حملات ارتش اشغالگر ترکیه به باشور کوردستان ادامه دارد. موارد خشونت، آزار و اذیت، تجاوز جنسی و خودکشی علیه زنان در مناطق تحت اداره پ‌دک در حال افزایش است که با حمایت از این حملات، بخشی فعال از این روند است.
حمله علنی ارتش اشغالگر ترکیه به باشور کوردستان که با پ‌دک و عراق انجام شد، همچنان ادامه دارد. حملات اشغالگری که تا چند روز دیگر دو ماهش را به پایان می‌رساند، بدون ضوابط و مقررات ادامه دارد. انتظار نمی‌رفت بعد از شش سال اتفاق خوبی از دیدار مسعود بارزانی با دولت عراق بیفتد. پس از جلسه و مصاحبه، اطلاعات زیادی را در دفتر ردیابی فرآیند خود ثبت کردیم. البته چیزی که بیشترین فضا را اشغال می‌کرد سوالات ذهن ما بود. چگونه یک رئیس دولت معمولی می‌تواند در چنین ترافیک فشرده ملاقات با سفارتخانه‌های بسیاری از دولت‌ها قرار می‌گیرد؟ چگونه می‌توان توضیح داد که چرا او چنین دیدارهای گسترده‌ای با سفرای قدرت‌های جهانی داشته است؟ چرا الحاق باشور کوردستان در دستور کار قرار نگرفت؟ چرا اشغالگری و حملات تخریبی دولت ترکیه و حمله به حاکمیت عراق در دستور کار قرار نگرفت؟ پس مردم باشور که قتل‌عام‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌اند و خانواده بارزانی را بهتر می‌شناسند، چگونه تحت تأثیر این طرح اشغالگری قرار خواهند گرفت؟ پاسخ به این سوالات و بسیاری از سوالات مشابه در مدت کوتاهی با این واقعیت که این حملات در منطقه باشور کوردستان با هماهنگی مشترک بین مقامات بغداد و آنکارا انجام شد مشخص گردید.
بدون شک این نه تنها بر گریلاهای آزادی بلکه بر همه مردم خاورمیانه از جمله مردم باشور تأثیر خواهد گذاشت. و به طور مشخص در باشور کوردستان، روند طراحی مجدد در خاورمیانه که در واقع مرکز جنگ جهانی سوم بود، آغاز خواهد شد. پ‌دک در مدت کوتاهی تمامی معیارهای اخلاقی و وجدانی و حتی قضاوت‌های ارزشی فئودالی را کنار گذاشت و با حمایت از ارتش اشغالگر ترکیه، نگرش خیانت‌آمیز خود را آشکارا در مقابل همگان نشان داد. در واقع این پشتیبانی نبود، بلکه نیروی اجرایی خود حملات اشغالگری بود. اولین کاری که ارتش اشغالگر ترکیه انجام داد این بود. هدف ممنوعیت ورود و خروج از روستای برواری بالا استان دهوک و نصب تابلویی به زبان عربی بود که روی آن نوشته بود «ورود به مرزهای ترکیه ممنوع است». او در واقع باشور کوردستان را در مقابل چشمان همه جهان محاصره کرد و استقرار و تمرکز نظامی که قبلاً اشغالگران آغاز کرده بودند به تدریج افزایش یافت.
تخلیه روستا و فشار بر مردم
بر اساس برآوردها در حال حاضر بین ۵ تا ۱۰ هزار اشغالگر ترک در خاک باشور کوردستان حضور دارند. در راستای درخواست ارتش ترکیه، روستاها به تدریج تخلیه شدند، آزار و اذیت و تجاوز به زنان افزایش یافت، فشارها بر اردوگاه‌های ایزدی شدت گرفت، تهدیدها و باج گیری‌ها علیه کسانی که از این روند صحبت می‌کردند به سطح بی‌اخلاقی رسید. مختصات مکان گریلاها توسط پ‌دک و مقامات عراقی به اشغالگران داده شد و خیلی اتفاقات دیگر افتاد.
