری از روشنفکران ایرانی اعلام کردند که از سال ۱۹۷۹ اولین بار است که شاهد شعاری با این جذابیتند که همه را هماهنگ و متحد نموده است. آنان شعار زن زندگی آزادی را سراسری معرفی کردند. این انقلاب بزرگترین قیام قرن ۲۱ را رقم زد. این انقلاب با پیشاهنگی زنان وجود خود را در همه جهان اثبات کرد. این قیام اگر با پیشاهنگی زنان و تحت رهبری رهبر آپو و پ‌ک‌ک روی نمی‌داد، احتمالا چنین گسترش نمی‌یافت. هزاران زن ماهها در خیابان مبارزه کردند. زنان همواره تحت ستم بوده و ضعیف دیده می‌شدند اما با این قیام بزرگترین گامها را برداشتند. این نیز یکی از عوامل گسترش شعار زن زندگی آزادی در جهان بود.

در ایران زندان‌ها به میدان مقاومت تبدیل شده‌اند

رژیم ایران برای تخریب روحیه مردم و سرکوب قیام‌ها هزاران نفر را دستگیر نموده و به زندان انداخت. اما این سیاست رژیم نتیجه نداده است. برای نمونه سالهاست در زندان‌های ایران زندانیان شکنجه می‌شوند و اعدام می‌شوند و از حقوق بهداشتی و انسانی خود محروم شده‌اند. اما این سیاست رژیم ایران در مقابل مقاومت زندانیان شکست خورده است. زندان به میدان مقاومت و ایستادگی تبدیل شده است. مسلما این مقاومت با پیشگامی زنان و جوانان کورد آغاز گردید و حالا تمام ایران را دربرگرفته است. با گسترش اعتراضات، دولت ایران تلاش نمود تا با زندانی‌کردن، مردم را بترساند. حتی چندین نفر از جوانان معترض را اعدام کرد. هدفش ترساندن جامعه بود اما موفق نشد. سیاست‌های رژیم ایران در زندان‌ها شکست خورده است و خودش نیز این را به‌خوبی دریافته است. پس از اعدام فرزاد کمانگر، شیرین علم‌هولی، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیان، سیاست کثیف دولت ایران در برابر مردم آزادیخواه ایران شکست خورد. زیرا با این اعدام‌ها مبارزه خلق کورد شدت یافته و هزاران جوان دیگر به صفوف گریلا پیوستند و راه شیرین و فرزاد را دنبال کردند و نام آنان را بر خود نهادند. دوستان و هم‌بندی‌های شیرین علم هولی اعلام کردند که وی پس از آنکه  اعدام شود، شعار زن زندگی آزادی را بر دیوار زندان نوشته بود. این عامل فلسفه انقلاب بود. دولت ایران سیاست بسیار خشنی رادر زندان‌ها اعمال می‌کند اما در برابر مردم آزادیخواه ایران کاری ازپیش نمی‌برد. حالا نیز هزاران انسان آزادیخواه در زندان‌ها هستند. یکی از مبارزان زندان‌های ایران، زینب جلالیان است. وی ۱۶ سال است مقاومتی بی‌نظیر را از خود نشان داده است. این رفقا سمبل زنان آزادیخواه ایرانند. زنان پیشاهنگ ترس بزرگی را در نظام حاکم بر ایران ایجاد کرده‌اند و به ناچار درصدد تسلیم‌سازی مقاومت زندان‌هاست، اما موفقیتی به‌دست نیاورده است.

در این اواخر دولت ایران کشوید تا با مسموم‌سازی افراد، انتقام خودش را از انقلاب بگیرد. زنان جوان در مدارس و دانشگا‌هها مسموم شدند و با این کار درصدد ترساندن و کشتن مردان جوان در خیابان‌ها بودند. دهها نفر از جوانانی که از زندان‌ها آزاد شده بودند، بعدا به اشکالی مشکوک جانشان را از دست دادند. این نیز بخشی از سیاست کشتار رژیم بود. کسانی که حکومت نتوانست آنان را اعدام کرده و تسلیم سازد، به اشکال مختلف دیگری کشته شدند. بدین ترتیب یک جنگ ویژه با خانواده‌های آنان انجام گرفت. خانواده‌ها را ترسانده و خواستار دورساختن فرزندانشان از مدارس و خیابان‌ها شدند. اما باز هم روحیه مقاومت انقلابی ادامه دارد. جوانان، زنان و خلق‌های ایران متحد نیستند و نمی‌خواهند در چنان سیستمی بمانند. خلق می‌تواند در هر زمینه و جایی قیام کرده و به میدان بیاید. رژیم ایران سیاست خیلی کثیفی را برای به‌شکست‌کشاندن انقلاب دنبال می‌کند. تحت نام "ناموس" راه را برای کشتن زنان هموار می‌کند. دادگاههای ایران برای تشویق مردان به کشتن زنان؛ سیاست عدم مجازات را دنبال می‌کنند. لذا هزاران زن توسط مردها کشته شدند. تنها در مدت یک سال حدود ۴۰۰ زن تحت لوای شرف و ناموس‌پرستی کشته شدند. این‌ها قتل‌عام است.

