دیدارهایمان در رابطه با تدارکات و فعالیتها برای به مناسبت صد سالهی معاهدهی لوزان ادامه دارد، پس از رییس مشترک کنگرهی جامعهی دمکراتیک کورد در اروپا، یوکسل کوچ، اینبار رییس مشترک ک.ن.ک، احمد کاراموس به سولات ما پاسخ میدهد.
چند روز کمی به سالگرد صد سالهی معاهدهی لوزان، که در ۲۴ جولای امضا شد، باقی مانده است، به عنوان عضو ک.ن.ک، در روزهای ۲۲ و ۲۳ی جولای کنفرانسی برگزار میکنید، تدارکات شما در این خصوص در چه وضعیتی قرار دارد؟
فعالیت ما تنها در این کنفرانس خلاصه نمیشود، در واقع در این کنفرانس اخیر، چندین دیدار و گفتگو و نشست وجود داشت، ارزش زیادی برای این کنفرانس قایل هستیم، اسمش را “کنگره کوردستان” میگذاریم، هدف ما شرکت تمامی بخشهای کوردستان است، امیدواریم تمامی احزاب، سازماندهی و موسسات دینی مختلف و گروههای اتنیکی و اشخاص در این کنفرانس شرکت کنند. حدود یک سال و نیم است در حال تدارک این کنفرانس هستیم، تاکنون به نتایج مطلوبی رسیدهایم. هدف اصلی ما حفاظت از حقوق تمامی سازمانها و احزاب سیاسی و شخصیتهاست، تلاش زیادی به خرج دادهایم تا تمامی بخشهای جغرافیای کوردستان در این کنفرانس نماینده داشته باشند.
درست است که این کار با ابتکار عمل ک.ن.ک است، اما احزاب و سازمانها و موسسات زیادی در تدارکات آماده سازی این کنفرانس شرکت داشتهاند، این کمیتهی بزرگ در ۱۰ ژوئن ایجاد شد، نشستها و ارزیابیهایی برای تدارکات این کنفرانس انجام دادند، آخرین برنامهریزیها و ارزیابیها به کنفرانس ۲۲ و ۲۳ جولای ختم شد و اطلاعیهی پایانی در ۲۴ جولای در مقابل مقر مذاکرات معاهدهی لوزان قرائت خواهد شد.
کارهای ما ادامه خواهد داشت تا کنفرانس به خوبی برگزار شود و هر چهار بخش کوردستان نماینده داشته باشند، تدارکات هنری به پایان رسیدهاند.
با چه کسی جلسه برگزار کردهاید، چه کسی در این مبارزهی سندیکایی مشارکت داشت؟
کمیتهای مشتر به نام “کمیتهی فعالیت یادبود صد سالهی لوزان” تشکیل شد، ۱۵۷ حزب و سازمان سیاسی شرکت داشتند، همچنین چندین نویسنده و هنرمند و آکادمیسین و افراد مستقل وجود داشتند، بار دیگر از نمایندگان هر چهار بخش کوردستان درخواست کردیم که شرکت کنند، خواستیم با هر کوردی جلسه برگزار کنیم و در کنفرانس شرکت داشته باشند.
ما متوجه سنگینی این مسئولیت در تدارک این کنفرانس هستیم، بنابراین برنامه ریزی کردیم و خواستیم این کنفرانس را به کنفرانسی ملی تبدیل کنیم.
چرا؟
زیرا در این کنفرانس میخواهیم گفتمانی ملی را علیه معاهدهی لوزان گسترش دهیم، خواستیم در هر چهار بخش کوردستان و همه جا فعالیت کنند، با همگی نشستی برگزار کردیم و نظراتشان را خواستار شدیم، با شخصیتهای هر چهار بخش کوردستان نشستهایی برگزار کردیم، بدون در نظر گرفتن ایدئولوژی و طرز فکرشان با ۱۵۷ حزب سیاسی و سازمان و موسسه مدنی نشست برگزار کردیم. بار دیگر با تمام رهبران و نمایندگان نهادهای دینی ملاقات کردیم، سران قبایل، دانشگاهیان، تجار، آحاد جامعهی کوردستان، هنرمندان و روزنامهنگاران دیدار کردیم ملاقات کردیم، خلاصه خواستیم تمامی رنگهای کوردستان را در این کنفرانس جمع کنیم. امیدواریم تمامی طرفهای کوردستان در این کنفرانس شرکت کنند، تا کنون تقریبا ۵۰۰ نهاد و شخص مشارکت خود را تایید کردهاند.
