جامعه زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) اظهار داشت که مقاومت جنبش آپویی در کوهستان، شهر و روستا، خانه به خانه به گوش همه مردم جهان رسیده و این است که دولت فاشیست ترکیه شهرها و کوهستان‌های کوردستان را بمباران می‌کند. کژار نقش زنان را در این مقاومت عظیم برجسته دانسته و از آرین آره یکی از فرماندهان برجسته نیروهای دفاع از زنان (ه‌پ‌ژ) یاد کرد که ۱۷ سال در کوههای کوردستان جنگید و برای شناساندن ایدئولوژی آپویی و احیای حیات آزاد با تمام توان مبارزه نمود و خیال‌های سیستم مردسالاری را نقش بر آب نمود.

متن بیانیه کژار بدین شرح است:

«در طول هفته‌ی گذشته، سراسر کوردستان، از شهر، روستا و کوهستان، بار دیگر مورد حمله‌ی جنگنده های دولت فاشیست ترکیه گردید. بعبارتی در روز ٢۶ دسامبر، قندیل ۴ بار،  در روز ٢٧ دسامبر، منطقه‌ی پنجوین ۵ بار و روژاوای کوردستان نیز بیش از ٣٨ بار مورد هدف جنگنده های ترکیه قرار گرفته است. گسترش روابط دیپلماتیک دولت-ملت های منطقه و تلاش جانکاهانه‌ی نظام سرمایه داری از یک سو و سکوت و سانسور خبری از سوی دیگر، در راستای از بین بردن یک شیوه‌ی حیات آزاد و مدل آلترناتیو مردم پسند است. از همینروست که دولت فاشیست ترکیه کوهستان و شهر را به بمباران می بندد، زیرا که مقاومت جنبش آپویی در کوهستان شهر و روستا، خانه به خانه، به گوش جهانیان رسیده است.

در طول هفته، مرکز مطبوعات یگان‌های مدافع روژهلات کوردستان (ی. ر. ک) خبر شهادت دو تن از رفقای مان با نام های آرین آره و هرش برخودان در تاریخ سوم دسامبر ۲۰۲۳ و در طی حملات هوایی دولت اشغالگر ترکیه در منطقه‌ی پنجوین، منتشر نمود و خانواده‌ی شهید آرین آره، علی رغم تمام حملات و فشارهای رژیم، باردیگر مراسم را برگزار کردند. البته که در تاریخ کوردستان، کمتر کسی است که از میهن دوستی و مبارزه‌ی عشیره‌ی شکاک نشنیده باشد. چه مبارزانی که در کوهستان ها، منطقه را به سنگر مبارزه مبدل نکرده و گام های پولادین شان بر صلابت صخره و سنگ منطقه افزوده و خانه به خانه، روستا به روستا و ده به ده را به مامن و منزلگه حقیقی انقلاب مبدل ساختند. یکی از این روستاها، روستای آشناک از توابع شهرستان سلماس است. میهن دوستی خلق روستا زبانزد همگان است و حضور در جنبش آزادیخواهی خلق کورد، نیز فرهنگ چندین و چندساله. رفیق آرین آره در چنین خانواده ای به دنیا آمد و در چنین روستایی رشد کرد و با سازمان آپویی آشنا شد. همانطور که می گفت خون جاری شده در رگهایش کوردی است و به میهنش تعلق دارد. او راه خودشناسی را در پیش گرفت و به مامن و منزلگاه امید، یعنی کوهستان رسید. در کوهستان های کوردستان، مبارزه کرد و فراگرفت؛ هر سال، کوله بارش پر میشد از تجربه و آن را با رفقای دیگرش به اشتراک می گذاشت. او فرمانده بود و پیشاهنگ، زنان جوانی که تازه به سازمان می پیوستند، را دعوت به پیشاهنگی و مبارزه می‌کرد. او به مبارزه تحت پارادایم اکولوژی، دموکراسی و آزادیخواهی زنان، ایمان داشت. می‌دانست که جامعه ی آزاد، با زنی آزاد و پیشاهنگ ممکن است. پس برای رهایی خودش و زنان دیگر جامعه از قید و بندهای نظام مردسالار، سعی در شناخت عمیق ایدئولوژی رهبرآپو داشت. او در طول ١٧سال مبارزاتی اش، شناخت و به زنان دیگر نیز معرفی کرد. از طرفی دیگر معتقد بود که جامعه ی کوردستان، از فرهنگی عمیق، تاریخی عظیم و جغرافیایی وسیع برخوردار است. برای صیانت از تمام داشته ها و دستاوردها، باید مبارزه کرد. از ارومیه، تا شاهو، با زنان بسیاری آشنا شد، به همه ی آنان می گفت که تاریخ زندگی بدور از اقتدار و به پیشاهنگی زنان، بسیار است، پس برای احیای دوباره‌ی حیات آزاد، باید از دستاوردهای مان بخوبی دفاع نماییم. حضورش در فرماندهی نیروهای دفاعی زنان(ه.پ.ژ)، به همگان امید مبارزه می بخشید.

او در حین انجام فعالیت، به همراه رفیق جوان، مبارز و فداکار، رفیق هرش برخودان در روز ٣.١٢.٢٠٢٣ در طی حملات هوایی دولت اشغالگر ترکیه در منطقه‌ی پنجوین، شهید گشت. ضمن ادای احترام و تسلیت به خانواده ی هر دو شهید مبارز و مردم کوردستان، بیان می داریم که سال ٢٠٢٣ سالی بود که به شعار ژن ژیان آزادی مزین شد، شعاری که شهدایی همچون آرین آره و هزاران زن دیگر، بارها آن را سرداده اند تا بگویند در برابر هرگونه حمله ای، تنها یک راه در پیش گرفته اند و آن نیز مبارزه برای آزادی است.

مقاومت زندگیست

شهدا نمی میرند

ژن ژیان آزادی

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان(کژار)

۲۹.۱۲.۲۰۲۳»