کنفرانس ت‌ژآ به پایان رسید: زنان زنجیر را خواهند شکست

کنفرانس "زنجیره سکوت: شکستن دیوارهای اطراف زندانیان سیاسی زن" که جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) با حضور شرکت‌کنندگانی از کشورهای مختلف در آمد برگزار شد به پایان رسید.

کنفرانس "زنجیره سکوت: شکستن دیوارهای اطراف زندانیان سیاسی زن" که جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) در آمد با حضور شرکت‌کنندگانی از کشورهای مختلف برگزار کرد، به پایان رسید.

فروم (مجمع) اختتامیه با سه جلسه با عنوان «چگونه می‌توانیم پیشرفت کنیم» برگزار شد. آکادمیسین‌ و فعال امور زنان، پروفسور دکتر شهرزاد مجاب به کنفرانس زوم با عنوان "از گفتوگو تا اقدام: تدوین راهبردها و برنامه‌ریزی برای زنان زندانی سیاسی" پیوست.

شهرزاد از نابرابری در ایران و استفاده از خشونت جنسی به عنوان شکنجه در زندان‌ها خبر داد و گفت: «هنجارهای سیاسی باید با این امر مخالفت کنند.» شهرزاد بیان کرد که تمام عرصه‌های زندگی توسط امپریالیسم ویران شده است و گفت که نه تنها زندان‌ها بلکه همه رژیم‌های استبدادی باید از بین بروند.

پس از سخنان شهرزاد، جلسه با پرسش و پاسخ ادامه یافت. سپس، گل‌بهار آلپ‌سوی فعال ت‌ژآ آخرین سخنرانی کنفرانس را ایراد کرد. آلپ‌سوی گفت که این کنفرانس سرآغاز فعالیت‌های جدید است و تصمیمات مهمی در کنفرانس اتخاذ شده است. آلپ‌سوی گفت: «تجارب زیادی در روز اول گزارش شد. این تجربه برای سازمان معنادار خواهد بود. با زنان ترکیه، کوردستان و جهان گفتگو کردیم. این بحث به این معنی است که ما می‌توانیم مبارزه‌ای اشتراکی داشته باشیم. ما مرز تعیین نکرده‌ایم. حاکمان ساخته‌اند. بر اساس رنگ و زبان و باورداشت‌ها ما را از هم جدا کردند. این سیاست هرگز سیاست زنان نبود. زنان همیشه از وحدت محافظت کرده‌اند.»

انزوای امرالی

آلپ‌سوی گفت: «قبل از هر چیز باید انزوای تحمیلی بر آقای عبدالله اوجالان در امرالی به خوبی درک شود و سازمانی برای شکستن این انزوا توسعه یابد.» آلپ‌سوی با بیان اینکه انزوا روز به روز عمیق‌تر می‌شود، انزوایی که از امرالی شروع شده همه عرصه‌های زندگی جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، افزود: «جامعه باید نفس بکشد. این نفس با شکستن انزوا در امرالی محقق خواهد شد. ما به عنوان جنبش زنان کورد هرگز از واقعیت‌ها فرار نکرده‌ایم و مبارزه کرده‌ایم. به زنان که در قرون وسطی عنوان جادوگر داده‌اند امروز به تروریست نامبرده می‌شوند. اما ما بطور آگاهانه وارد این مسیر (مبارزاتی) شدیم. چون جامعه به روشنایی نیاز دارد. این خودِ زن‌ها هستند که زنجیر را می‌شکنند. زن‌ها می‌توانند دست به دست همدیگر داده و (انزوا را) بشکنند.»