اگر واکنش‌ها به قتل‌عام علوی‌ها به سطح بین‌المللی و شورای امنیت سازمان ملل متحد کشیده شود، معادله سوریه برای دولت ترکیه به پایان می‌رسد و دولت ترکیه و تبهکارانش از سوریه اخراج خواهند شد.
در حالی که زنان جهان ۸ مارس را با شور و مقاومت فراوان جشن گرفتند، جامعه علوی به پیشاهنگی زنان در سوریه با حملات قتل‌عام رژیم جدید با ذهنیت داعش روبرو شد. در حالی که در ۸ مارس زنان در سراسر جهان رنگ‌ها، رقص‌های دسته‌جمعی و فرهنگ خود را به نمایش گذاشتند، برای مردم علوی در سوریه روز سیاهی بود.
جنگ‌های مذهبی که یکی از مشکلات ذهنی در خاورمیانه است، بار دیگر به وضوح در سوریه خود را نشان داد. درگیری که قرن‌ها بین سنی-سلفی (رژیم جدید) از یک طرف و مردم نُصیری-علوی از طرف دیگر ادامه داشته است، بار دیگر به طرز دردناکی تجربه شد. صدها نفر، به‌ویژه زنان و کودکان، قتل‌عام شدند؛ همه اقشار جامعه شاهد این درد بودند.
بله، ۸ مارس روز جهانی زنان زحمتکش است؛ اما در سوریه، چنین روز ویژه‌ای را، روز جشن را به روز قتل‌عام تبدیل کردند. رژیم جدید حاکم بر سوریه که تحت سلطه تفکر سنی-سلفی است، با بهانه‌ی عناصر رژیم سابق، حملات قتل‌عام را به مناطقی مانند لاذقیه و طرطوس که مردم علوی به طور گسترده در آن زندگی می‌کنند، آغاز کرد. در این حملات صدها زن، کودک، پیر و جوان قتل‌عام شدند.
این وضعیت در سوریه بار دیگر نشان می‌دهد که جنگ‌های مذهبی پایان نیافته و پایان نخواهد یافت. این تفکر و رفتار نه تنها سودی برای مردم سوریه نخواهد داشت، بلکه نشان می‌دهد که آن‌ها برای مدت طولانی به آزادی اجتماعی، دموکراسی و صلح دست نخواهند یافت. برای این منظور، باید اختلافات اتنیکی، دینی و مذهبی در سوریه را کنار گذاشت. همه اقشار جامعه، صرف‌نظر از ریشه‌های دینی، اتنیکی و مذهبی، باید گرد هم آیند و سوریه‌ای دموکراتیک، صلح آمیز و آزادی‌خواه را بنا کنند. برای این منظور، ابتدا باید تغییر ذهنیت و رفتار ایجاد شود. دولت سوریه باید به گونه‌ای دموکراتیک، آزادی‌خواهانه و صلح‌آمیز ساخته شود که نماینده همه مردم سوریه باشد. در غیر این صورت، درگیری‌های مذهبی که قرن‌ها ادامه داشته است، به طور خونین‌تر ادامه خواهد یافت.
برای این منظور، باید افکار و اقدامات خود را بر محور صلح، آزادی و دموکراسی بنا کنیم. در غیر این صورت، هرج و مرج در سوریه پایان نخواهد یافت و همیشه قربانی سیاست‌های وابسته به خارج خواهد بود. قتل‌عام اخیر علوی‌ها به وضوح این موضوع را نشان می‌دهد. بله، قتل‌عام علوی‌ها یک تصویر دردناک برای مردم سوریه و بشریت است. اما این قتل‌عام هزینه‌ای برای برخی طرف‌ها نیز خواهد داشت. هزینه‌ی درگیری قدرت‌ها نباید به عنوان قتل‌عام به مردم بازگردد. برای این منظور، قدرت‌ها نباید اختلافات سیاسی خود را بر روی مردم اعمال کنند.
