سومین کنفرانس پلتفرم زنان کورد در حال برگزاری است. در این کنفرانس پیام‌های عایشه گوک‌کان، سخنگوی سابق جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) که در زندان زنان سینجان محبوس است، کنگره استار و پلتفرم زنان کورد قرائت شد.

نامه عایشه گوک‌کان

نامه عایشه گوک‌کان به این شرح است:

«سلام به شرکت‌کنندگان عزیز و گرامی، همگی خوش آمدید. حضور و شرکت شما محفل را روشن‌تر و زیباتر می‌کند. ابتدا در برابر یاد زنانی که امروز در میان ما نیستند و ما را به این مرحله رساندند، ادای احترام می‌کنیم. با قدردانی یاد آنها را گرامی می‌داریم. شرکت‌کنندگان عزیز، وحدت ملی دموکراتیک کورد درمان و راه‌حل تمامی مشکلات و دردهای جامعه ماست.

همانطور که می‌دانید، ما در برهه‌ای تاریخی هستیم. تا زمانی که به این دوران تاریخی رسیدیم، در خاورمیانه و جهان، هر چقدر نیروهای قاتل و ناپاک روی زمین و زیر زمین (آشکار و پنهانی) وجود داشتند، به ما حمله کردند و هنوز هم حمله می‌کنند. اما هر حمله‌ای که نتوانست کمر ما را بشکند، ما را قوی‌تر کرد. این حملات چندجانبه ما را احاطه کرده‌اند، اما ما متوجه شدیم که هیچ شکست و دردی نمی‌تواند ما را به اندازه تجزیه و تفرقه از پا درآورد. اکنون زمان اتحاد زنان کورد است. در عین حال، زنان باید پیشاهنگی تشکیل وحدت ملی دموکراتیک کورد را بر عهده بگیرند.

این بار اجازه نمی‌دهیم این فرصت که با هزار و یک سختی به دست آورده‌ایم، از دستمان برود. امروز با فلسفه ژن، ژیان، آزادی لازم است که تاریخ انقلاب زن نئولیتیک را با حماسه رشته کوه‌های زاگرس-تورس در اتحاد با مزوپوتامیا و آناتولی، سرزمین پنج دریا، بار دیگر به انقلاب دوران تبدیل کنیم. سازندگان این حماسه و اتحادها زنان بودند.

ما به خودمان باور داریم، زیرا از هر جهت در برابر جنسیت‌گرایی، مذهب‌گرایی، مرکزگرایی، نژادپرستی، ارتش‌گرایی، علم‌گرایی، شرق‌شناسی (اوریانتالیسم) و سرمایه‌داری مقاومت کردیم. این هشت رویکرد پدرسالارانه تمامی افکار و دستاوردهای ما را که خلق کرده بودیم، از ما دزدیدند و آنها را به ابزارهایی برای تجاوز به ما تبدیل کردند.

اینکه زن باشی، کورد باشی، کوردستانی باشی، آشوری، سریانی، محَلمی، ارمنی، رومان، دروزی، گَرَچی، لاز، چرکس، علوی، سنی، انقلابی باشی، دموکراتیک باشی، سوسیالیست، اکولوژیک، فمینیست، اینها که ما را از هم جدا می‌کنند به عنوان موانع نشان داده شدند. اما این هشت اتحاد پدرسالارانه حملات را ۲۰ تا ۳۰ برابر افزایش دادند. یعنی هر تفاوتی را به دلیل حملات گوناگون تبدیل کردند. به همین دلیل ما به مرحله ملت دموکراتیک رسیدیم تا تفاوت‌ها را در جامعه خود به طور مساوی و دموکراتیک سازماندهی کنیم. در عین حال، سازمان‌های مشترک با هم ملت دموکراتیک را تشکیل دهند. با این احساسات و افکار، به تک تک شرکت‌کنندگان سلام و درود می‌فرستم. به زنانی که در راه آزادی زن در مزوپوتامیا، آناتولی، در کشورهای پنج دریا و جهان جان خود را از دست دادند، درود می‌فرستم و در برابر یاد آنها ادای احترام می‌کنم.»