کژار در انقلاب ژن، ژیان، آزادی نقش بزرگی را بر عهده گرفت

کژار اولین جنبش زنان در ایران است که اعلام موجودیت کرده است. پیش‌تر جنبش مستقل زنان در خاورمیانه و ایران وجود نداشت. کژار یک جنبش زنان است که فعالیت‌های سیاسی و نظامی و اجتماعی را پیش می‌برد. کژار میراث بزرگ مقاومت و مبارزه را دارد و به خاطر آن ده‌ها شهید تقدیم کرده است. در برابر تمامی زنان روژهلات و ایران خود را مسئول می‌داند. سال‌هاست برای اتحاد و سازماندهی و آموزش زنان فعالیت می‌کند. در این چارچوب در بسیاری از عرصه‌ها خود را سازماندهی می‌کنیم. با وجود تمامی موانع، سال‌هاست بر روی این ادعاها و اهداف کار می‌کنیم. یکی از اهداف اصلی ما رساندن مقاومت و مبارزه‌ی زنان در ایران و روژهلات به سراسر جهان است. هدف ما این است که چهره‌ی واقعی و سیاه رژیم را به تمامی جهان نشان دهیم.

کارهای مهم ما در سال ۲۰۲۳ به پایان رسید. سیاست کثیف رژیم ایران فقط با اتحاد و مبارزه‌ی مشترک زنان از بین می‌رود. در جریان انقلاب بار دیگر این حقیقت را دیدیم. در جریان انقلاب، زنان به قوی‌ترین شکل مبارزه مشترکی را انجام دادند. کژار جایگزینی برای حل مشکلات است. به عنوان کژار، هدف ما این است که با تمامی زنان ارتباط و کار مشترک انجام دهیم. زیرا دارای قدرت و توانایی زیادی هستیم. زنان بلوچستان نیز مبارزات زنان کورد را برای خود مبنا قرار می‌دهند. به همین دلیل احساس نزدیکی زیادی را با کژار داشته‌اند. همزمان با زنان بلوچستان فعالیت مشترک داریم. همراه با زنان آذری و فارس نیز مبارزه مشترکی انجام می‌دهیم. همان‌طور که اشاره کردم، با وجود این‌که ما کمبودهایی وجود داشته است، به عنوان کژار این مبارزه مشترک را ادامه می‌دهیم.

همچنین در اروپا کار ‌‌و فعالیت زیادی انجام داده‌ایم، دیدار و نشست‌هایی با تمامی زنان اپوزیسیون ضد سیستم داشته‌ایم. هزاران زن در کنفرانس و سمینارها حضور داشته‌اند. اولین‌بار بود که هزاران زن با همان شعار دست به مبارزه‌ی مشترک زدند. زنان طرفدار آزادی از ملیت‌های مختلف از قیام‌های ایران و روژهلات حمایت کردند. هدف اصلی ما معرفی مبارزات زنان به تمامی جهان بود. ما به عنوان کژار به طور مستمر در این زمینه به مبارزه می‌پردازیم. قطعا در تلاش هستیم تا زنان در عرصه‌های سیاسی دارای اراده شوند. اگر سیاست دمکراتیک با پیشگامی زنان شکل نگیرد، سیستم حکومتی ایجاد می‌شود. ما برای این‌که زنان دارای اراده باشند و صدای خود را در زمینه‌های سیاسی و سازمانی و آموزشی داشته باشند، مبارزه می‌کنیم. خلق از زنان انتظارات زیادی را دارند، از این رو حکومت زنانی را مورد هدف قرار می‌دهد که پیشگامی انقلاب را برعهده داشته‌اند.

