زن کورد در کانون مبارزه‌ای طولانی مدت علیه ناحقی، ظلم و استعمارگری به نماد انقلاب و مقاومت مبدل شده است. در جوامع، موانع اجتماعی علیه زنان تحمیل شده و نقش سیاسی و نظامی آنان کوچک انگاشته می‌شد؛ زنان کورد تصمیم گرفتند که در مقابل این شیوه‌های سلطه‌گرانه ایستادگی کرده و اثبات کنند که آزادی تنها با مشارکت فعالانه در تمام عرصه‌های حیات عملی است. یگان‌های مدافع زنان ‌(ی‌پ‌ژ) در ابتدای این تحول بود، زیرا زنان کورد به میدان آمده و نشان دادند که مبارزه آزادی، حقی است نابود نشدنی.

از ابتدای جنگ سوریه در سال ۲۰۱۱، ی‌پ‌ژ در شمال و شرق سوریه به‌مثابه نیروی اساسی مقاومت علیه سازمان‌های تروریستی مثل داعش به منصه ظهور رسید. نقش زنان در آن یگان‌ها تنها یک نقش صوری نبود، بلکه آنان به پیشاهنگ اساسی دفاع از حقوق انسان و حقوق زنان و به‌ویژه دفاع از خاک و انسانیت مبدل شدند. این جنگ تنها جنگی برای دفاع نبود، بلکه نبردی بود که علیه بی‌عدالتی برضد زنان انجام شد.

موفقیت زنان کورد در میان صفوف یگان‌های مدافع زنان نه تنها در جنگ علیه داعش بلکه در عین‌حال در مورد آزادی اجتماعی و سیاسی زنان از موانع فرهنگی که از سوی جامعه مرتجع تحمیل می‌شد نیز مصداق دارد. این یگان‌ها به سمبل جنبش زنان که برای ایجاد توازن در میان زنان و مردان در عرصه‌های مختلف اجتماعی سیاسی کار می‌کند، مبدل شد.

مبارزه یگان‌های دفاع از زنان نه تنها علیه سازمان‌های تروریستی مثل داعش بود، بلکه در عین‌حال روبرو شدن با نیروهای دشمن که قصدشان خنثی کردن هدف آزادی و برابری می‌باشد، بود. بارزترین دشمن در میان این‌ها نیز دولت اشغالگر ترکیه بود که ی‌پ‌ژ را نه تنها برای امنیت ملی بلکه برای رژیم تمامیت‌خواه که در بسیاری از مناطق آن را تحمیل می‌کند، یک خطر و تهدید می‌دید. برای همین هم ی‌پ‌ژ با حملات نظامی و حملات هوایی بی‌وقفه علیه سنگرها و خود مدیریتی‌شان روبرو شدند.

دولت ترکیه علیه مبارزان زن کورد که در صفوف ی‌پ‌ژ چه بصورت مستقیم و چه از طریق حمایت لجستیکی برای سازمان‌های مسلحی که مبارزان زن را هدف می‌گرفتند، شیوه‌های مختلفی از اعمال فشار را عملی کرد. این حملات نظامی همراه با کمپین‌های نظامی و با هدف تخریب شهرت و محبوبیت یگان‌های زنان و اهدافی همچون شکستن روحیه و تخریب چهره زنان مبارز انجام می‌شدند. اما علیرغم این نیز، زنان مقاومت کرده و مصمم بودند تا مبارزه را ادامه دهند.

واضح است که دولت اشغالگر ترکیه در میان مرزهای خود علیه حقوق زنان، سیاست‌های سرکوب را دنبال می‌کند و همزمان تلاش می‌کند تا مدل کورد که در آن زنان در میان جامعه نقشی مهم ایفا می‌کنند را چه در زمینه جنگ و چه در زمینه سیاست، شکست دهد.

زنان مبارز نماد تغییر هستند

زنان مبارز ی‌‌پ‌ژ در مقابل، اثبات کردند که در مسائل نظامی و سیاسی حتی بیش از یک مبارز در میدان نبرد حضور دارند. آنان مرزهای اجتماعی و فرهنگی که نقش‌ زنان در جوامع ارتجاعی محدود می‌کرد را شکستند. در عرصه‌های نبرد، مقاومتی بی‌حد و مرز را از خود نشان دادند.

