در ۳ جولای ۲۰۲۴، دولت اشغالگر ترکیه حملات اشغالگری سه‌جانبه را علیه تپه بهار و سرگله آغاز کرد. این حملات یک حملات اشغالگری با تفاوت‌ها و موقعیت‌های حساس نسبت به حملات قبلی است. ارتش اشغالگر ترکیه برای اولین بار در برابر چشم جهانیان رسماً با کاروان‌های نظامی از منطقه آمدیه از پاسگاه‌های رسمی حزب دموکرات کوردستان (پ‌دک) به سَرگله رفت.

گرچه شاخه دیگر حمله با حملات هوایی صورت گرفت، اما در مقابل دفاع و ضدحمله گریلاها، سربازانش خارج از نقشه حملات؛ یعنی ناچار ماندند که آنها را به شرق و غرب تپه بهار ببردند. قرار بود با انجام حملات سه جانبه و شوک دادن به گریلاها و برنامه‌ریزی برای اشغال منطقه اعلام پیروزی کنند. اما به محض اتخاذ این رویه، خود را در دام گریلا دیدند.

اولین حملاتشان شکست خورد

ارتش اشغالگر ترکیه ضمن استفاده از واحدهای مخفی خود در ابتدای این حملات، با ایجاد ایست بازرسی در مناطق مرکزی و حملات هوایی، با هدف محدود کردن منطقه عمل گریلاها نیز اقدام کرد، اما نیروهای گریلا ابتدا این واحدهای مخفی را تحت کنترل خود درآوردند و ضربه در پی ضربه به آنها وارد کرد. در حالی که بیشتر این سربازان کشته شدند، اکثر سربازان باقی مانده نیز فرار کردند و ناپدید شدند. حتی برخی از سربازان از صخره‌ها سقوط کردند. در برابر تلاش سربازان برای مستقر شدن، گریلا با ضد حملاتی که از ۵ جناح انجام داد، تقریبا آنها را بی‌نفس گذاشت. ارتش ترکیه شوک بزرگی را تجربه کرد. وقتی شرایط برای برتری هوایی فراهم نشد، همه توان نظامی خود را از دست دادند.

اولین گام در جنگ بسیار مهم است. همانطور که بسیاری از کارشناسان هنرهای رزمی در طول تاریخ گفته‌اند، پیروزی در جنگ در چارچوب برنامه‌ها اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسد ارتش اشغالگر ترکیه نقشه‌های خود را با توجه به واقعیت جنگی نیروهای گریلا و دشواری‌های بحرانی که خواهند داشت، آماده نکرده است. شکست ارتش اشغالگر در اولین حمله روحیه و انگیزه بزرگی برای گریلاها بود. همه ما خواهیم دید که ارتش ترکیه در روزهای آینده به چه حالت پریشانی درخواهد افتاد. تصاویر منتشر شده توسط تلویزیون گریلا گواه این موضوع است.

در سال‌های گذشته شاهد بوده‌ایم که ابتکار جنگ زمینی به دست گریلاها افتاده است. ارتش ترکیه با درک این وضعیت مسیر خود را به سمت حملات هوایی معطوف کرد. در واقع هیچ ارتشی در میدان جنگ وجود ندارد. این واقعیت که نیروهای گریلا در درگیری‌ها متحمل خسارات بسیار کمی شدند، گواه این امر است. همچنین فقط ارتش اشغالگر در درگیری‌ها متحمل خسارات جدی شد. تحولات نیروهای گریلا در فناوری هوایی در سال ۲۰۲۴ به منصه ظهور رسید. پهپادهای مسلح مورد علاقه ارتش ترکیه در مناطق درگیری ساقط شدند. اعلام شده است که تاکنون ۱۷ پهپاد مسلح توسط نیروهای گریلا سرنگون شده است. می‌بینیم که این وضعیت دولت ترکیه را به وحشتی بسیار جدی انداخته است. آنها بدون شک وحشت خواهند کرد. پهپادهایی که آنها بسیار از آن تعریف می‌کردند، جلوی چشمان آنها نابود می‌شود. این یک شکست آشکار برای آنها است.