نامه کنگره استار

سپس پیام کنگره استار قرائت شد. پیام به این شرح است:

«ما به عنوان سازمان کنگره استار، از روژاوای کوردستان، دژ مقاومت و از عرصه انقلاب زنان، با این روحیه انقلابی گرم‌ترین تبریکات خود را به کنفرانس شما تقدیم می‌کنیم. سلام‌های گرم خود را به تمامی هیئت‌های کنگره تقدیم می‌کنیم و برای شما آرزوی موفقیت و پیشرفت روزافزون داریم. و به این مناسبت، یاد و خاطره تمامی شهدای کورد و کوردستان را با قدردانی گرامی می‌داریم.

ما امیدواریم که در این کنفرانس تصمیمات مهمی اتخاذ شود که وسیله‌ای برای برگزاری کنفرانس ملی زنان و تحقق وحدت ملی کورد باشد. برگزاری کنفرانسی که فراتر از چارچوب سازمانی است، لحظه‌ای مهم را در فرآیند مبارزه کوردها بیان می‌کند. صدایی که از عمق این دوران برمی‌خیزد، نشان می‌دهد که زن کورد هرگز در حاشیه تاریخ نبوده، بلکه جوهر زنده و بنیان انقلابی آن بوده است. کنفرانس شما در زمانی بسیار حساس برگزار می‌شود، زیرا مردم کورد ما در مرحله‌ای تاریخی هستند که به هیچ وجه پذیرای تردید و عقب‌نشینی نیست. قرنی که پس از پیمان لوزان که کوردستان را تجزیه کرد، شاهد تغییرات بزرگی است. بنابراین، قدرت‌های هژمونیک بار دیگر نقشه‌های منطقه را ترسیم می‌کنند. بین خطر بازتولید گذشته و فرصت تبدیل شدن به یک شریک فعال در شکل‌گیری آینده، این یک مسئولیت تاریخی را بر دوش تمامی زنان ما می‌گذارد.

روند فعلی زمان حضور نمادین زن نیست، بلکه نیاز به پیشاهنگی واقعی با شجاعت، سازماندهی، استراتژی و همبستگی دارد. این می‌تواند راه را برای ایجاد سرنوشتی مشترک باز کند. زنان کورد که در برابر فاشیسم و اشغالگری بزرگترین جنگ بقا را انجام دادند و در برابر ترور داعش ایستادند، امروز نه تنها باید در سطح فداکاری باقی بمانند، بلکه باید در سطح تصمیم‌گیری، پیشگامی و تعیین آینده نیز نقش ایفا کنند و در پروژه وحدت ملی نیز پیشگام باشند. ما مواضع شرافتمندانه شما را برای روژاوا، مواضعی که در برابر تهدیدات ستون فقرات وحدت کوردها را تشکیل می‌دهد، باارزش می‌دانیم و تاکید می‌کنیم که مبارزه کوردها به جغرافیا محدود نیست، بلکه به ارزش‌ها و سرنوشتی مشترک وابسته است. ما از این کنفرانس امیدهایی داریم، زیرا گامی عملی خواهد بود که از باشور تا روژاوا و از باکور تا روژهلات، راه را برای کنفرانس ملی زنان کوردستان باز خواهد کرد. این کنفرانس از دستاوردهای موجود حفاظت کرده و آنها را توسعه می‌دهد و اتحاد و همبستگی را در برابر تمامی خطرات ایجاد خواهد کرد. امروز بیش از هر زمان دیگری از زنان کورد خواسته می‌شود که با اراده آزاد و دیدگاه آزاد خود پیشگامی کنند و این دوره تغییر را هدایت کنند. زیرا زن آغاز تحول و جرقه تغییر است. زیرا آزادی مردمی که زن در آن محروم باشد، امکان‌پذیر نیست. در واقع، مبارزه زن، جوهر آزادی، دموکراسی و وحدت است. پیشگامی و مبارزه مشترک زنان می‌تواند میهن را به بهشت تمامی حقوق آزادی و آرامش تبدیل کند. شعار 'صلح و جامعه دموکراتیک' بیش از همه راه و فرصت را برای پیشرفت آزادی زن فراهم خواهد کرد. از این رو ما زنان باید پیشگام و سازنده صلح و دموکراسی باشیم. ما با بهای بسیار سنگینی به این روزها رسیده‌ایم، بنابراین این کنفرانس باید پاسخی به رویاهای شهدای کوردستان باشد. بزرگترین زخم کورد و کوردستان تجزیه ملی بود. بنابراین، درمان این زخم صد ساله، دستیابی به وحدت ملی است. ما زنان با گفتار، تلاش، کار، حرکت، صداقت و شجاعت خود باید سازنده وحدت ملی باشیم. با این کار می‌توانیم جایگاه زن را در این دوران خطرناک تضمین کنیم.