کدام حزب و نهاد در کارهای کنفرانس مشارکت نکردند، چرا شرکت نکردند؟
میخواهیم این فکر را که “خلق کورد متحد نمیشوند” که از اول تاریخ تا کنون ادامه داشته است را از بین ببریم، اگر متحد نشویم، نمیتوانیم وحدت ملی ایجاد کنیم، در قرن ۲۱ ضرر بزرگی را متحمل خواهیم شد، اگر چه ما برگزار کنندهی این کنفرانس هستیم اما بسیاری از نهادها و احزاب و سازمانهای سیاسی برگزار کنندهی اصلی هستند، مهمانان کنفرانس از تمامی نقاط و بخشهای خلق کورد آمدهاند، دشمنان هر کاری میکنند برای اینکه وحدت ملی کورد شکل نگیرد و ما یک صدا نشویم، درصدد هستند این تلاش را از بین ببرند، ما نیز تلاش میکنیم این خواستهی آنها را شکست دهیم.
به منافع محدود هیچ گروه و حزب سیاسی اهمیت نمیدهیم، این مسئلهی ملی خلق ما در کوردستان است و ما با عنوان یک مسئولیت و وظیفه ملی به آن مینگریم، در سالگرد صد سالهی معاهدهی لوزان، این معاهده را رد کرده و بر این اساس کار میکنیم.
میخواهیم بدبختی صد سالهی خلق خود را پاک کنیم، بنابراین تا آخرین لحظه تلاش میکنیم تا همگان در این کنفرانس شرکت داشته باشند، میخواهیم هویت و جایگاه خلق کورد در این قرن را به رسمیت شناخته شود.
از این رو میگوییم چرا این حزب شرکت نمیکند، تا روزهای آخر در تلاش خواهیم بود تا شرکت داشته باشند و از طریق خبرگزاری شما میخواهیم از هر فرد، نهاد و حزبی برای شرکت در این کنفرانس دعوت کنیم، هر کسی که خواستار اتحاد و علیه لوزان باشد، در کنفرانس بر روی وی گشوده است.
هدف این کنفرانس چیست؟
ما تنها گفتگو و ارزیابی انجام نمیدهیم. با معاهدهی قصر شیرین، کوردستان به دو بخش تقسیم شد، سایکس پیکو مبنایی برای لوزان شد، به چهار اشغالگر کوردستان مشروعیت بخشید، زمانی که معاهده امضا شد، دولت در عراق و سوریه وجود نداشتند، بریتانیاییها در عراق و فرانسویها نیز در سوریه بودند، لوزان باعث محنت مداوم، و نسلکشی و نابودگری و آوارگی و تغییر دمگرافی علیه خلق کورد شد، بنابراین لوزان صفحهای سیاه در تاریخ است، دولتهای حافظ لوزان مسئول ۱۰۰ سالهی نسلکشی و ازبین بردن و آوارگی، آنها هویت و فرهنگ و تاریخ و موجودیت خلق کورد را انکار میکنند، به همین سبب میخواهیم این را برای جامعه توضیح دهیم و بر خواست مشترک ملت کورد را منعکس کنیم.
زمانی که صد سالهی اول لوزان به پایان میرسد و وارد قرن تازهای میشویم، خلق کورد باید چه کاری انجام دهد؟
با فریب دولت ترکیه وانمود کرد، کوردها در لوزان دارای نماینده هستند، اما آنها سرسپردهی دولت بودند، در معاهدهی لوزان، خلق کورد حق و جایگاه و هویتی ندارند و هرگز این معاهده را نپذیرفته و با آنمقابله کرده و قیام و جنگ کرده است، کوردها خواهان هویت ملی و جایگاه هستند، هرگز این معاهده را نخواهند پذیرفت.
در این کنفرانس، کوردها بر علیه نابودگری و ژینوساید صد ساله در کوردستان موضع خواهند گرفت، ما به عنوان خلق کورد خواستار این هستیم که موجودیت و هویت و زبانمان در هر چهار بخش کوردستان به رسمیت شناخته شود، فرصتی برای کورد در خاورمیانه پیش آمده است و نزد خلقهای جهان مقبول است، نباید این فرصت تاریخی را از دست دهیم.
ایجاد وحدت ملی مهم است، باید استراتژی ملی برای حفاظت از حقوق خلق کورد ایجاد شود، میتوانم راهکار و روشهای سیاسی علیه سازمان ملل، اتحادیهی اروپا و اتحادیهی عرب شکل دهیم، این کنفرانس برای گسترش گفتمان مشترک و وحدت تمامی بخشهای سیاسی کوردستان مهم است.
ادامە دارد...