حملات رژیم علیه ما بسیار جدی است اما همان‌طور که توضیح دادم فعالیت‌های ما به قوی‌ترین شکل ادامه دارد. در این زمینه ما در حال آماده سازی برای کنفرانس بزرگ ژن، ژیان، آزادی در اروپا هستیم. این کنفرانس در ژانویه‌ی ۲۰۲۴ برگزار می‌شود. بحث ما در این کنفرانس پیرامون این خواهد بود که چگونه در سال ۲۰۲۴ مبارزه‌ای قوی‌تر انجام دهیم و بر این اساس به یک نتیجه قوی برسیم. زنان از تمامی ملت‌های ایران در این کنفرانس شرکت خواهند کرد. به مدت ۲ روز در مورد مشکلات اساسی و جایگزین‌های اساسی بحث و تبادل نظر خواهد شد. بر این اساس، مبارزه‌ی مشترک و قوی‌تری انجام خواهد شد.

کارزار ک‌ژ‌ک با انقلاب ژن، ژیان، آزادی موفقیت‌آمیز خواهد بود

کارزار «با ژن، ژیان، آزادی به سوی انقلاب زنان گام برمی‌داریم» که توسط ک‌ژ‌ک آغاز شده است، از اهمیت تاریخی برخوردار است. در چارچوب این کارزار مبارزه پیش‌ برده می‌شود. لازم است زنان کورد در تمامی زمینه‌ها این کارزار را مد نظر داشته باشند. به همین سبب است که هم در کوردستان و هم در خاورمیانه تأثیرات زیادی را خلق کرد. در راستای ادامه دادن به این کارزار، مبارزه‌ی سازمان‌یافته‌تر و مشترکی انجام می‌شود، به ویژه آزادی زنان شنگال در دستور کار بود. همچنین در افغانستان وحشی‌گری طالبان علیه زنان در دستور کار بود. در خاورمیانه و به ویژه نیروهای فاشیست و وحشی مانند داعش و طالبان، رژیم ایران و ترکیه و دیگر کشورها علیه زنان هستند. به همین سبب در خاورمیانه حملات جدی علیه زنان صورت می‌گیرد. فعالیت‌های ک‌ژ‌ک نیز پاسخی علیه این حملات هستند. در کوردستان و ایران و بسیاری از کشورهای اروپایی زنان در این کارزار شرکت کرده‌اند.

سال ۲۰۲۴ برای ما سالی پر از مبارزه خواهد بود. ما به عنوان کژار برای سال ۲۰۲۴ برنامه و پروژه‌هایی داریم. وظیفه‌ی ما این است که مبارزات زنان را قوی‌تر کرده و پیروز شویم. در خاورمیانه جنگ و رقابت بزرگی بین قدرت‌های حاکم در جریان است اما در مقابل مقاومت بزرگ و قوی زنان و خلق نیز وجود دارد. در سال ۲۰۲۴، یکی از وظایف اصلی ما سازماندهی زنان است. یکی از اهداف ما برای سال ۲۰۲۴ تقویت سیستم خودمحافظتی زنان است. برای اینکه زنان بتوانند از خود و جامعه‌ی خود محافظت کنند ما در این زمینه مبارزه خواهیم کرد.

همچنین یکی از اهداف دیگر ما تامین آزادی جسمانی رهبر آپو خواهد بود. رهبر آپو خالق زن آزاد، بنیانگذار ژن، ژیان، آزادی است. اگر امروز رژیم ایران با چنین شعاری به لرزه درآمده است، این نتیجه کار و مبارزه‌ی رهبر آپو است. زیرا رهبر آپو آزادی زنان را مبنا قرار داده است و به سازماندهی، آگاهی و آموزش زنان اهمیت می‌دهد. رهبر آپو کاری کرد که زنان دارای اراده و نیروی ویژه‌ی خود باشند اگر امروزه جنبش آزادی‌خواهانه‌ی زنان کورد بر جهان تأثیر گذار است، این به لطف مبارزات رهبر آپو است. بنابراین ما نیز در قبال آزادی جسمانی رهبر آپو مسئول هستیم. وظیفه اصلی ما باید مبارزه برای آزادی جسمانی رهبر آپو باشد.