البته این وضعیتی نیست که در باشور کوردستان با آن ناآشنا باشیم. در سال ۲۰۲۰، در جریان مقاومت جنگ هفتانین که توسط گریلاهای ه‌پ‌گ و یژا استار در منطقه هفتانین علیه حملات اشغالگری ترکیه به راه افتاد، از نزدیک شاهد این وضعیت بودم. مقامات پ‌دک و نیروهای آسایش (نیروی انتظامی) هر روز از طریق سران به مردم هشدار می‌دادند که «دهکده شما بمباران خواهد شد». حوادثی که در آن روستاییان مرعوب می‌شدند، مجبور به جاسوسی می‌شدند و بسیاری از روستاها سوزانده می‌شدند هر روز اتفاق می‌افتاد. سربازان اشغالگر و تبهکاران استتار شده به نام گارد مرزی عراق روی تپه‌ها جمع شده بودند. بسیاری از روستاها بمباران و تخلیه می‌شدند. پ‌دک زمین‌های روستاها را به آتش می‌کشید و تهمت‌های غیراخلاقی می‌زد که «این کار توسط گریلاها انجام شد». به عبارت دیگر، پ‌دک به سطحی از حقارت می‌رسید که به طور فزاینده‌ای موقعیت خود را ساده‌سازی و بی‌حرمتی می‌کرد.
اکنون نیز شاهد همین صحنه‌ها هستیم. پ‌دک به طور آشکار با دولت فاشیست ترکیه در حملات به مناطق حفاظتی مدیا وارد عمل شد. با ارائه اطلاعات و پشتیبانی فعال‌تر، انواع شرارت‌ها را برای پایان دادن به مقاومت گریلا در منطقه متینا، هفتانین، زاپ، شهید دلیل در غرب زاپ و خاکورک انجام می‌دهند.
در راستای درخواست ارتش اشغالگر ترکیه، پ‌دک روستای دِمکا را که از طریق زمینی مناطق متینا و هفتانین را به هم متصل می‌کند، در مدت زمان بسیار کوتاهی تخلیه کرد. روستاهای کانی توئی، شیوه، زریزه، بلیجان و کورکا در محور گری‌بیه نیز تخلیه شدند. در این روستاها پاسگاه و پایگاه ساخته می‌شود. اشغالگران دو ایست بازرسی نظامی بین روستای بازه و بِریزانه و همچنین بین روستای بریزانه و روستای کانی بلاو در منطقه برواری بالا از توابع آمدیه ایجاد کردند و شروع به بررسی هویت افراد کردند. ارتش غارتگر ترکیه با در دست گرفتن کنترل متینا و برواری بالا در این حملات الحاقی به دنبال مشروعیت بخشیدن به الحاقگری‌اش است. روستاهای بازه و درگله در منطقه متینا تقریبا هر روز بمباران می‌شوند.
مردم باشور از روستاهای خود آواره می‌شوند
مردم باشور مجبورند زمین‌های خود را که سال‌ها برای حفاظت از آن تلاش کرده‌اند و روستاهای خود را که در آن زیر هواپیماهای اشغالگر زندگی می‌کنند، ترک کنند. اشغالگران که نه تنها به روستاهای مسلمان، بلکه به روستاهای سایر ادیان نیز حمله می‌کنند، تمام ارزش‌های انسانی را زیر پا می‌گذارند. به ویژه حمله به کلیسا در روستای میسکا، روستای آشوری در منطقه متینا، وحشی‌گری ترک را به بهترین شکل آشکار می‌کند. مردم باشور کوردستان که سال‌ها در معرض استثمار پ‌دک بوده‌اند، اکنون با فشار فاشیسم ترکیه سعی در محو شدن آنها از تاریخ دارند. ترک روستاییان از روستاهای خود، جوانانی که هر روز با خطر کشته شدن روبرو هستند و طبیعت کوردستان تاراج و به آتش کشیده می‌شود به معنای حمله به مبارزه برای زندگی آزاد است. زیرا واقعیت فاشیستی پ‌دک وجود یک کورد آزاد در باشور کوردستان را در شخص گریلاها و مردم میهن‌دوست باشور که به اراده خود آگاه هستند نمی‌خواهد. حتی به ایده آزادی هم حمله وحشتناکی وجود دارد. یک باشور کوردستان آزاد، یک زن آزاد باشور کوردستان، یک سیاست، اقتصاد و جوانان آزاد باشور کوردستان مورد نظر پ‌دک نیست. و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از این امر انجام می‌دهد. اقدامات آنها در قتل‌عام ایزدی‌های شنگال در سال ۲۰۱۴ که هنوز در حافظه‌ها زنده است، پ‌دک تلاش کرد تا باشور کوردستان را با هدایت تبهکاران داعش-آک‌پ که اکنون می‌خواهند به قتل‌عام ادامه دهند، الحاق کند. به عبارت دیگر او در اوج موضع عاری از اخلاق از نظر انسانی است.