۴۰ حمله هوایی در دو ماه از دو واحد

از سوی دیگر، نیروهای گریلا به سطح بالایی از قابلیت انجام حملات هوایی دست یافته‌اند. یگان شهید دوغان زنار و یگان شهید آخین موش در ۲ ماه گذشته ۴۰ حمله هوایی انجام دادند. تلفات اشغالگران در این حملات بدون شک بسیار قابل توجه است. در حالی که بدیهی است که دولت ترکیه از این تکنیک‌هایی که برای حمله هوایی به گریلاها استفاده می‌کرد نتیجه‌ای نگرفت، امروز گریلاها در سطحی هستند که از این تکنیک به طرز ماهرانه‌ای علیه آنها استفاده کنند.

مهمترین اثر این عملیات‌ها، اثر روانی است. نه مواضع و نه دیوارهای بلندشان نتوانستند از سربازانشان در برابر این حملات گریلاها محافظت کنند. در عین حال از بهترین تکنیک‌های دنیا استفاده کردند اما نتوانستند جلوی عملیات‌های گریلا را بگیرند. واقعیتی در مورد خلاقیت گریلا وجود دارد که باید به وضوح دیده شود. در حال حاضر از پهپادهای کامیکازه در جنگ اوکراین و غزه استفاده می‌شود، اما واضح است که پهپادها در کوردستان نتیجه‌ای نخواهند شد. بنابراین سیاست‌هایی که گریلاها در پیش گرفته‌اند نیز نشان از انقیاد تکنولوژی جهان دارد.

نکته قابل توجه دیگر این است که نیروهای گریلا از هر طرف این عملیات‌ها را از هوا فیلمبرداری کردند. اگر نیروهای گریلا همانطور که اردوغان گفت در منطقه حبس شده‌اند، چگونه می‌توانند آنقدر راحت باشند که به صورت سازمان‌یافته از این حملات فیلم ضبط کنند؟ واضح است که دولت ترکیه نمی‌تواند و نخواهد توانست به این سوال پاسخ دهد.

گریلا تسلط خود را تحمیل می‌کند

نیروهای گریلا با تاکتیک‌های غنی دفاعی و تهاجمی و تکنیک خلاقانه، تسلط خود را در میدان جنگ تحمیل می‌کند. نیروهای گریلا تخصص خود را در جنگ تونل ثابت کردند. او با تیم‌های متخصص در میدان ضربات سنگینی به اشغالگران وارد می‌کند. واقعیتی که او با پهپادهایش ایجاد کرده است، برای دشمنان به کابوس تبدیل شد و ترس را در دل آنها ایجاد کرد. گریلا اکنون به یک ارتش حرفه‌ای تبدیل شده است که پیشگام شرایط جنگی عصر در میدان، در زیر زمین و هوا است.

همه این عوامل در درگیری‌های تپه بهار و سرگله تأثیر زیادی داشت. آنچه در منطقه درگیری اتفاق می‌افتد توسط مردم اهالی آنجا پیگیری و ثبت می‌شود. اگر هنوز این مناطق تخلیه نشده است به این دلیل است که به چشم خود شاهد مقاومت گریلاها بوده‌اند. به خصوص عملیات‌های هوایی فضای بسیار متفاوتی را ایجاد کرد.

