امروز دهمین سالگرد جانباختن ویان کاروخ از اعضای مجلس نظامی نیروی مدافع خلق است. این فرمانده گریلا در شامگاه روز اول فوریە برابر با دوازده بهمن ماه در اعتراض به تحمیل انزوا به رهبر خلق کرد عبداللە اوجالان خود را بە آتش کشید.
امروز دهمین سالگرد جانباختن ویان کاروخ از اعضای مجلس نظامی نیروی مدافع خلق است. این فرمانده گریلا در شامگاه روز اول فوریە برابر با دوازده بهمن ماه در اعتراض به تحمیل انزوا به رهبر خلق کرد عبداللە اوجالان خود را بە آتش کشید.
لیلا والی حسین با کد سازمانی ویان کاروخ متولد سال ١٩٨١ سلیمانیە بود. او تحصیلات خود تا دبیرستان را در همین شهر ادامە داد و از جملە دانش آموزان شاخص مدرسە بود .
لیلا والی حسین با درک ظلم و ستم موجود در جامعە از همان اوان کودکی در برابر دیدگاههایی کە علیە زنان بودند، واکنش نشان می‌داد.
وی در کندو کاو و جستجوی مسیر آزادی با جنبش آزادیخواهی خلق کرد به رهبری حزب کارگران کردستان آشنا شد و در بهار سال ٩٧ دست از کلاس و درس برداشت و بە صفوف انقلاب پیوست.
لیلا والی حسین کە از این پس ویان کاروخ صدایش می‌کنند در اواخر سال ٩٧ از سوی همرزمانش به منظور آموزش در عرصە فرماندهی برگزیدە می‌شود. وی اما درحالیکە به گفته خودش بزرگترین آرزویش دیدن اوجالان بود، بخاطر شرایط دشوار آن زمان از دیدار و حضور در کلاسهای آموزشی وی محروم ماند.
ویان کاروخ نقش موثری در پیشبرد اهداف جنبش در اقلیم کردستان داشت و از اعضای گروە موسس "حزب راهکار دمکراتیک کردستان" بود کە در نخستین کنگره این حزب در سال ٢٠٠٢ بە عضویت دفتر سیاسی برگزیدە شد. او در سال ٢٠٠٣ نیز از اعضای موسس و رهبری کنگره خلق بود.
ویان کاروخ بویژە در تجدید سازمان حزب کارگران کردستان نقشی ویژە بر عهدە داشت و بە اسرار خود وارد نیروی مدافع خلق شد.
وی از اعضای شورای فرماندهی ه،پ،گ و نیز یکی از فرماندهان واحدهای زنان یژا استار در منطقە حّفتانین بود.
توطئە بین المللی ١٥ فوریە ٩٩ در جریان عملیات ربودن رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان در کنیا تأثیر عمیقی بر او گذاشتە بود و در زمانیکە شکنجە سیستماتیک و انزوا در زندان یک نفرەی امرالی بر اوجالان تحمیل می‌شد، همە اعضا شاهد تلاش و فداکاریهای ویان بودند.
لیلاوالی حسین شناخته شده بنام فرمانده ویان کاروخ سرانجام در شامگاه اول فوریە سال 2006 تحت تأثیر این مسائل طی اقدامی اعتراضی خود را به آتش کشید و به کاروان جانباختگان راه آزادی پیوست.
از سال 1999 تاکنون که هفده سال از حبس رهبر خلق کرد می‌گذرد دهها تن به نشانه اعتراض به ظلمی آشکار، خود را به آتش کشیدەاند تا صدای حق‌طلبی‌شان را به این نوع به جهان برسانند. اما اوجالان طی سال‌های زندان در پیام‌های مکرر ضمن گرامیداشت یاد این آزادیخواهان تأکید داشته که چنین اقداماتی مایەی اندوە وی شده و خواهان تکرار آن نیست.
