آزادی سالگین پس از ۳۰ سال: ما به یمن هزینه‌ها زنده‌ایم

بحری سالگین که از زندان که 30 سال در آن گروگان بود آزاد شد، گفت: «ما به یمن هزینه‌ها زنده می‌مانیم. این هزینه‌هایی که می‌پردازیم به هدف خود می‌رسد.»

بحری سالگین، یک زندانی که ۳۰ سال را در زندان گذراند، از زندان بسته نوع L در منطقه اسپیه گیرَسون آزاد شد، به خانه خانوادگی خود در منطقه جزیره شرنخ آمد. سالگین که در سال ۱۹۹۴ در منطقه جزیره بازداشت شد، به اتهام «برهم زدن وحدت و یکپارچگی دولت» در دادگاه امنیت دولتی به حبس ابد تشدیدشده محکوم شد. آزادی سالگین که در ۵ ماه می محکومیتش به پایان رسیده بود، با ممانعت از سوی نهاد اجرای احکام زندان به مدت ۳ ماه دیگر تمدید شد. سالگین در یک دوره ۳۰ ساله در ۱۲ زندان مختلف در زندان بسر برد.

سالگین که آزاد شده بود، توسط نمایندگان حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (DEM) شرنخ، محمد زکی ایرمز، نوروز اویسال اصلان، نمایندگان سازمان‌های غیردولتی و مدیران احزاب سیاسی و بسیاری از مردم به طور گسترده در منزلش در شهر جزیره مورد بازدید قرار گرفت.

سالگین با بیان اینکه هزینه‌های پرداخت شده به هدف خود می‌رسد، گفت: «من در دوران ۳۰ ساله زندان خود حقیقت مردم کورد را دیدم و تجربه کردم. این را هر ساعت و هر لحظه تجربه کردم. ما هنوز هزاران رفیق داریم که در چهار دیواری زندگی می‌کنند. شرایط زندان بسیار سخت‌تر و دشوارتر از آن چیزی است که شما می‌دانید. با این حال، هر حقیقتی هزینه‌ای دارد. به یمن این هزینه‌ها، ما زنده می‌مانیم. هزینه‌هایی که می‌پردازیم به هدف خود می‌رسند. اگر مبنایی برای چیزی وجود داشته باشد، مشروع است.»

واکنش به انزوای امرالی

نوروز اویسال اصلان، نماینده پارلمانی دم پارتی شرنخ با اشاره به اینکه انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به تمامی زندان‌ها سرایت کرده است، گفت: «زندان‌ها به عنوان عرصه‌های مهم مبارزه در هر دوره‌ای شناخته می‌شوند. بنابراین، یکی از حوزه‌هایی که دولت در آن سیاست‌های انزوا و جنگ را عمیق‌تر اجرا و عملی می‌کند، زندان‌ها است. اراده یک خلق از طریق سیاست انزوا حذف می‌شود. امروزه تمامی زندان‌های ترکیه به زندان امرالی تبدیل شده است. انزوایی که هر روز بدتر می‌شود نشان از جنگی است که ما در حال حاضر در میان آن قرار داریم. زندانیان بیمار با مرگ روبرو می‌شوند اما آزاد نمی‌شوند. مردم کورد نیز به شدت با این سیاست‌ها مبارزه می‌کنند.»