این قتل‌عام که در ۸ مارس رخ داد، توسط نیروهای دارای ذهنیت تبهکاران داعش انجام شد. این بخش‌ها، به‌ویژه از سال ۲۰۱۱، بسیاری از قتل‌عام‌ها، اقدامات غیرانسانی، دزدی، اخاذی و غیره را در سوریه با تبهکاران وابسته به دولت ترکیه انجام دادند. اگرچه نیروهای دیگری این را سازماندهی و برنامه‌ریزی کردند، اما مجریان آن، تبهکاران بودند. وضعیتی که در اینجا پدیدار می‌شود نیز نشان می‌دهد:
اولا، دولت ترکیه یا از این برنامه‌ریزی اطلاع دارد یا بدون اطلاع آن انجام شده است. اگر اطلاع داشته باشد، پس دولت ترکیه در حال جنگ قدرتی بین حکومت HTS-جولانی است. می‌خواهد این قتل‌عام را به گردن جولانی بیندازد و از این طریق جولانی را از قدرت برکنار کند و فرد دیگری را که به خودش وابسته است، به قدرت برساند. زیرا هرچند جولانی در برخی مسائل با دولت ترکیه همکاری می‌کند، اما هنوز جنگ‌هایی حل نشده با آن دارد. یکی از این موارد، عدم ورود هیچ‌کس از تبهکاران ارتش آزاد سوریه (FSA) وابسته به دولت ترکیه به دولت جدید سوریه است. دیگری این واقعیت است که جولانی بیشتر تحت تاثیر دیدگاه‌ها و تفکرات عربستان سعودی است تا ترکیه.
اما اگر از این قتل‌عام بی‌اطلاع باشد، پس وضعیت برای دولت ترکیه وخیم‌تر است. اولا، تبهکاران وابسته به آن از محور ترکیه خارج شده و تحت محورهای مختلف قرار گرفته‌اند. این موضوع در آینده به عنوان مدرکی برای پاسخگویی به همه رویدادهای رخ داده (اقدامات غیرانسانی) مورد استفاده قرار خواهد گرفت. علاوه بر این، اگر واکنش‌ها به قتل‌عام علوی‌ها به سطح بین‌المللی و شورای امنیت سازمان ملل متحد کشیده شود، معادله سوریه برای دولت ترکیه به پایان می‌رسد. دولت ترکیه و تبهکارانش از سوریه اخراج خواهند شد. اگر چنین تصمیمی گرفته شود و دولت ترکیه مقاومت کند، آنگاه تعادل‌های جهانی و منطقه‌ای مجبور به ایجاد تغییراتی در ترتیب فهرست خواهند شد. اما در هر دو حالت، دولت ترکیه دیگر مانند گذشته در سوریه تاثیرگذار نخواهد بود.
دوما، آن‌ها با مطرح کردن این موضوع که این حمله قتل‌عام به عنوان قیام عناصر رژیم اسد در دستور کار و رسانه‌ها منعکس می‌شود و اطلاعات مربوط به حمایت ایران را مطرح می‌کنند، می‌خواهند ایران و ترکیه را در تعادل سوریه که در ۲۷ نوامبر تغییر کرد، رودرروی هم قرار دهند. زیرا با وقوع وضعیتی که در بالا ذکر کردم، دولت ترکیه مجبور به اتخاذ موضعی در برابر ایران خواهد شد. این موضوع در آینده منجر به این خواهد شد که ترکیه به طور طبیعی در کنار آمریکا و اسرائیل در هر حمله‌ای که به پیشتازی آمریکا و اسرائیل علیه ایران انجام می‌شود، قرار گیرد. آن‌ها در حال آماده‌سازی فضا برای این موضوع هستند. نیروهایی که این بازی را در این جهت طراحی می‌کنند، از مردم بمانند گوسفند قربانی استفاده می‌کنند. چیزی که جوامع را نجات می‌دهد، دموکراسی، آزادی و صلح است.
در این دوره‌ای که زندگی می‌کنیم، زبان دوره در برابر درگیری‌های دولت-ملت، دینی، مذهبی و اتنیکی، دموکراسی است و جامعه نیز جامعه دموکراتیک است. واضح‌ترین مثال این موضوع، روژاوای کوردستان، شمال و شرق سوریه است که حول ایدئولوژی رهبر آپو خود را سازماندهی و نظام‌مند می‌کند. ۱۳ سال است که مردم و جوامع باورداشتی کورد، عرب، ارمنی، آشوری، سنی، علوی و ایزدی به طور مسالمت‌آمیز و دموکراتیک زندگی می‌کنند.
برای این منظور، باید دموکراسی را بیشتر گسترش داد و آن را به تمام عرصه‌های جامعه اشاعه داد. چیزی که خاورمیانه و جهان را به پیشاهنگی سوریه آزاد، آرام و امن می‌کند، دموکراسی و جامعه نیز جامعه دموکراتیک است. برای این منظور، به‌ویژه همه اقشار اجتماعی، دینی، اتنیکی و مذهبی ساکن سوریه باید دموکراسی بیشتری مطالبه کنند و دموکراسی و آزادی را حیاتی‌تر کنند. به طور خلاصه، نجات مردم سوریه و خاورمیانه در گرو دموکراسی است.