اشغالگری و مهاجرت‌های نامنظم
مهاجرت‌ها در باشور کوردستان به دلیل حملات ارتش اشغالگر ترکیه و پ‌دک آغاز شد. اگرچه آمار رسمی از مهاجرت‌های بی‌رویه وجود ندارد، اما سازمان‌های رسانه‌ای مختلف اخبار زیادی در این زمینه منتشر کرده‌اند. مرکز مطالعات خاورمیانه مدعی شده است که از سال ۲۰۲۰ به طور متوسط ۳۲ هزار نفر باشور کوردستان را ترک کرده‌اند که این رقم طی سه سال به حدود ۹۶ هزار نفر رسیده است. برخی از آمارهای به دست آمده از منابع مختلف نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۵ تاکنون بیش از ۷۶۰ هزار نفر از باشور کوردستان مهاجرت کرده‌اند. علاوه بر اینها؛ حکومت باشور کوردستان یکی از سوژه‌هایی است که در موارد خشونت علیه زنان و خشونت خانگی، آزار و اذیت و تجاوز جنسی نقش اصلی را ایفا می‌کند. با نگاهی به روند کنونی، پ‌دک، مانند تاریخ سیاسی گذشته خود، بار دیگر خود را به کشورهای ناتو به ویژه دولت ترکیه عرضه کرد. در واقع، تبهکارهایی که او مخفیانه علیه جنبش آزادی و گریلاها از آنها حمایت می‌کرد، برگشتند و شروع به حمله به خود او کردند.
تأثیر اشغالگری بر زنان و کودکان
البته نه تنها گریلا و طبیعت کوردستان متاثر از عملیات اشغالگری است. اشغال باشور بیشترین آسیب را به زنان و کودکان کورد وارد می‌کند. زیرا موضع تجاوزگرانه، جنسیت‌گرا، نژادپرستانه و فاشیستی ارتش اشغالگر ترکیه تهدیدی برای زنان و کودکان باشور است. این امر هم در مورد زنان با قدرت نرم و هم آشکارا با خشونت فیزیکی، روحی، روانی و جامعه‌شناختی اعمال می‌شود. از این حیث، پ‌دک زنان باشور، دختران ایزدی را که به آن پناه بردند، دختران آشوری را که از طریق عوامل خود فریب داد و حتی گریلاهای زن دستگیر شده را مانند انداخته غذا به جلوی سگ، به آغوش تبهکاران بی‌ناموس ارتش ترکیه می‌اندازد.
مردم باشور و مبارزات سازمان‌یافته زنان نیز موضع همدستی (مزدوری) و مطیع پ‌دک را افشا کردند. از یک سو پ‌دک که مناطق گریلا را تحریم می‌کند و نقش سه میمون را در برابر موضع شرافتمندانه گریلاها بازی می‌کند، رفتاری ناپسند از خود نشان می‌دهد. از طرفی مردم باشور را تحریم می‌کند و آنها را فقیر و بیچاره می‌کند و آنها را تشویق به فرار و یا پناه بردن به او می‌کند. در برخورد او با مردمی که به او پناه می‌برند، انحطاط کامل و از دست دادن انسانیت وجود دارد. در میان خانواده‌های پناهنده، به معنای واقعی کلمه دختران و زنان جوان را به بازار می‌برند و سعی می‌کنند آنها را مانند گوسفند بفروشند. اطلاعاتی وجود دارد که او از دختران جوان عکس می‌گیرد و آنها را به کشورهای مختلف می‌فرستد و دختران محبوب را برای مردان خارجی بازاریابی می‌کند.
