گروهی از زنان که از شهرهای مختلف باکور کوردستان و ترکیه گرد هم آمده بودند، در مقابل درب مجلس ترکیه در آنکارا بیانیه‌ای ارائه دادند. این زنان که با پیشگامی «ابتکار زنان - من به صلح نیاز دارم» و با خواسته‌ی «صلح» به آنکارا آمده بودند، قصد داشتند از پارک گووَن تا مجلس راهپیمایی کنند، اما با ممانعت مواجه شدند. با وجود این موانع، آن‌ها از دروازه چانکایا تا پارک مجلس راهپیمایی کرده و در آنجا بیانیه‌ای قرائت کردند.

زنان در آنجا پایکوبی کردند و شعارهایی سر دادند. سپس بیانیه‌ای قرائت شد. در این بیانیه، پلاکاردهایی با مضامین «قیم‌ها را پس بکشید و سیاست دیگر جرم نباشد»، «زنان نیز باید در مذاکرات صلح نماینده داشته باشند» و «قانون مبارزه با ترور باید لغو شود» در دست داشتند و شعارهایی چون «ژن، ژیان، آزادی»، «زنده باد رهبر آپو» و «نه به جنگ، آری به صلح» نیز سر داده شد.

بیانیه به زبان کوردی توسط زلال آنگای سخنگوی وقت کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری بخش خدمات عمومی (KESK) و به زبان ترکی توسط فریده اَرآلپ، عضو «ابتکار زنان – من به صلح نیاز دارم»، قرائت شد.

زلال آنگای گفت که باید نگرش‌های «یک‌جانبه‌گرایانه» و «امنیتی‌محور» در مسئله کورد کنار گذاشته شود و نباید اشکال مختلف اعتراض به عنوان «ترور» تلقی شوند. او یادآور شد که وقایع خاورمیانه، کشتارها علیه کوردها، علوی‌ها، ایزدی‌ها و فلسطینی‌ها، انتصاب قیم‌ها، عملیات علیه احزاب اپوزیسیون، ممنوعیت تجمعات و غیره باید به خاطر آورده شوند. وی از مجلس خواست که برای ایجاد زمینه حقوقی صلح، اقدام کند.

زلال آنگای اعلام کرد که آن‌ها با سه خواسته مشخص برای حل دموکراتیک و برابر مسئله کورد به مجلس آمده‌اند:

- سیاست نباید دیگر جرم تلقی شود و «قانون مبارزه با ترور» باید لغو گردد. زندانیان سیاسی باید آزاد شوند.

- عملیات‌های فرامرزی، سیاست‌های امنیتی ویژه و تمرکز نیروهای نظامی در این مناطق باید متوقف شود.

- قیم‌ها باید پس کشیده شوند.

گلتان کشاناک، فعال جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) نیز در بیانیه‌ای گفت: «آمدن به این پارلمان به معنای مطالبه مسئولیت است. بزرگ‌ترین مشکل این میهن رنجی است که جنگ بر دل مادران می‌گذارد. پایان دادن به این جنگ، مسئولیت مستقیم شماست. ما امروز این مسئولیت را به این درگاه آوردیم. وظیفه شما این است که به این جنگ پایان دهید.»