ما معتقدیم که با این گردهمایی تاریخی، پاسخی قوی به زمان خواهید داد. در ساخت آزادی مردم ما و تضمین دستاوردهای مبارزه زنان، کنفرانس شما موضع خوبی خواهد بود. با این احساسات، بار دیگر با گرمای انقلاب زن به شما سلام می‌گوییم و برای شما در کارهایتان آرزوی موفقیت داریم. زنده باد وحدت ملی کورد، زنده باد وحدت زنان کورد، ژن، ژیان، آزادی.»

پلتفرم زنان کورد

سپس معزز اورهان، عضو پلتفرم، پیام پلتفرم ملی زنان کورد را قرائت کرد. پیام به این شرح است:

«رفقای گرامی، خواهران عزیز. در ابتدا، کنفرانس وحدت زنان باکور کوردستان را تبریک می‌گوییم و آرزوی موفقیت داریم. به تمامی شرکت‌کنندگان احترام و سلام خود را تقدیم می‌کنیم.

ما در دوره‌ای بسر می‌بریم که سیستم جهانی در حال طراحی مجدد است. در جنگ جهانی اول، طراحی سیستم جهانی با تشکیل دولت‌-ملت‌ها در خاورمیانه و تجزیه کوردستان همراه بود. پس از یک قرن، ما وارد فرآیند طراحی مجددی شدیم که منجر به فروپاشی دولت‌-ملت‌ها شد. آنچه این تغییر را به وجود آورد، مبارزه آزادیخواهانه‌ای بود که مردم ما که صد سال تحت اشغال و نسل‌کشی بودند، در هر چهار بخش با دردهای بزرگی مقاومت کردند. با پایبندی مردم کورد به آزادی و مبارزه خستگی‌ناپذیرشان، سیستم سرکوبگر و اشغالگر ورشکست شده است. اما در این فرآیند تاریخی هم خطرات و هم فرصت‌های بزرگ آزادی وجود دارد. در جنگ جهانی اول نیز مانند بسیاری از ملت‌های دیگر، به مردم کورد وعده تشکیل دولت داده شد و نقشه‌ها کشیده شد، اما رهبران مردم کورد تنها به مناطق خود محدود ماندند، به طور متحد عمل نکردند و نتیجه با پیمان لوزان به چهار بخش تقسیم شد و میهن انکار شد. به همین دلیل، برای اینکه فرآیند به نفع مردم ما با موفقیت به پایان برسد، تنها چیز لازم تحقق وحدت ملی است. در غیر این صورت، مردم ما هیچ اراده سیاسی را نخواهند بخشید.

برای ما زنان کورد، وحدت ملی به معنای آزادی و کرامت است. کوردستان تحت اشغال به معنای این است که بدن زن تحت اشغال است. زنان کورد صد سال است که تحت استعمار وحشیانه، تجاوز، کشتار و ربوده شدن زندگی می‌کنند. برای آزادی زن، اولین شرط رهایی از اشغالگری است. تجزیه ملی اساس ادامه اشغالگری را فراهم می‌کند و به همین دلیل، تجزیه ملی برای زنان کورد زندگی بی‌کرامتی است. تنها راه از بین بردن دلایل خشونت و بردگی زنان در کوردستان، وحدت و اقدام مشترک در چارچوب وحدت ملی است. در این معنا، وحدت ملی برای ما زنان کورد، آزادی و مبارزه آزادی‌خواهی است.

ما امیدواریم که در هر زمینه و جامعه‌ای وحدت ایجاد شود؛ در سیاست، فرهنگ، هنر، شهرداری، آموزش و حقوق، اتحادها تشکیل شود. زنان کورد از قدرت ایجاد میهنی یکپارچه برخوردارند. با این امید، کنفرانس شما مبارک باد و به ما نیرو می‌بخشد. موفقیت و تصمیمات شما از هم‌اکنون مبارک باد.»

پس از قرائت پیام‌ها، کنفرانس ادامه یافت.