به عنوان بخشی از کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل دموکراتیک برای مسئله کورد»، «راهپیمایی برای آزادی و راه‌حل دموکراتیک» فردا در آنکارا با پیشاهنگی پلتفرم نهادهای دموکراتیک راه‌اندازی می‌شود. اعلامیه این راهپیمایی در انجمن خبرنگاران جنوب شرق اعلام شد.

رئیس مشترک کل حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) کَسکین بایندر، روسای مشترک فدراسیون مَد انجمن‌های حقوقی و حمایت از خانواده‌های زندانیان و محکومین (MED TUHAD FED) پنار ساکیک تَکین و کرم جان‌پولات و اعضای انجمن پلتفرم در این بیانیه شرکت کردند.

متن بیانیه به زبان کوردی توسط رئیس مشترک دب‌پ کسکین بایندر و متن آن به زبان ترکی توسط گلستان ساریلی از فعالان جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ) قرائت شد.

متن بیانیه به شرح زیر است:

«ما در حال گذراندن یک روند تاریخی هستیم. در مرکز این روند، خاورمیانه و میهن ما قرار دارد. اما می‌دانیم که نفوذ آن جهانی است. به همین دلیل به این روند جنگ جهانی سوم می‌گویند. قدرت‌های هژمونیک این جنگ را هدایت می‌کنند. مفهوم دولت-ملت صد سال است که سرزمین کوردستان و آناتولی را احاطه کرده است. زبان، فرهنگ، باورها و ارزش‌های مردم را انکار می‌کند. در قرن گذشته دو جنگ جهانی روی داد. در هر دو جنگ قتل‌عام‌های بزرگی علیه مردم صورت گرفت. اکنون جنگ سوم در جریان است. تراز این جنگ از همین الان چند برابر افزایش یافته است.

نظام هژمونیک جوامع و ثروت‌های خاورمیانه را هدف قرار می‌دهد تا کریدور انرژی را باز کند. آنها جنگ خود را با روش «تفرقه بینداز و حکومت کن» پیش می‌برند. نیروهای دولت-ملت در تلاش هستند تا طرح جدیدی را در خاورمیانه انجام دهند. نباید فراموش کرد که دولت-ملت‌ها راه‌حل نیستند. در مقابل این نظام، ملت دموکراتیک باید توسعه یابد. آینده‌ای برابر و آزاد با یک ملت دموکراتیک امکان‌پذیر است. اگر جنگ ادامه پیدا کند، کل منطقه نابود خواهد شد. صلح باید در این سرزمین برقرار شود. راه رسیدن به صلح از طریق گام‌های دموکراتیک امکان‌پذیر است.

به دلیل سیاست‌های جنگی، مسئله کورد حل نمی‌شود و به سطح جهانی رسیده است. اکنون حل مسئله کورد اجباری است. ترکیه تنها یک راه برای مقابله با این مسئله دارد. آن نیز یک راه‌حل دموکراتیک است. سیاست انکار ترکیه جنگ را عمیق‌تر می‌کند. ما می‌توانیم دموکراسی را در این میهن توسعه دهیم. در قانون اساسی ۱۹۲۱ همه اعتقادات و ارزش‌های مردم گنجانده شده بود. حتی اکنون نیز می‌توانیم یک قانون اساسی دموکراتیک بسازیم. ما می‌توانیم روابط کوردها و ترک‌ها را تقویت کنیم. هزار سال پیش که ترک‌ها به آناتولی آمدند، کوردها درهای خود را به روی آنها باز کردند و برادر و خواهر شدند. کوردها برای آزادی آناتولی خود را فدا کردند. اما بعد در را به روی کوردها بستند. کوردها انکار شدند. بنابراین، قیام کوردها علت نیست، نتیجه است.

به دلیل مسئله کورد که هنوز حل نشده است، جنگ گسترش یافته است. تاکنون دولت‌ها و حکومت‌های زیادی آمده‌اند و رفته‌اند. همه آنها به دلیل حل نشدن مسئله کورد شکست خوردند. کسانی که می‌خواستند این مسئله را حل کنند حذف شدند. به همین دلیل مسئله کورد بزرگ شد. الان هم به یک معضل جهانی و یک زخم بزرگ تبدیل شده است. فرصت‌هایی برای التیام این زخم ایجاد شد. با این حال، از سال ۱۹۹۳، همه راه‌حل‌های ممکن از طریق سیاست‌های جنگ حذف شده است. به جای صلح، جنگ گسترش یافته است. هزاران جوان، دختر و پسر جان باخته‌اند. ترکیه و کوردستان از هر نظر شکست خوردند. این شکست امروز نیز ادامه دارد. ما این را می‌گوییم؛ تنها یک راه در برابر سیاست جنگ وجود دارد. آن نیز به رسمیت شناختن اراده کوردها و یک صلح شرافتمندانه است.

