درگیری‌های سختی که از ۱۳ ژوئن میان اسرائیل و ایران آغاز شد، به وضوح نقطه‌ای برای آغاز نبوده‌اند؛ بلکه ادامه یک جنگ فرسایشی هستند. هنگامی که جنگ میان دو قدرت سلطه‌طلب جریان دارد، لازم است این موضوع بررسی و روشن شود که این درگیری به نفع چه کسی است.

از گذشته تا امروز، جنگ‌های سودمحور بر سر منابع طبیعی و مسائل اجتماعی خاورمیانه ادامه داشته و هیچ سودی برای خلق‌ها نداشته‌اند؛ بلکه فقط آسیب‌های عظیمی بر جای گذاشته‌اند. مناقشه اسرائیل-فلسطین-غزه، فروپاشی حاکمیت اسد در سوریه، کشتار جامعه‌های علوی و دروزی، و حملات علیه مردم روژاوای کوردستان امروز نیز با جنگ اسرائیل و ایران ادامه دارد. باید روشن شود که این جنگ‌ها که برای منافع و سیاست‌های خود شهرها را به خاک و خون می‌کشند، غیرقابل قبول‌اند. در این جنگ‌ها از کشتار مردم تا تغییرات اقلیمی، خسارات فراوانی دیده شده است.

قدرت‌مدارانی که تصمیم‌گیرندگان این مناطق‌اند، باید نسبت به حساسیت‌های اجتماعی توجه داشته باشند. ما در سیاست‌های هر دو طرف این قدرت‌ها، با حقیقت نسل‌کشی مواجه هستیم. مردم و زنان کشته می‌شوند.

بسیاری از کسانی که برای آزادی مبارزه می‌کنند، خانه خود را ترک کرده و در برابر سیاست‌های دگماتیک و مرعوب‌کننده ایستادگی می‌کنند و در این راه در میادین گوناگون کشته شدند. زنانی که از خودشان دفاع کردند، بدون آنکه مهاجم باشند، به‌عنوان قربانیان تجاوز، مجازات شدند، تا حدی که از جامعه طرد گشتند. باید به این شیوه‌ فکری نامی داده شود.

کودکان و جوانانی که بذرهای آینده‌اند، در پشت پرده سیاست‌های مذهبی در معرض فساد و سوءاستفاده قرار دارند. حتی اگر نخواهیم زیاد در مورد سیاست‌های جنگ‌طلبانه حکومت ایران صحبت کنیم، چه می‌توانیم بگوییم درباره رؤیاهای صدها زن و جوانی که در انقلاب «زن، زندگی، آزادی» کشته شدند؟

اسرائیل نیز با سیاست‌های ناسیونالیستی و صهیونیستی‌اش در برابر مردم فلسطین قرار گرفته است. نباید تنها بر جنایات قرن ۲۱ تمرکز کرد، بلکه باید به گذشته نیز نگریست. اسرائیل در سال ۱۹۹۸ در توطئه‌ای علیه رهبر آپو مشارکت داشت و از همان آغاز در زنجیره نیروهایی بود که باعث شدند او ۲۷ سال در انزوای تحمیلی شدید باشد.

واقعیت این است که نمی‌توانیم هیچ‌یک از این قدرت‌ها را بی‌گناه بدانیم. در رأس همه‌ چیز، زنان، کودکان، جوانان و سالمندان، و همه فرهنگ‌ها و باورهایی همچون مسلمان، ایزدی، یارسانی و کاکه‌یی در معرض آسیب‌اند.

در این جنگ، بیشترین آسیب را زنان خواهند دید. زنان همواره به‌عنوان سرمایه‌ جنگ دیده شده‌اند. روشن است که این جنگ نیز هیچ سودی برای زنان ندارد. سود آن تنها به نیروهای سلطه‌طلب و ذهنیت سرمایه‌داری می‌رسد. این جنگ همچنین آسیب‌های جدی برای تغییرات اقلیمی به همراه خواهد داشت.

آزادی همواره بهایی سنگین داشته است. مردم روژهلات کوردستان و ایران از گذشته تاکنون هزینه‌های سنگین پرداخته‌اند و مقاومت‌های بی‌مانندی برای آزادی انجام داده‌اند. به‌ویژه ایستادگی زنان کورد، مسیر را به جامعه نشان داده است. خرد، دیدگاه و موضع زنان همواره همراه حق و عدالت بوده است. زنان فرهنگ و ریشه‌های خود را حفظ کرده‌اند و در برابر سیاست‌های آسیمیلاسیون ملی‌گرایانه سر خم نکرده‌اند.