زنان در میان صفوف ی‌پ‌ژ تنها مبارز نیستند بلکه سمبل آزادی و نماد‌های برابری و تغییرات اجتماعی هستند. مبارزه آنان تنها به جنگ علیه داعش محدود نبود بلکه در عین‌حال دفاع از حقوق زنان و برابری در بسیاری جنبه‌های اجتماعی و سیاسی بود. ذهنیت جهادی نه تنها آزادی فردی زنان، بلکه آزادی تمام اجتماع را نیز با هر گونه فشار و ارتجاع اجتماعی نمایندگی می‌کرد.

میراث زنان شهید و تاثیرشان در ساختن آینده

زنان کورد شهید که در مبارزه علیه اشغالگری تروریست، جان خود را فدا کردند،‌ در تاریخ کوردستان و جهان، میراثی ژرف از خود برجای گذاشتند. شهدایی مثل سِلاوا، اَوستا خابور، آرین میرکان، بارین کوبانی، سوسن بیرهات، روناهی و یکتا از آن جمله هستند.

آنان ادای احترام به قهرمانی و فداکاری هستند. مبارزه آنان نه تنها تلاش حیات در مقابل ظلم بلکه کوشش از نو شکل دادن به تصویر زنان در جامعه کورد و جوامع آزادیخواه بود. فداکاری‌های آنان به نسل‌های آینده زنان که راه آنان را دنبال و از حق تعیین سرنوشت خود دفاع خواهند کرد، الهام می‌بخشد. آن زنان شهید که در جنگ به قتل رسیدند، نه تنها تروریست‌ها را شکست دادند بلکه در عین‌حال موانعی که جامعه مرتجع به زنان تحمیل می‌کرد را نیز شکست دادند.

علیرغم حملات دولت اشغالگر ترکیه و دیگر نیروهای دشمن، یگان‌های دفاع از زنان، قهرمانانه مقاومت کردند. این مقاومت نه تنها در جبهه‌های نظامی، بلکه در جبهه‌های سیاسی و اجتماعی نیز اشاعه یافته است. زنان کورد در عرصه نبرد، رسانه، سیاست و در بسیاری از دیگر سطوح مقاومت می‌کنند، آنان برای جامعه‌ای بهتر که زنان در تصمیم‌گیری‌هایش عضو راستین باشند و تمامی حقوق‌شان رعایت و تضمین شده باشد،‌ مبارزه خود را ادامه می‌دهند.

این مقاومت تنها برخوردی در مقابل حملات خارجی نیست، بلکه بخشی از پروژه‌ای اجتماعی و فرهنگی می‌باشد که هدفش برساخت جامعه‌ی نوین کورد است که بر اساس برابری جنسیتی بنا شده و حرمت انسانی بدون تبعیض‌های جنسیتی و طبقاتی در آن پیشبرد می‌یابد. به‌ دلیل ادامه حملات سخت و سنگین، زنان کورد در مقابل ناحقی، مشعل آزادی را برافراشته و بر موضع خود اصرار دارند.

مبارزان، ۸ مارس را تنها روز جشن مبارزه نمی‌بینند، مبارزه آنان هر روز ادامه دارد.

در مرکز جنگ سد تشرین که دشوارترین جنگ‌ها در آن روی دادند، زنان مبارز ی‌پ‌ژ قهرمانانه در مقابل هرگونه ترس و خطر مقاومت می‌کنند. نه تنها برای دفاع از خاک خود، بلکه برای دفاع از تمام اقشار شمال و شرق سوریه مقاومت می‌کنند. در این مبارزه‌ که روز به روز یا به عبارت دیگر در تک تک روزهایش مبارزانی به شهادت می‌رسند تنها جنگی نظامی نیست، بلکه سمبل مقاومت و شرافت می‌باشد که حق است در تاریخ حک شود.

حضور نداشتن مبارزان زن در مراسم‌های جشن ۸ مارس روز جهانی زنان زحمتکش، ابراز همین امر است که مبارزه آنان حتی برای یک روز متوقف نمی‌شود بلکه مبارزه‌ی آنان مستمر و بی‌وقفه می‌باشد. آنان ۸ مارس را تنها مثل یک روز جشن و یادواره نمی‌بینند، بلکه هر روزی که در جبهه‌های جنگ می‌گذرد برای آنان ادامه مبارزه و روز جشن است. این مبارزه در عملیات‌ها و کنش‌هایشان، در جسارت بی‌پایان و فداکاری‌های آنان نمود می‌یابد.