دولت ترکیه و پ‌دک که این واقعیت را پنهان می‌کنند و نمی‌خواهند فاش شود، در روزهای اخیر بسیاری از روزنامه‌نگاران را بازداشت کرده‌اند که از این منطقه گزارش تهیه می‌کردند. پ‌دک همچنین کسانی را که در این منطقه عکس گرفته و به اشتراک گذاشتند، تهدید به دستگیری کرد. اگر ارتش اشغالگر ترکیه همانطور که رسانه‌های ترکیه ادعا می‌کنند موفق است، چرا از حقایقی که مردم منطقه می‌گویند می‌ترسند؟ مسلم است که موفق نبودند. برعکس، آنها یک شکست تاریخی را تجربه می‌کنند. دلیل افزایش حملات آنها به روستاهای منطقه در روزهای اخیر خشم ناشی از این شکست است. روستاهای کوردها و آشوری‌های منطقه بمباران می‌شود، زمین‌هایشان سوزانده می‌شود و مجبور به تخلیه می‌شوند. این مکان‌ها مجبور به تخلیه می‌شوند تا دولت ترکیه به هدف اشغال خود دست یابد. دلیل اینکه آنها نمی‌توانند به همه اینها برسند مقاومت گریلاها است. گفتنی است جوانان کورد اخیرا دو دفعه در مقابل امواج اشغالگری به باشور کوردستان دست به کنش‌ها زده‌اند. اگر وضعیت تسلیم‌شدگی یا تخلیه روستاها وجود داشت، این کنش‌ها سازماندهی نمی‌شد.

تخریب طبیعت نیز از اهداف این حملات است. دولت ترکیه با سربازان، مزدوران و بخش خصوصی خود در حال قطع درختان و آتش زدن مزارع است. این عملیات‌ها نتیجه قتل‌عام علیه مردم کورد است. آنها درختانی را که سن آنها از عمر دولت ترکیه بیشتر است را قطع می‌کنند و به طرز وحشیانه‌ای آنها را می‌سوزانند. اگر این واقعیت توسط مردم به خوبی خوانده شود، حقیقت این حملات‌ها به خوبی درک می‌شود.

از نگرش پ‌دک در اینجا مشخص است که بخشی از حمله اشغالگری شده است. با این حال، تضادها و اختلافات بسیاری در دولت عراق به وجود می‌آید. برخی از طرف دولت نسبت به این حملات ابراز نگرانی می‌کنند و برخی دیگر آن را محکوم می‌کنند. واضح است که دولت عراق متحد نیست. دولت ترکیه از این وضعیت سوء استفاده می‌کند. با استفاده از تضادهای داخلی عراق ناشی از این وضعیت، می‌خواهد قدرت عراق را برای موضع‌گیری از بین ببرد. به عبارت دیگر، سیاست تعمیق بحران را دنبال می‌کند. اما این وضعیت مورد قبول شهروندان عراقی نیست. آنها دیدند که چگونه ۹ نفر از شهروندان خود در پَرَخ در نتیجه حمله دولت ترکیه کشته شدند. آنها بار دیگر شاهد نتایج فاجعه‌بار حملات اشغالگران و تابلوهای ممنوعیتی هستند که منطقه آمدیه را به عنوان قلمرو ترکیه نشان می‌دهد. در روزهای آینده یا دولت عراق باید موضع بگیرد و یا با موج‌های اعتراضی مواجه خواهد شد. تحقق نیافتن این نگرش‌ها نیز به این معناست که راه عملی برای اشغال دهوک، هولیر و موصل توسط دولت ترکیه هموار خواهد شد.

۴ سال است که قفل خراب است

پس از ۱۴ روز از حمله اشغالگری در منطقه آمدیه، مشخص شد که دولت ترکیه با مشکلات بزرگی مواجه است. از همان ابتدا کنترل منطقه و ابتکار جنگ را از دست داد. نیروهای گریلا از هر طرف با ابتکار کامل به اشغالگران حمله می‌کنند. آنها به سبک انتقام و پاسخگویی صد ساله علیه دولت ترکیه می‌جنگند. دولت ترکیه می‌گوید قفل به زودی بسته می‌شود، اما قفل ۴ سال است که خراب شده است. حالا این خود ارتش ترکیه است که کنار گذاشته شده است. در روزهای آینده، روندی وجود خواهد داشت که حاوی شگفتی‌های بسیاری خواهد بود. ما شاهد خواهیم بود که چگونه ارتش اشغالگر ترکیه شکست می‌خورد و چگونه سبک و روش گریلا به موفقیت می‌رسد.