مادران ما به‌طور ویژه در برابر تاریکی با باور به روشنایی پیشگام شدند و این را به آینده به‌عنوان میراثی سپردند. خیزش‌هایی که در سال ۲۰۲۲ با شلِر رسولی و سپس با ژینا امینی آغاز شد و با شعار «زن، زندگی، آزادی» اوج گرفت، جهان را تحت تأثیر خود قرار داد. قیام زنان که با پیشگامی همه اقشار جامعه ایران به میلیون‌ها نفر رسید، دنیا را تکان داد. ما دیدیم که با حقیقت این خیزش، پارادایم آزادی‌خواهی زنانِ رهبر آپو پذیرفته شد و از آن صیانت شد. مردم در انقلاب «زن، زندگی، آزادی» نه فقط علیه قتل یک دختر جوان، بلکه در برابر مرگ زندگی ایستادند. در رأس آن، زنان یک بار دیگر در برابر دولت ایران ایستادگی کردند.

دولت بار دیگر نیروی سازمان‌یافته‌ی زنان را دید.

این امر را نه فقط ایران، بلکه تمام جهان مشاهده کرد؛ جوامع آزادی‌خواه و دموکراتیک با قدرتی قاطع به اتحاد زنان پاسخ دادند. اکنون زمانی است که باید سازمان‌دهی زنان را گسترش داده و آن را به شیوه‌ای حیاتی در زندگی جاری سازیم.

زنان که در برابر جنگ میان ایران و اسرائیل قرار دارند، خوب می‌دانند چگونه در چهارچوب پارادایم آزادی‌خواهانه‌ی رهبر آپو، خود را سازمان دهند. زنانی که راه سازمان‌دهی را می‌دانند، نباید قربانی این جنگ جاری شوند؛ به همین دلیل باید با حساسیت به آن نزدیک شد. زنان روژهلات کوردستان با مواضع مقاوم خود باید در برابر خشونت برخیزند و با فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی» پیشاهنگ جامعه شوند.

در این لحظه حساس از این مبارزه، باید بر مبنای سازمان‌یافتگی و دفاع از خود عمل کرد. همان‌گونه که در انقلاب «ژن ژیان آزادی» زنان و خلق‌هایی چون فارس، کورد، آذری، بلوچ، مازنی، گیلک و عرب بدون جدایی مذهبی و اعتقادی وحدت حقیقی را آفریدند، ما باور داریم که امروز نیز زنان ایرانی و روژهلات کردستانج خود را سازمان خواهند داد.

زنان در برابر آنچه بر آنان تحمیل می‌شود، نباید آن را سرنوشت بخوانند و ساکت بمانند. جنگ هرگز سرنوشت نیست؛ بلکه نتیجه سیاست‌ها و برنامه‌های پلید قدرت‌های سلطه‌طلب است. این جنگ به اندازه‌ای که ویرانگر و پلید است، از جنبه‌های محیط‌زیستی، تاریخی، اجتماعی و درونی نیز آسیب‌های بزرگی به همراه دارد.

جنگ جهانی سوم جنگ طراحی مرد سلطه‌طلب است. اکنون زمان آن فرا رسیده که با درک واقعیت این جنگ‌هایی که حاکمان برای منفعت به راه انداخته‌اند، به‌عنوان زنان آزادی‌خواه و دموکراتیک به مقابله برخیزیم.

زنان باید با قدرت از سرزمین، تاریخ و فرهنگ خود صیانت کنند. بار دیگر یادآور می‌شوم که ما یک بار دیگر با جنگی ویرانگر و پلید روبه‌رو هستیم که هیچ سودی برای زنان نخواهد داشت.

من می‌خواهم فرمان(نسل‌کشی) شنگال، که در تاریخ معاصر رخ داد، را به‌عنوان نمونه یادآوری کنم. برای آنکه زنان روژهلات کوردستان امروز همان رنج را متحمل نشوند، بار دیگر آنها را فرا می‌خوانم که با دیدگاه ملت دموکراتیک سازمان بیابند.

در روژاوا، شنگال، غزه و فلسطین و بسیاری از سرزمین‌های آسیب‌دیده، بیشترین زیان‌ها را زنان، کودکان و جوانان دیده‌اند.

زمانی که رهبر آپو پارادایم خوددفاعی را پیش روی ما نهاد، باید این حقیقت را درک کرده و آن را به زندگی وارد کنیم.

ما تمامی زنان ایرانی را فرا می‌خوانیم: بیایید با توافق و موضع مشترک زنان، مبارزه برای ملت دموکراتیک را گسترش دهیم. در برابر ذهنیت سلطه‌گری مردانه که می‌خواهد هر چیزی که به شما تعلق دارد را با زور تصاحب کند، زمان سازمان‌دهی جامعه کنفدرال فرا رسیده است. ما برای یکپارچگی زنان و جامعه، فراخوان مبارزه‌ای مشترک را می‌دهیم. با هویت زن خاورمیانه، نیروی خود را یکی کنید برای ایرانی دموکراتیک.