قتل و خودکشی زنان در باشور کوردستان
بار دیگر، هر روز حوادث آزار و اذیت و تجاوز علیه زنان و دخترانی که در اردوگاه‌های آوارگان به سر می‌برند، رخ می‌دهد، جایی که مردم ایزدی که در جریان قتل‌عام شنگال از دست تبهکاران داعش فرار کرده بودند، مجبور به اسکان شدند. همه اینها نشان می‌دهد که پ‌دک در حال تحمیل انحطاط کامل سیاسی، فرهنگی و اخلاقی بر مردم، به ویژه بر زنان است. تعداد زن‌کشی و خودکشی زنان در باشور کوردستان تحت حکومت او روز به روز در حال افزایش است. با افزایش قدرت او، افزایش زن‌کشی و خودکشی قابل توجه است. این قانون اجازه ازدواج با چهار زن را می‌دهد و سعی دارد با فروش بدن زنان، بازار فحشا و مواد مخدر را گسترش دهد. از این منظر می‌بینیم که پ‌دک در تمام رسانه‌های مجازی و سایر سازمان‌های رسانه‌ای و همچنین نشریات خود هر لحظه از یک قیام مردمی می‌ترسد و سر و صدا می‌کند که «پ‌ک‌ک قیامی راه‌اندازی خواهد کرد، قیام می‌کند، به باشور حمله خواهد کرد». بی‌شک این وضعیت نه از گسترش تدریجی پارادایم آزادیخواهانه زنان رهبر آپو و نه از این واقعیت که گریلاهای یژا استار موضع خوددفاعی‌اش را با انجام عملیات‌های روزانه علیه ارتش اشغالگر ترکیه در سخت ترین شرایط به رادیکال‌ترین شکل نشان می‌دهد، بی‌ربط نیست. پ‌دک با مشاهده توانمندی زنان آزاد و موضع اراده‌مندی یژا استار در هر عملیاتی که انجام می‌دهد، به معنای واقعی کلمه همه چیز را برای سرکوب و انحلال سریع جنبش آزادی بسیج کرد. به همین دلیل تمام روستاهای اطراف گریلا را تخلیه می‌کنند و مردم را مجبور به مهاجرت می‌کنند. او غیراخلاقی‌ترین قضاوت‌ها و رفتارها را با زنان باشور کوردستان انجام می‌دهد که هرگز با هیچ انسانی انجام نمی‌شود.
فرمانده افسانه‌ای، بریتان
نمونه‌های تاریخی از این رویکردهای ارتش اشغالگر ترکیه و پ‌دک وجود دارد. تلاش برای کاهش، به حاشیه راندن و انحلال جنبش آزادی، زنان آزاد و مبارزه آنها از تاریخ وجود داشته و هنوز هم وجود دارد. از سوی دیگر مقاومت تاریخی گریلا مملو از نمونه‌های بی‌شمار در مبارزات آزادی کوردستان است.
اراده‌ای که فرمانده افسانه‌ای مبارزه آزادی زنان کوردستان، گلناز کاراتاش (بريتان) در سال ۱۹۹۲ در برابر همکاران (مزدوران) پ‌دک و با موضعی افتخار‌آمیز در برابر فراخوان «تسلیم شو» سربازان ارتش اشغالگر ترک در جبهه لِلیکان منطقه خاکورک نشان داد و به شهادت رسید، در شخص زنان و مردم باشور کوردستان، تمام مردم و زنان کوردستان را تحت تاثیر قرار داد. به عنوان جانشینان فرمانده افسانه‌ای گلناز (بریتان) روز به روز بیشتر شدیم. همانطور که حملات اشغالگران افزایش یافت، زنان کوردی که با آن مخالفت کردند، به پا خاسته، قیام کردند، اسلحه گرفتند، از خود دفاع کردند، هوشیار شدند، از لحاظ (آگاهی) ملی قوی‌تر شدند و مبارزه خود را از سطح فرهنگ محلی به سطح جهانی رساندند نیز افزایش یافتند.
گریلا برفین رِباز و نقش تاریخی او
گریلا برفین رِباز که در باشور کوردستان متولد و بزرگ شد و به جنبش آزادی پیوست و در عملیات جنگ خابور سال ۲۰۲۲ با ارتش اشغالگر ترکیه جنگید و به شهادت رسید، جدیدترین نمونه تاریخی آن است. زندگی با ذهنیت اشغالگر هرگز سرنوشت نیست. این در شخصیت بسیاری از شهدای پ‌ک‌ک که در برابر ارتش اشغالگر ترکیه جنگیدند و با مقاومت تا آخرین نفس به شهادت رسیدند، دیده شده است.
مقاومت انجام شده در کوهستان‌های کوردستان عمق قدرت دفاع از ارزش‌های انسانی را به ما نشان می‌دهد. علاوه بر این؛ نشان داده و همچنان نشان می‌دهد که زندگی با اشغالگری، نیروهای اشغالگر، فاشیسم، خیانت و تبعیض جنسی، سرنوشت نیست. ما هر روز در شخص گریلاهای یژا استار شاهد هستیم که می‌توان آن را شکست، متلاشی و نابود کرد. زنانی که برای آزادی می‌جنگند، که در برابر خدایان کثیف نقاب‌دار و بی‌نقاب فرهنگ اشغالگری می‌جنگند و الهه می‌شوند، به عنوان جانشینان گلناز جنگجو به فرهنگ اشغالگری پایان خواهند داد!