آقای اوجالان راه‌حل را برای خاورمیانه و جهان نشان می‌دهد. آقای اوجالان با نقش و کار خود مخاطب راه‌حل است. آقای اوجالان پس از ۴۳ ماه با خانواده خود ملاقات کرد. در این دیدار آقای اوجالان گفت؛ اگر شرایط مهیا باشد، می‌توانم این روند را بر مبنای حقوقی و سیاسی انجام دهم. برای این من قدرت تئوریک و عملی دارم...» با این سخنان آقای اوجالان راه‌حل را نشان می‌دهد. مردم کورد و سیاست کوردستان از این اراده حمایت می‌کنند. ۵۱ روز از این پیام می‌گذرد. اما هنوز فرصتی فراهم نشده است. انزوا همچنان ادامه دارد. به جای راه‌حل، جنگ و کودتا ادامه دارد. در مجلس دست دراز می‌کنند اما در کوردستان جنگ می‌کنند. یعنی حرف و عملشان متناقض است.

ترکیه به طور فزاینده‌ای از صلح دور می‌شود. جنگ در خاورمیانه در حال گسترش است. در این جنگ ترکیه و گروه‌های وابسته به آن به روژاوا حمله می‌کنند. این غیر قابل قبول است. این حملات اراده برای صلح و دموکراسی را هدف قرار می‌دهد. انقلاب روژاوا، انقلاب زنان است. این انقلاب در برابر وحشیگری تبهکاران داعش رخ داد. انقلاب روژاوا تبدیل به امید و اعتماد برای مردم جهان شد. پارادایم ملت دموکراتیک در شخص روژاوا پیروز شد. اراده مردم برای صلح و آزادی در روژاوا پیروز شد. بنابراین هدف قرار دادن روژاوا باعث افزایش جنگ در منطقه می‌شود. راه‌حل و دموکراسی در روژاوا در معرض تهدید است.

در این فرآیند، راه‌حل باید توسعه یابد. ترکیه باید سیاست جنگ را کنار بگذارد. دشمنی با کوردها دیگر نتیجه‌ای ندارد. می‌گویند کوردها چه می‌خواهند؟ پاسخ ما روشن است؛ کوردها خواهان دموکراسی، آزادی و صلح با عزت هستند. اولین قدم رفع انزوای تحمیلی بر آقای اوجالان است. آقای اوجالان برای حل مسئله کورد کارهای زیادی برای دموکراسی و صلح با عزت انجام می‌دهد. برای اینکه آقای اوجالان 'قدرت نظری و عملی' خود را نشان دهد، باید فوراً درهای امرالی باز شود.

پارلمان نیز باید نقش خود را برای حل این مسئله ایفا کند. هم آقای اوجالان و هم سیاست کورد همیشه به پارلمان به عنوان آدرسی برای حل مسئله کورد اشاره می‌کنند. چون انکار کوردها از پارلمان شروع شد. این انکارها تا امروز از طریق قوانین و قانون اساسی ادامه یافت. به همین دلیل آدرس راه‌حل ابتدا پارلمان است.

پارلمان باید برای راه حل به وظیفه خود عمل کند. دوستان کورد در تاریخ ۱۶ دسامبر در استانبول بیانیه مهمی ارائه کردند. این بیانیه نیز برای ما بسیار مهم است. ما از این بیانیه حمایت می‌کنیم. به همین دلیل است که ما 'راهپیمایی برای آزادی و راه‌حل دموکراتیک' را آغاز خواهیم کرد. راهپیمایی ما از ۱۶ دسامبر آغاز خواهد شد. از آمد تا آنکارا راهپیمایی می‌کنیم. پس از آمد، راهپیمایی ما از طریق رحا، دیلوک، آدانا و مرسین ادامه خواهد یافت. سرانجام در ۲۰ دسامبر در آنکارا جمع می‌شویم.

کسانی که خواهان صلح و راه‌حل دموکراتیک هستند باید به این راهپیمایی باشکوه بپیوندند. برای یک راه‌حل دموکراتیک و صلح، ما پارلمان و سیاست ترکیه را به انجام وظایف تاریخی‌شان فرامی‌خوانیم.»